تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866254306
زندانی به نام گولاگ
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زندانی به نام گولاگ
خبرهای مربوط به بازداشتگاههای زندانیان سیاسی كرهشمالی كه با نام گولاگ شناخته میشوند هر از چندگاهی به سان بارانهای موسمی كه سیل‌آسا می‌آیند وخیلی زود می‌روند در رسانه‌ها درج شده اما به سرعت به فراموشی سپرده میشوند. اتحادیه حمایت از زندانیان سیاسی كره‌جنوبی اواخر هفته گذشته با استناد به شهادت زندانیان آزاد شده و نگهبانان پیشین گولاگ از جزییات بیشتری از نحوه نگاهداری حدود 200 هزار زندانی سیاسی در این اردوگاه‌های كار اجباری پرده برداشت. زندانیان گولاگ با جیره‌ای از ذرت و نمك زندگی می‌كنند و به دلیل عدم دسترسی به ویتامین‌های ضروری و فقدان خدمات بهداشتی خیلی زود دندان‌هایشان را از دست می‌دهند، لثه‌های ورم كرده و بیمار دارند و با پشت خمیده روزانه 10 تا 12 ساعت كار می‌كنند تا عاقبت بر اثر سوء تغذیه و بیماری جان بدهند. آنان سالانه یك دست لباس دریافت می‌كنند و شب‌ها در آلونك‌هایی فاقد ساده‌ترین امكانات رفاهی سر بر بالین می‌گذارند و با همین لباس و در همین آلونك‌ها گرمای تابستان و سرمای زمستان را تحمل می‌كنند. دولت كرهشمالی به رغم درخواست‌های مكرر جامعه بین‌الملل تاكنون به هیچ‌كس اجازه نداده است از گولاگ بازدید به عمل آورد بنابراین هر‌آنچه در مورد این بازداشت‌های مخوف گفته می‌شود بر شنیده‌ها و گمانه‌زنی استوار است. طی سال‌های اخیر عكس‌های ماهواره‌ای به نسبت دقیق وجود اردوگاه‌های كار اجباری بزرگی را در مناطق كوهستانی شمال كرهشمالی ثابت می‌كند. این عكس‌ها تاحدود زیادی با داستان‌هایی كه توسط شاهدان عینی نقل می‌شود، همخوانی دارد. گولاگ‌ها برای جلوگیری از فرار زندانیها معمولا با میدان‌های مین احاطه شده‌اند. از زندانیان به عنوان برده استفاده می‌شود. نگاهبانان آن دسته از زندانیانی را كه فرمانبردار نیستند به وحشیانه‌ترین شكل ممكن شكنجه كرده و سپس در برابر چشمان سایر زندانیان اعدام می‌كنند، محوطه زندان با برج‌های مراقبت همیشه تحت نظر بوده و اطراف زندان با سیم‌های خاردار احاطه شده است. اكثر زندانیها در همان دوره بازجویی می‌میرند. آنانی كه زنده می‌مانند بر اثر سوءتغذیه، كار طاقت‌فرسا یا شكنجه نگاهبانان گولاگ‌ها جان می‌دهند و تعداد كمی تا پایان دوره محكومیت‌شان زنده می‌مانندآن میونگ‌چول، از نگاهبانان سابق یكی از گولاگ‌ها كه به كره‌جنوبی پناهنده شده است، میگوید: این بازداشتگاه‌ها دور از چشم جهانیان به صحنه جنایات بیمارگونه علیه زندانیان تبدیل شده است. او با اشاره به این كه هیچ كشوری به تنهایی نمی‌تواند مانع از ادامه فعالیت گولاگ‌ها شود، می‌افزاید: ایالات‌متحده آمریكا باید زمامداران كرهشمالی را وادار كنند در مذاكرات گروه6 در مورد گولاگ‌ها هم پاسخگو باشند. با این حال وجود اردوگاه‌های كار اجباری هیچ‌گاه در دستور كار نشست‌های نمایندگان ایالات‌متحده با دیپلمات‌های كرهشمالی قرار نداشته است. حاكمیت كمونیستی كرهشمالی با آزمایش بمب‌های هسته‌ای و پرتاب‌های آزمایشی موشك‌های بالستیك آنچنان غرب را مشغول دغدغه‌های امنیتی كرده كه دیگر جایی برای طرح مبحث حقوق بشر در مذاكرات باقی نمانده است. اولین نشانه‌ها با گذشت ربع قرن و به یمن فناوری‌های جدید امروز می‌توان وضعیت این بازداشتگاههای مخوف را روی google Earth مشاهده كرد. براساس اكثر گمانه‌زنی‌ها پیشینه گولاگ‌ها به نیم قرن قبل می‌رسد كه 12 برابر عمر اردوگاه‌های كار اجباری آلمان نازی و حداقل 2 برابر دوران فعالیت گولاگ‌های روسیه است. اگرچه در عمل هیچ آماری در مورد تعداد كسانی كه در این اردوگاهها جان باخته‌اند، در دست نیست اما منابع غربی ادعا دارند طی نیم قرن گذشته صدها هزارنفر در گولاگ مرده‌اند.
