واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: بسیاری از والدین برای بهتر بزرگ شدن فرزندان سر کار میروند، درک این موضوع برای کودکان، دشوار است و تعجب میکنند چطور کسی که عاشق آنهاست، نمیخواهد همه لحظات با آنها باشد. والدین فرزندان خود را دوست دارند، حتی در زمانی که نمیتوانند با آنان باشند. یکی از علتهایی که بسیاری از والدین سر کار میروند این است که میخواهند کودکانشان را بهتر بزرگ کنند. البته درک این موضوع برای کودکان، دشوار است. گاهی تعجب میکنند که چطور کسی که عاشق آنها است، نمیخواهد همه لحظات با آنها باشد. پس از کارهایی که میتوانیم انجام دهیم این است که به کودکان اطمینان دهیم، زمانی که در کنار آنها نیستیم دلتنگشان هستیم و حتی در آن زمان که از ما دورند، عاشق آنها هستیم. یکی از مراحل رشد، یادگیری غلبه براحساسات شدیدی است که هنگام جدایی از والدین بوجود میآیند. دلتنگی، یکی از آن احساسات است که ما معمولا آنرا با جدایی ربط میدهیم. دیگری احساس خشم است که اغلب قابل تشخیص یا شناخت نیست و تاثیرات آن میتواند با تاخیر به چشم بیایند. تمامی آن خشمی که به علت جداشدن از والدین در کودک نهفته بود، هنگام دیدار مجدد والدین، آشکار میشود. هر چند والدین، "سلام" و " خداحافظ" را دو واژه متضاد میدانند، کودکان ممکن است از بُعدی به آنها نگاه کنند که تجربه یکسانی دربردارد: پدر و مادری که عاشقشان هستند، آنها را ترک میکنند. ما میتوانیم به کودکمان کمک کنیم تا خشمی که به علت جدایی از والدین به سراغشان میآید را کنترل کنند. از دلایل ترک والدین و احساساتی که در هنگام جدایی بوجود میآیند با آنها سخن بگوییم. خطاب به والدین والدین، کودکان را برای رفتن به کار، ترک میکنند اما کودکان طور دیگری به قضیه نگه میکنند:" اگه واقعا منو دوست داری، چرا همیشه با من نیستی؟" خیلی سخت است هر روز با کسی که دوستش دارند، خداحافظی کنند- بخصوص در دوران طفولیت که دوران حساس رشد آنها است یا حتی بعد از یک تعطیلات طولانی. تعجبی نیست اگر در آخر روز وقتی به دنبال کودک میروید، خلاف انتظار خود را مشاهده کنید. مادری میگفت:" تمام راه به این فکر میکنم که وقتی فرزندم مرا ببیند، به طرفم میدود و محکم مرا در آغوش میگیرد. ولی وقتی به مهد میرسیم، طوری رفتار میکند که انگار مرا ندیده. حتی یک بار به طرف مربی اش دوید و گریه کرد که نمیخواهد به خانه بیاید. بارها این رفتار ناپسند را تکرار کرده، بنابراین ناچار شده او را به زور از مهد بیرون بیاورم." اگرچه ممکن است این صحنه ناخوشایند به نظر برسد، احتمالا فرزند آن مادر در اعماق وجودش احساس خوشحالی و راحتی از دیدار مجدد مادر دارد. در ظاهر میخواهد خشم خود را از اینکه مادر او ترک کرده بود نشان دهد. به تدریج وقتی عادت میکند که مادر هر روز او را برای رفتن به کار ترک کرده و در ساعت معینی مجدد به دنبال او میآید، به راحتی اعتماد میکند که روز بعد نیز مادر به دنبال او خواهد آمد. نکات کمکی · هنگامیکه به دنبال فرزند خود میروید، کمی صبر کنید و اگر کودک در حال انجام بازی یا فعالیتی است، به آن ابراز علاقه کنید. برخی از کودکان نیازمند زمان هستند تا کار خود را تمام و برای رفتن آماده شوند. · خود را برای موقعیتهایی آماده کنید که خداحافظی مشکلتر است. مثلا بعد از چند روز تعطیلی، یا زمانی که کودک کسالت دارد یا وقتی که مربی جدیدی دارد. · با فرزند خود در مورد رفتن و بازگشتن، در مورد دلایل رفتن خود و احساساتی که در هنگام دور بودن از او دارید، صحبت کنید. به خاطر داشته باشید که کودک از دیدن مجدد شما خوشحال است، هر چند ممکن است همیشه این طور به نظر نرسد. شاید امید دارد که بتواند مادر را از رفتن باز دارد، ولی وقتی به این نتیجه رسید که قادر به انجام این کار نیست، آن وقت با روی خوشتری با مادر برخورد میکند. در ایجا به فعالیتی اشاره میکنیم که کودک با استفاده از آن میتواند احساسات مختلفی