تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850144692
دردسرهای شهر هوشمند
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: دانش - نمایشگاهی از فناوری شهرهای آینده در نیویورک، نه تنها به نمایش این فناوریها که به جنبههای اجتماعی، سیاسی و شهروندی این نوع تغییرات در آینده پرداخته است. بهنوش خرم‌روز: به نظر یک سطل زباله معمولی می‌رسد، اما اجازه ندهید فریبتان دهد. اگر قوطی آلومینیومی درونش بیاندازید، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. حالا یک بطری پلاستیکی را امتحان کنید، صدای فردی عصبانی را می‌شنوید و ناگاه، سطل آن را برای شما پرت می‌کند. سطل خودش را از شر زباله نامناسب خلاص کرد. این سطل زباله هوشمند، بخشی از نمایشگاه «به سوی شهر با ادراک» در شهر نیویورک است که سعی دارد به ما نشان بدهد اگر رایانه را در همه چیز جای بدهیم، زندگیمان چه شکلی خواهد بود. به گزارش بی‌بی‌سی، این سطل پر سر و صدا ابداع دیوید جیمیسون و جویون پیک است. آنها ابداعات دیگری نیز در این نمایشگاه ارایه کرده‌اند، یک علامت خیابانی که به رهگذرها اشاره می‌کند و نوعی نیمکت که اگر برای مدتی طولانی روی آن بنشینید، شما را پایین می‌اندازد. اما هدفشان از این کار چیست؟ آنها می‌خواهند ببینند اگر از فناوری در زندگی آینده‌مان به روش نادرستی استفاده کنیم، چه اتفاقی می‌افتد، شاید بتوانند انسان‌ها را وادار کنند از امروز به این مسئله فکر کنند. دیوید در این مورد می‌گوید: « این باعث میشود مردم در مورد امنیت نگران شوند. آنها به من می‌گویند که اگر نیمکت مادربزرگشان را زمین بیاندازد، صدمه می‌بیند. همچنین نگرانی مردم از بی‌خانمانی را افزایش می‌دهد. این‌ها دقیقا همان مسائلی است که ما می‌خواستیم به ذهن بیاوریم. برای ما صحبت کردن از سیاست‌گذاری‌های شهرهای آینده جالب بود، اما می‌خواستیم نحوه جای گرفتن آنها در زندگیمان را هم نشان دهیم، مثلا این نیمکت‌ها الان طراحی شده‌اند و به کسی اجازه نخواهند داد که روی آنها بخوابد.» کیفیت روداما این تصویر، یکی از 5 دیدگاهی است که از لیگ معماری نیویورک برای شرکت در این نمایشگاه مجوز گرفته است. تعقیب‌گر زباله طرح دیگری است که گروهی از انستیتو فناوری ماساچوست (ام.آی.تی) واقع در بوستون ارائه کرده‌اند که به صدها مورد از زباله‌های نیویورکی‌ها، برچسب‌های هوشمندی می‌دهد تا به محض دور انداخته شدن بتوانند تعقیب شوند. معماری دوگانه، خیال‌پردازی گروهی از دانشگاه‌های نیویورک و کلمبیا است که درون دو رود شهر، چراغ‌ها و حس‌گرهایی را می‌فرستند و بدین ترتیب مردم تنها با ارسال یک پیامک می‌توانند در مورد موجودات درون آب و کیفیت آب اطلاعات کسب کنند. فیوز طبیعی، ساخته عثمان هاک، معماری در لندن است که شبکه‌ای از گیاهان خانگی درست کرده که به سیستم الکتریکی متصلند و این سیستم، میزان مصرف انرژی را اندازه می‌گیرد. اگر یکی از اعضای سیستم بیش از حد انرژی مصرف کند، سیستم برخی از آنها را از بین می‌برد. اما اگر در مجموع انرژی مصرفی خود را کاهش دهند، گیاهان با افزایش توانایی‌شان برای اخذ کربن، پیشرفت می‌کنند و انرژی ممکن برای کل مجموعه بالا میرود. پتانسیل فناوری برای تغییر رفتار ما، مثلا با کمک به ما برای دیدن جاهایی که قبلا نمی‌دیدیم، مثل زباله‌دان‌ها یا درون آب، یا گروگان گرفتن گیاه‌های خانگی‌مان، مسئله‌ای به نسبت عادی است. مارک شپارد، متصدی این نمایشگاه امیدوار است که توانسته باشد این بحث را به وجود بیاورد که ما می‌خواهیم شهرهایمان و زندگیمان در آینده چگونه باشد و چه‌طور تغییر کند. وی می‌گوید: «این نمایشگاهی در مورد افسون نوآوری‌های فناوری نیست. می‌خواستیم به معنای ضمنی اجتماعی، فرهنگی و سیاسی این فناوری‌های جدید پرداخته شود. شما