واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: امیر در استقلال نمی ماند امیر که این پیشنهاد را در قالب هشدار در برنامه نود بیان کرد، یک هفته بعد جوابش را از آشتیانی گرفت تا هیزمی دیگر بر آتش اختلافات آنها اضافه شود. وطن امروز: دیگر علنی شد، اینکه واعظیآشتیانی پشت امیر قلعهنویی را خالی کرده است و حاضر نیست تا برای حفظ وضعیت موجود قضیه را لاپوشانی کند. او به گفته خودش تلاش زیادی کرد تا بتواند نظر مساعد قلعهنویی را برای ماندن در استقلال جلب کند، اما امیر که حالا تیمش را قهرمان لیگ برتر کرده است به این راحتیها حاضر نمیشود تا گذشته را فراموش کند و به راحتی مقابل مواضع قبلی واعظی کوتاه بیاید. همه کسانی که پنجشنبهشب برنامه نود را تماشا کردند وقتی صحبتهای واعظی درباره قلعهنویی را شنیدند به اصل قضیه پی بردند که اظهارات قبلی مدیر عامل درباره سرمربی (که او در قلب من جا دارد) بیاساس بوده و مشکلات این اجازه را نمیدهد تا این دو سر یک میز بنشینند و برای فصل آینده مذاکره کنند. البته واعظی سعی میکند تا توپ را در زمین قلعهنویی بیندازد. او که هر بار سعی کرده تا با مصاحبههایش انگشت اتهام را از خودش دور کند و از تمایل به تمدید قرارداد با قلعهنویی حرف بزند، در این برنامه هم یک بار دیگر روی مواضع اش تاکید کرد و گفت: «چند بار از قلعهنویی خواستهام تا برای مذاکره زمانی را در نظر بگیرد. آخرین بار هم 10 روز پیش بود که این پیشنهاد را به او دادم، اما او هیچ جوابی نداد تا مذاکرات در همان حد و اندازه شایعات باقی بماند. این آخرین باری بود که به او پیشنهاد دادم و از امروز قلعهنویی هم میتواند مثل هر بازیکن و مربی دیگری با تیمهای خواهانش صحبت کند». نتیجهگیری از این حرف بسیار ساده است چون فقط یک جواب دارد؛ قلعهنویی در استقلال نمیماند. تایید بر خالی کردن پشت سرمربی زمانی علنی شد که عادل فردوسیپور گوشههایی از مصاحبه قلعهنویی در هفته گذشته را برای واعظی یادآوری کرد تا مدیر عامل در حالی که به نظر میرسید از کوره در رفته است، محکمتر روی مواضع اش تاکید کند، همان مصاحبهای که امیر در توجیه افت استقلال در میانههای فصل گفت که او درخواست جذب یک مهاجم ششدانگ (آن زمان بحث حضور رضا عنایتی در استقلال مطرح بود) برای استقلال را خواستار شده که سران باشگاه از این امر شانه خالی کردهاند. امیر که این پیشنهاد را در قالب هشدار در برنامه نود بیان کرد، یک هفته بعد جوابش را از آشتیانی گرفت تا هیزمی دیگر بر آتش اختلافات آنها اضافه شود. مدیرعامل استقلال که پیش از قهرمانی در لیگ برتر دندان روی جگر گذاشته بود تا ببیند چه اتفاقی برای تیمش میافتد، در واکنش به این حرف گفت: «با تمام احترامی که برای قلعهنویی قائلم باید بگویم این اتفاق هشدار نبوده و ما تمام تلاشمان راکردیم تا عنایتی را جذب کنیم اما مشکلاتی که او با النصر داشت مانع از این کار شد». همان زمان خیلیها بابت بهانهگیری قلعهنویی و تقاضای جذب یک مهاجم ششدانگ به او خرده گرفتند. این درخواست درست زمانی داده شده بود که برهانی و اکبرپور 35-30 گل برای استقلال به ثمر رسانده بودند، با این حال... آشتیانی که پروژه حذف ژنرال از استقلال را در دستور کار داشت از همان بدو ورودش دست