واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: جنگ تحمیلی و دفاع مقدس
شكست طرحهای براندازی نظام جمهوری اسلامی ، هیئت حاكمه امریكا را در سال 1359 به سمت تجربه راه حل نظامی تمام عیار سوق می داد . شرایط آن روز جهان مانع از اقدام یكجانبه امریكا می گردید . انتخاب عراق به عنوان آغاز گر جنگ ، انتخابی بسیار حساب شده بود . این كشور متحد شوروی و بلوك شرق شناخته می شد و بطور طبیعی آنها را در حمایت از صدام در كنار امریكا و اروپا قرار می داد .همچنین عراق در صورت لزوم می توانست تا مدتها با ثروت ملی خود ، جنگ علیه ایران را اداره كند . روحیه قدرت طلبی صدام وخصومتهای مرزی دو كشور در گذشته شرایطی ایده آل برای امریكا پدید می آورد تا به صدام برای تجاوز به ایران چراغ سبز نشان دهد .به هر حال ارتش عراق در روز 31 شهریور 1359 تجاوز گسترده نظامی خویش را علیه ایران آغاز كرد . ماشین جنگی صدام كه از مدتها قبل به كمك دولت فرانسه و كارتلهای اسلحه سازی آمریكایی و انگلیسی و تجهیزات نظامی روسی آماده این تجاوز شده بود به سرعت كیلومترها در خاك ایران پیشروی كرد و مناطقی وسیع از پنج استان ایران را اشغال كرد . ایران در مقابل عمل انجام شده قرار گرفته بود و دو راه بیشتر نداشت : یا تصمیم به مقاومت در جنگی نابرابر ؛ با اشاره به اینكه ارتش ایران بعد از حوادث انقلاب دوران اولیه بازسازی خود را می گذراند و سپاه پاسداران انقلاب هم كه به فرمان امام خمینی (س) تشكیل شده بود ، در آغاز راه بود و نیرو و تجهیزات و تجربه كافی نداشت و یا تسلیم شدن در برابر خواستهای آمریكا و در نهایت دست كشیدن از انقلاب و اسلام . امام بی درنگ فرمان مقاومت صادر كرد و در اولین تحلیلهایش طی سخنانی آمریكا را عامل اصلی جنگ و حامی و تحریك كننده صدام خواند و به مردم اطمینان داد اگر به دفع تجاوز دشمن به عنوان یك تكلیف شرعی بپاخیزند ، شكست دشمن قطعی است .چرا جنگ ادامه یافت ؟ نیروهای عراقی قبل از رسیدن به هدفهای تعیین شده با دفاع مردم ایران مواجه شدند . واقعیتهای محاسبه نشده و تلخ برای آمریكا كم كم هویدا شد . دور تازه ای از فشارهای سیاسی بر ایران با سردمداری كاخ سفید آغاز شد . آنها به جای محكوم كردن این تجاوز آشكار جمهوری اسلامی را تحت فشار گذاشتند كه آتش بس پیشنهادی را بپذیرد . ایران برای سد پیشروی دشمن در سخت ترین شرایط دفاع می كرد و چندین هزار كیلومتر مربع از خاك ایران هنوز در اشغال دشمن بود . ضمن اینكه صدام در هیچ یك از پیشنهادات نه تنها تضمینی برای عقب نشینی به مرزها نداده بود بلكه رسماً مدعی بود كه مناطق وسیع اشغال شده و مناطق دیگر كه هنوز به اشغال درنیامده اند می بایست به خاك عراق ملحق شوند !انتخاب عراق به عنوان آغاز گر جنگ ، انتخابی بسیار حساب شده بود . واقعیت اینست كه كشورهایی كه دم از آتش بس می زدند . خواستار صلح نبودند ، بلكه شعار صلح طلبی را به عنوان اهرمی برای منزوی ساختن ایران بكار می بردند . آنها اگر در ادعاهایشان صادق بودند كافی بود به جای تحریم تسلیحاتی و اقتصادی و نفتی جمهوری اسلامی ایران ، كمكهای خود را به صدام متوقف می كردند . امام خمینی (س) عزم خویش و ملت را برای ادامه دفاع تا عقب نشینی متجاوز به مرزهای شناخته شده و جبران خسارت وارده اعلام می داشت . پس از عزل بنی صدرو حاكمیت خط امام بر اركان اجرایی كشور سلسله عملیات آزادسازی مناطق اشغال شده بوسیله سپاه اسلام شتاب گرفت . در سومین سال جنگ . پس از عملیات بیت المقدس كه در سوم خرداد 1361 منجر به آزادسازی بندر مهم و استراتژیك خرمشهر از دست قوای متجاوز عراقی گردید ، رهبری و ملت ایران چاره ای جز ادامه دفاع مقدس خود نداشتند ؛ هنوز قسمتهایی از خاك ایران در اشغال قوای متجاوز بود و صدام با دلگرمی از حمایتهای بی دریغ دولتهای بزرگ جهان به تقویت مجدد و حمله نظامی می اندیشید ، نه صلح و توقف یكجانبه جنگ از سوی ایران . كشور را در برابر هجومهای بعدی عراق بی دفاع می ساخت . آمریكا تنها راه باقیمانده را بین المللی كردن بحران جنگ می دانست ، بر همین اساس جنگ موسوم به جنگ نفتكشها ، آغاز شد . ناوهای جنگی فرانسه ، انگلیس ، آمریكا و روسیه به آبهای خلیج فارس وارد شدند . مأموریت نیروهای اعزامی ، جلوگیری از صدور نفت ایران و توقف و بازرسی كشتیهای تجاری و جلوگیری از صدور كالاهای اساسی به جمهوری اسلامی بود و این مسائل همه به خاطر آن بود كه اینك در ماه های آخر جنگ هشت ساله ، سپاه اسلام در موضعی كاملاً برتر قرار گرفته بود و دشمن را در اكثر مناطق اشغال شده به پشت مرزهایش فراری داده بود . آمریكا در آخرین اقدام تجاوز كارانه اش هواپیمای مسافر بری ایران را كه حامل 290 مسافر بود ( 12/4/1367 ) بر فراز خلیج فارس سرنگون و كلیه مسافرین آن را قتل عام كرد . صدام نیز كارنامه جرایمش را با بمباران شیمیایی شهر عراقی حلبچه به پایان رسانید . قطعنامه 598 شورای امنیت از تصویب گذشت این قطعنامه قسمت عمده نقطه نظرات و شرایط قبلی ایران برای ترك نبرد را كه از آغاز دفاع خویش بر آنها اصرار می ورزید ولی سازمانهای بین المللی به امید پیروزی صدام زیر بار نمی رفتند ، پذیرفته بود . در پیام امام خمینی (س) معروف به پیام قبول قطعنامه ( 29/4/1367 ) كارنامه جنگ تحمیلی و ابعاد آن به روشنی بازگویی شده و خطوط آینده نظام در همه زمینه ها و از آن جمله مواجهه با ابرقدرتها و پایداری بر اهداف انقلاب ترسیم شده است . بدین ترتیب جنگ تحمیلی 8 ساله به پایان رسید و جمهوری اسلامی حضور خود را به عنوان یك قدرت با ثبات و غیر قابل شكست در پهنه بین المللی به اثبات رسانید و پیام خویش را ابلاغ نمود .منبع: موسسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینیتنظیم برای تبیان: عطاالله باباپور
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 274]