واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آیت الله وحید خراسانی:شهادت امام صادق روز مصیبت اسلام و مسلمین است
حضرت آیت الله وحید خراسانی روز شهادت امام صادق(ع) را روز مصیبت اسلام و مسلمین دانست و اظهار داشت: کسانى که مشرّف به شرف مذهب جعفرى هستند در روز شهادت بر سر و سینه زنند. به گزارش خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله حسین وحید خراسانی از مراجع تقلید با صدور بیانیهای روز شهادت امام صادق(ع) را تسلیت گفت و افزود: وظیفه کسانى که مشرّف به شرف مذهب جعفرى هستند آن است که در روز شهادت آن حضرت به پا خیزند و در هیئات عزادارى به شوق زیارت آن قبر ویرانه که کنز مخفى خدا در آن آرمیده، بر سر و سینه زنند.متن بیانیه بدین شرح است:بسم الله الرحمن الرحیمغرض از آفرینش عالم و آدم، معرفت و عبادت خداوندى است که آیات علم و قدرت و حکمت بى انتهاى او در تمام کائنات نمایان است و نظم حاکم بر جهان از ترکیب یک ذرّه تا هزاران کهکشان گواه وحدانیّت او است.و بعثت تمام انبیا براى این است که عقل آدمى را به علم و اراده او را به ایمان و روح او را به مکارم اخلاق و اعمال او را به خیر و صلاح هدایت کنند و نظامى قائم به قسط و عدل با اجراى احکام خداوندى که آسمان و زمین را به عدل به پا داشته به وجود آورند و آن غرض از خلقت و آن هدف از بعثت به وجود کسى میسّر شد که اصول و فروع اسلام را که حاصل رسالت فرستادگان خدا از آدم تا خاتم است از مبدأ تا معاد و از طهارت تا دیات به بشریّت آموخت و آفاق افکار را به انوار علم و حکمت کتاب و سنّت منوّر کرد.عامّه و خاصّه به علم و اجابت دعاء او که دو علامت امامت است اعتراف کردند و اعلام علماى اسلام شهادت دادند که آنچه بشر به علم آن تا روز قیامت محتاج است در کتاب او است.خاتم انبیاء او را صادق نامید و اسم او به روایت امام زین العابدین (علیه السلام) نزد اهل آسمان صادق است.خداوندى که فرموده «یا ایّها الذین آمنوا اتقوا الله و کونوا مع الصّادقین» چنین صادقى را حجّت خود قرار داده است.اول امام اهل سنت، مالک ابن انس مى گوید: چشم من افضل از جعفر بن محمّد در فضل و علم و ورع ندیده است. و ابو حنیفه او را اعلم الناس دانسته، و از امام مالکیه نقل شده است که بر قلب بشرى افضل از او در علم و عبادت و فضل و ورع خطور نکرده است.سعادتمند مردمى که پیرو صادقى باشند که صادق آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) است .ابن شهرآشوب در (مناقب) و قطب راوندى در (خرائج) از مفضّل بن عمر روایت کردند که: با أبى عبدالله جعفر بن محمّد (علیه السلام) مى رفتیم، به زنى برخوردیم که گاوى مرده در مقابلش بود و آن زن و کودکانش گریه مى کردند. آن حضرت از سبب گریه آن زن و طفلانش پرسید. گفت: این حیوان وسیله معیشت من و طفلانم بود و اکنون در کار خود متحیّرم که چه کنم؟ فرمود: مى خواهى خدا او را براى تو زنده کند؟ آن زن گفت: آیا با این مصیبت مرا مسخره مى کنى؟ دعائى خواند و پاى خود را به آن حیوان زد، گاو به سرعت سرپا ایستاد، آن زن گفت : به پروردگار کعبه، او عیسى بن مریم است. آن حضرت به میان مردم رفت تا کسى او را نشناسد.کسى که از قدمش اعجاز نـَفَس عیسى ظاهر مىشود و نـَفَسش حیات ابد به آدمیّت مىبخشد و مذهبش صراط مستقیمى است که انبیا و مرسلین و شهدا و صدّیقین و عباد الله الصّالحین به آن متنعّمند، روز شهادتش روز مصیبت اسلام و مسلمین است.وظیفه کسانى که مشرّف به شرف مذهب جعفرى هستند آن است که در روز شهادت آن حضرت به پا خیزند و در هیئات عزادارى به شوق زیارت آن قبر ویرانه که کنز مخفى خدا در آن آرمیده، بر سر و سینه زنند و به ناله هاى جانسوز به یاد آن امام مظلوم و پیکر مسموم و مرقد مهدوم، مشمول دعاى آن حضرت شوند که فرمود: اللّهم ارحم الصّرخة التى کانت لنا.خوشا به حال آن دسته هاى عزادارى که با آن ناله ها، به دعاى او رحمتى نصیبشان شود که خداوند متعال فرمود: «و رحمة ربّک خیر ممّا یجمعون». فعلى الأطائب من اهل بیت محمد و علی صلی الله علیهما و الهما فلیبک الباکونانا لله و انا الیه راجعون
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 265]