واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نگهبان بيدار
سالروز رحلت شيخ عبدالکريم حائري يزدي مؤسس حوزه علميه قمولادتهجرت به اراک و قمتاسيس حوزه علميه قمتوطئه کشف حجابولاي به اهل بيت عليهم السلامخدمت به نيازمندانشاگردانتوجه به حقوق همسرايثار به ديگرانگرسنگي خانواده در شب رحلتتاليفاتوفات ولادت:آية الله حاج شيخ عبدالکريم حائري فرزند مرحوم محمد جعفر مهرجردي، در سال1276 در ميبد يزد چشم به جهان گشود. پدر وي کشاورز پرهيزکاري بود. او دروس مقدماتي حوزه را نزد علماي يزد فرا گرفت. سپسبراي ادامه تحصيل راهي عراق شد و از محضر اساتيد بزرگي همچون سيدمحمد فشارکي اصفهاني، ميرزاي شيرازي، شيخ فضل الله نوري و ميرزا ابراهيم محلاتي در حوزه علميه سامراء به فراگيري فقه و اصول پرداخت و پس از مهاجرت مرحوم آيةالله فشارکي به نجف اشرف با استاد خود به نجف آمد و از محضر وي بالاترين بهرههارا برد تا اينکه آن بزرگوار به ديار ابديت پيوست. او در مجلس درس آخوند خراساني حضور يافت و مدتي از محضر پرفيض ايشان نيز بهرهمند شد.پس از چندي بهکربلا مشرف شد و در آنجا حوزه تدريس برقرار ساخت و به پرورش و تربيت طلاب و دانشپژوهان پرداخت.هجرت به اراک و قم:در سال 1332 هجري قمري، بنا به دعوتي که از ايشان شده بود، به اراکمهاجرت کرد و در آنجا حوزهاي بنيان گذاشت و مدت 8 سال در آنجا به پرورش طلاب علوم ديني پرداخت. در آن مدت اقامت در اراک به قصد زيارت حضرت معصومه (س)سفري به قم نمودند که در همين مسافرت بحث از ماندن ايشان و تاسيس حوزه علميه به ميان ميآيد و با اصرار علماء و از جمله مرحوم آية الله بافقي که ايشان را به روايات منقول از امامان تذکر دادند و اينکه در آخر الزمان، قم مرکز علم و دانش خواهد شد و چه بهتر که توسط شما انجام گيرد. ايشان موافقت ميکنند ولي براي اطمينان خاطر بنا را بر استخاره ميگذارند. اين قسمت از آيه ميآيد که:«و اتوني باهلکم اجمعين؛ خود و تمام خانواده و فاميل را به اينجا بياوريد» (يوسف/93)تاسيس حوزه علميه قم:سرانجام در سال 1340 ه.ق حوزه علميه قم، توسط آية الله حائري در شرائطي دشوار به طور رسمي در قم تاسيس ميشود. مشکلات حوزه در آن زمان به اندازهايبود که اگر الطاف خداوند و همت و پشتکار آن مرد الهي نبود، بيگمان نشان اثري از آن باقي نميماند. توطئههايي که رضاخان براي انحلال حوزه تدارک ديد و جنايتهايي که بر اسلام و روحانيت روا داشت، هر کدام به تنهايي براي نابودي حوزهکافي بود. در دوران سياه خفقان رضاخان، آيةالله حائري با استقامت و هوشياري و با خون دل خوردن بسيار حوزه علميه را حفظ کرد. طلاب که در ابتدا تعدادشان از 600 نفر تجاوز نميکرد، با مشکلات سياسي و اقتصادي فراواني روبرو بودند، به طوريکه از ترسمامورين دولتي مجبور بودند هر روز صبح از مدرسه بيرون آمده و درس و بحث را در خارج شهر در باغات برگزار کنند و آخر شب براي استراحت به حوزه باز گردند.توطئه کشف حجاب:برنامه استعماري کشف حجاب و اهانت به ساحت زنان مسلمين از طرف رضاخان به اجرا درآمد.وقتي آية الله حائري از اين توطئه خطرناک مطلع شدند به قدريبرآشفتند که با اضطراب و نگراني به رگهاي گلوي خود اشاره کردند و گفتند: «تا پاي جان بايد ايستاد و من هم ميايستم. ناموس است، حجاب است، ضروري دين و قرآن است» با اين که آية الله حائري از رذالت و سرسپردگي رضاخانآگاه بود، به ناچار براي او تلگرافي در اين باره ارسال نمود که با توجه به شرايط آن زمانبسيار شديد اللحن و قاطع مينمود. طي اين تلگراف کشف حجاب را مخالفت صريح با قانون اسلام دانسته و رضاخان را از انجام اين گونه اقدامات استعماري بر حذر داشت.ولاي به اهل بيت عليهم السلام:ايشان از جمله عاشقان اهل بيت عليهم السلام بود، با ذکر نام ابا عبد الله الحسين عليه السلام اشک از ديدگانشان سرازير ميشد. دستورداده بود که هميشه قبل از شروع درس چند دقيقهاي روضه خوانده شود. گاه در ايامعاشورا ميان عزاداران ميرفت و مرثيه ميخواند.