واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: همه را ببخشید
روح خود را آزاد کنید: آنها که از اعتماد به نفس سرشارند؛ روحی بزرگ و غنی و آزاد دارند.هرگونه وابستگی ذهنی و جسمی و روحی به کوچک شدن انسان می انجامد. شما به هر شکلی که به چیزی وابسته باشید یعنی خود را بدون آن کامل حس نمی کنید. حتی اینکه شما هدفدار هستید و به دنبال اهداف خود می روید؛ نباید در شما این احساس را ایجاد کند که زندگی بدون رسیدن به هدف شما، برایتان کاملاً غیرممکن است. همواره متوجه باشید که انسان فقط و فقط بدون خدا کامل نیست و با اوست که کامل می شود. اینکه می گویند آرزوهای بزرگ، انسان را خرد می کند؛ به خاطر آن است که وابستگی فراوان ذهنی ایجاد می کند. همانقدر مشتاق و علاقه مند به اهداف خود باشید و برای رسیدن به آنها تلاش کنید که آمادگی رها کردنشان را دارید.یکی از مهمترین چیزهایی که وابستگی ذهنی و عاطفی ایجاد می کند و مانع غنی شدن و آزادی روح می شود؛ نبخشودن دیگران است.آنها که نفرتی به دل دارند و کسی یا موضوعی یا خود را نبخشوده اند و یا خاطره تلخی را از ذهن خود دور نمی کنند؛ روح خود را اسیر کرده اند.هر کسی و به هر شکلی به شما بدی کرده؛ اورا ببخشایید. به جای آنکه با کینه به آزار روح خود و بی توجهی نسبت به خود مشغول شوید و نهال اعتماد به نفس خود را بخشکانید؛ اورا ببخشایید و رها کنید و حتی در حق او دعای خیر و طلب هدایت کنید تا روح شما بزرگ و غنی شود. خود را نیز ببخشایید:اگر کار اشتباهی انجام داده اید، یا گناهی مرتکب شده اید؛ نگویید: خود را به خاطر این کار هرگز نمی بخشایم. نبخشودن خود یعنی همچنان در گناه و اشتباه، باقی ماندن. نبخشودن خود یعنی صدها بار آن اشتباه را در ذهن تکرار کردن و صدها بار احساس گناه را در ذهن، تشدید نمودن. و تشدید گناه یعنی کشتن خود به دست خود به فجیع ترین شکل ممکن!فکر نکنید نبخشودن خود، نوعی مجازات است؛ این، فقط و فقط خود شکنی است و بس.به جای اینطور مجازات کردن خود، سعی کنید گذشته خود را با روحی آزاد که تنها با بخشود به دست می آورید، جبران کنید. رفتار شما جدا از شماست: همیشه متوجه باشید که مرزی میان شما و رفتار شما وجود دارد. بعضی ها یک رفتار اشتباه خود را به شخصیت و منش انسانی خود تعمیم می دهند و اینگونه اعتماد به نفس را در خود می کشند. این روش، صددرصد اشتباه است. آنچه محکوم و بد است، رفتار بد است نه انسان. رفتار دروغ گویی بد است نه خود شما. و ...غالباً کسانی که خود را بخاطر یک رفتار ناپسند نمی بخشند؛ اشتباه خود را در وجود خود گسترش می دهند. و این خود، رفتاری ناپسندتر است. بدی و خوبی یک رفتار، چیزی جدا از انسانیت انسان است.انسان، بالفطره خوب است و پاک. روح الهی در او در جریان است. حالا اگر اشتباهی کرد و رفتار بدی از او سرزد، نباید خودش را نفی کند. خداوند خودش فرموده که اگر کسی واقعاً از اشتباهی پشیمان گشته، به درگاه او توبه کند؛ بخشوده می شود. حتی در احادیث آمده است که کســـی که توبه کامل کرده باشد یعنی در صدد جبران گناهش برآمده باشد؛ مانند کســی است که هیچ گناهی را مرتکب نشده است. بخشودن را بیاموزید. خودتان و دیگران را ببخشایید و روح خود را رها کنید.برای رهایی از احساس گناه، روز کاغذ بارها بنویسید:خود را بخشودم. رها شدم. خود را کاملاً بخشودم. چقدر رها و آزاد هستم. سبک شدم. خداوند مرا می بخشاید. جهت خرید کتب روانشناسی کلیک نمایید.جهت خرید اشتراک کتاب کلیک نمایید.جهت خرید کتب خانواده کلیک نمایید.جهت خرید نرم افزارهای چند رسانه ای کلیک نمایید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 280]