تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805644906
تاریکی به روشنایی گرایید...
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: تاریکی به روشنایی گرایید
یادى از شهید مصطفى كلهرى، امیر خط شكن لشكر 17 على بن ابىطالبیك روز، وقتى در پاسگاه زید، با معاون گردان حرفم شد و با هم اوقات تلخى كردیم و به قول معروف میانمان شكرآب شد، نام مصطفى كلهرى در خاطرم نقش بست. نقشى كه یكى دو ماه بعد در منطقه مهران، در عملیات والفجر3، از تیرگى به روشنایى گرایید و كلهرى نام شیرینى شد كه دل مكتبآموز عشقم را از محبت خود، پر كرد؛ اما هنوز، شرم و حیا، مانع از آن بود كه این محبت جاى گرفته در سراى قلبم را به او ابراز كنم تا این كه سر از غرب در آوردیم و منطقه مریوان و عملیاتى كه در پیش بود؛ یعنى عملیات والفجر4 و كار ما عكاسى و فیلمبردارى از آن دریاى دردانه خدا بود. حسرتزده از دورى از جمع باصفاى گردانها، چون پروانه گرد وجودشان مىچرخیدیم و لحظه لحظههاى زندگى در آن مدینه فاضله را با چشم شیشهاى دوربین، شكار مىكردیم.
غروب یكى از آن روزها بود و افراد گردان سیدالشهدا - نام آشناى استانهایى كه تأمینكننده نیروى لشكر بودند - سوار بر كامیونهایى شده بودند كه به حق، چون بُراق، دلداده لاهوت را به ملكوت مىبردند. حركت به سوى منطقه عملیاتى آغاز شد و ما هم تصویر مىگرفتیم؛ نه براى خودمان كه براى آیندگان. در این حال، ناگهان دستى به شانهام خورد. چشمم هنوز به چشمى دوربین بود كه شنیدم: «آقا سید ما را حلال كنید»! دوربین را پایین آوردم و برگشتم؛ مصطفى بود؛ آغوش گشاده. چون طفلى در آغوشش افتادم و بغضى را كه از پاسگاه زید تا آن زمان، بر گلویم، راه گریه را بسته بود، شكستم و گریستم. چقدر؟ نمىدانم. لرزش اشك كه در چشمانم فرو نشست، سوار بر تویوتاى بارى، برایم دست تكان مىداد و مىرفت. من مات ایستاده بودم و نگاه مىكردم. حالا دیگر جسمى مانده بود از من و دلى كه سوار بر تویوتا، به سوى منطقه مىرفت.... پرسمانتنظیم برای تبیان :شریعتمدار
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 309]
-
گوناگون
پربازدیدترینها