واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: حجاب در اديان الهي
قسمت دوم : يهوديان با حجاب اشارهاز بررسي و مقايسه حد و كيفيت حجاب در اديان چهارگانه استنباط ميگردد كه حجاب در اديان ديگر، نسبت به اسلام از شدّت بيشتري برخوردار بوده است. اين مقاله به بررسي تطبيقي حجاب در اديان مختلف مي پردازد آنچه گذشت: حجاب در آيين زرتشت حجاب در شريعت يهودرواج حجاب در بين زنان قوم يهود، مطلبي نيست كه كسي بتواند آن را مورد انكار يا ترديد خود قرار دهد. مورّخين، نهتنها از مرسوم بودن حجاب در بين زنان يهود سخن گفتهاند، بلكه به افراطها و سختگيريهاي بيشمار آنان نيز در اين زمينه تصريح كردهاند. در كتاب «حجاب در اسلام»، آمده است: «گرچه پوشش، در بين عرب مرسوم نبود و اسلام، آن را بهوجود آورد، ولي در ملل غير عرب، به شديدترين شكل، رواج داشت. در ايران و در بين يهود و مللي كه از فكر يهود پيروي ميكردند، حجاب، به مراتب شديدتر از آنچه اسلام ميخواست وجود داشت. در بين اين ملتها وجه و كفّين (= صورت و كف دستها) هم پوشيده ميشد. حتي در بعضي از ملتها سخن از پوشيدن زن و چهره زن نبود، بلكه سخن از قايم كردن زن بود و اين فكر را به صورت يك عادتِ سفت و سخت درآورده بودند».1ويل دورانت، كه معمولاً سعي ميكند موارد برهنگي يا احياناً تزيينات و آرايشهاي زنان هر قوم را با آب و تاب نقل كند تا آن را طبيعي جلوه دهد، در اين مورد ميگويد: «در طول قرون وسطا، يهوديان همچنان زنان خويش را با البسه فاخر ميآراستند، لكن به آنها اجازه نميدادند كه با سر عريان به ميان مردم روند. نپوشاندن موي سر، خلافي بود كه مرتكب را مستوجب طلاق ميساخت. از جمله تعاليم شرعي يكي آن بود كه مرد يهودي نبايد در حضور زني كه موي سرش هويداست، دست دعا به درگاه خدا بردارد».2 او در توصيف زنان يهودي ميگويد: «زندگي جنسي آنان عليرغم تعدّد زوجات، به طرز شايان توجّه، منزه از خطايا بود. زنان آنان دوشيزگاني محجوب، همسراني ساعي، مادراني پُرزا، و امين بودند و از آنجا كه زود وصلت ميكردند، فحشا به حدّاقل، تخفيف پيدا ميكرد».3در كتاب مقدّس يهوديان، موارد متعدّدي يافت ميشود كه به طور صريح و يا ضمني، حجاب و پوشش زن و مسائل مربوط به آن، مورد تأييد قرار گرفته است. در برخي از آنها لفظ «چادر» و «برقع» به كار رفته است كه نشانگر كيفيت پوشش زنان آن عصر است. اينك به پارهاي از آن موارد اشاره ميگردد.گرچه پوشش، در بين عرب مرسوم نبود و اسلام، آن را بهوجود آورد، ولي در ملل غير عرب، به شديدترين شكل، رواج داشت. در ايران و در بين يهود و مللي كه از فكر يهود پيروي ميكردند.پوشش كامل در مقابل نامحرم:در «سفْر پيدايش» تورات، چنين ميخوانيم: و رفقه، چشمان خود را بلند كرد و اسحاق را ديد و از شتر خود فرود آمد. زيرا كه از خادم پرسيد: «اين مرد كيست كه در صحرا به استقبال ما ميآيد؟». و خادم گفت: «آقاي من است». پس بُرقعِ خود را گرفته، خود را پوشانيد.4
