تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814810427
پاي مي کوبند ارکان وجود ، از نشاط جشن ميلاد علي (ع)
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: درون کعبه چه غوغايي است امروز ، ملائک بال در بال گستره آسمان ها را پوشانده اند و جبرئيل، ميکائيل و اسرافيل جمله در خانه کعبه آمده اند تا، پر به نور وجود او بسايند. طنين نام حضرت علي (ع) هلهله شادي ملائک است، جامهاي افلاکي عاشقان به سوي او مي آيند و گيسوان سياه شب به يمن وجود او گل خنده هاي نقره اي را در ميان آبشار آسماني اش تقسيم مي کند، چرا که امروز علي (ع) مي آيد. باز آمد جشن ميلاد علي (ع) در دل و جان تازه شد ياد علي (ع) زينت افزا شد به گلزار وجود قامت چون سرو و شمشاد علي (ع) پاي مي کوبند ارکان وجود از نشاط جشن ميلاد علي (ع) جمعه چه شکوهي دارد ،ولي اين جمعه ،يعني سيزدهم رجب سال سي ام عام الفيل شکوهي ديگر نمايان ساخت، آسمانيان طبق طبق نور مي آوردند، آن گاه که ديوار کعبه شکافته شد و فاطمه بنت اسد قدم به درون کعبه نهاد که علي اعلي خانه خويش را از براي قدوم مبارک او آماده کرده بود و او آمد که نام خود را از خدا گرفته بود و آمده بود تا، بت هاي کعبه را در هم بشکند و بر پشت بام آن نداي يگانگي و توحيد ذات مقدس خداي تعالي را سر دهد و او را تقديس کند و فرياد حق طلبي اش را از ميان کفرها و نفاق به گوش جان هاي عاشقان برساند و پرواز شور آفرين کبوتران عشق را جاني تازه بخشد. آسمانيان همه از شراب عشق علي (ع) نوشيده اند و لب از جام وصال او تر کرده اند و اينک زمنيان را فرصتي فراهم آمده؛ تا، در چشمه جوشان معرفت او تن بشويند و به نور وجوديش رخ برگشايند، او که معشوق خداوند است . او در خانه خدا، خانه عشق و شوريدگي پا به عرصه خاکي نهاد. او علي است و خدايش اعلي. او که مهتاب سپيدي رويش را از او دارد و کوچه ها همه بي قرار اويند و پنجره ها در انتظار قدوم مبارکش. او که چشمانش همه حديث است و اعجاز و نگاه هستي بخشش پياله جان ها را از شور زندگي، عشق و شيدايي لبريز مي کند. ياس ها و نرگس ها در بي کران هاي گذرگاه هستي، عرشيان و زمينيان را در هاله اي از عطر و رويا مي برند، چرا که عطر وجودشان را از وجود علي (ع) به وديعت گرفته اند. آبهاي همه درياها از انعکاس نام او مي درخشند و مي خندند و نسيم هاي بهاري، در وزش لابه لاي شاخ و برگ هاي بيدهاي مجنون نام او را زمزمه مي کنند و نغمه خوش طنين نام اوست که اين گونه بلبلان عاشق را به ترنم در آورده است و بهشت بخاطر او تمام زنبق هايشان را نثار زمينيان کرده ، او علي (ع) است که غفلت و ناداني و حيرت و سرگرداني را معالجه و روشني هاي حکمت و عرفان را تقديم دل ها و جان هاي تشنه عاشقان الهي مي کند. آري ، در 13 رجب مردي قدم در اين دنيا مي نهد از تبار نور، از تبار عاشقان و شوريدگان. مردي که محمد (ص) از گل خنده هاي نگاه او نشاط مي يابد و ابوطالب در نيمه شب هاي بيداري دل، با او راز دل مي گويد و فاطمه بنت اسد باغ چشمانش را به روي او مي گشايد تا، گل شادماني را آبشار لبخند او شکوفا کند. مردي که طلوع مهرانگيز نگاهش ديگر بار حلاوت وصال و عشق را در چشمه لايزال به جان پاکان مي نوشاند و پياله حيات عاشقان از نگاهش لبريز مي شد. علي، فصيح ترين شعر حيات و زيباترين آواز آفرينش بود. اي علي (ع) ، براستي روح منيع تو در مذهب سپيده دمان جاري است و از پلک سبز نور خورشيد گرم جوش حقيقت را تصوير مي کند در آفتاب راه تنها تويي که گذر داري، اي علي (ع) ياد روح منيع تو روز طلوع غزلخواني است ، عزل خواني عشق، عرفان و رستگاري. پيوند الفت با علي بستيم از جان يا علي ره نيست از ماه تا، علي ما با علي ما با علي سلطان شهر لافتي مسند فروز هل اتي بحر کرم کان عطا در ملک دين يکتا علي شمشير حق در دست او جانهاي عاشق مست او هستي طفيل هست او دنيا علي عقبا علي آنجا که حق تنها شود چون نور حق پيدا شود حلال مشکلها شود تنها علي تنها علي از علي (ع) و فضائل و مناقب او سخن مي گوييم ، او که کمالات بي منتهايش آنچنان فروغ تابناک است که ديده عقل و انديشه را خيره سازد و فهم و ادراک را به حيرت مي افکند و توصيف واقعي شخصيت والايش