تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816306788
تامین اجتماعی 6 ماه است که به بیمارستانها پول نمیدهد
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: تامین اجتماعی 6 ماه است که به بیمارستانها پول نمیدهد سرانه بیمه های روستایی بسیار کم است. سرانه درمان برای یک روستایی نزدیک به ماهی 2 هزار تومان است. در حالی که سرانه درمان کارکنان برخی نهادها، 40 هزار تومان در ماه است. طبیعی است که با 2 هزار تومان، نمی توان خدمات پزشکی کامل و مناسنی به روستاییان ارایه کرد. خبرآنلاین: هر چند در دهه های اخیر تلاش های زیادی برای ارتقای شاخص های درمانی در کشورمان صورت گرفته است ولی همچنان مسائل حاشیه ای بیماری به ویژه تامین هزینه های درمان، ذهن بسیاری از مردم را می آزارد. این در حالی است که در قانون بودجه، میلیاردها دلار به یارانه بهداشت و درمان اختصاص می یابد.یارانه ای که دولت پیشنهاد حذف آن را داده بود ولی با مخالفت مجلس مواجه شد. بدین ترتیب همچنان بخش قابل توجهی از هزینه های پزشکی از این طریق تامین می شود. با این حال ، سهم بیمار و خانواده او از این هزینه ها، همچنان نسبت به درآمد خوشه های متوسط و آسیب پذیر جامعه بسیار بالا است و این امکان وجود دارد که بیماری یک فرد ، خانواده او را به فلاکت بکشاند و یا حتی روند درمان به دلیل عدم تامین به موقع هزینه ها، دچار اخلال جدی شود. دکتر بشیر خالقی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلش شورای اسلامی معتقد است هرچند وزیر جدید بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، نقاط قوت زیادی دارد ولی به دلیل پیچیده بودن چالش های مالی بخش درمان ، نتوانسته است ذهن اکثر مردم را نسبت به مسایل مالی بیماری ، آسوده خاطر کندآقای دکتر! با چند دقیقه قدم زدن در نزدیکی بخش پذیرش یک بیمارستان به راحتی می توان متوجه شد که بسیاری از بیماران و خانواده آنها به جای آنکه نگران روند پیشرفت بیماری و درمان آن باشند، با دغدغه تامین مالی هزینه های مداوا بویژه هزینه های بیمارستانی دست و پنجه نرم می کنند. به نظر شما ریشه مشکل در کجاست؟ آیا می توان این وضعیت را نشانه ناموفق بودن مدیریت وزارت بهداشت به شمار آورد؟متاسفانه شرکت های بیمه نتوانسته اند به وظایف قانونی خود به طور کامل عمل کنند. هدف برنامه چهارم توسعه این بود که در درمان های سرپایی 30 درصد هزینه ها از سوی بیمار و 70 درصد مابقی توسط بیمه ها پرداخت شود. در مورد بستری شدن، سهم شرکت های بیمه بیشتر از این خواهد بود. اگر عملکرد شرکت های بیمه را مورد ارزیابی قرار دهیم متوجه می شویم که نتوانسته اند به این هدف دستیابی پیدا کنند.متولی خدمات پزشکی و درمانی در کشور، 2 وزارتخانه بهداشت و رفاه هستند. مسوول اصلی ارایه خدمات پزشکی وزارت بهداشت است اما چون هزینه های این کار به موقع در اختیار این وزارتخانه قرار نمی گیرد، مردم با مشکلات فراوانی در این بخش مواجه می شوند. دود ناهماهنگی وزارت بهداشت و رفاه به چشم بیماران و پزشکان می رود. وزیر بهداشت مدیری لایق است که او را از قبل می شناختیم . پدر وی هم سالها رئیس جمعیت حلال احمر بود. خانم دستجردی وزیری فداکار و زحمتکش است و به همین دلیل در روز اخذ رای اعتماد، افرادی همچون دکتر مرندی که 12 سال سابقه وزارت دارد، در دفاع از وی صحبت کردند. برنامه های وی برای وزارت بهداشت هم نقاط قوت فراوانی دارد. به عنوان مثال ارتقای شاخص های بهداشتی و برنامه پزشک خانواده. اما مساله اینجاست که با دست خالی نمی توان معجزه کرد. مشکلات مالی در 6 ماه اخیر، اکثر مراکز درمانی را با بحران شدید مواجه کرده است.ولی مشکلات مالی که همیشه وجود داشته است و مساله جدیدی به حساب نمی آید.