عدم تشبّه مرد و زن به يكديگردر «تورات» آمده است: «متاع مرد، بر زن روا نباشد و مرد، لباس زن نپوشد؛ زيرا هر كه اين كُند، مكروه يهوه (خداي تو) است».5 نزول عذاب در اثر آرايش دختران يهود براي بيگانگاندر «تورات» ميخوانيم: «و خداوند ميگويد از اين جهت كه دختران صهيون متكبّرند و با گردن افراشته و غمزات چشم، راه ميروند و به ناز ميخراماند و به پاهاي خويش، خلخالها را به صدا ميآورند * بنابراين، خداوند فَرقِ سر دختران صهيون را كَلْ خواهد ساخت و خداوند، عورت ايشان را برهنه خواهد نمود * و در آن روز، خداوند زينت خلخالها و پيشانيبندها و هلالها را دور خواهد كرد*و گوشوارها و دستبندها و روبندها* و دستارها و زنجيرها و كمربندها و عطردانها و تعويذها را* و انگشترها و حلقههاي بيني را * و رداها و شالها و كيسهها را * و آينهها و كتانهاي نازك و عمامهها و بُرقعها را * و واقع ميشود كه: به عوض عطريات، عفونت خواهد شد و به عوض كمربند، ريسمان و به عوض موهاي بافته، كَلي و به عوض سينهبند، زنّار پلاس و به عوض زيبايي، سوختگي خواهد بود * مردانت به شمشير و شجاعانت در جنگ خواهند افتاد * و دروازههاي وي، ناله و ماتم خواهند كرد و او خراب شده، بر زمين خواهد نشست».6در طول قرون وسطا، يهوديان همچنان زنان خويش را با البسه فاخر ميآراستند، لكن به آنها اجازه نميدادند كه با سر عريان به ميان مردم روند. نپوشاندن موي سر، خلافي بود كه مرتكب را مستوجب طلاق ميساخت.در تورات، از چادر و برقع و روبندهاي كه زنان با آن، سر و صورت و اندام خويش را ميپوشاندهاند، صريحاً نام برده شده است، كه نشانگر كيفيت پوشش زنان است. براي نمونه در كتاب «روت» ميخوانيم: «بوعز گفت: زنهار كسي نفهمد كه اين زن به خرمن آمده است. و گفت: چادري كه بر توست، بياور و بگير. پس آن را بگرفت و او شش كيل جو پيموده بر وي گذارد و به شهر رفت».7 در مورد عروس يهودا ميخوانيم: «پس رخت بيوگي را از خويشتن بيرون كرد. بُرقعي به رو كشيد و خود را در چادري پوشيد و به دروازه عينايم كه در راه تمنه است، بنشست».8لزوم پوشاندن سر از نامحرمان:ويل دورانت مينويسد: اگر زني به نقض قانون يهود ميپرداخت، چنانكه مثلاً بيآنكه چيزي بر سر داشت به ميان مردم ميرفت، و يا در شارع عام نخ ميرشت، يا بر هر سنخي از مردان، درد دل ميكرد، يا صدايش آنقدر بلند بود كه چون در خانهاش تكلّم مينمود، همسايگانش ميتوانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت، مرد حق داشت بدون پرداخت مهريهاي او را طلاق دهد.9 او همچنين مينويسد: ... و به استعمال سرخاب و سرمه، نكوهيده ميشمردند. موافق بودند كه مرد، بايد براي پوشاك زن خويش سخاوتمندانه خرج كند؛ لكن غرض آن بود كه زن، خود را براي شوهر خويش بيارايد نه براي ساير مردها.10 در كتاب «حكمة الحجاب و ادلة وجوب النّقاب»، براي تأييد اينكه منشأ حجاب زنان يهودي، وجوب حجاب در شريعت موسي(ع) بوده، به داستان حضرت موسي و دختران شعيب اشاره شده است كه در آن، حضرت موسي به آنان امر كرد تا پشت سر او حركت كرده و از پشت سر، او را به منزل پدرشان هدايت كنند.11در شماره هاي آتي اين مطلب را با عنوانين زير پي بگيريد:حجاب در شريعت مسيححجاب در شريعت اسلام پژوهشگر: سعيد عسگري تنظيم براي تبيان: گروه دين و انديشه – حسين عسگري1. حجاب در اسلام، ابوالقاسم اشتهاردي، ص 50. 2. تاريخ تمدن، ويل دورانت، ج 12، ص 62. 3. همان، ص 63. 4. سفر پيدايش، باب 24، فقره 64 و 65. به گفته مرجع مذهبي يهوديان ايران «خاخام اوريل داودي»، منشأ و وجوب حجاب در شريعت يهود، مستند به همين فقره است. 5. تورات، سفر تثنيه، باب 22، فقره 5. 6. تورات، كتاب اشعياء نبي، باب سوم، فقره 16 - 26. 7. تورات، كتاب روت، باب دوم، فقره 8 - 10. 8. تورات، سفر پيدايش، باب 38، فقره 14 و 15. 9. تاريخ تمدن، ويل دورانت، ج 12، ص 30. 10. همان، ص 31. 11. ر. ك: حكمة الحجاب وادلة وجوب النقاب، ص 252.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 829]