ممکن نيست. علي (ع) آن حقيقت ژرف و مضمون ديريابي است که در ظرف محدود الفاظ و عبارات نمي گنجد و آن معني متعالي و فاخري است که حروف و کلمات عظمت آن را بر نمي تابد. آري ، حضرت علي (ع) نسخه جامع اسماء و صفات الهي و مجمع کمالات نامتناهي است. آن حضرت در دانش سرآمد، در دليري و قهرماني بي همتا، در دادگري بي نظير است. علي (ع) شخصي است که اوصاف نيک را بايد با وي ستود و با معيار وي سنجيد نه علي (ع) را با اوصاف نيک. اي علي اي آيت جان آمدي آمدي اي جان جانان آمدي ذات حق را جلوه گر چون آفتاب دل فروز از مشرق جان آمدي کعبه از نور جمالت روشن است کز حريم لطف يزدان آمدي حضرت علي (ع) به داشتن اين ويژگي ممتاز بوده که اجداد طاهرش همگي از نظر فضليت و بزرگواري معروف و مشهور بودند. پدر و مادر آن حضرت هر دو از خاندان هاشم بودند و اين خانواده، در فضايل اخلاقي و صفات والاي انساني، در ميان عرب و قريش، زبان زد همگان بودند و شجاعت و تيزهوشي و زيرکي، از امتيازات آنها به شمار مي رفت و همه اين فضايل، در حد اعلاي خود به حضرت علي بن ابيطالب (ع) به ارث رسيد. پدر بزرگوار حضرت علي (ع) ، ابوطالب ، يکي از شخصيت هاي نقش آفرين صدر اسلام و عموي پيامبر گرامي اسلام (ص) بود. ابوطالب يکي از 10 فرزند عبدالمطلب و خود از بزرگان مکه و رييس قبيله بني هاشم، و سراسر وجودش، سرشار از بخشش، مهرباني و فداکاري در راه آيين توحيدي بود. ابوطالب بعد از وفات عبدالمطلب، سرپرستي پيامبر اکرم (ع) را به عهده گرفت و بعد از اينکه پيامبر به مقام رسالت رسيد، در راه هدف مقدس ايشان که همان گسترش آيين يکتا پرستي بود، با تمام وجود جانبازي و فداکاري کرد تا، آنجا که گفت: تا جان دارم، از محمد دفاع مي کنم. او سرانجام در سال دهم بعثت در سن 64 سالگي ديده از جهان فروبست، حضرت علي (ع) مراحل آغازين کودکي را در دامان تربيت چنين پدري رشد يافت. مادر گرامي حضرت علي (ع) فاطمه دختر اسد از فرزندان هاشم است، وي از نخستين زناني بود که به پيامبر اسلام (ص) ايمان آورد و در دوران کودکي حضرت محمد (ص) ، مدتي سرپرستي ايشان را به عهده داشت، از اين رو پيامبر اکرم (ص) ضمن تکريم وي، با تعبير مادر از او ياد مي کردند و حتي هنگام رحلت فاطمه بنت اسد، پيامبر اکرم (ص) بسيار متأثر شده و پيراهن خود را بر او پوشانده و بر او نماز خوانده و فرمودند: خداوند است که زنده مي کند و مي ميراند، اي خدا، به حق من و همه انبياي پيش از من، مادرم فاطمه بنت اسد را ببخشاي و دليل و برهانش را بر او تلقين کن و جايگاهش را وسعت بده، همانا که تو ارحم الراحمين هستي. از جمله کنيه هاي حضرت علي (ع) مي توان به ابو تراب اشاره کرد که کنايه از هم نشيني آن حضرت با خاک و سجده هاي طولاني ايشان داشت. در سال دوم هجري، علي (ع) روزي بر زمين خوابيده و مقداري گرد و غبار بر لباسش نشسته بود، در اين هنگام پيامبر اسلام (ص) بر بالين ايشان آمد و با خطاب يا ابوتراب آن حضرت را بيدار کردند، از آن زمان آن حضرت به اين کنيه مشهور شدند. کنيه ديگر حضرت علي (ع) ابو ريحانتين بود .اين کنيه را هم پيامبر اکرم (ص) براي وي قرار دادند و به معناي پدر دو ريحانه بهشت، امام حسن (ع) و امام حسين (ع) است. القاب حضرت علي (ع) فراوان است و همگي دلالت بر مدح حضرت علي (ع) مي کنند؛ از جمله يعسوب الدين و يعسوب المؤمنين . ابن ابي الحديد از بزرگان اهل سنت در اين باره مي گويد: اين دو لقب را پيامبر اکرم (ص) در دو نوبت به علي (ع) بخشيد، يک بار به او لقب يعسوب الدين را داد؛ يعني مالک و رئيس و حاکم دين و در نوبت ديگر فرمود: يعسوبُ المؤمنين؛ يعني آقا و رئيس مؤمنان. مرتضي لقب ديگر حضرت علي (ع) به اين معناست که رفتار و کردار آن حضرت مورد پسند خدا و رسول خدا است، از ديگر لقب هاي آن حضرت، مي توان به اسدالله ، حيدر و کاشِفُ الکَرب (برطرف کننده غم) اشاره کرد. مرا در تن بود تا، جان علي گويم علي جويم چه در پيدا چه در پنهان علي گويم علي جويم به کامم تا زبان باشد ، زبان تا در دهان باشد به هر لفظ و به هر عنوان علي گويم علي جويم گزارش از عليرضا حسن زاده 589
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 317]
-
گوناگون
پربازدیدترینها