احتمالا ناراحت نمی‌شوید اگر چراغ‌های راهنمایی هوشمند کنترل جریان عبور خودرو‌ها را در خیابان‌های شهرتان بهبود ببخشند، اما اگر حسگر موجود در گذرگاه حس کرده باشد که سابقه خرید، الگوهای مسافرتی یا پاسخ الکتریکی پوستمان شبیه به یک تروریست است و صرفا به این دلیل از رفتن به بزرگراه بازداشته شویم، بسیاری از ما اعتراض خواهیم کرد. اکنون زمان مطرح کردن این پرسش است که اگر سیستم اشتباه کند، چه اتفاقی می‌افتد؛ نه بعد از این که اتفاق افتاد.» جلسه فضای بازوقتی سایر نمایشگاه‌ها نحوه استفاده از فناوری و لبه برش‌ها را در آینده نشان می‌دهند، شاید آسان‌ترین راه برای قطع این پروژه‌ها این باشد که بپرسیم چه‌طور استفاده از آنها را تغییر بدهیم. آنتونی تاونسند و دانا اشپیگل سال‌ها وقت صرف نصب اینترنت بی‌سیم در پارکهای شهر نیویورک کرده‌اند تا مردم تقریبا هر جا که بخواهند به اینترنت دسترسی داشته باشند. حالا آنها سعی می‌کنند مردم را تشویق کنند تا از این امکان برای گریز از دفاتر کارشان استفاده نمایند و حتی جلساتشان را در فضای باز برگزار کنند. برای نمونه آنها در طول نمایشگاه تقریبا هر روز مشغول کار در خیابان هستند تا به مردم نشان بدهند این کار ساده‌تر از چیزی است که خیال می‌کنند. آنها می‌گویند دسترسی به اینترنت، میز و صندلی‌های راحت و سرویس‌های بهداشتی نزدیک موارد ضروری هستند که باید پیدا کنید. به نظر می‌آید پیدا کردن یک سقف از همه مهم‌تر باشد، اما دانا و آنتونی فکر می‌کنند سقف آن‌قدرها مسئله مهمی نیست، چون جاهای عمومی زیادی هست که می‌توانید بدون برگشتن به محدوده دفترتان، کارتان را در آن‌جا ادامه دهید. آنها با خودشان یک کوله‌پشتی پر از تجهیزات آورده‌اند: لپ‌تاپ، قلم بی‌سیم و چاپ‌گری که با باتری کار می‌کند، همه این ابزارها تقریبا فناوری بالایی دارند! بقیه کوله‌پشتی هم پر شده از برگه‌های یادداشت، گچ، کاغذ و یک تخته سفید کوچک که هیچ‌کدام مربوط به دنیای آینده نمی‌شوند. اما وقتی همه چیزهایی را که لازم دارید در دفتر کارتان هست، چرا باید به خودتان زحمت بدهید و آن جا را ترک کنید؟ آنتونی در این باره می‌گوید: « این مسئله بازتعریف بهتر فضاهای عمومی و کار کردن است. دفترها فقط برای کارهای دفتری مناسبند، مسئله این است.» دانا می‌گوید: «این تنها یک پیام است که خوب دریافت میشود. اول، مردم خیال می‌کنند که نوعی نمایش است. کی تا حالا دیده‌اید که گروهی از مردم، جلسه‌شان را در فضای باز یک پارک عمومی برگزار کنند؟ اما بعد می‌بینند کار عجیب و غریبی نیست، فقط در فضای باز برگزار شده است.» اما این منظره‌ها چه قدر واقعی هستند؟ آیا ما می‌توانیم خودمان را تصور کنیم که زندگی طبیعی را به متن دربیاوریم، زباله‌هایمان را آنلاین دنبال کنیم، از گیاهان خانگی‌مان برای کنترل مصرف انرژی‌مان استفاده کنیم و همه این کارها را با بیرون آمدن از دفتر کارمان و رفتن به یک پارک عمومی انجام دهیم؟ شاید به نظر خیلی عجیب و غریب بیاید، اما گریگوری وینر از لیگ معماری نیویورک معتقد است همه این‌ها خیلی نزدیک‌تر از آنی است که تصور می‌کنید. وی می‌گوید: «به عنوان بخشی از نمایشگاه، معماران کوهن پدرسن فوکس و متخصصینی از سیستم‌های سیسکو را برای سخنرانی دعوت کرده‌اند. این دو شرکت با هم روی دو شهر جدید، یکی در کشور چین و دیگری در کره جنوبی کار می‌کنند که در آنها تمام سیستم‌های اطلاعات شامل داده‌های شهروندی، پزشکی و تجاری به هم متصل خواهند بود. این‌که چه طور کار خواهد کرد و این که خوب خواهد بود یا نه، من نمی‌دانم. اما اولین ساختمان‌های این شهرها افتتاح شده‌اند، پس همین حالا، حداقل در بخش‌هایی از کره زمین دارد اتفاق می‌افتد.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 489]
-
گوناگون
پربازدیدترینها