تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804896373
پا به پاي پيروزي انقلاب در كارگاه روزنامه نگار پيشكسوت اصفهاني
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: من باهدف مرور ايام انقلاب سال57 در اصفهان از پله ها سرازير و وارد دالاني شدم كه بر پيشاني اش نوشته شده است: كارگاه و نمايشگاه خبرنگاري. دورتادور اين دالان تنگ و باريك، تابلوهايي صفحات روزنامه اطلاعات مزين به انواع تيتر خبر است كه چشم هر بينده اي را جذب مي كند. صاحب كارگاه استادعبدالحسين جعفريخبرنگار پيشكسوت اصفهاني است كه از سال 42 حرفه خبرنگاري را آغاز كرده و در كسوت همين حرفه، شاهد صادق وقوع دوران سخت انقلاب در سال 57 بوده است . هر خط از اخبار روزنامه نگار پير در تابلوي روزنامه هاي آذين بسته در جاي جاي كارگاهش، گوشه اي از خاطرات زندگي او را تداعي مي كند. تابلوها روي زمين برروي هم چيده شده اند و در گوشه ديگري از كارگاه استاد جعفري، مجلد تاريخچه انواع مطبوعات ايران و صدها لوح تقدير از خدمات استاد در معرض ديد گذاشته شده است . من در درياي تيترهاي جذاب روزنامه ها غرق بودم كه يكباره صداي استاد را كه در حال توضيح دادن مسائل خبري به برخي از شاگردانش بود را شنيدم. او انگار در لابه لاي تابلوهايش گم شده بود. حجم نيم قرن كار استاد در عرصه روزنامه نگاري ، مخاطب را در اين كارگاه ميخكوب مي كند.مگر جذبه تيترها و جملات درشت روزنامه اطلاعات در باره مسائل مختلف استان اصفهان و كشور مي گذاشت جلوتر بروم. درباز اتاقي،راه را نشان داد ومن بالاخره در لابه لاي انبوه كتابها، كاغذها و روزنامه ها وخلاصه هرآنچه از جنس درخت بود،گل وجود استاد پير با موهاي نقره ايش را ديدم. بوي كهنگي كاغذها به مشام مي رسيد.او با وقار خاصي پشت ميز كارش نشسته بود و داشت نكات ظريف حرفه اي را كه همه عمر با آن بزرگ شده و خو كرده بود، به دو شاگرد جوانش مي آموخت. تا وارد شدم با چهره بشاش هميشگي اش، بزرگوارانه، از جا برخاست و آرام و صريح گفت:اين زيرزميني است كه در روي زمين نيست- زيرا كه جز اين زيرزمين روي زمين نيست استاد بعد از بيان اين جمله،مثل هميشه،با صداقت و سادگي، طبع شوخي اش گل كرد. برخورد او با شاگردانش ساده و بي تكلف بود،عين كارگاهش كه بي هيچ آذين و خيرگي خاصي، يك دنيا واقعه خبري نيم قرن كشورمان را به رخ كشيده است. اين كارگاه گرچه بزرگ مي نمود ولي آنجا را براي نگهداري آن آثار برجسته كوچك ديدم.آخر استاد هفتصد تابلو حاصل عمرش را قاب گرفته و برخي هم نيمه تمام بر روي مقوا نصب شده در اين مكان گردآورده است. گويا توان مالي استاد جعفري تا همين حد كفاف داده است . از خود مي پرسم براستي مگر نگهداري چنين آثار با ارزشي چقدر نياز به جا و مكان و پول و سرمايه دارد كه مسئولان از او دريغ كرده اند؟ ديوارهاي سفيد با سقف گنبدي كه انعكاس نور زرد بر كهنگي اش مي افزود، نگاهم را ربود. انگار، عابران پياده ،چنان محكم گام برداشته اند كه تاق بالاي سر استاد ترك خورده است، شايد نمي دانند كه در زير پايشان چه گنج بزرگي نهفته است. همه جاي كارگاه پر از نمادهاي واقعه است و آدم با ورود به اين دنياي سحرآميز انگاردر دالان تاريخ به عقب بازگشته و وقايع عبرت آموز گذشته را جلوي ديدگان خود زنده و حي و حاضر كرده است. استاد با ذوق هرچه تمامتر به سراغ تابلوهاي مربوط به دوران انقلاب رفت. او وقتي تابلوهاي اين بخش از تاريخ كشور را معرفي مي كند، محكم و با احساس و غرور خاصي، تيتراژ آنها را برايم مي خواند. انگار موج اصوات نيسست كه من از زبان استاد مي شنوم بلكه شمايي زنده از وقايع سرزمينم را جلوي چشمانم مشاهده مي كنم . شكوه ايثار و استقامت اصفهاني ها و لحظه لحظه حضورحماسي آنها در دوران پيروزي و مقاومت در سطرسطر خبرهاي نقش بسته در صفحه روزنامه هاي كهنه اينجا كه با صداي خبرنگار پيشكسوت اصفهاني همراه شده، شنيدني است. درشروع حماسه نگاري هر صفحه،صحبت از تظاهرات است و حكومت نظامي. استاد جعفري گفت: در آن ايام به ياد مانديي،هرروزي كه مي گذشت بر تعداد تظاهركنندگان افزوده مي شد و مثلا بااينكه در يك شهر حكومت نظامي اعلام مي شد، همزمان از شهري ديگر خبر تظاهرات مردم بر سرزبانها بود . به تصاوير تابلوها مي نگرم كه نشان مي دهند مردم در آن روزها چقدر برعزم و تصميم شان براي پيروزي انقلاب ثابت قدم بودند. فهرست تيترها را مرور مي كنم: حكومت نظامي به حومه هاي شهر اصفهان مي رسد تا جايي كه تظاهر كنندگان تاكتيك خود را تغيير مي دهند- اعلاميه هاي فرمانداري نظامي اصفهان وحومه - ممنوعيت مردم ازشركت درنماز جماعت- اطلاعيه شماره 21 فرمانداري نظامي اصفهان وحومه در تاريخ 28 مرداد 57 - به مردم اصفهان اجازه داده مي شود در نمازجماعت شركت كنند ولي مردم بعد از بيرون آمدن ازمسجد حق تشكيل هيچگونه اجتماعي را نداشتند. بازهم اخبار آن روزها را از تيتراژ روزنامه دنبال مي كنم كه از انتظارات روحانيون، دانشگاهيان و فرهنگيان وطبقات مردم از دولت و اعتصاب كاركنان موسسات دولتي و خصوصي خبر مي دهند. هرچه جلوتر مي روم انگار نقش انقلاب اسلامي، پررنگتر و بزرگتر مي شود و همه دارند به ميدان مبارزه با رژيم گذشته مي آيند. در ادامه، دامنه اعتصابات به جنوب كشور مي رسد و خبر از تحريم مصرف كالاهاي انگليسي هم به چشم مي خورد.راهپيمايي و تظاهرات خياباني اوج مي گيرد و دانشجويان اصفهاني براي آمرزش روح كشته شدگان حادثه 17 شهريور، نماز جماعت مي خوانند.اعتصاب به هيات علمي دانشگاه اصفهان هم مي رسد و روحانيون خواهان بازگشت حضرت آيت الله العظمي خميني به ايران مي شوند. چشمم به كلمات پررنگ تيترهاي ديگر نمايشگاه استاد روزنامه نگار مي افتد كه از وقايع خونيني حكايت دارند: درهفدهم دي ماه 57 و در ادامه تظاهرات و كشتار در شهرستانها 11نفر در همايونشهر(خميني شهر كنوني)اصفهان شهيد مي شوند و آن روز نجف آبادي ها هم برخورد خونيني با چماق بدستها داشته اند- اصفهاني ها كاميون حامل سربازان مسلح را محاصره مي كنند . با ورانداز بقيه مطالب درمي يابم كه حركت و خروش مردم ادامه داشته تا اينكه عرصه هرلحظه برعوامل حكومت پهلوي تنگتر و انقلاب مردم گسترده شده است . عبدالحسين جعفريمي گويد: نقطه اوج گيري انقلاب اسلامي دراصفهان وقتي بود كه مردم در خانه آيت اللهخادمي رييس وقت حوزه علميه اصفهان تحصن كردند ودراين ميان عده اي موردهدف گلوله دژخيمان قرار گرفته و شهيد شدند و بعدازاين اتفاق،اصفهان اولين شهركشور بود كه درآن حكومت نظامي اعلام شد. در وارسي مطالب آخرين تابلوهاي استاد جعفري دريافتم كه قيام مردم از نيمه دوم بهمن سال 57 در حال به ثمر نشستن بوده است. استاد