تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837835391
جوابيه معاونت ارشاد به مسجدجامعی
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: جوابيه معاونت ارشاد به مسجدجامعی معلوم نيست آيا وزير سابق از شغل جديد معاون فرهنگي دوران خود اطلاع دارند؛ همان كسي كه تصور ميكنند سياستگذاري و برنامهريزيهاي او بوده كه به رشد كتاب‌هاي حوزه دين كمك كرده است؟ ایسنا: معاونت امور فرهنگي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به اظهارات اخير احمد مسجدجامعي - وزير پيشين فرهنگ و ارشاد اسلامي - درباره‌ي سخنراني محمدحسين صفار هرندي - وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي - در قم پاسخ گفت. در نمابري كه از سوي روابط عمومي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ارسال شده، به نقل از معاونت فرهنگي وزارت ارشاد آمده است: « مطلبي به اسم آقاي «مسجدجامعي» تنظيم و در برخي رسانه‌ها منتشر شده است. چند اشتباه فاحش در آن به چشم ميخورد؛ چون احتمالا با تأييد ايشان منتشر شده، لازم است مسائلي را شرح دهيم. در اين مطلب كه ظاهراً به نقل از آقاي مسجدجامعي منتشر شده است، به بهانه پاسخگويي به بخشي از سخنراني آقاي «صفار هرندي» - وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي - به جاي پاسخگويي به مشكلات مطرح‌شده در سخنان ايشان (كه آن هم مربوط به رعايت نكردن ضوابط صدور مجوز نشر كتاب‌ها با اشاره به گزارش مجلس بود)، دو قسمت از سخنان مختلف آقاي وزير با هم آميخته شده و مبناي ارزيابي غلط قرار گرفته است. در اين مطلب با اشاره به رشد منفي كتاب‌هاي حوزه دين، بي‌توجهي به اين حوزه به وزارت ارشاد فعلي نسبت داده شده و ادعاي رشد نشر كتاب‌هاي ديني در دوره گذشته در نتيجه سياست‌هاي صحيح دوره قبل مطرح شده است. در قسمتي از مصاحبه آمده است: «در دوره‌اي كه ما فعاليت مي‌كرديم، با بودجه اندك توانستيم زمينه‌اي را ايجاد كنيم كه انتشار كتاب‌هاي ديني هر ساله با رشد قابل توجهي منتشر شود و زمينه رشد كتاب‌هاي ديني در هشت سال دوره اصلاحات سه‌برابر شود؛ اما اكنون به رغم ٢٥ برابر شدن بودجه، بنا به گفته ايشان [آقاي صفار هرندي] دوستان مي‌دانند ميزان انتشار كتاب‌هاي ديني چقدر است؟» در اين بخش دو مشكل وجود دارد؛ يكي اين كه ايشان بودجه حوزه كتاب را در دوره خودشان اندك شمردند؛ در حالي كه حداقل در سال‌هاي آخر دولت قبل، بودجه بخش كتاب نزديك به ٧/١برابر بودجه فعلي بوده است. اين‌كه بودجه دوره قبل را نسبت به زمان حاضر اندك بشماريم و پيوند بزنيم، به سخنان آقاي وزير كه افزايش ٢٥برابري بودجه مركز توسعه و ترويج فعاليت‌هاي قرآني را يادآور شده بودند، كمي عجيب به نظر مي‌رسد. آقاي صفارهرندي در صحبت خود هرگز نگفته بود كه بودجه حوزه كتاب ٢٥برابر شده است؛ بلكه ايشان به ٢٥برابر شدن بودجه مركز توسعه و ترويج فعاليت‌هاي قرآني اشاره كرده بود كه آن هم هيچ ربطي به حوزه كتاب ندارد و بعيد است آقاي مسجدجامعي از اين موضوع بي‌اطلاع باشد. عجيب