واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: وقتي جانت به حلقومت ميرسد!رازهاي مرگ 17
روايتهاي مرگ – قسمت اول «من أصحابنا ، عن سهل بن زياد ، عن محمد بن سليمان ، عن أبيه ، عن سدير الصيرفي قال : قلت لأبي عبد الله ( عليه السلام ) : جُعِلتُ فِداك يا ابنَ رسولِ الله هل يُكره المؤمنُ على قَبض روحِه قال : لا والله إنه إذا أتاه ملكُ الموتِ لقبضِ روحِه جَزَعَ عند ذلك فيقول له ملكُ الموتِ : يا ولي اللهِ لا تَجزَع فوالذي بعث محمدا ( صلى الله عليه وآله ) لأنا أبرُّ بك وأشفَقُ عليك من والدٍ رحيمٍ لو حَضَرَكَ ، اِفتَح عينك فانظر قال : و يُمَثَّلُ له رسولُ اللهِ ( صلى الله عليه وآله ) وأميرُ المؤمنين وفاطمةُ والحسنُ والحسينُ والأئمةُ من ذريتِهم .( عليهم السلام ) فيُقالُ له : هذا رسولُ اللهِ وأميرُ المؤمنينَ وفاطمةُ والحسنُ والحسينُ والأئمةُ ( عليهم السلام ) رفقاؤُك ، قالَ : فيَفتَحُ عينَه فينظُر فيُنادِي روحَه منادٍ من قِبَلِ ربِّ العزَّةِ فيقول : " يا أيتها النفسُ المطمئنةُ ( إلى محمد وأهل بيته ) إرجعي إلى ربِّكِ راضيةً ( بالولاية ) مرضيةً ( بالثواب ) فادخُلي في عبادي ( يعني محمدا وأهل بيته ) وادخُلي جَنَّتي " فما شئٌ أحبُ إليه من استلالِ روحِهِ واللحوقِ بالمُنادي ». در فروع کافي از سدير صيرفي نقل شده که به امام صادق (عليه السلام) عرضه داشت:فدايت گردم اي پسر رسول خدا (صلي الله عليه وآله) آيا مؤمن بر قبض روحش وادار ميگردد. حضرت فرمودند: به خدا قسم نه! هنگامي که ملک الموت براي قبض روح او ميآيد در اين هنگام اظهار ناراحتي ميکند. ملک الموت به او ميگويد: اي ولي خدا ناراحت نباش. قسم به کسي که محمد (صلي الله عليه وآله) را مبعوث کرده، من براي تو مهربانتر و دلسوزتر از پدر مهربانم. چشمانت را باز کن و نگاه کن. حضرت فرمود: (در اين هنگام) رسول خدا و اميرالمؤمنين و فاطمه و حسن و حسين و امامان معصوم از نسل آن بزرگواران (صلوات الله عليهم اجمعين) براي او مجسم و آشگار ميگردند. پس به او ميگويد: اين بزرگواران رسول خدا، اميرالمؤمنين حسن و حسين و ائمه (عليهم صلوات الله) دوستان تو هستند. هنگامي که جان يکي از شما به حلقومش ميرسد،ملک الموت بر او نازل ميشود و ميگويد: آنچه را که به آن اميد داشتي به تو عطا شدسپس حضرت فرمودند: در اين هنگام مؤمن چشم ميگشايد و نگاه ميکند. ندا دهندهاي از جانب پروردگار صاحب عزت،روح او را ميخواند و ميگويد: اي نفس اطمينان يافته به محمد (صلي الله عليه وآله) و اهل بيت (گرامي) او بسوي پروردگارت باز گرد در حالي که راضي به ولايت و با ثواب الهي مورد رضايتي. پس داخل در جمع بندگان من و بهشت من شو. در اين هنگام هيچ چيز در نزد او محبوبتر از خلاصي روح و ملحق شدن به منادي نيست.عن عبدِ الرحيمِ قال : قال أبو جعفرٍ عليه السلامُ : إنَّما أحدُكُم حينَ يَبلُغ نفسُه هاهنا فينزل عليه ملكُ الموتِ ، فيقولُ له : اما ما كنتَ تَرجُوا فقد أعطيته ، واما ما كنتَ تَخافه فقد أمَنتَ منه ، ويَفتَحُ له بابٌ إلى منزله من الجنَّةِ ، ويُقال له : اُنظُر إلى مَسكَنِكَ من الجَنَّةِ ، وانظُر هذا رسولُ اللهِ وعلىٌّ والحسنُ والحسينُ عليهمُ السلامُ رفقاؤُك وهو قولُ اللهِ ( الذين آمنوا وكانوا يتَّقون لهم البُشرى في الحياة ِالدنيا وفيالآخرةِ .)عياشي در تفسيرش از عبدالرحيم أقصر از امام باقر (عليه السلام) نقل ميکند که حضرت فرمودند:هنگامي که جان يکي از شما به حلقومش ميرسد، ملک الموت بر او نازل ميشود و ميگويد: آنچه را که به آن اميد داشتي به تو عطا شد و آنچه را که از آن ميترسيدي از آن ايمن گشتي. دري بسوي منزلگاهش در بهشت به روي او باز ميگردد و به او گفته ميشود: به جايگاهت در بهشت نظر کن و رسول خدا و علي و حسن و حسين (عليهم السلام) را ببين که دوستان تواند و اين همان کلام خدا است که:«الَّذِينَ آمَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَياةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ»2 تاليف: استاد محمد حسين رحيمي - گروه دين و انديشه سايت تبيان 1 - فروع کافي: ج 3/کتاب الجنائز/ ص 127 ح 2 2 - يونس: 63-64
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 178]