واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مسجد کرمان به آتش کشیده شد
مردم ایران در جریان انقلاب شکوهمند اسلامی همواره سعی کردند با تاسی به آموزه ها و سنت های دینی نهضت مقدس خویش را سر به منزل نهایی برسانند. مساجد، مجالس وعظ و خطابه، مراسم عزاداری و مجالس سوگواری ائمه اطهار و استفاده از نمادهای دینی نظیر نمادهای عاشورایی و... در روند شکل گیری انقلاب اسلامی سهمی بسیار پر رنگ و پر اهمیت دارند و انقلابیون ایران سعی می کردند از چنین نمادها و عناصری برای رساندن پیام انقلاب و تحقق آرمان های خود زیباترین استفاده را بکنند. از جمله مراسمی که به خصوص در سال های 56 و 57 تبدیل به پایگاه مهمی در برنامه های مبارزاتی شده بود، اربعین ها و چهلم هایی بود که توسط مردم شهر های مختلف در بزرگداشت شهدای راه انقلاب برگزار می شد. مردم تبریز در چهلم شهدای 19 دی قم به پاخاست و یزد نیز در اربعین کشته شدگان تبریز خاک و خون کشیده شد. ایران در چهلم شهدای فاجعه 17 شهریور و میدان ژاله نیز یک بار دیگر به خروش آمد و مراسم متعددی در بزرگداشت شهدای این مصیبت و در واقع در اعتراض به رژیم در جای جای ایران برگزار شد و این بار مردم قهرمان کرمان بودند که آماج ترور رژیم منحوس پهلوی قرار گرفتند.ناگهان حدود 200 نفر با در دست داشتن چوب و میله آهنی و با شعار جاوید شاه به مسجد حمله كردند و پس از ضرب و شتم مردم، قسمتی از وسایل مسجد و ساختمان آن، از جمله کتابخانه را به آتش کشیدند. در روز دوشنبه 24 مهر 1357 ش حدود 15 هزار نفر از مردم مسلمان كرمان به منظور بزرگداشت اربعین شهدای 17 شهریور تهران و اولین سالگرد شهادت آیتاللَّه مصطفی خمینی، مغازهها را تعطیل كرده و در مسجد جامع كرمان اجتماع كردند. ناگهان حدود 200 نفر از زاغهنشینان معروف به كولی با در دست داشتن چوب و میله آهنی و با شعار جاوید شاه به مسجد حمله كردند و با میله و چوب به جان مردم افتاده و پس از ضرب و شتم، قسمتی از وسایل مسجد و ساختمان آن، از جمله کتابخانه را به آتش کشیدند. این در حالی بود که درهای مسجد بسته شده بود و ماموران از گاز اشک آور در داخل مسجد استفاده کردند. هر کس که می توانست از مسجد خارج شود آماج حملات مامورین و کولی های قرار می گرفت؛ تیر اندازهایی نیز از سوی مامورین به سوی مردم صورت گرفت. در این حادثه ناگوار تعدادی از مردم به شهادت رسیدند که تنها دو نفر به نامهای "باقدرت جوپاری" و " غلامرضا یزدان شناس" که در صحن مسجد به شهادت رسیدند شناسایی شدند و بقیه مجهول الهویه ماندند. همزمان در نقاط مختلف کرمان مغازه هایی که اکثرا متعلق به شرکت کنندگان در مراسم مسجد جامع بود طعمه حریق شد. این فاجعه با موجی از محکومیت و اعتراض ها از سوی مردم و علما روبرو شد.
امام خمینی نیز با صدور پیامی ضمن تسلیت این مصیبت، تاکید کردند:«اوضاع جاری در ایران موجب نگرانی شدید اینجانب است. خوف آن دارم که شدت فشار عصبی بر شاه و بستگانش حمله های جنون آمیز آنان را تشدید کرده و ملت ایران را بیش از پیش به خاک و خون بکشد. کشتار دسته جمعی کرمان و آتش زدن معبد و مقدسات مسلمین و ضرب و شتم مرد و زن بی دفاع در کشتار بی رحمانه همدان و بعضی از شهرستان های دیگر در شرق و غرب و شمال و جنوب ایران که نام بردن یکایک آنان از عهده خارج است، نمونهای از این جنون است. این نحو جنایات از کسانی که از ادامه حکومت ظالمانه خود مأیوس هستند و نفسهای آخر خود را می کشند، امری است که قبلا پیش بینی آن را کرده بودم ملت عزیز ما با قیام دلاورانه خود و نثار خون فرزندان خود نام ارجمند خود را در تاریخ وصف اول مجاهدان اسلام ثبت نمود. باید ملت شریف و مظلوم و جناح های علاقمند به اسلام و کشور قدرت تفکر را از دشمن صلب کرده و به حکومت غاصبانه آن هر چه زودتر خاتمه دهند....پیش کشیدن شعار عمل به قانون اساسی که اخیرا ایادی شاه در مجلسین عنوان کرده اند، خیانت به اسلام و کشور است. نغمه بقای رژیم و رفتن شاه کشتن افعی و پروراندن بچه اوست»زهرا محمدیتنظیم برای تبیان: امیرمحمد پارسیمنابع:1- تاریخ سیاسی معاصر ایران، جلال الدین مدنی2- سایت سازمان اسناد انقلاب اسلامی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 269]