واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: فوايد سفر
الف- سلامتي؛ قال رسول الله صلّي اللّه عليه و آله: سافروا تصحوا و جاهدوا تغنموا. بحار/76/221سفر كنيد تا صحت و سلامتي به دست آريد و جهاد كنيد تا غنيمت يابيد. ب- زياد شدن عقل؛ قال رسول الله صلّي اللّه عليه و آله: "سافروا فانكم ان لم تغنموا مالا افدتم عقلا. "مسافرت كنيد. چرا كه اگر مالي به دست نياوريد، اما عقلتان زياد ميشود. مسافرت و خستگى ـ پيامبر خدا (ص): مسافرت كردن بخشى از عذاب است و هرگاه فردى از شما سفرش را به پايان رساند زود نزد خانواده خود رود. ـ مـسـافرت بخشى از عذاب است، كه انسان در آن از غذا و آب و خواب خود مى افتد، پس هرگاه فردى از شما به هدف خود از مسافرت دست يافت، زود برگردد. ـ امام على (ع): سفر كردن يكى از دو عذاب است. انتخاب همسفرـ پيامبر خدا (ص): نخست همسفر انتخاب كن، بعد قدم در راه گذار. ـ امـام عـلـى (ع): پـيش از مسافرت، از همسفر جويا شو و پيش از (خريد) خانه، ببين همسايه ات كيست. ـ مفضل بن عمر (در برگشت از سفر) چون بر امام صادق (ع) وارد شد، حضرت پرسيد: چه كسى هـمـسـفر تو بود؟ عرض كردم: مردى از برادرانم، فرمود: پس چه شد؟ عرض كردم: از وقتى وارد مـديـنـه شـده ام نـمـى دانم جايش كجاست، حضرت فرمود: مگر نمى دانى كه هر كس چهل گام با مؤمنى همسفر شود خداوند در روز قيامت راجع به او از وى مى پرسد؟
مردانگى در سفرمـردانـگـى در سـفـر عـبـارت اسـت از: بـخشيدن از ره توشه خود به همراهان، شوخى كردن بـه گـونـه اى كـه خـشـم خـدا را همراه نداشته باشد، قلـّت مخالفت و ناسازگارى با همسفران، و ترك بدگويى از همراهان بعد از جدا شدن از آنان. ـ امـام عـلـى (ع): مـردانگى در سفر عبارت است از: بخشيدن از ره توشه خود به همراهان، قلـّت نـاسازگارى با همسفران و بسيار به ياد خداى عزوجل بودن در هر فراز و نشيب و هر فرود آمدن و برخاستن و نشستنى. ـ پـيـامبر خدا (ص) درباره مردانگى در سفر فرمود: مردانگى در سفر عبارت است از: بخشيدن از زاد و توشه خود به همراهان و خوش اخلاقى و شوخى كردن، به شرط آن كه معصيت خدا نباشد. ـ امام صادق (ع): مردانگى در سفرعبارت است از: ره توشه زياد و خوب و بخشش آن به همسفرانت و كـتـمـان اسـرار آنان بعد از جدا شدن از آنها و زيادى شوخى در غير آنچه كه خداى عزوجل را به خشم آورد. سفرهاي نهي شدهـ امام على (ع): انسان نبايد به سفرى رود، كه مى ترسد در آن به دين و نمازش لطمه اى وارد آيد. ـ مـحـمـد بن مسلم از امام صادق (ع) درباره حكم مردى پرسيد كه در سفر جنب مى شود و (براى غـسـل كـردن) چيزى جز برف يا يخ نمى يابد، حضرت فرمود: در اينجا موضوع ضرورت در ميان است او نبايد بار ديگر به چنين جايى كه به دين او لطمه مى زند سفر كند. گردش ـ عـمـروبـن حريث خدمت امام صادق (ع) كه در منزل (و تفريحگاه) برادر خود عبداللّه بن محمد تـشـريف داشت، رسيد و عرض كرد: فدايت شوم! چه شده كه به اين جا آمده ايد؟ حضرت فرمود: براى گردش.
سفر آخرت ـ امـام باقر(ع): ابوذر (ره) در كنار كعبه به پا خاست و گفت: من جندب بن سكن هستم. مردم او را در ميان گرفتند ابوذر گفت: اگر يكى از شما بخواهد به سفرى رود، توشه اى كه به كارش آيد بـا خـود بـرمى دارد پس آيا براى سفر آخرت نمى خواهيد توشه اى برداريد كه به كارتان آيد؟ مردى برخاست و گفت: ما را راهنمايى كن. ابوذر گفت: يك روز بسيار گرم را براى روز رستاخيز روزه بگير و براى كارهاى بزرگ و دشوار (در روز قيامت) حجى بگزار و براى وحشت قبر در دل شب تار دو ركـعـت نـمـاز بـخـوان؛ سـخن نيكى كه بر زبان آرى و گفتار زشتى كه از آن لب فرو بندى، يا صدقه اى كه به بينوايى دهى شايد كه تو بينوا را از آن روز دشوار(قيامت) رهايى دهد. دنـيـا را دو درم قرار ده: درمى براى خرجى خانواده ات و درمى براى آخرتت؛ سومين درم زيانبار و بى فايده است، پس در پى كسب آن مرو. دنـيـا را دو جـمـلـه دان: جمله اى در طلب حلال و جمله اى براى آخرتت؛ سومين جمله زيانبار و بى فايده است در پى آن مرو، آنگاه گفت: اندوه روزى كه بدان نمى رسم مرا كشت. ـ امام على (ع): هركه به فكر دورى راه باشد، خود را آماده كند. ـ رسـول خـدا (ص) در ميان ما به خطبه ايستاد و فرمود: اى مردم! شما در سراى آرامش هستيد، شما بر مركب سفر سواريد، حركتتان شتابان است، پس خود را براى سفر دور و دراز آماده كنيد. ـ آه از كمى توشه و درازى راه و دورى سفر و عظمت مقصد! - ميزان الحکمة جلد 5- مرکز تعليمات اسلامي واشنگتنتهيه و تنظيم براي سايت تبيان: زهره پري نوش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 607]