واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
چهل و پنج ميليون مورد از اين بارداريهاي ناخواسته به سقط جنين ميانجامد... طبق آمارهاي جهاني، ساليانه 175 ميليون بارداري در سراسر دنيا ثبت ميشود كه در حدود 75 ميليون مورد آن ناخواسته است. 45 ميليون مورد از اين بارداريهاي ناخواسته به سقط جنين ميانجامد. در حدود نيمي از موارد بارداريهاي ناخواسته در امريكا روي ميدهد كه تقريباً نيمي از آنها يعني 13 ميليون مورد در هر سال به سقط ميانجامد. براساس آخرين تحقيقات انجامشده در اين كشور، 35 درصد زنان تا پيش از رسيدن به 45 سالگي دستكم يك بار سقط را تجربه ميكنند. شيوع سقط در ميان زنان 15 تا 19 سال، 19 درصد؛ 20 تا 24 سال، 33 درصد؛ و تا 30 سال و بالاتر، 25 درصد است. بنابراين ميتوان نتيجه گرفت كه ميزان سقط در ميان نوجوانان و جوانان در بالاترين رقم قرار دارد. همچنين بيشترين ميزان سقط يعني حدود 88 درصد در سهماهة اول بارداري رخ ميدهد. در حقيقت بيش از نيمي از موارد سقط در 8 هفتة اول بارداري تجربه ميشود. ميزان سقط جنين، از بعد از 21 هفتگي، به كمتر از 2 درصد ميرسد. ارتباط آماري قابل توجهي نيز ميان سطح تحصيلات زنان و شيوع سقط در آنان بهدست آمده است. براساس يافتههاي سال 2000 ميلادي، 88 درصد از زناني كه سقط را تجربه ميكنند تحصيلات متوسطه دارند. زناني كه سقط را انتخاب ميكنند ... در بسياري از كشورها، زنان براي سقط با هيچگونه منع قانوني مواجه نيستند. نميتوان سقط جنين را شيوهاي براي كنترل جمعيت و تنظيم خانواده دانست كه از سوي زنان اعمال ميشود. نيمي از زناني كه سابقة سقط داشتهاند هنگام وقوع بارداري از وسايل جلوگيري از بارداري استفاده كردهاند. برخي از زوجها متناوباً از اين وسايل استفاده كردهاند و برخي گهگاه آن را فراموش كردهاند. به هر شكل، تقريباً هيچيك از روشهاي جلوگيري از بارداري صددرصد و قطعي از باردار شدن جلوگيري نميكنند و هميشه احتمال شكست در جلوگيري وجود دارد. اگر سقط تنها بهعنوان شيوهاي براي تنظيم خانواده به كار ميرفت، زنان در سال حداقل دو يا سه مرتبه بارداري را تجربه ميكردند كه اين رقم به 30 مورد بارداري در طول عمر هر زن ميرسد. تصميمگيري براي اقدام به سقط هرگز آسان نيست. فقر و برخوردار نبودن از حمايتهاي خانوادگي از مهمترين عوامل اين تصميمگيري هستند. امروزه در حدود 66 درصد از زوجهاي غربي سن مناسب براي بچهدار شدن را زماني ميدانند كه از نظر عاطفي و مالي آمادگي پرورش و تربيت يك فرزند جديد را داشته باشد. گروهي ديگر از زنان به سبب مشكلات و بيماريهاي شديد جسمي و احتمال تولد فرزند ناهنجار اقدام به چنين تصميمگيري ميكنند. همچنين، سالانه در حدود 13 هزار زن بهدنبال تجاوز و سوءاستفادههاي جنسي جنين خود را سقط ميكنند. گاه زنان بهاجبار شخص يا اشخاصي اقدام به سقط جنين ميكنند. برخي از زنان مدعي هستند كه فشارهاي همسر يا والدينشان يكي از دلايل اصلي براي اين انتخاب است، اما تنها يك درصد اين را مهمترين عامل ميدانند. زنان بهسادگي سقط خود را فراموش نميكنند. تحقيقات نشان داده است زناني كه بهدليل بيماري شديد خود ناچار به سقط جنين شدهاند تا مدتهاي مديدي احساس گناه كردهاند. همچون ساير موارد فقدان يكي از اعضاي خانواده، سقط ممكن است به يك اختلال رواني نظير افسردگي منجر شود. روشهاي سقط جنين سقط به معناي ختم حاملگي است، قبل از اينكه جنين قدرت زنده ماندن در محيط خارج از رحم را داشته باشد. سقط به دو دسته ي عمده تقسيم ميشود: سقط خودبهخودي (spontaneous abortion) و سقط القا شده (induced abortion). سقط القا شده خود شامل دو گروه است: سقط تراپوتيك (درماني) كه عبارت است از ختم حاملگي به منظور حفظ سلامت مادر، و سقط الكتيو (انتخابي) كه قطع حاملگي بنا به خواست مادر است. 1. سقط دارويي با استفاده از آنتيپروژسترونها در سقط دارويي، دو گروه دارويي براي پايان دادن به بارداري استفاده ميشود. گروه اول اتصال محصولات بارداري به رحم را تضعيف ميكند، و گروه دوم چند روز بعد از مصرف داروهاي گروه اول خورده ميشود يا درون واژن گذاشته ميشود. اين داروها با ايجاد انقباضات شديد رحمي باعث خونريزي و ختم بارداري ميشوند. خونريزي ايجادشده بهدنبال سقط دارويي معمولاً 9 تا 16 روز ادامه دارد. گاه علائمي نظير تهوع، استفراغ، اسهال، تب و لرز و خستگي شديد طي اين مدت در بيمار ظاهر ميشود كه خودبهخود از بين ميرود. پس از سپري شدن اين زمان، معاينه و بررسيهاي كامل لازم است تا اطمينان حاصل شود كه سقط كامل صورت گرفته است. در تعداد بسيار كمي از زنان، روش سقط دارويي به سقط نميانجامد و نياز به انجام اقدامات ديگري است. در موارد نادري نيز به علت خونريزي بسيار شديد خون تزريق ميشود. 