محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853559829
فقيه آرام
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: فقيه آرام امين علم الهدي اگرچه چندي است در لفافه سخن گفتن ديگر به کار خيلي از جماعت اهل سياست نمي آيد و ديروزياني که حرف و حديث هايشان را به هزارتوي کنايه و ايما و اشاره مي پيچيدند ديگر بي هيچ پرده پوشي سخن مي گويند اما ورود آيت الله جوادي آملي به اين وادي کمي غافلگيرکننده بود. هر چند اين مرجع تقليد هيچ گاه از سخن گفتن درباره مسائل جاري و روزمره دوري نگزيده بود اما چنانچه سنت او بود نه به صراحت که در لابه لاي درس هاي اخلاقي که از راديو و تلويزيون به صورت مستمر پخش مي شود يا خطبه هاي نماز جمعه قم نظرات خود را ابراز مي کرد و مي کوشيد وارد مصاديق نشود. چنين بود که سخنان آيت الله جوادي آملي که با لحني آرام که فراز و فرودي نداشت به اخلاق و حديث گره مي خورد و اين تصوير ثابت تمام روزهايي بود که اين مرجع تقليد بر منبر وعظ و خطابه مي نشست. شايد از اين رو بود که پنجشنبه هفته گذشته وقتي برخي از پايگاه هاي خبري انتقادات صريح آيت الله از وضعيت اقتصادي را روي خروجي خود قرار دادند برخي محافل رسانه يي با تعجب به اين انتقادات شديداللحن نگريستند؛ «آدم عاقلي که سرمايه يي مثل آب و خاک دارد اگر از کشور ديگري مواد غذايي وارد کند معلوم مي شود بي عرضه است. ما به اندازه کافي آب و خاک داريم اما مديريت مي خواهد. جهنم هم فقط براي آدم شرابخوار نيست، براي آدم بي عرضه هم هست.» اين مرجع بلندپايه قم که اين انتقادات را در ديدار رئيس سازمان امور مالياتي کشور اظهار کرده بود، در جملاتي تکميلي انتقادات خود را کامل کرد تا آيت الله براي نخستين بار وارد مصاديق شود و عقبه انتقادات خود را صريح و شفاف روي دايره بريزد؛ «نگهبان اعتقاد مردم اقتصاد است. توقع نداشته باشيد همه مثل سلمان و اباذر و کساني که در شعب ابي طالب بودند، باشند. با آرزو و آرمان و توقع نمي شود کشور را اداره کرد. اگر مي خواهيم کشور را اداره کنيم بايد ديد در چه فضا و فازي زندگي مي کنيم. کسي که زمان و زمينش را نشناسد مدير نيست. اگر کسي سنگي به بدنش زدند و دردي احساس نکرد معلوم است يا خواب است يا حسي نسبت به آن درد ندارد. حال اگر چند کارگر را اخراج کردند ما نيز بايد اين درد را حس کنيم. سرمايه عظيمي به نام نفت در داخل کشور است. اگر روزي به جايي برسيم که نفت بفروشيم و کشور را اداره کنيم، ورشکسته مي شويم. مگر آدم عاقل نفت را مي فروشد تا کشور را اداره کند.» به اين ترتيب بود که آيت الله نيز به جرگه منتقدان صريح اللهجه پيوست اما اين به آن معنا نبود که آيت الله جوادي آملي از سياست گوشه گرفته بود. نظريه ولايت فقيه آيت الله شايد اگر نخستين اظهارنظرهاي فقهي - سياسي آيت الله جوادي آملي را درباره ولايت فقيه بدانيم پربيراه نگفته ايم. وي در کتاب «ولايت فقيه، ولايت فقاهت و عدالت» به تبيين نظريه خود در اين باره پرداخته و در کتاب «پيرامون وحي و رهبري» نظريات خود در اين باره را تکميل کرده است. آيت الله از کساني است که اعتقاد دارد حکومت مشروعيت خود را از ولي