واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، تحليلگران مسائل سياسي و اجتماعي بر اين باورند كه در تهاجم و نفوذ فرهنگي، پديده موادمخدر مهمترين عامل به تباهي كشيدن و انحطاط اخلاقي جوامع به شمار مي رود. ويرانگريهاي حاصل از اعتياد زمينه ساز سقوط بسياري از ارزشها و هنجارهاي فرهنگي و اخلاقي شده و بدين ترتيب سلامت جامعه را بطور جدي به مخاطره مياندازد. پديده شوم قاچاق مواد مخدر بيش از آنكه فعاليتي سوداگرانه، تجاري و اقتصادي در عرصه مافياي اقتصاد بين المللي باشد، ابزاري كارآمد، مؤثر و راهبردي در گسترش نظام سلطه صاحبان قدرت جهان بر كشورهاي توسعه نيافته است. متاسفانه گسترش دامنه مصرف موادمخدر در جامعه امروزي به حدي است كه حتي قشر متفكر و تحصيل كرده را نيز به سمت خود كشانده است. كارشناس مسوول دفتر اعتياد سازمان بهزيستي خراسان جنوبي در گفت و گو با خبرگزاري جمهوري اسلامي گفت: 22 مركز درماني و بازتواني معتادان در استان فعال است كه پارسال 3400 نفر در اين مراكز پذيرش شدند و خدمات دريافت كردند. مريم جوان تعداد مراكز گذري كاهش آسيب (DIC ) را در استان پنج مركز اعلام كرد افزود: از اين تعداد دو مركز در بيرجند و سه مركز در هر يك از شهرهاي بشرويه ، حاجي آياد و درميان براي ارائه خدمات به معتادان تزريقي و پرخطر فعال است. وي اظهار داشت: افزايش مداخلات روانشناسي و ارائه خدمات گروه درماني ، مشاوره فردي و خانوادگي از فعاليتهاي بهزيستي در كاهش آسيبهاي ناشي از اعتياد است. وي با اشاره به پيامدهاي اعتياد و عوارض ناشي از آن گفت: اعتياد مواد مخدر، از نظر اقتصادي، اجتماعي، رواني و جسمي، جامعه، فرد و خانواده را در برمي گيرد. وي بروز ناراحتيهاي عصبي، بي اشتهايي، اضطراب، ريزش مكرر آب از بيني و چشم، ناراحتي عضلاني و فشار شديد در ستون فقرات و لاغر شدن را از عوامل جسمي ناشي از اعتياد به مواد مخدر ذكر كرد. وي ادامه داد: بيكاري، ضعف مالي در ازاي خريد و مصرف مواد، لطمه به اقتصاد جامعه و خانواده از جمله پيامدهاي ناشي از اعتياد به مواد مخدر در گستره اقتصادي است. وي ضعف اراده، بي توجهي به مسئوليتهاي فردي، ضعف شخصيت، ضعف عاطفه، عصبي بودن، به هم خوردن تعادل رواني، شخصيت نامتعادل و متزلزل و ضعف اعتماد به نفس را از جمله عوارض رواني و شخصيتي ناشي از اعتياد عنوان كرد. اين كارشناس گفت: بي توجهي به مقررات جامعه، ضعف نيروي كار، بي نظمي و بي اعتمادي در جامعه، ضعف بنياد خانواده، دزدي، فحشا و تكدي گري را بايد از جمله عوارض اجتماعي ناشي از اعتياد نام برد. وي يادآور شد: در بخش علل خانوادگي اعتياد نيز مي توان به كمبود محبت در خانواده، تبعيض بين فرزندان، آزادي و محدود كردن بي حد فرزندان، رفاه بي اندازه اقتصادي در خانواده، فقر و نابساماني هاي خانوادگي اشاره كرد. وي بر پيشگيري، شناسايي و از بين بردن علل گرايش به اعتياد تاكيد كرد و گفت: پيامدهاي ناشي از اعتياد بسيار خانمانسوز و بنيان شكن هستند و درمان پس از اعتياد نسبت به پيشگيري كاري به صرفه نخواهد بود. جوان ادامه داد: البته اين بدان معنا نيست كه افراد معتاد را درمان نكنيم، بلكه بدان معناست كه پيش از ايجاد اعتياد در فرد، زمينه هاي گرايش به آن شناسايي شود و با استفاده از مطالعات كارشناسي در ابعاد و تخصصهاي گوناگون، در از بين بردن زمينه ها تلاش نماييم. وي گفت: اگر به بعد اقتصادي توجه كنيم مي بينيم هزينه پيشگيري از درمان كمتر خواهد بود، چرا كه براي تهيه مواد مخدر ارز هنگفتي از كشور خارج مي شود و براي كشف و مبارزه با آن و نيز مداواي معتادان هزينه هاي زيادي صرف مي گردد. كارشناس مسوول دفتر اعتياد سازمان بهزيستي خراسان جنوبي يادآور شد: تا وقتي كه نظام اجتماعي داراي عدم هماهنگي بين اهداف و وسايل نهادي شده باشد، وجود ميزان زيادي از انحرافات اجتماعي اجتناب ناپذير است. او با بيان اينكه راه حل اساسي و بنيادي پيشگيري از اعتياد در جامعه نهفته است افزود: مجازات به تنهايي جلوي ارتكاب جرايم را نمي گيرد. وي گفت: اگر