واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: هر سال با بهار( قسمت پنجم)
هرسال با فرارسیدن نوروز، پس از پشت سر گذاشتن سالی پر تلاش و وقایعی تلخ و شیرین، مقام معظم رهبری در پیامی ضمن تبریک عید نوروز، نکات مهم سالی که گذشت را بیان می کنند و همینطور به تبیین راهبردها و سیاست های لازم که باید در سال آتی پیش روی مردم و مسئولین قرار گیرد می پردازند .رهنمودهای رهبری با توجه به دقت نظر و دید جامع و کامل و همینطور ذهن آینده نگر ایشان، راهی است به سوی پیشرفت و ارتقای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و ..... که ملت ما با در نظر گرفتن و تامل و تدبر در این بیانات می تواند خود را از گزند حوادث مصون دارد و برنامه خود را با توجه به اصول و خط مشی های بیان شده تنظیم نماید. همانطور که اشاره شد برای پاسداری و پاسداشت فرهنگ مقدس جمهوری اسلامی ایران و دست یابی به قله های پیشرفت و موفقیت در نظر داریم طی مطالبی به بیان پیام های نوروزی مقام معظم رهبری از سال 1369 تاکنون بپردازیم تا انشاالله ضمن سیراب نمودن عطش ذهنی و جسمی خود از سخنان ولی امر مسلمین که معیاری ناب و بدون خدشه و برخاسته از منبع عظیم ولایت است و تفکر در این بیانات، آنان را راهگشای خود قرار دهیم.پیام نوروزیبه مناسبت آغاز سال 1373 نکات کلیدی:- تغییر و تحوّل، یكى از بزرگترین اسرار حركت تكاملى انسان است كه اسلام ما را به آن امر كرده و دستور داده است.- كامل شدن دو نشانه دارد که عبارت است از سازش و آشتى با خدا و سازش و آشتى با مردم- از آغاز سال جدید، دو شاخص را به عنوان شعار براى خودمان قرار دهیم: این دو شاخص، عبارت است از «وجدان كار» و «انضباط اجتماعى».- وجدان كار» یعنى اینكه اگر كارى را به عهده گرفتیم و انجام آن را تعهّد كردیم- «انضباط اجتماعى»، یعنى نظمپذیرى در همه امور- فشارها به سمت ما از طرف قدرتهاى قلدر زیاد است. اما ما در حال پیشرفت و سازندگى و در حال بناى یك تمدّن هستیم.- پایه اصلى تمدّن، نه بر صنعت و فنآورى و علم، كه بر فرهنگ و بینش و معرفت و كمالِ فكرى انسانى است.متن کامل پیام:بسماللَّه الرّحمن الرّحیمیا مقلّب القلوب و الابصار. یا مدبّر اللیل و النّهار. یا محوّل الحول و الاحوال. حوّل حالنا الى احسن الحال.عید سعید نوروز را به همه هم میهنان عزیز و ایرانیانى كه در سراسر جهان زندگى مىكنند، تبریك عرض مىكنم. بخصوص به ایثارگران و خانوادههاى معظّمى كه به نحوى از انحاء در حركت عظیم ملت ایران، تلاش و كوششِ دشوارى را متحمّل شدهاند. مخصوصاً به خانوادههاى معظّم شهدا و جانبازان عزیز و خانوادههایشان. همچنین، به آزادگان عزیز و كسانى كه هنوز در اسارتند و خانوادههایشان، تبریك عرض مىكنم. دعا مىكنیم كه انشاءاللَّه هر چه زودتر، مفقودالاثرهاى ما و كسانى كه هنوز در زندانهاى اسارت گرفتارند، آزاد شوند و با بازگشت خودشان، دل ما را شاد كنند. همین طور، به ملتهایى كه عید نوروز را عید مىدانند - مردم عزیز «جمهورى آذربایجان»، و بعضِ جمهوریهاى دیگرى كه اطراف ما هستند و عید نوروز را بزرگ مىشمارند - تبریك عرض مىكنم و از خداى متعال، براى همه در سال جدید هجرى شمسى آرزوى توفیق دارم.ما در دعاى آغاز تحویل، از خداى متعال مىخواهیم كه حالمان را به بهترین حال برگرداند. در طول ماه مبارك رمضان هم، از خداى متعال خواستیم كه «اللّهم غیّر سوء حالنا بحسن حالك.» بدیها و ناهنجاریهاى حال ما، منش ما، از ادعیه یومیّه ماه رمضان زندگى ما و روح و جسم ما را به بركتِ خیر و رحمت محضى كه در وجود توست، تبدیل كن. این تغییر و تحوّل، یكى از بزرگترین اسرار حركت تكاملى انسان است كه اسلام ما را به آن امر كرده و دستور داده است. مخصوص كسان خاصى هم نیست. مبادا كسى خیال كند كه تغییر حال، از آنِ كسانى است كه طبق معیارهاى اسلامى، دچار بدحالىاند! حتّى كسانى كه حال و اخلاق نیكى دارند، چون بهترین نیستند، از خدا مىخواهند كه به سمت بهترین حركت كنند. ما، هر كه هستیم، هر جا هستیم و در هر مرتبهاى از دانش، معرفت، كمال و اخلاق انسانى قرار داریم، باید از خدا بخواهیم كه حالمان را نیكوتر كند و ما را به سمت كاملتر شدن پیش ببرد.