تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834864135
ستاره مكزیكی آسمان هالیوود
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: او كه در 16 سالگی كارش شركت در تظاهرات و راهپیمایی‌های حمایت از سرخپوستان زاپاتیست در چیاپا بود، وقتی از نظر سیاسی بیشتر مشهور شد كه هنگام اهدای یك جایزه اسكار در سال 2003... گائل گارسیا برنال بازیگر 32 ساله، 18 جایزه را از جشنواره‌های مختلف برده استسینمای مكزیك دیگر آنقدر اعتبار دارد كه بازیگرانش را راهی هالیوود می‌كند. با این حال یكی از موفق‌ترین و محبوب‌ترین بازیگران مكزیكی كسی نیست جز «گائل گارسیا برنال»، او هیچ وقت روی خوش به هالیوود نشان نداده است. او كه یكی از افتخاراتش بازی در پرفروش‌ترین فیلم مكزیك یعنی «جنایت پدر آمارو» به كارگردانی كارلوس كاره‌را است، در 32 سالگی 18 جایزه ریز و درشت را در كارنامه‌اش دارد.گارسیا برنال كه كارش را با بازی در سریال‌های تلویزیونی از بچگی شروع كرده، برای آمریكایی‌ها با بازی در فیلم «آمروس پروس» در سال 2000 و «یو تو ماما تامبین» در سال 2001 شناخته شد. از آن به بعد او توانست یك كارنامه پركار برای خودش بسازد كه بازی در «علم خواب» اثر مایكل گوندری، بازی در نقش چه‌گوارا در هر دو فیلم «فیدل» و «خاطرات موتورسیكلت» و «آموزش بد» پدرو آلمادوار از آن جمله است. او در «بابل» هم در كنار برد پیت بازی كرد و در «خارج از كنترل» جیم جارموش هم حضور یافت. با این حال یكی از مهم‌ترین تجربه‌های گائل تجربه‌ای كاملا متفاوت است: وقتی مكزیكوسیتی داشت یك دوره آخرالزمانی را پشت سر می‌گذاشت و مدرسه‌ها، كارخانه‌ها، رستوران‌ها، دفترهای كار و... همه بسته بودند و حتی برنامه صبح یكشنبه هم درست در زمانی كه این شهر كاتولیك شاید بیشتر از همیشه نیاز به ارتباط با خدا داشت بسته شده بود، وقتی نه سروصدای ترافیك، نه فریادهای فروشندگان دوره‌گرد و نه حتی صدای قدم‌های تند در خیابان‌ها به گوش نمی‌رسید، مهم‌ترین تجربه زندگی او رقم خورد. روزهایی كه 20 میلیون مكزیكی در خانه مانده بودند، اواخر آوریل بود و مكزیكوسیتی در قرنطینه به سر می‌برد: آنفلوآنزای خوكی وارد شهر شده بود و همه را تهدید می‌كرد.آن روزها «گائل گارسیا» برنامه‌هایش را تنظیم می‌كرد تا به نیویورك پرواز كند و در برنامه نمایش جدیدترین اثرش «رادو و كورسی» در جشنواره فیلم ترایبكا حضور یابد. با این حال او مثل هر كسی دیگر از ترس در خانه چپیده بود. خود او از این واقعه این طور یاد می‌كند: «اولش واقعا وحشتناك بود، پسر». او اضافه می‌كند: «من معنی مسری و همه‌گیر شدن را نمی‌‌دانستم، كی می‌دانست؟ وحشت و هراس به سرعت در كل شهر گسترده شده بود. من فقط برنامه‌های خبری را تماشا می‌كردم و با تماشای خبرهای مردمی كه آلوده شده بودند و می‌مردند، هیچ تصوری نداشتم كه این اتفاقی كه دارد بیرون از خانه‌ام می‌افتد چطوری باید پایان یابد.»برای بازیگری كه به طور مداوم پیشنهادهایی از هالیوود دریافت می‌كند تا در فیلم‌هایی كه درباره مكزیك ساخته می‌شود بازی كند، به نظر خیلی تراژیك است كه چنین روزهایی را بگذراند. اما او می‌گوید بی‌خیال «گرینگوها» می‌توانند منتظر بمانند. از زمان درخشیدن روی صحنه درام با ارزش شهری آلخاندرو گونزالس ایناریتو با نام آمورس پروس در سال 2001، گارسیا برنال به عنوان یكی از متین‌ترین بچه‌های فیلم مشهور شد. او كه در 16 سالگی كارش شركت در تظاهرات و راهپیمایی‌های حمایت از سرخپوستان زاپاتیست در چیاپا بود، وقتی از نظر سیاسی بیشتر مشهور شد كه هنگام اهدای یك جایزه اسكار در سال 2003، صفحه متن جلویش را نادیده گرفت و نخستین هشدار آن شب را درباره حضور آمریكا در جنگ عراق، او بر زبان آورد.با همه این پیشینه وقتی او امروز درباره آنفلوآنزای خوكی صحبت می‌كند، رك و راست این بیماری خطرناك همه‌گیر را مثبت می‌بیند و می‌گوید: «این مساله به مردم مكزیك فرصت داد تا برای یك بار به یك هم‌اندیشی برسند، یكهم اندیشی كه آزادیبخش بود. به صورت معمولی این شهر مثل یك شهر غربی پر از گرفتاری و دلمشغولی و كار است و شما را مجبور می‌كند تمام وقت كار كنید و این كه وقتتان را با خانواده و دوستانتان بگذرانید یك فداكاری محسوب می‌شود. آن روزهای اجبار به در خانه بودن، به جامعه این شانس را داد تا به راهی كه داشتند می‌رفتند واكنش نشان بدهند و به این فكر كنند كه هر یك از ما برای این زندگی می‌كنیم كه زندگی خودمان را داشته باشیم».چنین احساسات ضدسرمایه‌داری به نظر می‌رسد از زبان كسی بیرون بیاید كه خودش می‌توانست یك چه‌گوارا باشد. شاید برای همین است كه «چه‌گوارا»ی جوان مشهورترین شخصیتی است كه او تا به امروز نقش آن را اجرا كرده است. در سال 2004 در فیلم «خاطرات موتورسیكلت» او نقش «چه» جوان پیش از انقلابی شدن او ایفا كرد و در این فیلم جاده‌ای توانست حس چه‌گوارا بودن را در سفری كه در سال 1952 در كشورهای آمریكای لاتین داشت، ارائه كند. او كه در این نقش سیاسی بسیار خوب ظاهر شد، پس از آن هم علیه بی‌عدالتی‌های اجتماعی هم بازی و هم تلاش زیادی كرده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 510]
-
گوناگون
پربازدیدترینها