واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
وقتی نفس تازه ای می تواند در وجودمان بیاید که نفس قدیم و قبلی از وجودمان خارج شود و تا زمانیکه نفس قدیمی را خارج نکنیم نفس تازه نمی تواند جایگزین شود.. ما در مقالات گذشته درباره تئاتر درمانی و نحوه درمان آن صحبت کردیم در این مقاله سعی داریم انواع این روش را به تفصیل و با مثال ملموس برای شما بیان کنیم. ▪ سه دسته عمده سایکودرام عبارتنند از: سایکودرام تشخیصی ، سایکودرام درمانی ، سایکو درام تربیتی ▪ در سایکودرامای تشخیصی، روانشناسی به فرافکنی ویژگیهای شخصیت در کردار، گفتار وعواطف و خلق وانتخاب موضوع نمایش به وسیله بازیگرنقش توجه بیشتری می کند. ▪ در سایکودرامای درمانی، روانشناس متعاقب فعالیتهای بالا راه های درمانی را نیزدرنظر می گیرد و همزمان ازهمان طریق ایفای نقش گام به گام به اجرا می گذارد . ▪ سایکودرامای تربیتی، درمحیط های بازپروری و آموزشی با موفقیت بیشتری به کاربرده می شود. ▪ اهداف سایکودرام: ۱) تخلیه: عبارت است ازاحساس آرامش و سعی کامل افشا گری ناخود آگاه در طی ایفای نقش، حالات عصبی و خشونت بار بیمار از بین می رود و دراین مدت تماشاگر می تواند بررسیهای روانکاوانه خود را جهت شناخت بیمار و ناخود آگاه او بدست آورد. همیشه وقتی صحبت از تخلیه می آید یاد عبارت دیو چو بیرون رود فرشته در آید می افتم. کافی است لحظه ایی به تنفسهایی که در شبانه روز می کنیم، دقت کنیم. دم و بازدم. وقتی نفس تازه ای می تواند در وجودمان بیاید که نفس قدیم و قبلی از وجودمان خارج شود و تا زمانیکه نفس قدیمی را خارج نکنیم نفس تازه نمی تواند جایگزین شود. در مورد تخلیه هم قضیه به همین منوال است. برای کسب انرژی، دانش و تجربه و هر چیز دیگری در ابتدا می بایست فضایش را، خالی کنیم تا بتوانیم دریافت کنیم. وقتی تخلیه صورت می گیرد خیلی نکته ها برای فرد مخاطب، درمانگر پدیدارمی شود. فرد خیلی از چیزها را اگر هم نتواند در فضای معین بگوید می تواند در فضایی که برایش ایجاد می شود خودش را تخلیه کند و این تخلیه او را آماده می کند برای دریافت بهتر. یکی ازبهترین راه برای ایجاد تخلیه ایجاد کردن فضایی است تا بتواند این امربه خودی خود و بدون هیچ فشاری انجام شود. یکی از خصوصیتهای آن فضا والبته بهترین خصوصیات ایجاد محیط امن ومطمئن برای یکدیگراست. ۲) تداعی آزاد: معمولاً در بیان محتوای ناخود آگاه از طریق کارروان درمانی بیمارراحتتر به تداعی خود می رسد. ۳) کاتارسیس: شاید با ارزشترین اهداف درمان است و دراین روش بیماربا بیرون افکنی احساسات خود به درمان راه می یابد. ۴) کاهش مقاومت: مقاومت بیماردر بیان محتوای ناخود آگاه به حدا قل می رسد که بیماربه راحتی می تواند ازآنچه فی المثل رنج می برد براحتی صحبت کند. در بسیاری از موارد زیر نیزبا کارحرکتی می توان از مقاومت بیمارانی که اشتغال فکری زیاد دارند جلو گیری کرد. ۵) تنظیم و تناسب بیمار و حرکات: ازهدفهای اساسی درسایکودرام است در بیماران هیستریک معمولاً حرکات دراماتیزه می شوند و اغلب فرم نمایشی به خود می گیرد. ۶) ایجاد تحرک در بیماران کند و کم تحرک:گاهی در بیمارهای که در دانشکده توانبخشی با آنها برخورد داشتم حرکاتشان کند وهماهنگ نیست وبیشتریهاشان نمی توانند خودشان را با موسیقی که پخش می شود هماهنگ کنند . ۷) همانند سازی در طی ایفای نقش و تمرینهای تئاتری: بیماربا رهبر خودو یا با سایربازیگران ، همکارانش به نوعی همانند سازی می رسد و پس از تمرین گیجی هویت نخواهد داشت . ۸) آگاهی نسبت به خود : در این مورد بیماررفتارهای بیمار گونه خود را مورد بررسی قرار می دهد . ۹) سازش با محیط : معمولاً درطول سایکودرام بیماران به هم و یا بیمار به اطرافیان نزدیک شده و با هم ایجاد رابطه می کنند. ۱۰) بررسی پندارهای هذیان و توهم دربیمار: در این روش خود بیمار به غیر واقعی بودن تعدادی ازعقاید خود وحتی توهمات متعدد شنوایی و بینایی آگاهی پیدا می کنند. ۱۱) رشد اعتماد به نفس: هروقت انسانها بتوانند دریک محیط، در یک گروه باشند و بتوانند همدیگر را تحمل کنند، رشد اعتماد به نفس هم اتفاق می افتد. منتها می بایست متوجه باشیم که گروه این قابلیت را باید داشته باشد تا افراد کنارهم، از همدیگر یاد بگیرند و مشوق های خوبی برای همدیگر باشند. اما متاسفانه این فضاها برای افراد بیرون از این محیطها زیاد نیست. ۱۲) اجتماعی شدن بیمار درمورد بیماران منزوی: اجتماعی شدن نه فقط برای بیمارها بلکه برای بسیاری دیگر مهم است. ۱۳) ایجاد نشاط و شادمانی در بیماران ۱۴) واقعیت نگری: در طی تئاتر درمانی بیمار به واقعیت نزدیکتر شده و از فضای فانتزی فاصله می گیرد. ۱۴) کار گروهی: درطی آموزش گروهی بیمارعادت به نظم و کار گروهی پیدا می کند و تاریخ مکررو منظم تئاتر، ذهن او را منظم می گرداند. ۱۵) توانبخشی از راه تخلیه احساسات رنج آور ۱۶) بررسی خلاقیت بیمار: در اینجا غیر از مسئله درمان، مسئله پرورش استعدادهای هنری بیماران هم مورد توجه است. ۱۷) استفاده از شیوه های رفتار درمانی : در طی کار رفتارهای بیمار گونه شخصی بیمار اصلاح شده چنانچه با جایزه و تشویق رفتارهای غیرعادی تصحیح می شود. ۱۸) تقلید نقش های دیگران: تجربه اندوزی در طی کار تئاتر مریض تجاربی پیدا می کند که بعضاً در رویه رفتاری آینده خود استفاده خواهد کرد. ۱۹) تصحیح عواقب بیمار گونه: ازراه بازی درنقشهای شبیه به خود بیماربا تصحیح متن ونقشی که روان پریش تراست ایفا می کند. ۲۰) تصحیح قضاوت:با بوجود آمدن اعتماد به نفس در بیمارنسبت به دیگران قضاوتها ی بهتری خواهد کرد. aftabir.com پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 596]