2. سقط جراحي در 12 هفتة اول بارداري، سقط جراحي معمولاً به شيوهاي با عنوان ساكشنكورتاژ يا آسپيراسيون مكشي (vacuum aspiration) انجام ميشود. در اين روش، گردن رحم بهآرامي باز ميشود و محصولات بارداري با يك لوله كوچك مخصوص مكش خارج ميشوند. در طول اين عمل، كه 5 تا 15 دقيقه طول ميكشد، و پس از آن، فرد دچار انقباضات شديد و خونريزي مشابه يك قاعدگي طبيعي خواهد شد. براي بيدرد كردن فرد در هنگام سقط جراحي، از انواع داروهاي بيحسي يا بيهوشي استفاده ميكنند. اما اگر سن بارداري بيش از 14 هفته باشد، سقط به شيوهاي با نام D & E) Dilation & Evacuation) انجام ميشود. در اين روش، براي باز شدن دهانة رحم به زمان بيشتري نياز است و از وسيلة ديگري نيز همراه با دستگاه مكش استفاده ميشود. در روش آسپيراسيون مكشي، رحم سريعاً خالي ميشود و خونريزي اندك است. احتمال پارگي رحم در اين روش يك درصد و خطر عفونت كمتر از يك درصد است. در روش دوم، خونريزي شديدتر است و احتمال آسيب رسيدن به رحم و ايجاد چسبندگي بيشتر است. 3. تزريق داخل آمنيوني اين روش براي سقط در سهماهه ي دوم بارداري بهكار ميرود. با سرنگ مخصوص، مايع آمنيون را، كه جنين درون آن شناور است، خارج و 200 سيسي محلول سرم نمكي به داخل كيسه ي محتوي جنين تزريق ميكنند. پس از گذشت 48 ساعت از تزريق، در پي زايمان، بچه از رحم خارج ميشود. براي اين منظور، گاه از اوره و گاه از پروستاگلندينها استفاده ميشود. شايعترين عارضه ي سقط به اين روش باقي ماندن جفت است. احتمال خونريزي و عفونت رحمي نيز در اين روش زياد است. 4. خارج كردن رحم و جنين از داخل شكم زن (هيستركتومي) در اين روش احتمال بارداري مجدد و نياز به سقط بهطوركلي از ميان ميرود. سقطهاي ديرهنگام هرچه سن بارداري در زن بيشتر باشد، احتمال بروز خطر و عوارض بهدنبال سقط افزايش مييابد. بنابراين درصورتيكه پزشك شما سقط را براي ختم بارداري توصيه ميكند، بايد از تأخيرهاي غيرضروري اجتناب كنيد. بهطوركلي، 88 درصد از تمام موارد سقط در امريكا طي 12 هفتة اول بعد از آخرين تجربه ي قاعدگي رخ ميدهد. برخي از زنان تا زماني كه بارداري بهنحو محسوسي پيشرفت نكرده است از وقوع آن مطلع نميشوند. از جمله دلايل مطرح آگاه نشدن آنها از بارداري خود عبارت است از: 1. اين زنان دورههاي نامنظم قاعدگي را تجربه ميكنند. گاه ابتلا به برخي بيماريها، فعاليتهاي شديد ورزشي و مصرف داروها قاعدگيهاي نامنظم ايجاد ميكند. 2. برخي از اين زنان علت تأخير در قاعدگي خود را شروع يائسگي قلمداد ميكنند. 3. زناني كه بهطور طبيعي قاعدگيهاي خفيفي را تجربه ميكنند، لكهبيني اوايل بارداري را با قاعدگي خود به اشتباه ميگيرند. 4.گروهي از زنان به علت استفاده از داروهاي خاص يا شيردهي، باروري خود را نامحتمل ميدانند. 5. گاه بارداري در هفتههاي اول توسط كادر پزشكي تشخيص داده نميشود. عوارض سقط همانطور كه پيشتر ذكر شد، سقط در سهماهه ي اول كمترين عوارض را دارد. اما بهطوركلي عوارض سقط بسته به نوع روش انتخابشده متفاوت است. شايعترين عارضه ي داروهايي كه از خانوادة پروستاگلندينها هستند اسهال است. تهوع، استفراغ، دلپيچه (كرامپهاي شكمي) و تب از ديگر عوارض مصرف اين داروهاست. در برخي از زناني كه از روش سقط دارويي استفاده ميكنند سقط كامل صورت نميگيرد و نياز به استفاده از روشهاي ديگر نظير كورتاژ است. عفونت، خونريزيهاي شديد، سقط ناقص، پارگي و آسيب رحم يا دهانة آن، و ادامة بارداري از جمله عوارض سقط جراحي است. كودكان حاصل از اين قبيل بارداريها معمولاً به ناهنجاريهاي مادرزادي و عقبماندگي ذهني مبتلا خواهند شد. daneshju.ir پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1494]