واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: اين منم؛ سريع ترين مرد دنيا
نه اشتباه نميكنيد. اين عكس تكراري نيست. ورزشگاه همان "المپيك برلين" است و اين شخص هم همان اوساين بولت معروف اما، اين عكس جديد است و او را پس از قهرماني و ركوردشكني تازهاش در ماده 200 متر نشان ميدهد. ركوردشكني كار عادي اين روزهاي دونده سياهپوست جامائيكايي است. "صاعقه" پس از ركورد شكني در ماده 100 متر، پنجشنبه در دسته 200 متر هم مهار ناشدني نشان داد و با به جا گذاشتن ركورد 19/19، قهرماني در اين ماده را نيز جشن گرفت. قهرمان المپيك 2008 پكن اكنون طلاي 4 در 100 متر را نشانه رفته است. بولت پنجشنبه شب پنجمين مدال دوي سرعت را براي كشورش به ارمغان آورد. به نقل از ايسنا؛ بولت يك شب پيش از تولد 23 سالگياش در حضور 60 هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه المپيك برلين 200 متر مسافت مسابقه را در 19/19 ثانيه دويد و ركورد سال گذشتهاش در المپيك پكن را سيزده صدم ثانيه بهبود بخشيد. او هفت روز پيش در ماده 100 متر ركورد باور نكردني 58/9 صدم ثانيه را از خود به جا گذاشته بود. بولت تاكنون 320 هزار يورو جايزه را از آن خود كرده است. او نخستين دوندهاي است كه هم در المپيك و هم در جام جهاني ميتواند در دو ماده سرعت به پيروزي دست پيدا كند. بولت پس از قهرماني در 200 متر گفت: «من قهرمان دو گانهام. باور كردني نيست. كمي خسته بودم اما، تلاش كردم هرچه ميشود را انجام بدهم. در اين جو فوقالعاده توانستم اين كار را انجام بدهم.»
بولت كه در رقابتهاي ماده چهار در 100 متر شركت ميكند، ميتواند براي هفتمين بار در دوران ورزش خود، ركوردشكني كند. او در گفتوگويي با يورو اسپورت گفت براي برپايي جشن برنامهريزي نكرده است. چون زمان براي اين كار دارم اما، نميتوانم زياد جشن بگيرم. متن اين گفتوگو در زير ميآيد: * آقاي بولت با چه انتظاراتي راهي برلين شديد؟ - ميخواهم نشان بدهم كه عملكردم در بازيهاي المپيك سال گذشته موفقيتهايي مقطعي و يك روزه نبودهاند. البته شايد بتوانم بهتر از اينها باشم. چرا كه پيش از رقابت بر سر قهرماني چند جلسه تمرين كم داشتم اما، براي رقابتهاي پيشرو آمادگي خوبي دارم. * وقتي به شما پيش از استارت نگاه ميكنيم، يك اوساين بولت سراسر خونسرد و خوشحال را ميبينيم. اين همه خونسردي و آرامش را از كجا ميآوريد؟ - اكنون همان روند و جريان در پيش است كه پيش از اين هم بود. سالهاست كه دارم همان كارها را انجام ميدهم. همه اينها بخشي از من و وجودم شده است. به درستي ميدانم كه در استارت، طول رقابت و يا در خط پايان چه كار بايد انجام بدهم. تنها وظيفهاي كه بر دوشم است، آن است كه تمركز داشته باشم. از همين رو هرگز خودم را مجنون و آشفته نميكنم و خونسرد و آرام ميمانم.
* آيا در زندگي شخصيتان در بيرون از مسابقه نيز موفق ميشويد اين طور عمل كنيد؟ به هر حال شما همه جا در خيابان و كوچه فردي شناخته شده هستيد. نه تنها در جامائيكا كه در همه جاي دنيا. - راستش را بخواهيد، بايد بگويم كه خيلي اهل گردش و بيرون رفتن از خانه نيستم. اما، وقتي بيرون هستم اين موارد زياد پيش ميآيد. مشكلي هم در كار نيست. بعد از آن هم به سادگي به خانه ميروم. * تايسون گاي در مادههاي 100 و 200 متر بزرگترين رقيب شماست. آيا اين امكان وجود دارد كه ميان اين دو رقيب سرشناس در بيرون از رقابتها رابطهي دوستانهاي وجود داشته باشد؟ - از نظر من اين موضوع هيچ ارتباطي با دويدن ندارد. اين تنها به اين موضوع برميگردد كه تايسون همانند من در جامائيكا زندگي نميكند و اين فاصله بسيار زياد است وگرنه هيچ مشكلي را در كار نميبينم. هرچه باشد با "آسافا پاول" هم دوست هستم. با هم شوخي ميكنيم و در كنار هم خوش ميگذرانيم. * موفقيتهاي بزرگ شما، مردم دوستي و تمامي آنچه در اطراف شما رخ ميدهد، بايد گاهي هم شما را اذيت كند. آيا بايد گاهي ترديد كنيد كه آنچه در اطراف شما رخ ميدهد، واقعي است يا غير واقعي؟ - دوست دارم اينگونه بگويم. اين كه مثلا كسي من را نيشگون بگيرد تا ببينم آيا بيدارم يا اينكه در خواب و رويا به سر ميبرم. با اين حال گاهي هم به خودم ميگويم: ببين پسر آنچه كردهاي، باور كردني نيست. من سريعترين مرد دنيا هستم و خوشحالم كه اين طور است.
* تمرينهايتان چگونه است؟ آيا بسيار سخت و طاقت فرساست؟ آيا از انجام تمرينها عذاب ميكشيد و يا اينكه از انجام دادن آنها لذت ميبريد؟ - با گلن مايلز كار ميكنم كه يك مربي فوقالعاده است. كار كردن با او بسيار لذت بخش است. اغلب با هم ميخنديم. بنابراين چه در تمرين و چه به هنگام مسابقه از دويدن لذت ميبرم. * با همه اين حر فها بايد زماني وجود داشته باشد كه شما از كوره در برويد و عصباني بشويد. هرچه باشد شما در كانون توجه مردم و رسانه هستيد. - ميخواهم براي شما رازي را فاش كنم: اينكه اكنون جام جهاني است يا هر رقابت قهرماني ديگر روي من هيچ تاثيري نميگذارد. درست بر خلاف آن. در جام جهاني جوانان كه در سال 2002 در جامائيكا برگزار ميشد، احساس عصبانيت و دستپاچگي ميكردم. نه قبل از آن و نه بعد از آن در زندگيام اين احساس را نداشتم. به خودم لرزيدم. حتي كفشهايم را برعكس پوشيدم. اما، در اين ميان همه چيز برايم سادهتر شده است. وقتي در حضور جمعيت خودي توانستم با خودم كنار بيايم، آن وقت در تمام دنيا ميتوانم موفق باشم. تنظيم براي تبيان: رضا سيگاري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 564]