است كه به اين موضوع بديهي در اين مصاحبه توجه نشده و افزايش بودجه فعاليت‌هاي فعاليت‌هاي قرآني كه هيچ ارتباطي به حوزه كتاب ندارد، به مسأله كتاب‌هاي ديني پيوند زده شده است و به جاي اشاره به كاهش بودجه بخش كتاب، مدعي ٢٥برابر شدن آن شده‌اند كه كذب محض است. در بخشي از اين گفت‌وگو آمده است: «رشد كتاب‌هاي ديني در سال‌هاي دوره اصلاحات متناسب و گاهي سريع‌تر از ديگر كتاب‌ها بوده؛ اما اين روند در سه سال اخير معكوس شده است.» درباره عبارت سه سال اخير، بايد توجه داشت كه قاعدتاً سال ٨٨ را دربر نمي‌گيرد؛ چون تازه وارد آن شده‌ايم و دوره سه‌ساله مورد نظر ايشان قطعاً سال‌هاي ٨٥ و ٨٦ و ٨٧ است. آقاي مسجدجامعي در ادامه گفته است: «در سال ٧٥ تعداد كتاب‌هاي منتشرشده حوزه دين ٣٥٠٠ عنوان بود كه سال ٨٤ وقتي كه دولت را تحويل مي‌د‌اديم، به بيش از ١٠هزار عنوان رسيده بود. سال ٨٥ رشد كتاب‌هاي ديني منطبق بر سال‌هاي اصلاحات بود و تعداد ١٢٤٩١ عنوان كتاب ديني منتشر شد. از سال ٨٦ كه مي‌توانيم آن را سال قطعي سياست‌هاي دولت نهم بدانيم، براي نخستين‌بار در سال‌هاي پس از انقلاب، انتشار كتاب‌هاي ديني با كاهش روبه‌رو شده و تعداد عناوين كتاب‌هاي ديني به ١٢٠٣٢ عنوان رسيد و سال گذشته به تعداد ٧٠٥٨ عنوان رسيده كه پايين‌ترين حد در سال‌هاي اخير است.» اين تحليل بر اساس عدد ناصحيح ٧٠٨٥ عنوان ارائه شده است. طبق آمار رسمي خانه كتاب (به نقل از روابط عمومي اين مؤسسه)، كه در تاريخ ٢٧ اسفند ١٣٨٧ با كد مطلب ٣٦٢٣٨ روي خروجي خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا) قرار گرفته و در ساير خبرگزاري‌هاي معتبر نيز منتشر شده است، از آغاز سال ١٣٨٧ تا ٢١ اسفندماه آن سال، كتاب‌هاي منتشرشده در حوزه دين، با ١٠٢٣١ عنوان، بالاترين آمار را همچنان نسبت به ساير گروه‌ها حفظ كرده است. ظاهراً مستند فرمايش ايشان، اطلاعات مربوط به كتاب تا مقطعي از سال ١٣٨٧ (١٠/٩/٨٧) است نه تا پايان آن و اگر به جمع آمار ارائه‌شده مورد استناد ايشان هم توجه مي‌كردند، تا آن تاريخ، مجموع عناوين كتاب‌هاي منتشرشده، ٣٤٦٨٧ عنوان بوده (عددي كه در پايان سال از ٥٥ هزار عنوان عبور كرده) است. ايشان خود مي‌دانند آمار قطعي كتاب منتشرشده هر سال در پايان خردادماه سال بعد اعلام مي‌شود؛ چون بخشي از اطلاعات كتاب‌هاي شهرستان‌ها ديرتر وارد اطلاعات سايت خانه كتاب مي‌شود و بخش زيادي از كتب حوزه دين در قم و مشهد منتشر مي‌شوند. اين نكته را از اين باب مي‌گوييم كه ايشان در ادامه صحبت‌هاي خود اهانت آشكاري به همكاران خانه كتاب كرده‌اند كه گفته‌اند: «اين آمارها، همه آمارهايي است كه توسط دوستان‌مان در خانه كتاب ايران كه زير نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي كنوني اداره مي‌شود، ارائه شده است و تا الآن اين آمار بر روي سايت خانه كتاب در دسترس همگان است؛ مگر اين‌كه بعداً تغيير كند.» ايشان با علم و آگاهي كامل از اين‌كه اين آمارها تا پايان خردادماه قطعاً تغييرات مختصري پيدا خواهد كرد، آن تغيير