فقيه مي گيرد نه بالعکس آن. وي در تحليل عقلي از «قاعده لطف» از اين قاعده به مثابه استدلالي استفاده مي کند تا بگويد «هر آنچه دليل امامت است عين همان ادله دليل بر لزوم حکومت بعد از غيبت ولي امر است.» اين ديدگاه فقهي وي برخلاف ديدگاه آيات عظام آخوندخراساني و از معاصران آن آيت الله منتظري است که تفسيرشان از ولايت فقيه «ولايت انتخابي فقيه» است. ديدگاه وي درباره ولايت فقيه نزديک به ديدگاه امام خميني(ره) است که جوادي آملي در محضر وي تلمذ کرده است. با آنکه ريشه تفکر آيت الله جوادي آملي و مصباح يزدي در باب ولايت فقيه به يکديگر نزديک است اما درباره اجراي آن، اين دو انديشمند اسلامي اختلاف نظر دارند که به ريشه هاي فکري فلسفي آنها برمي گردد. آيت الله جوادي آملي مانند بنيانگذار جمهوري اسلامي ريشه فلسفه خود را «نوصدرايي» معرفي مي کند اما آيت الله مصباح يزدي بيشتر به سمت «کلاميان» گرايش دارد. آيت الله جوادي آملي «ولايت فقيه» را در تعارض با دموکراسي نمي داند و حتي اصول اوليه يک حکومت دموکراتيک يعني انتخابات را قبول دارد، هر چند اين نظريه با برخي از نظرياتي که وي در اوايل انقلاب در کتاب «بيع» تبيين کرد، متفاوت است. به اعتقاد جوادي آملي همان گونه که نصب الهي داراي اهميت است مقبوليت زميني نيز اهميت دارد. با آنکه از ديدگاه وي انتصاب الهي از اهميت بالاتري برخوردار است اما مقبوليت را نه مشروعيت دهنده بلکه ضامن اجرايي معصوم يا ولي فقيه مي داند و براي تبيين نظريه اش 25 سال خانه نشيني حضرت علي(ع) را شاهد مثال گفته خويش مي آورد. به اعتقاد اين روحاني بلندپايه همان گونه که حضرت علي(ع) بعد از فوت پيامبر 25 سال خانه نشين بود، اگر معصوم يا ولي فقيه از مقبوليت در زمانه خويش برخوردار نباشد خانه نشين خواهد بود، هر چند ولايت شان مشروعيت الهي داشته باشد. آيت الله جوادي آملي مانند امام خميني از طرفداران تئوري جمهوري اسلامي بود؛ حکومتي که در کنار مشروعيت فقهي و الهي به دنبال مقبوليت مردمي نيز هست. آيت الله مصباح يزدي از علمايي است که نظريه يي ديگرگون دارد و معتقد است حکومت اسلامي حکومت ايده آل فقها و مذهب تشيع اسلامي است. وي جمهوري اسلامي را صرفاً راهي براي رسيدن به حکومت اسلامي مي داند؛ حکومتي که قبل از ظهور امام غايب بايد به عرصه ظهور برسد. بنابراين مصباح يزدي معتقد است راي مردم تا آنجا اهميت دارد که حکومت به نتيجه و استقرار برسد و پس از آن ديگر اين مردم هستند که به دنبال حکومت مي آيند نه حکومت به دنبال مردم. آيت الله جوادي آملي که در نظريات خود به جايگاه مقبوليت براي حکومت اعتقاد داشته و در تبيين و گسترش آن دست يازيده است در بزنگاه هاي انتخابات رياست جمهوري وارد عرصه شده و حمايت خود را به طرفداري از يکي از کانديداهاي مطرح شده اعلام کرده است. البته حمايت او اين گونه بود که تاکيد داشت کانديداي تحت الحمايه او بين ساير کانديداهاي رقيب «اصلح» است. نخستين حمايت انتخاباتي آيت الله جوادي آملي به خرداد 76 بازمي گردد؛ آن هنگام که علي اکبر ناطق نوري، سيدمحمد خاتمي، محمد محمدي ري شهري و کانديداي هميشه کانديدا مرحوم زواره يي براي