را تمرین و حتی ابراز کند. نمونه بازی مقطع سنی 5-3 سال موضوع بیان احساسات، رشد اعتماد به نفس هدف بیان احساسات، ارتباط کلامی، ایجاد رابطه با دیگران وسایل مورد نیاز مقوا ماژیک چسب مایع، پونز طرز ساخت یک صفحه گرام درست کنید. مقوایی به شکل دایره به قطر 15 سانتی متر ببرید و آنرا به قسمتهای مختلف تقسیم کنید. روی هر قمست، یک چهره با حالتهای مختلف بکشید. اگر کودک میتواند ازاو بخواهید بکشد یا حتی میتواند از روزنامه یا مجله این تصاویر را انتخاب کند، مثل حالت خشم، دلتنگی، تعجب، خوشحالی، ترس و.... یک تکه کوچک از مقوای دیگر را به شکل فلش ببرید و روی آن دایره طوری بچسبانید که بتواند به راحتی بچرخد. حال از کودک بخواهید فلش رابچرخاند و روی هر حالت چهره ای که ایستاد، آن حالت را با صدا، دستها یا دیگر اعضای خود نشان دهد. میتوانید با اشاره به آن احساس از کودک بخواهید داستانی بسازد یا در مورد کسی صحبت کند که آن احساس را دارد. با این تمرین کودک قادر خواهد بود از نگاهها یا حالات چهره افراد نیز احساسات آنها را درک کند. خطاب به مربی روزی مادری این ماجرا را با ما در میان گذاشت: " بار اول که پسرم را به مهد کودک بردم، او خداحافظی کرد و عملاً مرا از در بیرون کرد. اما هفته بعد، درست خلاف اینکار را انجام داد، گریه کرد و به من چسبید. مربی او به من گفت که برخی از کودکان، ترسها و احساساتشان را درون خود نگاه میدارند؛ چون آخر هفته را در خانه سپری کرده، به خاطر آورده که چقدر دوست دارد در کنار خانوادهاش باشد. او پیشنهاد دارد که برای مدتی، صبحها بیشتر در مهد و در کنار او بمانم ولی نگویم که این، اوست که به من نیاز دارد بلکه من نیاز دارم که کمی بیشتر در کنار او باشم. به نظر رسید که پسرم هنگام خداحافظی، احساس بهتری داشت و راستش را بگیم، من همهمینطور. " از سه سالگی به بعد، کودک شروع به شناخت احساس استقلال میکند ولی قبل از آن، جدایی از والدین برایش ناراحتکننده است. زمان لازم است تا کودک در مهد، احساس امنیت کند. آنها تا زمانی که به مربی خود اعتماد نکنند، احساس امنیت نمیکنند و تا زمانی که مربی خود را نشناسند و با او ارتباط برقرار نکنند، به اواعتماد نمیکنند. اعتماد در طول زمان ایجاد میشود و این زمان برای برخی کودکان طولانیتر است. در ابتدا کودکان درکی از این موضوع ندارند که چه موقع والدین آنها، به دنبالشان میآیند و آیا اصلا به دنبالشان میآیند؟ روز به روز درک میکنند که میتوانند به آنها اعتماد کنند که به دنبالشان میآیند. خداحافظی کلمه زیباتری میشود وقتی بدان معنی است که " بزودی میبینمت." اهمیت دادن شما به این موضوع باعث میشود کودک سریعتر و راحتتر خود را به محیط جدید وفق بدهد. این فعالیت، فرصتی را فراهم میآورد تا کودکان در مورد والدینشان و کار کردن آنها صحبت کنند. نمونه بازی مقطع سنی 5-3 یال موضوع کار و مسئولیت، نقش بازی کردن هدف مهارتهای حرکتی، بیان احساسات، رشد خلاقیت وسایل مورد نیاز تصاویری از مشاغل مختلف کاغذ مداد شمعی طریقه بازی برای شروع، با کودکان در مورد شغل والدینشان گفتگو کنید. برایشان توضیح دهید که گاهی اوقات والدین احساسات متفاوتی دارند، از طرفی باید کار کنند و از طرف دیگر دوست دارند در کنار فرزندانشان باشند. در مورد شغل خودتان به عنوان مربی صحبت کنید و این که این کار را به خاطر خودتان و همین طور به خاطر خانوادهتان انجام میدهید. سپس تصاویری از افراد با مشاغل مختلف به آنها نشان دهید. کودکان را تشویق کنید تا تصویری از خودشان و خانواده شان در منزل یا محل کار بکشند و آنها را به کلاس نشان دهند. سپس میتوانید آنها را تشویق کنید تا شغل پدر یا مادرشان را اجرا کنند و اگر برای این کار وسیله ای نیاز دارید، به آنها کمک کنید. تهیه و تدوین: گروه سبک زندگی /lifestyleماهنامه آموزشی،اطلاع رسانی کودک/ شماره 38/ تیرماه 87
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 753]