واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: -------------------------------------------------------------------------------- حتما نبايد کارشناس بيمه و يا مسوول کفن و دفن بود تا فهميد طول عمر افراد در آمريکا بالا رفته است. گزارشها نشان ميدهند تعداد هشتاد، نود يا حتي صد سالهها رو به افزايش است. افراد زيادي هستند که بيش از 85 سال در آمريکا عمر ميکنند و پيشبيني ميشود تا سال 2050 هشتصد هزار آمريکايي تولد صدسالگي خود را جشن ميگيرند. کارشناسان ميگويند جمعيت رو به رشد سالمندان که در نتيجه افزايش سطح سلامت اجتماعي و پيشرفت طب سالمندي به وجود آمده است در آينده موسسات تامين اجتماعي و بيمههاي سالمندان را در معرض خطر جدي مالي قرار ميدهد، ولي مطالعات و تلاشهاي متخصصان بيش از همه بر سلامت و کيفيت زندگي افراد سالمند متمرکز شده است (در واقع هم به عرض و هم به طول زندگي ميپردازند!)... مشتري پر و پا قرص يکي از استخرهاي لسآنجلس يک قاضي بازنشسته بود که از نود سالگي تا يک هفته پيش از فوتش در 97 سالگي، هر روز صبح شنا ميکرد. ايروينگ يکي از ساکنان سراي سالمندان نيويورک براي شام تولد 108 سالگي خود يک کت و شلوار گران قيمت کاملا مد روز سفارش داده بود! به گزارش دکتر فريز از دانشگاه استنفورد که در مجله نيوانگلند چاپ شد «اين مثالها و بسياري ديگر نشان ميدهند با مقابله درست با بيماريهاي سالمندي ميتوان قدرت بدني را تا دهه نود زندگي و تا آخرين هفتههاي حيات فرد به نحو مطلوبي حفظ کرد.» راز طول عمر پس از يک بررسي طولاني در نقاط متعدد جهان کارشناسان بر اين اصل توافق پيدا کردهاند که 35 درصد راز طول عمرهاي بسيار طولاني مربوط به داشتن ژني است که دانش ما نتوانسته هنوز به طور کامل آن را بشناسد. اين ژن با کنترل سطح کلسترول از بيماريهاي قلبيعروقي جلوگيري ميکند. هر چند متخصصان سخت در پي يافتن راههايي براي تقويت اين ژن هستند، ولي به هر حال کار کردن روي 65 درصد بقيه، يعني عوامل محيطي، هنوز در اولويت قرار دارند. بسياري از کساني که به سنين بالاي سالمندي ميرسند خواهان زندگي مطلوب تا آخرين لحظات هستند. دکتر هال از بيمارستان هايلند و متخصص طب سالمندي در مجله آرشيو طب داخلي ماه فوريه مينويسد: «عمري طولاني که با رنج بيماريهاي مزمن، آسيبپذيري، ناتواني و وابستگي به ديگران به پايان محتوم خود برسد بازي برده نيست.» دکتر ريولين، متخصص داخلي و مدير مرکز پيشگيري از سرطان و سوءتغذيه نيز در گفتگويي ميگويد: «براي کسب عادتهاي مناسب و داشتن يک سالمندي سالم هيچوقت دير نيست. با وجود آنکه تاثير اقداماتي که از آغاز جواني يا حتي کودکي آغاز ميشوند بسيار بيشتر است، سالمندان بايد بدانند تغيير شيوه زندگي در هر زمان ميتواند برگ جديدي در زندگي آنان باشد.» سال گذشته دکتر ريولين در نشريه تغذيه کلينيکي آمريکا در مقالهاي نوشت: «يافتههاي زيادي در دست داريم که نشان ميدهند اقداماتي که از اوايل دهه هفتاد براي پيشگيري از برخي بيماريهاي مهم مانند فشارخون، بيماريهاي قلبي، پوکي استخوان يا حتي سرطان انجام گرفته امروز به بار نشسته است» و ادامه ميدهد: «برخي تغييرات در ترکيب بدني مانند کاهش تراکم استخوان يا ماهيچه و تجمع چربي در بدن که به طور مشخص با بالا رفتن سن نسبت مستقيم دارد، از راههاي گوناگون مانند بد نشستن که حتي تنفس را هم تحت تاثير قرار ميدهد، افتادنها و شکستگيها، کاهش تحرک، کاهش ميزان متابوليسم و افزايش وزن (که ميتواند به ديابت، بيماريهاي قلبيعروقي و برخي سرطانها منجر شود) سطح سلامت و زندگي مطلوب فرد را کاهش ميدهند، ولي با محدود کردن کالري دريافتي و دنبال کردن يک رژيم غذايي غني از پروتئين و چربيهاي اشباع شده کم و جايگزين کردن غلات فيبردار با قندهاي ساده ميتوان به ميزان قابل توجهي اين روند يکنواخت را کند کرد.» اهميت ورزش به عقيده دکتر ريولين با انجام ورزشهاي مرتب ميتوان از وقوع زودرس پيري (پيري در دهه 70 زندگي) جلوگيري کرد. اين ورزشها شامل ورزشهاي هوازي (ايروبيک) کششي (براي رفع خشکي بدن و بهبود انعطافپذيري و تعادل) و ورزشهايي هستند که با استفاده از وزن بدن تراکم استخوان و ماهيچهها را حفظ ميکنند. دکتر هال که شديدا نسبت به دلسردي درمان سالمندان به همکاران خود هشدار ميدهد، ميگويد: «با کاهش چاقيهاي شکمي، کنترل فشار خون، مبارزه با مقاومت نسبت به انسولين و سطح غير طبيعي کلسترول خون تا حدود زيادي ميتوان با کاهش هوشياري در سالمندان مبارزه کرد» و ادامه ميدهد: «عامل اصلي سن شناسنامهاي بيمار نيست، بلکه اتخاذ سياستهاي درست پزشکي و پيگيري سلامت بيماران سالمند است.» اظهارات دکتر هال بر پايه دادههاي آماري تحقيق 25 ساله يک تيم تحقيقاتي روي 2357 زن و مرد است که در شروع اين کار تحقيقاتي 72 ساله بودهاند. روش زندگي 970 مردي که تا 90 سالگي و پس از آن زنده مانده بودهاند نکشيدن سيگار، انجام اقدامات پيشگيرانه از ديابت و فشار خون و انجام مرتب تمرينات ورزشي بوده است. در مقايسه با آنان که زنده نمانده بودند، افراد يا طول عمر طولانيتر ابتلاي کمتري به بيماريهاي مزمن داشتند و اين بيماريها سه تا پنج سال ديرتر در اين افراد شروع شده بود. به گزارش تيم پزشکي بوستون که در ماه فوريه در نشريه آرشيو طب داخلي به چاپ رسيد، ميزان تحرک بدني و توانايي ذهني اين افراد کاملا در سطح مطلوبي بوده است. 68 درصد اين افراد زندگي فرد را عالي يا خيلي خوب توصيف کرده و تنها کمتر از هشت درصد گزينه قابل قبول يا بد را انتخاب کرده بودند. تحقيقات طولاني مدت ديگري ثابت کرده ورزش کردن تنها نقطه بسيار با اهميت براي زندگي طولاني با سطح مطلوب رضايتمندي براي زنان و مردان است. اين به اين معني نيست که افراد سالمند به دليل سلامت ميتوانند ورزش کنند، بلکه اين افراد ورزش ميکنند تا در سالمندي، سالم بمانند. منبع: نيويورک تايمز 26 آگوست 2006
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 537]