انتخابات رياست جمهوري هفتم ثبت نام کرده بودند. در اين ايام آيت الله جوادي آملي مانند اکثر طيف سنتي از ناطق نوري اعلام حمايت کرد و تا پايان دوره رياست جمهوري خاتمي که هشت سال به طول انجاميد بر حمايت خود باقي ماند و سعي در پنهان داشتنش هم نداشت. دو سال بعد از روي کار آمدن دولت سيدمحمد خاتمي در فضاي مطبوعاتي آن دوران کاريکاتوري چاپ شد که در مدت کوتاهي موج شديد اعتراضات در قم را به راه انداخت. «نيک آهنگ کوثر» کاريکاتوري را به تصوير کشيده بود که از نگاه مراجع قانوني و علماي ارشد قم «توهين» به آيت الله مصباح يزدي محسوب مي شد. مراجع قم از جمله آيت الله جوادي آملي در قم دست به تحصن زدند و خواستار مجازات کاريکاتوريست شدند؛ غائله يي که با عذرخواهي نيک آهنگ کوثر پس از بازداشت ختم به خير شد. آيت الله در انتخابات رياست جمهوري هشتم سکوت پيشه کرد و به صورت علني از هيچ کانديدايي حمايت نکرد؛ انتخاباتي که علاوه بر رئيس جمهور وقت سيدمحمد خاتمي، دريادار علي شمخاني، احمد توکلي، عبدالله جاسبي، سيدمحمود کاشاني، علي فلاحيان،هاشمي طبا و غفوري فرد نيز ثبت نام کرده بودند اما هيچ کدام موفق نشدند حمايت آيت الله را به خود جلب کرده و راي وي را به سبد خود هدايت کنند تا نوبت به انتخابات دور بعدي يعني رياست جمهوري نهم رسيد که براي نخستين بار ويتريني از چهره هاي صاحب نام براي رقابت بر سر فتح کاخ رياست جمهوري کانديدا شدند. آيت الله اکبر هاشمي رفسنجاني، مهدي کروبي، دکتر معين، محمدباقر قاليباف، علي لاريجاني، محسن رضايي، مهرعليزاده و محمود احمدي نژاد از چهره هاي معروف و غيرمعروفي بودند که براي ثبت نام به ساختمان بلند فاطمي رفتند و اعلام کانديداتوري کردند. در اين انتخابات نيز آيت الله مانند انتخابات هشت سال پيش در جبهه طيف سنتي قرار گرفت و از کانديداي تحت الحمايه اين جناح که همان آيت الله هاشمي رفسنجاني بود، اعلام حمايت کرد اما اين بار هم بخت با آيت الله جوادي آملي يار نبود و اين بار هم کانديدايي به غير از کانديدايي که وي به او راي داده بود پيروز انتخابات شد و نامزد تحت الحمايه او تنها اعلام کرد شکوه هايش را به خدا خواهد برد اما حمايت آيت الله در اين انتخابات براي او گران تمام شد. طلبه هاي تندرو حامي رقيب انتخاباتي هاشمي رفسنجاني به جلسه سخنراني وي رفتند و آيت الله جوادي آملي را با شعارهاي تند و تيز مورد انتقاد قرار دادند و کار به درگيري فيزيکي کشيد و اگر حلقه محافظان آيت الله و شاگردان شان دير مي جنبيدند آيت الله مورد ضرب و شتم قرار مي گرفت. جوادي آملي بعد از اين اتفاق لب به شکوه گشود؛ «در دوران آقاي خاتمي با آنکه از آقاي ناطق نوري حمايت کرده بوديم امنيت جاني داشتيم و هيچ کس به ما توهيني نکرد.» طرفداران راديکال دولت بارها در نماز جمعه هايي که به امامت وي اقامه مي شد يا در جلسات درس وي حضور مي يافتند با بر هم زدن نظم جلسه و شيوه هاي ديگر به ساحت وي تعرض مي کردند. اما آيت الله به همان اندازه که در دوران رياست جمهوري هشت ساله خاتمي در امن و امان زيست و بي حاشيه روزگار گذراند ولي از ابتداي استقرار دولت نهم ايام پرحادثه يي را سپري