مقامات كرهشمالی وجود گولاگ‌ها را از بیخ و بن منكر هستند. تعداد كم‌شمار گردشگران خارجی كه اجازه سفر به كرهشمالی را دریافت می‌كنند حق سرك كشیدن به نقاط مختلف این كشور را ندارند و هر كس از این اصل سرپیچی كند مجازات سختی در انتظارش خواهد بود. 25 سال پیش بود كه رسانه‌های غرب برای اولین بار داستان‌هایی پیرامون زندگی دلهره‌آور زندانیان سیاسی كرهشمالی در گولاگ‌ها منتشر كردندفضای رسانه‌ای بسته كرهشمالی موجب شده عملا هیچ اطلاعاتی پیرامون وضعیت مخالفان حاكمیت كمونیست این كشور در دست نباشد و از آنجا كه اپوزیسیون رسمی و حتی غیررسمی شناخته شده‌ای در این كشور وجود ندارد كسی از محكوم شدن چهره‌های مخالف به حبس در گولاگ‌ها مطلع نمی‌شود. سوزان شولتر، از فعالان حقوق بشر آمریكا كه زندانیان پیشین گولاگ‌ها را برای سخنرانی و تشریح خاطرات‌شان به این كشور دعوت می‌كند، میگوید: تبتی‌ها دالایی‌لاما و ریچارد گیر را دارند تا دنیا را از وضعیت‌شان مطلع سازند، مخالفان حاكمیت برمه با آن‌سان سوكی صدای‌شان را به گوش جهانیان می‌رسانند و دارفوری‌ها یانمار و جورج كلونی را دارند اما در كرهشمالی هیچ چهره شناخته شده‌ای وجود ندارد. او می‌افزاید: در چنین شرایطی طبیعی است كه جهانیان از وضعیت گولاگ‌ها بی‌اطلاع بمانند. درس‌های فراموش نشدنی نگاهبانان گولاگ‌ها قبل از اعدام كسانی كه درصدد فرار برآمده‌اند یا زندانیان نافرمان هریك از محكومان به اعدام را به درس فراموش نشدنی برای سایرین تبدیل می‌كنند. همه محكومان بالای 16 سال باید در مراسم اعدام شركت كنند. آنان باید در شعاع 5 متری فرد محكوم به اعدام بایستند. كلاهی كاغذی روی سر اعدامی می‌گذارند و سه نگهبان هر كدام 3 گلوله از فاصله كمتر از 3 متری به او شلیك می‌كنند. خون از بدن اعدامی فواره می‌زند و همه زندانیان را غرق در وحشت می‌كند. آنچنان كه اكثر زندانی‌های پیشین می‌گویند وحشتناك‌ترین بخش محكومیت‌شان نه زندگی در گولاگ‌ها كه جلسات اعتراف‌گیری و بازجویی بوده است. وقتی بازداشت شدم 70 كیلو داشتم اما در پایان بازجویی وزنم از 40 كیلوگرم هم كمتر بودمونگ گوانگ ایل 47 ساله كه پس از پایان محكومیت 2 ساله‌اش در گولاگ شماره 15 به چین گریخته و در حال حاضر در سئول، پایتخت كره جنوبی به زندگی مشغول است با اشاره به بازجویی ماموران بوبیلو [آژانس اطلاعاتی كرهشمالی] میگوید: آنها می‌خواستند كه من به جاسوسی اعتراف كنم. او با اذعان به اعتراف پس از 9 ماه شكنجه می‌افزاید: وقتی بازداشت شدم 70 كیلو داشتم اما در پایان بازجویی وزنم از 40 كیلوگرم هم كمتر بود.اكثر زندانیها در همان دوره بازجویی می‌میرند. آنانی كه زنده می‌مانند بر اثر سوءتغذیه، كار طاقت‌فرسا یا شكنجه نگاهبانان گولاگ‌ها جان می‌دهند و تعداد كمی تا پایان دوره محكومیت‌شان زنده می‌مانند.مقامات امنیتی كرهشمالی طی سال‌های اخیر تعداد بازداشتگاه‌ها را با وسعت بخشیدن به چند گولاگ از حدود 14 به 5 واحد كاهش داده‌اند. اردوگاه شماره 22 كه در نزدیكی مرزهای چین قرار گرفته 45 كیلومتر طول و در حدود 38 كیلومتر عرض دارد و نزدیك به 50 هزار نفر در آن دوران محكومیت خود را پشت سر می‌گذارند.زندانیها از حق برقراری هرگونه ارتباط با دنیای خارج محروم هستند. نظامیان اجازه دارند به زندانیان زن تعرض كرده و مردها را شكنجه دهند و چنانچه زنان بدون مجوز باردار شوند، مجبور به سقط جنین میشوند. زندگی در گولاگ‌ها به داستانی وحشت‌آور می‌ماند كه گویی پایان ندارد و هیچ كس هم در خارج از كرهشمالی از آن مطلع نمی‌شود.تنظیم برای تبیان:سعید آقازاده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 508]
-
گوناگون
پربازدیدترینها