روی نقطه ضعفهای امیر گذاشت تا با تحریک آنها شرایط را برای تغییر سرمربی به وجود آورد اما قلعهنویی که مشاوران خوبی دارد با سیاست و البته کمی هم منطق روی تمام تمایلات خودش خط قرمز کشید تا در جنگ تن به تن با مدیرعامل پیروز میدان باشد. اگر استقلال قهرمان لیگ برتر نمیشد شکی وجود نداشت که آشتیانی عذر قلعهنویی را میخواست و به همین بهانه پروژه خود را به مرز تکامل میرساند، اما قضا و قدر دست در دست هم دادند تا سکه پس از چرخش فراوان در هوا به نفع امیر پایین بیاید و واعظی مجبور شود تا با بیان چند کلمه اغراقآمیز در وصف امیر و بوسهباران تظاهری در مشهد همه چیز را طبیعی جلوه دهد! پروژه به تعویق افتاده بود و آشتیانی که برای راضی نگه داشتن قشر هوادار چارهای جز فرستادن پیغام و پسغام برای مذاکره نداشت، این کار را انجام داد تا در ظاهر موافقت خودش را با حضور دوباره قلعهنویی در استقلال نشان دهد اما امیر باهوشتر از این حرفها بود که تن به خواستهای تظاهری دهد و به قول معروف جام زهر را یکدفعه سر بکشد. سکوت در قبال تقاضای مدیر عامل و عدم حضور در زمانهای تعیین شده از سوی آشتیانی بهترین جواب منفی برای مدیرعامل استقلال بود که امیر دیگر قید حضور در این تیم را زده است و تا زمانی که او مدیرعامل باشد به استقلال برنمیگردد. این اتفاق را خود سران باشگاه استقلال هم پیشبینی کرده بودند که در صورت قهرمانی بعید است قلعهنویی در استقلال ماندنی شود. شاید به همین دلیل هم بود که چند هفته پیش از اتمام بازیهای لیگ برتر مذاکره با چند مربی سرشناس شروع شد تا استقلال در آستانه برگزاری لیگ نهم با مشکل مواجه نشود و بهانههایی از این قبیل که سرمربی ادعا کند تیم را خود من نبستهام گریبانگیر تیم نشود. هوب استیونس، تاپ مولر، ژان تیگانا و فیلیپ تروسیه افرادی بودند که در فهرست اولیه برای مذاکره قرار گرفتند تا در صورت توافق روی نیمکت قهرمان ایران بنشینند. امروز و فردا کردن امیر قلعهنویی هم مزید بر علت شد تا مذاکره با این مربیان رسانهای شود و همه به ضرس قاطع متوجه این موضوع شوند که راه استقلال و قلعهنویی برای فصل جدید از هم جداست، چه اگر این طور نبود در بازی با مس رفسنجان که استقلال میتوانست با غلبه بر آنها مدعی جام حذفی هم باشد امیر بدون تفاوت به بازی نگاه نمیکرد و آرام روی تکصندلیاش که کنار زمین تعبیه کرده بودند، نمینشست! آیا او با گرفتن یک جام سیراب شده است و تصاحب یک جام دیگر و اضافه کردن آن به کلکسیون افتخاراتش آنقدر بیاهمیت شده که او را روی صندلیاش میخکوب میکند؟ همه میدانند که اگر ژنرال میخواست میتوانست به راحتی بازی را از نماینده رفسنجانی ببرد یا حداقل با شرایط خاص از دور مسابقات حذف شود. این آخرین میخ بود بر تابوت اختلاف با مدیرعامل تا قلعهنویی ثابت کند که دیگر هیچ چیز در استقلال برایش اهمیتی ندارد، حتی اگر این تیم بیتفاوت به اهمیت آن برای هواداران از جام حذفی حذف شود. این وضعیت حداقل تا زمانی ادامه خواهد داشت که واعظی در استقلال است و در راس این باشگاه برای امیر تعیین تکلیف میکند. قلعهنویی در استقلال نمیماند، مگر اینکه مثل قهرمانی آنها در لیگ برتر معجزهای رخ دهد!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 326]