بله ولی شرایط فعلی به مراتب بدتر از قبل است. سازمان تامین اجتماعی از مرداد ماه هزینه های بیمارستانها و داروخانه ها را پرداخت نکرده است. خانم دستجردی در این زمینه باید پیگیر باشد. او می تواند مشکلات جامعه پزشکی را در هیات دولت مطرح کند تا برای آن چاره اندیشی شود. متاسفانه در حالی که آخرین روزهای برنامه چهارم توسعه را پشت سر می گذاریم، نه تنها بیمه ها از اهداف برنامه بسیار دور هستند بلکه تعهدات قبلی خود را نیز به موقع انجام نمی دهند. این وضعیت باعث شده تا بیمارستان ها با بحران مالی مواجه شوند. اکثر بیمارستانهای دولتی برای تامین هزینه های جاری خود مانند پرداخت اضافه کار پزشکان و کارکنان، خرید سوخت، تامین لباس ویژه پزشکان، پرستاران و بیماران با مشکل جدی مواجه هستند. بیمه ها در حالی 6 ماه است که به تعهدات مالی در مقابل بیمارستان ها ، پزشکان و داروخانه ها عمل نکرده اند که مطابق مقررات قانونی باید 60 درصد تعهدات خود را هنگام دریافت اسناد پزشکی به صورت علی الحساب و نقدی پرداخت کنند و مابقی را نیز بلافاصله پس از بررسی نهایی این اسناد پرداخت کنند.یعنی معتقدید وزارت رفاه در پرداخت سهم خود از هزینه های درمانی قانون شکنی می کند؟وزیر رفاه پیش از اخذ رای اعتماد در کمیسیون بهداشت مجلس حضور یافت و قول داد که در صورت حضور در هیات دولت، این مسایل را پیگیری کند. اما متاسفانه تامین اجتماعی به صورت خود مختار و جدای از وزارت رفاه عمل می کند. در واقع وزارت رفاه به یک وزارتخانه کوچک تبدیل شده که فقط مسوولت سازمان بهزیستی و سازمان بیمه خدمات درمانی را برعهده دارد. تامین اجتماعی مدتی است که تابع وزارت رفاه نیست و به همین دلیل مجلس نمی تواند نظارت کاملی بر عملکرد آن داشته باشد. نتیجه این وضع آن است که در 6 ماه اخیر بسیاری از وظایف قانون تامین اجتماعی، معطل مانده است. تامین اجتماعی در این مدت پول بیمارستان ها و داروسازی ها را نپرداخته است. حال آنکه این مراکز مجبورند هزینه های خرید مواد اولیه و نیروی انسانی خود را به صورت مرتب پرداخت کنند تا خللی در روند ارایه خدمات درمانی رخ ندهد. درآمد اصلی بیمارستان ها و کارخانه های داروسازی از بیمه ها تامین می شود و این بدحسابی تامین اجتماعی باعث شده تا مشکلات مالی متعددی ایجاد شود. بیمارستانهایی وجود دارند که کارکنان و پزشکان آن یک سال است حقوق نگرفته اند. اکثر بیمارستان ها با هفت هشت میلیارد تومان بدهی انباشته مواجه اند و تنها راه برای کاهش این بدهی، پرداخت بدهی بیمه ها به بیمارستانهاست. البته بیمه ها می گویند با 1900 میلیارد تومان کسری بودجه در سال جدید مواجه هستند و معاونت راهبردی ریاست جمهوری قرار است 1200 میلیارد تومان از این کسری اعتبار را تامین کند. ولی هنوز این بودجه تامین نشده است. این 1900 میلیارد تومان کسری بودجه، از کجا آمده است . مگر در قانون بودجه سالیانه، همه درآمدها و هزینه های شرکت های بیمه پیش بینی نمی شود؟بهداشت بعد از آموزش و پرورش بیشترین نیروی انسانی را تحت پوشش قرار می دهد که فقط پرداخت حقوق آنها، بیش از کل بودجه بسیاری از وزارتخانه هاست. متاسفانه این موضوع در بودجه های سالیانه به خوبی دیده نشده است و به همین دلیل اکنون با این بحران مالی در خدمات درمانی مواجه هستیم . هرچند می توان بخشی از این مشکلات مالی را از طریق اصلاح الگوی مصرف برطرف کرد.آیا مسایل مالی تاثیری هم بر روند درمان در کشور دارد؟صد در صد اثر می گذارد. وقتی کارانه ها به موقع پرداخت نمی شود، کارکنان درمانی دچار مشکل مالی جدی می شوند. بسیاری از پرستاران و پزشکان از قبل برای این کارانه ها برنامه ریزی کرده اند. و با گرفتن وام یا خرید اقساطی، آن را زودتر خرج کرده اند. وقتی کارانه به موقع پرداخت نشود، اینها با بدهی موجه می شوند و در حالی که از بیمارستان طلب های زیادی دارند، این شرایط می تواند تنش زا بوده و آرامش فکری آنها را به هم بریزد. البته ناگفته نماند که کارکنان و مدیران بهداشت در مواجهه با مسایلی همچون آنفولانزای نوع آ ، به رغم محدودیت های فراوانی که وجود داشت، مشکلات را به خوبی مدیریت کردند. کارکنان صنعت بهداشت فداکاری کردند تا مشکل جامعه حل شود. آنها با انگیزه های دینی و ملی از خودگذشتگی کردند تا بحران بهداشتی در جامعه به وجود نیاید.