اینجا سؤال پیش مىآید كه «نشانه و جهت این كامل شدن چیست و چگونه مىشود كه انسان حالش بهتر مىگردد و به سمت كاملتر شدنْ پیش مىرود؟» من، دو عنوان را به عنوان نشانه به شما عزیزان خودم كه این صحبت را در آغاز سال مىشنوید، عرض مىكنم. این دو نشانه، عبارت است از سازش و آشتى با خدا و سازش و آشتى با مردم. ما، هر جا هستیم و هر كیفیّت حالى كه داریم، باید به سمت اُنس و آشتى كردن با خداى متعال پیش برویم. یعنى گناهان را در رفتار خودمان جستجو كنیم و آنها را كنار بگذاریم. انسان، غالباً بدیهاى كار خودش را نمىشناسد. به عبارت دیگر، حبّ نفسْ نمىگذارد كه ما به نواقص و عیوب خودمان آشنا شویم. پس، باید اوّل این نواقص و عیوب را جستجو كنیم و بشناسیم و با برطرف كردن آنها، خودمان را به خدا نزدیك سازیم. به تعبیر من، «با خدا، آشتى كنیم.» سپس، آشتى با مردم، صفا با مردم، وفا با مردم، نیكرفتارى با مردم و نیكوكارى با مردم را - یعنى با همه قشرها؛ مخصوصاً با كسانى كه ضعیفند؛ چه ضعیف از لحاظ جسمى، چه ضعیف از لحاظ مالى، چه ضعیف از لحاظ موقعیت اجتماعى و چه ضعیف از لحاظ ندانستن راه و چاه زندگى - سرلوحه رفتار خود قرار دهیم. در برابر هر كس كه قرار مىگیریم، مخصوصاً اگر ضعیف باشد، به تصحیح رفتارمان با او بپردازیم و سعىمان این باشد كه با مردمِ خوب و بندگان خدا، حالت آشتى پیدا كنیم. اگر در این جهت پیش برویم و خودمان را لحظه به لحظه پیراستهتر كنیم، آن وقت، تحویل «حال» به «احسن حال» انجام گرفته است. نمىگویم كه «بهترین» خواهیم شد. اما انشاءاللَّه به سمت «بهترین» حركت خواهیم كرد.دو شاخص را به عنوان شعار براى خودمان قرار دهیم: این دو شاخص، عبارت است از «وجدان كار» و «انضباط اجتماعى».من از این فرصت، جهت عرض یك تذكّر اخلاقى استفاده مىكنم كه آن هم براى همین بهتر شدن است. قبلاً این را بگویم: در شرایط كنونى كه ما برخوردار از نظامى جوان و تازه، داراى ارزشهاى متعالى و شعارهاى بسیار مهم و جهتگیرى روشن و پرجاذبه براى هر انسانِ با انصاف هستیم، و از طرف دیگر، كشورى بزرگ و با عظمت، داراى سابقه تاریخى مهم، با فرهنگ بسیار متعالى و درخشان در طول تاریخ، با میراث ارزشمندى از گذشته و با ثروتهاى فراوان مادّى داریم - كه یكى از این ثروتها كه معلوم هم نیست بزرگترینش باشد، نفت و گاز و دیگر منابع زیرزمینى ماست - و در این كشورِ به این بزرگى و شكوفایى، ملتى با این عظمت زندگى مىكند، جا دارد كه مردم ما، این تحوّل اخلاقى را در خودشان به وجود آورند. تذكّرى كه مىخواهم عرض كنم این است كه از آغاز سال جدید، دو شاخص را به عنوان شعار براى خودمان قرار دهیم: این دو شاخص، عبارت است از «وجدان كار» و «انضباط اجتماعى». این دو شاخص، براى همه ما، در هر جا كه هستیم بسیار مهم است. «وجدان كار» یعنى اینكه اگر كارى را به عهده گرفتیم و انجام آن را تعهّد كردیم - چه این كار، براى شخص خودمان یا خانواده خودمان؛ جهت نان درآوردن باشد، و چه كارى اجتماعى و مردمى و مربوط به دیگران باشد؛ مثل امور مهم اجتماعى و مسؤولیتهاى كشورى - آن را خوب و كامل و دقیق و تمام انجام دهیم. به تعبیر معروف، براى آن كار، «سنگ تمام بگذاریم». اگر ملتى داراى «وجدان كار» باشد، محصول كار او خوب خواهد شد، و وقتى محصول كار نیكو شد، وضع اجتماعى، به طور قطع بهبود پیدا خواهد كرد.
