واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: براساس نظرسنجي بنياد ملي خواب آمريكا، در سالهاي گذشته مشخص شد كه حدود 69 درصد از كودكان 10 ساله و زير 10 سال با انواع مختلف اختلالات خواب روبرو مي باشند. بيشتر كودكان از دشواري در به خواب رفتن و بيداري هاي مكرر در ساعات مختلف شبانه روز شكايت مي كنند، بي خوابي كه در نتيجه استرس، درد يا به علل بهداشتي و رواني فرد مي تواند كوتاه مدت باشد، اما اگر فرد خواب كافي نداشته باشد يا بي خوابي كوتاه مدت ريشه يابي نشود، اين مشكل در درازمدت ادامه مي يابد. پيروي از يك الگو و برنامه منظم و دائمي مي تواند ميزان قابل ملاحظه اي خواب فرد را بهبود بخشد. افزون بر اين، مغز ما در حين خواب تمام وقايع روزانه را پردازش مي كند و انرژي لازم بدن، براي آغاز روزي تازه تامين مي شود، خواب به همان اندازه اهميت دارد كه غذا براي رشد بدن لازم است. وقتي خوب مي خوابيم، احساس تازگي و نشاط مي كنيم و شاهد عملكرد بهتر مغز براي حل خلاقانه مشكلات روزانه هستيم. تحقيقات نشان مي دهد، بسياري از تصادفات جاده اي مربوط به رانندگان خواب آلود است، بنابراين خوب فكر كردن، واكنش سريع و به موقع نشان دادن و همچنين تقويت حافظه، مستلزم داشتن خواب كافي است. كودكان پيش دبستاني به 10 تا 12 ساعت خواب در روز نياز دارند، البته لازم به ذكر است كه الگوي خواب هر كودك مي تواند متفاوت باشد، نتايج تحقيقات در سالهاي اخير آمريكا نشان داد؛ 37 درصد از كودكان در سنين مدرسه، انواع مختلف از اختلالات خواب را تجربه مي كنند كه موجب تغيير در خلق و خوي آنان مي شود. از آنجا كه بدن در حين خواب هورمون هاي لازم بويژه هورمون رشد را توليد مي كند، ريشه يابي اولين گام براي درمان اين اختلالات است. اين مشكلات كدام است و چطور مي توان به آنها رسيدگي كرد؟ براساس اين گزارش، مهمترين و رايج ترين اختلالات خواب در ميان كودكان عبارتند از : كابوس هاي شبانه، سندرم پاي بي قرار، راه رفتن در خواب، خرو پف و وقفه تنفسي در خواب. كابوسها معمولا در آخرين ساعات شبانه روز شروع مي شود، براساس نظرسنجي بنياد ملي خواب آمريكا، در سالهاي اخير 3 درصد از كودكان پيش دبستاني و دبستاني، اغلب كابوس مي بينند. آنها بسيار مضطرب مي شوند و نياز به دلداري دارند، بنابراين مادرها و پدرها مجبور به لالايي خواندن و يا قصه گفتن مي شوند. علت اين كابوسها مي تواند اتفاقات ناگوار، استرس يا هرگونه تغيير در زندگي روزمره كودك باشد. استفاده از چراغ خواب و هرآنچه كه باعث ايجاد احساس امنيت در كودك مي شود مانند اسباب بازي دلخواه ، تا اندازه اي مفيد است. نشانگان يا سندرم پاي بي قرار نوعي اختلال حركتي است كه موجب مي شود فرد احساس ناخوشايندي مانند سوزش و يا خارش در پاهاي خود داشته باشد و در نتيجه شديدا تمايل دارد پاهاي خود را تكان دهد. اين امر خوابيدن فرد را مشكل مي كند. درمان سندرم پاي بي قرار با تغيير در ساعات و روند خواب، افزايش ميزان آهن و احتمالا استفاده از دارو امكان پذير است. خوابگردي يا راه رفتن در خواب اختلالي است كه بيشتر از 40 درصد كودكان معمولا در سنين بين 3 تا 7 سالگي آن را تجربه مي كنند. خوابگردي معمولا يك يا 2 ساعت پس از به خواب رفتن شروع مي شود و ممكن است 5 تا 20 دقيقه طول بكشد، از آنجا كه اغلب، علت آن كمبود خواب است، زود به بستر رفتن مي تواند در درمان آن موثر باشد. برخي مطالعات حاكي از آن است كه اين اختلال به علت نقص سيستم اعصاب مركزي است و با گذشت زمان از بين مي رود. حدود 10 تا 12 درصد از كودكان، معمولا خروپف مي كنند كه معمولا به علت مسدود شدن جريان هوا، گرفتگي بيني يا بزرگ شدن لوزه است، اما خروپف با صداي بلند كه حاكي از دشواري در تنفس است، مي تو اند علامت يك بيماري جدي تر به نام وقفه تنفسي در خواب باشد. اين بيماري كه ازطريق مكث در تنفس فرد و بيداري هاي مكرر از خواب قابل تشخيص است ؛ به علت مسدود شدن و گرفتگي جريان هوا ايجاد مي شود. وقفه تنفسي در خواب با شب ادراري، خواب آلودگي، بيش فعالي، مشكلات رشد و حتي فشار خون بالاي كودك در ارتباط است. به گفته محققان، داشتن اضافه وزن، تا ميزان قابل توجهي كودك را در معرض اين بيماري قرار مي دهد. نكاتي براي والدين: برخي علايم اختلالات خواب عبارتند از: 1 - نوزاد يا كودكتان دائما بهانه گيري مي كند، در تنفس مشكل دارد يا با صداي بلند نفس مي كشد. 2 - از خواب بيدار شدن هاي غير معمول در ساعات مختلف شبانه روز 3- دشواري در به خواب رفتن و نداشتن تمركز در طول روز 4- خواب آلودگي و چرت زدن در حين تماشاي تلويزيون، خواندن كتاب و فعاليتهاي روزانه 5- كند بودن در واكنش نشان دادن به عوامل محيطي، وقفه در درك مطلب يا بروز اختلالات رفتاري 6- احساس گيجي و سردرگمي 7 - كج خلقي و تحريك پذيري بر همين اساس به والدين توصيه مي شود: تا جايي كه امكان دارد به كودكتان اجازه ندهيد فيلمهاي ترسناك ببينند يا داستانهايي را بخوانند كه بر ترسش مي افزايد. - پرهيز از خوردن غذاهاي سنگين و پر چرب و مواد غذايي حاوي كافئين در چند ساعت قبل از خواب - موظف كردن كودكان به انجام به موقع تكاليف درسي براي پيشگيري از استرس در آخرين ساعات شبانه روز - نوشيدن يك ليوان شير گرم و دوش گرفتن با آب گرم قبل از خواب - پيروي از يك برنامه و الگوي خواب منظم ، حتي در روزهاي تعطيل - تنظيم دماي اتاق و به تن داشتن لباس راحت - فراهم كردن محيطي آرام و بدون سر و صدا - استفاده نكردن از داروهاي خواب آور؛ تا جايي كه امكان دارد - اگر اختلالات خواب به بيش از 2 هفته رسيد، لازم است با پزشك و متخصص اطفال مشورت كنيد و اگر كودكتان به مدرسه مي رود، بهتر است از مشاور و معلم او در مورد احوالش جويا شويد. ك/3 1027/ج/ 684
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 878]