کرد. نخستين ماه هاي استقرار محمود احمدي نژاد و مردانش در کاخ رياست جمهوري بود که رئيس دولت نهم رهسپار امريکا شد تا در اجلاس عمومي سازمان ملل سخنراني کند؛ سفري که بعد از اتمامش تحت تاثير يک خبر قرار گرفت. هنوز احمدي نژاد غبار سفر امريکا را نتکانده بود که به قم رفت و با برخي از مراجع اين شهر ديدار کرد. اندکي پس از اين سفر بود که يکي از پايگاه هاي خبري که زير نظر يکي از چهره هاي اصولگرا اداره مي شد فيلمي از ديدار احمدي نژاد با آيت الله جوادي آملي منتشر کرد که طي آن رئيس دولت نهم به نقل از حاضران در اجلاس نقل کرده بود هنگام سخنراني اش در سازمان ملل در هاله يي از نور فرو رفته بود. داستان هاله نور از اينجا شروع شد؛ داستاني که در نخستين واکنش از سوي سخنگوي دولت تکذيب و غلامحسين الهام ناچار شد نخستين جلسه سخنگويي اش را با تکذيب «هاله نور» آغاز و علاوه بر مورد ترديد قرار دادن صحت فيلم، انتشاردهندگان را به پيگيري قضايي تهديد کند؛ داستاني که يک روز مرتضي آقاتهراني معلم اخلاق کابينه آن را تاييد کرد و يک روز ديگر تکذيب. داستان به انتخابات دوره دهم هم رسيد و مهدي کروبي در شب مناظره اش با محمود احمدي نژاد به اين داستان و فيلم اشاره کرد و از رقيب انتخاباتي اش در اين باره توضيح خواست. در حالي که در ايام انتخابات سي دي اين ديدار در قالب فيلم تبليغاتي «90 سياسي» به طور گسترده توزيع شد اما احمدي نژاد سخنان منتسب به وي در ديدار با آيت الله جوادي آملي را تکذيب کرد ولي فرداي آن روز دفتر آيت الله جوادي آملي بر اين ديدار و گفتار صحه نهاد. دفتر آيت الله با اعلام دو شماره تلفن جهت تماس مردم به پرسش هايي درباره صحت و سقم اين داستان پاسخ داد و همزمان حجت الاسلام محمدتقي سبحاني عضو هيات امناي دفتر تبليغات اسلامي که خود را از حاضران اين جلسه معرفي کرد توضيحات تکميلي را ارائه کرد؛ «آقاي احمدي نژاد تازه چند روزي بود که از نخستين سفرش به نيويورک بازگشته و به قم آمده بودند. ايشان پس از حضور در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به سمت دفتر آيت الله جوادي آملي حرکت کردند. من هم به همراه آقايان الهام و موسوي (معاون پارلماني سابق دولت نهم) به سمت دفتر ايشان حرکت کردم. به جز حضرت آيت الله جوادي آملي و آقاي احمدي نژاد حجت الاسلام کعبي عضو شوراي نگهبان، جناب آقاي سعيد جوادي آملي فرزند حضرت آيت الله، استاندار وقت قم، رئيس نيروي انتظامي استان، رئيس وقت سازمان تبليغات اسلامي قم، آقاي الهام، آقاي موسوي، بنده و برخي ديگر در آن جلسه حضور داشتند. به اضافه اينکه دو دوربين که يکي متعلق به دفتر آيت الله جوادي آملي و ديگري متعلق به صداوسيماي قم بود از جلسه تصوير گرفتند.» آيت الله جوادي آملي در انتخابات رياست جمهوري دهم به شيوه رياست جمهوري هشتم تاسي و سکوت پيشه کرد. اما وي با سه کانديداي رقيب احمدي نژاد ديدار کرد. دولتي ها مانند چهار سال گذشته و بعد از داستان هاله نور پشت در بسته بيت آيت الله ماندند و تنها ناظر فيلم هاي انتخاباتي کانديداهاي رقيب در ديدار با مراجع تقليد بودند. وي در ديدار با ميرحسين موسوي گفت؛ کل جهان را