در هر جامعه اي بودجه اي را كه صرف نگهداري، نگهباني و مبارزه با مواد مخدر مي شود از ابتدا صرف آموزش و پرورش صحيح فرد كنند، جامعه را از افراد كارساز و نيروي انساني آموخته و آگاه بي نياز مي سازد. وي با بيان اينكه اعتياد يك بيماري مزمن است افزود: از ميان رفتن مرزها، اقتصادهاي نيرومند و در دسترس بودن مواد مخدر، اين مواد افيوني را ارزانتر و خالصتر و آسانتر از دهه هاي گذشته در اختيار مصرف كنندگان قرار مي دهد. او گفت: بايد بودجه مناسب و كافي براي مبارزه با اعتياد، به بخش پيشگيري از اعتياد به سازمان بهزيستي اختصاص يابد. وي ادامه داد: مبارزه با عوامل توليد و توزيع مواد مخدر، حتي به صورت گسترده و با همكاري كشورهاي ديگر نمي تواند به تنهايي راه حل نهايي و قطعي اعتياد باشد. وي گفت: تحقيقات تاكنون نشان داده است كه پند، تنبيه و توصيه نسخه پيچي شده و كليشه اي در تغيير واقعيتهايي كه منجر به اعتياد مي شوند ناتوانند و حتي اشاره به خطرات جسماني به عوض كم كردن اثر مي تواند در جهت عكس عمل كند. وي اظهار داشت: اگر با پديده اعتياد صرفا به صورت پليسي يا پزشكي و ترك اعتياد جسمي برخورد شود و جايگزين عاطفي آن معلوم و معين و ارائه نشود، بعيد نيست در صورت موفقيت در آن امر، پديده هاي نابهنجار ديگري به سرعت جايگزين شود. وي فرهنگ سازي عمومي را يكي از مهمترين راه هاي پيشگيري از اعتياد ذكر كرد و گفت: بايد پيامدهاي هشدار دهنده در زمينه اعتياد را در كتابهاي درسي بگنجانيم كه اين مورد از طريق همكاري وزارت و سازمانهاي آموزش و پرورش امكانپذير است. وي ادامه داد: بايد بكوشيم از طريق آگاه سازي افكار عمومي در جهت ترويج اين انديشه كه معتادان بيماران اجتماعي هستند به آنها كمك كنيم يا حداقل اينكه از برچسب زدن به آنها توسط مردم خودداري تا حداقل از تكرار عمل جلوگيري شود. وي درمان اجتماعي معتاد را از طريق مددكار مهمترين مرحله درمان و مكمل مرحله روان درماني ذكر كرد و افزود: يكي از عوامل گرايش معتادان به دليل احساس تنهايي و عدم ارتباط اجتماعي با افراد ديگر اين است كه به حمايت نياز دارند. كارشناس مسوول دفتر اعتياد بهزيستي خراسان جنوبي گفت: مددكاران اجتماعي سعي مي كنند با تغيير مشاغل و حتي محيط اجتماعي و پرورشي آنان، معيارهاي ارزشي زندگي آنها را تغيير داده و آنها را براي دنياي ديگري با تفكرات ديگر رهنمون مي كنند. وي، راه حل نهايي جلوگيري از اعتياد را مبارزه با مواد مخدر دانست. به نظر او : متلاشي كردن باندهاي بين المللي مواد مخدر و مراكز آنها در كشورها، استرداد مجرمين و قاچاقچيان مواد مخدر و مصادره جهاني اموال آنها، همكاريهاي قضايي گسترده و بدون كارشكني و تقويت دوجانبه مرزها از جمله اين راهكارها است. به گفته وي، اطلاعات و آمار موجود نشان مي دهد كه تير اين بلاي جانكاه، نسل جوان را نشانه رفته و استكبار جهاني در نظر دارد تا نيروهاي فعال و مولد جامعه را تبديل به افرادي انگل و سربار نمايد. جانشين دبير شوراي هماهنگي مبارزه به مواد مخدر خراسان جنوبي هم با اشاره به وجود بيش از 450 كيلومتر مرز مشترك اين استان با كشور افغانستان ياد آور شد: افغانستان بزرگترين كشور توليد كننده مواد مخدر است. منصور صباغ افزود: جرائم 84 درصد زندانيان اين استان مربوط به مواد مخدر است كه 60 درصد آنها غير بومي هستند. وي گفت: بيشتر مصرف مواد مخدر در استان سنتي است اما گرايش به سمت مواد مخدر صنعتي بويژه انواع روان گردان ها نيز مشاهده مي شود. وي همنشيني با دوستان ناباب، وجود خانواده هاي متلاشي و پرتنش ، ضعف ايمان ، فاصله عاطفي بين والدين و فرزندان را از عوامل گرايش به سمت مواد مخدر ذكر كرد. وي بر توجه به فراهم كردن امكانات تفريحي و ورزشي براي جوانان تاكيد كرد و افزود: 22 سازمان و نهاد فعال در حوزه پيشگيري از مواد مخدر و اعتياد مورد حمايت مالي و معنوي شوراي هماهنگي مبارزه با مواد مخدر استان قرار دارند گزارش : از مريم پنجابي .665/110
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 498]