ممكن است هر كس از افراد اقتصادى یا سیاسى، تحلیلهاى گوناگونى نسبت به مسائل و پدیدههاى مختلف كشور داشته باشد. اما من عرض مىكنم: هر كس هر تحلیلى داشته باشد، راه حل مشكلات، همین دو شاخص «وجدان كار» و «انضباط اجتماعى» است. «انضباط اجتماعى»، یعنى نظمپذیرى در همه امور. شما براى اِعمال این انضباط، از كارهاى كوچك شروع كنید. فرض بفرمایید، عبور نكردن از خطّ عابر پیاده، براى اتومبیلها، در خیابانهاى شلوغ و پرجمعیت، یا همه جا. یا عبور نكردنِ پیادهها از غیر محلِ خطِّ عابر پیاده، در خیابان. این كار، در وهله اوّل، به نظر كوچك و پیش پا افتاده مىآید. اما از همین جا شروع كنیم و انضباط اجتماعى را در همه مسائلمان تعمیم دهیم تا به مسؤولیتهاى بالاى كشور در برخورد با مسائل كشور برسد. یعنى كسانى كه مراجعات مردمى دارند، در برخورد با مردمى كه به آنها مراجعه مىكنند، نظم و انضباط را حاكم كنند و كسانى كه كارى را بر دوش گرفتهاند، نظم و انضباط را در انجام آن كار معمول دارند. همه اینها، كشور و ملت ما را به شادابى خواهد رساند و كارِ آنها را پیش خواهد برد.امروز، خوشبختانه كارها در حال پیشرفت است. من این را با اطّلاع و آگاهى از مسائل كشور، به شما عرض مىكنم. البته، بسیارى از مردم ما هم، بهویژه كسانى كه در مسائل جارى، قرار و حضور دارند، این پیشرفت را احساس مىكنند. فشارها به سمت ما از طرف قدرتهاى قلدر - كه دشمن ملت و استقلال ما هستند - زیاد است. اما خوشبختانه، این فشارها را این كشور با عظمت، این ملت بزرگ و این دولتمردان مخلص و صمیمى و دلسوز، با كمال قدرت، از سرِ خودشان دفع مىكنند و در درازمدّت هیچگونه تأثیرى بر زندگى واقعى آنها نمىگذارد؛ اگر چه ممكن است بعضى از مشكلات را، در كوتاه مدت، به وجود آورد. همه اینها را مىتوان به خوبى از سرگذراند. ما در حال پیشرفت و سازندگى و در حال بناى یك تمدّن هستیم. من این را مىخواهم به شما بگویم: مسأله ما این نیست كه زندگى خودمان را نجات دهیم و گلیم خودمان را از آب بكشیم. مسأله این است كه ملت ایران - همچنان كه شأن اوست - در حال پدید آوردن یك تمدّن است. پایه اصلى تمدّن، نه بر صنعت و فنآورى و علم، كه بر فرهنگ و بینش و معرفت و كمالِ فكرى انسانى است. این است كه همه چیز را براى یك ملت فراهم مىكند و علم را هم براى او به ارمغان مىآورد. ما در این صراط و در این جهت هستیم. نه اینكه ما تصمیم بگیریم این كار را بكنیم؛ بلكه حركت تاریخى ملت ایران در حالِ به وجود آوردن آن است.در چنین شرایطى، با احراز موقعیت عظیم ملت بزرگ ایران، باید همه بدانند كه چه مىكنند و در چه صراطى به حركت در مىآیند. به نظر من، این دو عنوان - یعنى «وجدان كار» و «انضباط اجتماعى» - مىتواند براى ما دو شعار باشد و عرض كردم كه این دو شاخص، در ما تكامل و تحوّلى به وجود خواهد آورد كه انشاءاللَّه آن تحوّل، در جهت آشتى با خداى متعال و با ارزشهاى الهى و آشتى با مردم و زندگى مردم است.امیدوارم كه انشاءاللَّه مردم عزیزمان امسال - سال 1373 هجرى شمسى - را به نیكى و با بركت بگذرانند و مشمول دعوات زاكیّه ولىّ عصر ارواحنا فداه باشند. انشاءاللَّه، مسؤولین دولتى هم بتوانند كارهاى بزرگى را كه در پیش گرفتهاند، به بهترین وجه انجام دهند. درود مىفرستم به روح مطهّر امام بزرگوارمان كه باز كننده این راهِ عظمت براى ملت ما بود. امیدوارم كه خداوند متعال، روح مقدّس آن بزرگوار را، امسال هم مثل سالهاى گذشته، مشمول تفضّلات و رحمت و بركت و مغفرتِ خودش قرار دهد و دعوات مردم را در حقِّ آن بزرگوار و درباره امور زندگى خودشان قبول كند.والسّلام علیكم و رحمةاللَّه و بركاته.تهیه و تنظیم: عطالله باباپورگروه جامعه و سیاست
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 406]