محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845594657
توقع داشتیم؛ توقع نداشتیم؛ توقع داریم...
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - نیما حسنینسب * توقع داشتیم بین فیلمهای امسال - مثل جشنوارههای قبل - یک فیلم عالی، دو سه تا خیلی خوب و خوب، چندتایی متوسط و بقیه ضعیف باشد؛ همین‌طور هم شد. * توقع داشتیم با توجه به این همه اسم معتبر و خبرها و حواشی جنجالی و فیلمهای کنجکاوی‌برانگیز، سینمای مطبوعات شلوغ و پر ازدحام و غیر قابل کنترل باشد. با همت و برنامه‌ریزی خوب و سخت‌گیری‌های به‌جای متولیان و زحمت و تجربه گروهی نیروهای روابط عمومی جشنواره این‌طور نشد. امسال از این حیث بین جشنوارههای سالهای اخیر مثال‌زدنی بود. کاری که از دست ما برمی‌اید، تشکر است و خسته‌نباشید و دست مریزاد. * توقع نداشتیم مطبوعات و رسانهها این همه مهم شوند و منتقدان و نویسندگان نا این حد خبرساز و پر شور و فعال باشند. نوشته‌ها و ویژه نامه‌ها و اظهارنظرهای اهل مطبوعات هیچ سالی به‌قدر امسال تاثیرگذار و زنده و پویا نبود. هر کس در هر مقامی به حد وسعش کوشید تا فضای نقد و نظر در جشنواره را سرپا و سر حال نگه دارد. صف‌ارایی و تنوع سلیقه و نظرها و بده بستان‌های فراوان اهل قلم در چنین فضایی خوشایند و دل‌گرم‌کننده و آموزنده است. حتماً سال و سالهای بعد وضعیت بهتر و فضای پرشورتری هم خواهیم داشت. * توقع نداشتیم جلسه‌های نشست پرسش و پاسخ سوت و کور و کم‌حرف و حدیث سالهای قبل، ناگهان به یکی از جذاب‌ترین و مهم‌ترین و پویاترین بخش‌های جشنواره تبدیل شود. این امکان رو در رو شدن رسانهها و سینماگران را به فال نیک بگیریم و از تجربه‌های امسال برای دوره‌های بعد استفاده کنیم. جشنواره سرزنده و پر نشاط، قطعاً به این تعامل‌ها و تقابل‌ها نیاز دارد تا سرزنده و پویا و کارآمد باقی بماند. * توقع نداشتیم فیلمهای خارجی خوبی با اصلاحات کم و به‌جا، ترجمه‌های خوب و تنوع مطلوب روی پرده سینما تجربه کنیم. بجز معدود مواردی، همین‌طور هم شد. * توقع نداشتیم فیلم تازه بهرام بیضایی شاهکاری در خور نام و اعتبار و خاطره اثار خوب گذشته‌اش باشد، چون انگیزه ساختش با آن‌ها فرق می‌کرد. منتها توقع داشتیم که بیضایی موضوع فیلمش را بهانه‌ای برای خیلی حرف‌های شنیدنی و موقعیت‌های تماشایی و دیدگاه‌های موثر و ماندگار و قابل تاویل و تفسیر کند. در کمال تاسف، «وقتی همه خوابیم» چنین فیلمی نشد. * توقع نداشتیم توانایی‌های رو به رشد تهمینه میلانی در قصه‌گویی و ریتم پر کشش به معناگرایی و حقیقت‌جویی کلیشه‌ای باب روز تبدیل شود. «سوپراستار» تا نیمه‌هایش توقع‌مان را برآورده کرد و بعد دقیقه به دقیقه ناامیدتر شدیم؛ لااقل از آن شروع قابل تامل، توقع یک جمع‌بندی قابل تحمل داشتیم که باز هم نشد. * توقع داشتیم دو سه سال زحمت و انرژی و بودجه در سه چهار جای مختلف دنیا فیلمی در حد و اندازه‌های انگیزه سازندگانش باشد. شاید هم ایراد از ما بود که از «زادبوم» توقع بی‌جا و زیادی داشتیم و برآورده نشد. * توقع داشتیم سازندگان «نفس عمیق» و «بوتیک» و «پرده آخر» بعد از چند و چندین سال فیلم‌هایی بسازند که خاطره فیلم قبلی را مخدوش نکند و قدمی رو به جلو باشد. هیچ‌کدام از سه فیلم «عیار 14»، «بی‌پولی» و «تردید» (سومی با اغماض البته) با توقع ما از خاطره فیلم قبل فاصله زیادی نداشتند، ولی در مورد پیشرفت و جلوزدن از فیلم قبلی گویا توقع زیاده‌خواهانه‌ای داشتیم و بهش نرسیدیم. * توقع نداشتیم از کارگردان «جعبه موسیقی» فیلم قابل قبول «صداها» را ببینیم، اما توقع داشتیم که حسن فتحی فیلم مقبولی مثل «پستچی سه بار در نمی‌زند» ساخته باشد. * توقع داشتیم که علی ژکان، سیروس الوند، بیژن میرباقری، محمد مهدی عسگرپور و محمد هادی کریمی سیر نزولی فیلم به فیلم‌شان را ادامه بدهند. عجیب است که هیچ‌کدام‌شان فیلمی دور از حدس و توقع ما نساخته بودند. * توقع نداشتیم در شرایط امروز سینمای ایران بشود به سینمای تجربی و آثار متفاوت از جریان اصلی امیدی داشت. «اشکان، انگشتر متبرک و چند داستان دیگر» و «صندلی خالی» ثابت کردند که در ناامیدی بسی امید هست و هر دو فیلم محصولاتی فراتر از حد توقع‌مان از تجربه‌گرایی در سینمای امروز ایران از کار درآمدند. حالا با این دو فیلم از سینمای تجربی و جوان‌های تجربه‌گرای سینمای ایران متوقع‌تر شده‌ایم. * توقع پیشرفت در کار اصغر فرهادی که برای‌مان عادی شده بود، ولی «درباره الی...» تنها باری بود که یک فیلم جشنواره‌ی امسال به توقع ما رودست بزرگی زد و نشان داد بی‌خود توقع داشتیم که پیشرفت یک فیلمساز حد و مرز مشخصی داشته باشد و نشود از آن جلوتر رفت. اصغر فرهادی و فیلمش با توقع ما چنین معامله‌ای کردند! * توقع داوری بی حرف و حدیث که دیگر رویایی دور از دسترس است. با این حال، توقع حضور «درباره الی...» در جمع رکورداران کاندیداهای سیمرغ همان‌قدر عجیب و خوشایند بود که غیبت «عیار 14» در چند بخش مهم مثل بازیگری و کارگردانی ناراحت‌کننده و غیرعادی. حضور «سوپراستار» در جمع نامزدهای چند بخش اصلی و مهم نشان داد که دیگر باید به‌شکل جدی قید هر گونه توقعی از داوری‌های جشنواره را بزنیم. * توقع داریم... توقع داشتیم... توقع از این‌که ... جشنواره با همه توقع‌های برآورده‌شده و ناکام ما تمام شد. بهتر نیست از همین الان توقع‌های‌مان را از سینمای ایران در سال آینده فهرست کنیم و منتظر برآورده‌شدن‌شان باشیم؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 813]
-
گوناگون
پربازدیدترینها