يک نفر اداره مي کند و ايران هم از اين قاعده مستثني نيست. در حکومت اسلامي رهبري دل ها به دست خداوند است و مردم سرمايه خوبي هستند ولي حضور مردم نه به دست خود مردم است و نه به دست ما بلکه رهبري تمامي مجموعه برعهده خداوند است. بدون مردم کار يک لحظه پيش نمي رود. اقتصاد راه تنفس مردم است و ريشه آن اعتقاد است و اگر آن اعتقاد آسيب ببيند اقتصاد مورد آسيب قرار مي گيرد. شما خود بيش از ديگران در جبهه حضور داشتيد و شرايط جنگ را به خوبي درک کرده ايد. بايد آسيب ها را شناخت و صراط مستقيم را تشخيص داد. با کشتار و جنگ مردم اصلاح نمي شوند و مردم با فرهنگ و شعور خود جامعه را اداره مي کنند. هيچ ملتي با اختلاف به جايي نمي رسد. شما که به سلامتي مي خواهيد وارد اين عرصه شويد بايد اين کلام اميرالمومنين را سرلوحه کار خود قرار دهيد. اما دولتي ها ناخشنود از اين ديدار به کاري ديگر روي آوردند و برخي از پايگاه هاي خبري نزديک به دولت اعلام کردند مراجع تقليد به انتشار ديدارهايشان با مراجع انتقاد دارند و از جمله آيت الله جوادي آملي به مستند ميرحسين موسوي اعتراض کرده است؛ خبري که بلافاصله از سوي دفتر آيت الله تکذيب شد. در ايام انتخابات اما حادثه يي ديگر واکنش آيت الله جوادي آملي را در پي داشت. اندکي پس از مناظره ميرحسين موسوي و محمود احمدي نژاد وي نامزدهاي رياست جمهوري را از تخريب يکديگر منع کرد و در خطبه هاي نماز جمعه با اشاره به اظهارات مقام معظم رهبري در حرم امام گفت؛ «سخنان روشنگرانه رهبري راه درست تبليغ نامزدها و انتخاب اصلح را ترسيم کرده است.» وي افزود؛ نامزدهاي رياست جمهوري در گفتار، نوشتار و سخنراني هاي خود مبناي قرآني را رعايت کنند و سخني که برخلاف اسلام باشد به زبان نياورند. وي تلاش نامزدها را براي تبيين برنامه ها و شعارهاي خود امري مورد قبول عنوان کرد و گفت اگر در اين مسير با حيثيت و آبروي کسي بازي شود کاري ناپسند است و آرزوي دشمنان اسلام را فراهم مي کند. امام جمعه قم خطر تکرار مشروطه را يادآور شد و از نامزدها خواست در بيان مواضع خود قلم، گفتار و رفتار خود تقواي الهي را رعايت کنند که اگر از مرز خارج شوند به راه شيطان گرفتار خواهند شد. انتخابات با تمام حرف و حديث هايش تمام شد و وقايع و رويدادهاي پس از آن از سويي بيت آيت الله را به ملجاء برخي از آسيب ديدگان حوادث پس از انتخابات تبديل کرد و از سوي ديگر وي را آماج اعتراض ها و انتقادات قرار داد. هر چند تعدادي از همسران بازداشت شدگان حوادث پس از انتخابات نتوانستند در مسجدي که قرار بود آيت الله حضور به هم برساند وي را ملاقات کنند اما منتقدان آيت الله بعدتر از ديگران در نخستين نماز جمعه يي که به امامت وي پس از انتخابات برگزار شد، حاضر شدند و شعارهاي انتقادي عليه وي مطرح کردند. ليدر اين جريان قاسم روانبخش بود که در اين نماز جمعه اعلام کرد ديگر وي به نماز جمعه نمي آيد. پلاکاردهايي را با اين مضمون در دست داشتند؛ «ما بهشت بدون احمدي نژاد نمي رويم.» روانبخش خود در وبلاگش در اين باره نوشت؛ «افتخار تلمذ در محضر آيات عظام جوادي آملي، فاضل لنکراني، مکارم شيرازي و مصباح يزدي را