آنفولانزای نوع آ یک بحران جدی بود که به خوبی پشت سر گذاشته شد ولی حتما شما هم قبول دارید که وزارت بهاشت را نمی توان به صرف داشتن یک نمره خوب در کارنامه، شاگرد اول معرفی کرد.بله، برای قضاوت در مورد عملکرد وزارت بهداشت باید به همه عوامل توجه داشت. وضعیت ایده آل از نظر من زمانی است که فرد هنگام مراجعه به واحد درمانی، فقط دغدغه بیماری را داشته باشد و نگران تامین مالی نباشد. تا چند سال پیش بیماران می توانستند با شناسنامه به بیمارستان های دولتی مراجعه کنند و از خدمات ارزان قیمت استفاده کنند ولی الان مجبورند برای استفاده از چنین خدماتی، از بیمه خویش فرما برخوردار باشند که هزینه های سنگینی دارد. در مورد تامین داروی ویژه بیماری های خاص، فقط برخی دارو ها از یارانه برخوردارند و مابقی، قیمت گزافی دارند. پیشگیری را باید جدی تر گرفت. سایر عوامل نارضایتی عمومی از بهداشت نیز، باید شناسایی و برای برطرف کردن آن برنامه ریزی کرد.شما به عنوان نماینده مردم، در جهت شناسایی این نارضایتی ها چه کار کرده اید؟بسیاری از موکلان من مجبورند برای عمل جراحی یا بیماری های مزمن، از بانک ها و صندوق های مختلف وام بگیرند یا حتی وسایل خانه خود را بفروشند. همین امروز در بازدید از یکی از روستاها، با فردی مواجه شدم که دو سال پیش در تنور افتاده و دست و صورتش سوخته بود. خانواده او تا کنون 12 میلیون تومان برای درمان هزینه کرده اند ولی هیچ نهادی به آنها کمک جدی نکرده است؛ نه کمیته امداد و نه بیمه ها. من به عنوان نماینده مردم در مجلس برای پیگیری چنین مشکلاتی، نامه های زیادی به دستگاههای مختلف می نویسم ولی اکثر این نامه ها راه به جایی نمی برد.وقتی به حوزه انتخابیه می روم، محدودیت های پزشکی را در نقاط مختلف می بینم. نابرابری شدیدی به چشم می خورد. سرانه بیمه های روستایی بسیار کم است. سرانه درمان برای یک روستایی نزدیک به ماهی 2 هزار تومان است. در حالی که سرانه درمان کارکنان برخی نهادها، 40 هزار تومان در ماه است. طبیعی است که با 2 هزار تومان، نمی توان خدمات پزشکی کامل و مناسنی به روستاییان ارایه کرد.آیا انحراف بودجه از ردیف های پیش بینی شده نمی تواند عامل چنین نابسامانی هایی باشد؟خیلی حرف ها می شنویم ولی چنین ادعایی باید متکی به اسناد معتبر باشد. در مورد مطلبی که اطلاع کامل ندارم، تمایلی به اطلاع رسانی ندارم. اگر کسی می گوید انحراف در مسیر بودجه وجود دارد، باید دلیل و مدرک برای این ادعای خود ارایه کند.در حال حاضر بیمه ها بودجه کافی برای خدمات پزشکی اختصاص نمی دهند. این مساله از یک سو به بیماران و از سوی دیگر به پزشکان فشار می آورد و حتی ممکن است بدبینی هایی در دو طرف ایجاد کند. برخی پزشکان نیز ترجیح می دهند که هزینه مورد نظر خود را خارج از تعرفه های رسمی و به اصطلاح زیر میزی دریافت کنند. به نظر شما تعرفه های وضع شده برای خدمات پزشکی، واقع بینانه است؟خیر تعرفه ها واقعی نیست. برنامه چهارم توسعه هم بر اصلاح این وضع تاکید داشته است ولی متاسفانه به خوبی اجرا نشد. باید هزینه های پزشکی به عنوان مثال یک عمل جراحی را به صورت درست برآورد کنند تا موجب نارضایتی پزشکان نشود. پزشکان جوان گرفتاری های مالی زیادی دارند. آنها زحمت زیادی کشیده و درس خوانده اند. از افراد باهوش جامعه هستند. بنابراین حق دارند شرایط مناسب تری داشته باشند. وقتی تعرفه ها به صورت غیر واقعی تدوین می شود، شاهد بروز مشکل و نارضایتی در پزشکان هستیم. در حالی که باید قیمت تمام شده خدمات پزشکی را به صورت واقعی و دقیق مورد ارزیابی قرار داد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 221]
-
گوناگون
پربازدیدترینها