از جمله برنامههاي سوگواري که ايشان در ايران بنا نهادند، عزاداري ايام فاطميه بود که تا پيش از آن در ايران مرسوم نبود و ايشان اين سنت حسنه را احياء کرد و همواره در اين ايام در مدرسه فيضيه مجلس روضهخواني برقرارمينمود.خدمت به نيازمندان:حاج شيخ عبد الکريم حائري نه فقط به طلاب حوزه علميه رسيدگيمينمود بلکه همواره در فکر مستمندان بوده و از احوال آنها جويا ميشد. شبهاي عيد براي فقراء عيدي در نظر ميگرفت. در يکي از سالهايي که قحطي سايه شوم خود را بر کشور افکنده و فقراء درسختي به سر ميبردند، «دار الاطعامي» تاسيس کرد که فقراء را اطعام مينمود.از خدمات ارزنده ايشان تاسيس درمانگاهي براي نيازمندان بود. پس از مدتيکه توسط افراد نيکوکار، مقداري پول جمع آوري شد به پيشنهاد ايشان بيمارستان فاطمي را ساختند و خود ايشان نخستين کلنگ را بر زمينزدند. ساختن «قبرستان نو» و همچنين تعمير دو مدرسه علميه «دار الشفاء» و «فيضيه» و تاسيس کتابخانه مدرسه فيضيه از فعاليتهاي ارزشمند ايشان ميباشد.شاگردان:برجستهترين و مهمترين خدمات ايشان، تاسيس حوزه علميه و تربيتشاگرداني والا مقام ميباشد که يکي از آنها افتخار عالم تشيع، حضرت امام خميني (قدس سره) ميباشد.شاگردان برجسته ايشان از 80 تن تجاوز ميکنند که ما تنها چند نفر از آنان را نام ميبريم:1- آية الله حاج آقا روح الله کمالوند2- آية الله حاج سيد ابو الحسن رفيعي قزويني3- آية الله آخوند ملا علي معصومي همداني4- آية الله العظمي حاج سيد محمد رضا گلپايگاني5- آية الله سيد يحيي يزدي6- آية الله العظمي سيد شهاب الدين مرعشي نجفي7- آية الله سيد احمد لواساني8- آية الله سيد احمد زنجاني9- آية الله سيد صدر الدين صدر10- آية الله سيد محمد حجت11- آية الله ميرزا هاشم آملي12- آية الله سيد محمد داماد يزدي13- آية الله فاضل لنکراني14- آية الله سيد مهدي انگجي15- آية الله سيد محمد حسن مدرسي16- آية الله العظمي سيد احمد خوانساري
توجه به حقوق همسر:او در زندگي به مسايلي توجه داشت که معمولا از ديدگاه اغلب افراد، مورد غفلت قرار ميگيرد. همسر ايشان بينايي خود را از دست داده بود آن مرحوم بارها با آنسن و سال و موقعيت، در موقع نياز او را به کول ميگرفته است و به عنوان رفع نيازهايضروري و تغيير محل، به اين طرف و آن طرف يا گاهي در تابستان در هواي گرم قم بهپشتبام ميبرده است.ايثار به ديگران:مرحوم سيد محمد فشارکي،استاد اصول و فقه ايشان با همه علم و فضيلتي که داشت، در کمال فقر و نياز مادي زندگي ميکرد. آيةالله حائري در دوران طلبگي چندين سال تکفل مخارجاستادش و پس از رحلت او تکفل خرج فرزندان او را بر عهده داشت و از درآمد اندکي که پيداميکرد، آنان را بر خويشتن ايثار و مقدم ميشمرد در صورتي که خود کمال نياز را داشت.گرسنگي خانواده در شب رحلت مؤسس حوزه علميه قم:امام خميني (ره) درسال 1342 در سخناني که در مقام رد ياوهگويي شاه بوده، فرمودند:«...مايي که وقتي مرحوم حاج شيخ عبد الکريم حائريمان از دنيا ميرود، آقازادههاشان همان شب شام ندارند، مفتخوريم يا آنان که بانکهاي خارجي را پرکردهاند و باز دست از سر ملت برنميدارند، مفتخور نيستند؟» تاليفات آية الله حائري:1- تقريرات و مباحث درس استاد بزرگوارش، سيد محمد فشارکي.2- درر الفوائد، در اصول فقه.3- کتاب الرضاع، در مورد احکام شير دادن.4- کتاب الصلوة.5- کتاب المواريث، در مورد ارث و احکام آن.6- کتاب النکاح، در مورد ازدواج و ابواب آن.وفات:سرانجام در شب هفدهم ذي القعده 1355 هجري قمري با 83 سالعمر پربرکت در قم به لقاء الهي پيوست. مردم قم جنازه آن بزرگ مرد پارسا را پس از تشييع با شکوه در جوار حضرت معصومه عليها السلام (بالاي سر) به خاکسپردند.منبع: عقيقي بخشايشي؛ کتاب يکصد سال مبارزه روحانيت؛ با اندکي تصرف
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 414]