در عين حال از انعكاس واقعه 26 دي ماه 57 يعني روز فرار محمدرضا شاه پهلوي از كشور سخن گفت وافزود:با انتشار اين خبردر اصفهان ، مردم با روشن كردن چراغ اتومبيل ها ،آويختن دستمال كاغذي برروي برف پاكن هاي درحال كار و توزيع شيريني، شور و شادي خود را به نمايش گذاشتند. با طليعه 21 بهمن،تيتر اول روزنامه به عبارت امام آمد اختصاص يافته است. فهرست تيترها را دوبارمي خوانم:ميليونها شهرستاني، بازرگان را براي تشكيل دولت موقت تاييد كردند، پايگاه جاسوسي آمريكا واسرائيل كشف شد و در دوم اسفند57 مردم در شهرستانها آمادگي خود را براي سركوب ضدانقلاب اعلام كردند و دستگيري افراد ضد انقلاب آغار شد. همزمان با گذرم به صفحه تيتراژ روزنامه ها،خبرنگار پيشكسوت اصفهاني،وقايع تاريخ انقلاب را نيز چنان با حرارت برايم بازگو مي كند انگاري شونده هم در آن پيروزيها سهمي داشته و صداي فريادش را دركنار مردم انقلاب احساس مي كند . استاد جعفري گفت:شغل خبرنگاري ايجاب مي كرد درصحنه همه رخدادها حضور فعال داشته باشم.از تظاهرات ميليوني ورزشگاه تختي گرفته تا راهپيمائي هايي كه چند نفر بيشتر در آنها حضور نداشتند. افتخار هميشگي و مباهات آميز استاد روزنامه نگار، در كنار مردم بودن است. كه با صلابت و احترام خاصي از آنها سخن مي گويد و مي افزايد:مردم به من اعتماد داشتند و بيشترين منابع خبري من، آنها بودند ودرحاليكه مسوولين وقت از دادن اطلاعات به من امتناع مي كردند،نقصانهاي اطلاعاتي من از سير حوادث دوران انقلاب به دست مردم برطرف مي شد. تيترهاي تند وگزنده استاد در روزهاي حماسه پيروزي چنان چشمگير بوده كه به گفته خودش گاهي همين تيترها موجب ناخشنودي مسوولين وقت و آزار او مي شده است. استاد جعفري با زباني پندآموز اظهار داشت: آنروزها، اگر برمحور قانون كار مي كردي،مشكل چنداني نداشتي ولي نگراني من زماني شدت يافت كه حتي قانون هم ازمن حمايت نمي كرد و مسوولين نمي خواستند برخلاف اهدافشان بنويسم. وي درعين حال خاطرنشان كرد:امروز ابزار ووسايل مختلف از اينترنت گرفته تا نمابر وخبرگزاريها دراختيار همه هست كه بايد بنحو مطلوب از آنها استفاده كرد. وي افزود:ما در آن زمان بدنبال خبر بوديم وخود را به آب وآتش مي زديم ولي امروز خبرنگار منتظر است تا ازاو دعوت رسمي شود تا به دنبال خبر برود. وي تاكيد كرد:بايد با قانون حركت كنيم و مردم را نيز در كنار خود ديد و همواره براي آنها كار كرد. خبرنگار پيشكسوت اصفهاني در پايان در باره اين پرسش من كه با گذشت 32 سال از آن روزهاي خاطره انگيز وظيفه ما روزنامه نگاران چيست، گفت: اكنون ما با جنگ نرم روبرو هستيم و خبرنگاران ايراني بايد هر چه بيشتر با نمادهاي شيطان پرستي و تاثير آن برجامعه آشنا شوند و با حفظ صداقت وامانت وانجام كار فرهنگي مناسب به تشريح عواملي بپردازند كه قصد تخريب هنجارهاي جامعه را دارند. او همچنين امروز در يك روز سرد زمستاني در زيرزمينش،زمستان سردي را برايم وصف كرد كه درآن، عده بي شماري از اصفهاني ها،انتظار رهبري را مي كشيدند كه با گرمي آمدنش، سردي زمستان هم از اين ديار رفته بود. استاد جعفري داشت حرفهاي پاياني اش را مي زد كه من با دريچه دوربينم چهره صادقش را ثبت كردم. /7141
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 412]
-
گوناگون
پربازدیدترینها