داشته و دارم. اين شاگرد بارها و بارها به حمايت از احمدي نژاد بر ضد آيت الله جوادي آملي تحرکاتي انجام داده است. علت اعتراض قاسم روانبخش و ديگر حاميان تندرو دولت تحريم منبر از سوي آيت الله بود. وي اعلام کرده بود تا محرم و صفر در خطبه هاي نماز جمعه شرکت نمي کند. روابط عمومي نماز جمعه قم علت اين موضع را سفر تابستاني آيت الله اعلام کرده بود. اين در حالي است که آيت الله جوادي آملي هر سال تابستان به دماوند مي رود اما در آدينه هايي که او امامت جماعت قم را بر عهده دارد و روزهايي که درس دارد به قم بازمي گردد. ولي آيت الله نه تنها نماز جمعه قم را ترک نگفت بلکه اخيراً با صراحت لهجه بيشتري لب به انتقاد مي گشايد؛ صراحتي که بعيد نيست بار ديگر اعتراض برخي از «هميشه معترضان قم» را به دنبال داشته باشد و باز هم براي او اسباب دردسر شود. اما آنچه عيان است و اتفاق افتاد اين بود که آيت الله جوادي آملي وارد مصاديق شد. *** آيت الله از نماي نزديک آيت الله جوادي آملي به روايت نزديکاني که به بيت ايشان رفت و آمد دارند زندگي بسيار ساده يي دارد. اتومبيلش پيکان است و بيت چندان عريض و طويلي ندارد. او از مدافعان حقوق زنان است و تاکنون با تنها همسرش روزگار گذرانيده است. تابستان ها به دماوند مي رود و روزهاي جمعه يي که خطيب نماز جمعه اين شهر است به قم بازمي گردد. محافظانش در ماه هاي اخير افزايش پيدا کرده اند و خود او نيز کمتر در ديدارها حاضر مي شود. نزديکان ايشان با اين استدلال که ايشان در حال تنظيم تفسير قرآن هستند از بسياري از ديدارها امتناع مي ورزيد. آيت الله جوادي آملي در سال 1312 در آمل به دنيا آمد. وي يکي از آيت الله زاده هاي شهر به شمار مي رود. پدر وي ميرزا ابوالحسن جوادي از عالمان آن شهر به شمار مي رود. تا سال 1329 در شهر خود ماند و پس از آن براي ادامه تحصيل به تهران کوچ کرد. در مدرسه مروي رسائل و مکاسب را در محضر شيخ اسماعيل جاپلقي، حاج سيدعباس فشارکي و شيخ محمدرضا محقق فراگرفت. در سال 1334 به قم رفت. در آنجا مدتي از درس خارج فقه سيدحسين طباطبايي بروجردي استفاده کرد و بيش از 12 سال در درس خارج فقه محقق داماد و هفت سال در درس خارج اصول سيدروح الله خميني حضور يافت. وي همچنين از همان زمان ورود به قم رابطه علمي خوبي با علامه طباطبايي داشت. اين رابطه علمي تا پايان عمر علامه ادامه يافت.آيت الله جوادي آملي از آن دست روحانيوني است که غير از مباني فقهي در رياضيات و فلسفه صاحب نظر است. رابطه وي با امام خميني غير از مريدي و مرادي رابطه کاري نيز تعريف مي شد. بنيانگذار جمهوري اسلامي براي فرستادن نامه معروفش به گورباچف جوادي آملي را معتمد خويش يافت. وي در 11 دي سال 67 با در دست داشتن نامه امام خميني به شوروي رفت. جوادي آملي اين روزها جلسات تفسير قرآن خارج فقه و خارج اسفار دارد و قرار بود به درخواست حوزه علميه بعد از وفات آيت الله فاضل لنکراني رساله خويش را به دست مشتاقان برساند اما چنين نکرد و تنها به استفتائات خويش بسنده کرده است. منبع: اعتماد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 400]
-
گوناگون
پربازدیدترینها