را كه هر سال با افزوده شدن اطلاعات به آمار خانه كتاب اضافه مي‌شود، به شكل غير‌مستقيم زير سؤال برده‌اند. همكاران خانه كتاب به حمدالله عموماً كساني هستند كه در دوره مسؤوليت ايشان به كار گماشته شدند و الآن هم به فعاليت خود ادامه مي‌دهند و بنا بر دستكاري آمار ندارند يا لا‌اقل از سوي وزارتخانه چنين ابلاغي به كسي نشده است و اگر هم در گذشته كساني چنين كارهايي كرده‌اند، الآن حتماً توبه‌كار شده‌اند! در اين زمينه چند نكته به چشم ميخورد: اول اين‌كه تحليل يك‌بعدي آمار و ارقام كاري غير‌اصولي و غير‌منطقي است و نبايد به مقايسه چند عدد با هم اكتفا كنيم و ثانياً ايشان در فرمايش‌هاي خود به روند نزولي سه سال اخير اشاره كردند كه قاعدتاً شامل ٨٥ و ٨٦ و ٨٧ مي‌شود؛ بلافاصله هم سال ٨٤ را مستثنا كردند و هم سال ٨٥ را، يعني منظورشان از سه سال، دو سال ٨٥ و ٨٦ بوده است. نيمي از سال ٨٤ دولت جديد بر سر كار بود. بايد پذيرفت كه رخدادهاي سال ٨٤ را مي‌توان پاي دولت قبلي گذاشت؛ اما نمي‌توانيم سال ٨٥ را همچنان نتيجه عملكرد دولت قبل بدانيم و عملاً نيمي از فعاليت دولت جديد را ناديده گرفته و تنها قضاوت خود را معطوف به نيمه دوم اين دوره كنيم. ايشان كاهش كتاب‌هاي حوزه دين در سال ٨٦ به نسبت سال ٨٥ را ذكر كرده‌اند كه البته صرفاً ٤٥٩ عنوان طبق آمار كاهش وجود داشته؛ يعني ٣٧صدم درصد كه به لحاظ علم آمار، اين ميزان اصلاً ارزشمند نيست و كاهش كم‌تر از نيم‌درصد اصلاً به حساب نمي‌آيد كه بر روي آن هياهو كنيم. ضمناً آمار سال ٨٦ نسبت به ٨٤ (كه ايشان آن را سال آخر دولت قبل برشمردند)، باز هم بيش از ٢٠٠٠ عنوان افزايش نشان مي‌دهد؛ يعني انتشار كتاب‌هاي حوزه دين در سال ١٣٨٦ نسبت به سال آخر دولت قبل (به تعبير ايشان) ٢٠درصد افزايش داشته است. در سال ١٣٨٧ نيز آمار نهايي، نسبت به سال‌هاي ١٣٨٣ و ١٣٨٤ (سال آخر دولت قبل) نه تنها هيچ كاهشي را نشان نمي‌دهد؛ بلكه تا اين لحظه چند‌صد عنوان افزايش يافته است. كاهشي كه مي‌بينيم، در قياس با سال دوم دولت جديد است؛ نه در قياس با سال‌هاي كاري دولت قبل! دو عامل در كاهش نشر كتاب‌هاي حوزه دين در سال ٨٧ نسبت به سال ٨٦ مؤثر بوده است: عامل اول، عمل به قانون برنامه چهارم توسعه بوده كه در دولت قبلي معطل مانده و دوستان‌مان به آن عمل نكرده بودند. طبق بند «ز» ماده ١٤ قانون برنامه چهارم توسعه بايد تغيير نظام پرداخت يارانه از توليد به سمت مصرف صورت گرفته باشد كه متأسفانه ظاهراً دوستاني كه مسؤوليت داشته‌اند، شايد شجاعت انجام اين كار را نداشتند و اين كار سه سال معطل مانده بود. تحليل تمام كارشناسان اين بود كه با تغيير رويكرد يارانه كاغذ، تعداد عناوين كتاب‌هايي كه بعضاً به صورت كاذب اعلام مي‌شد و رشد نشان مي‌داد، به سر جاي اصلي خود بازخواهد گشت و اين خطري بود كه عاشقان ارائه ارقام رشديافته هرگز نمي‌توانستند به آن تن دهند. بيماري شناخته‌شده‌اي در عرصه نشر در دوره‌هاي گذشته وجود داشته و آن هم تفاخر به ارقام و اعداد افزايش‌يافته بوده كه بي‌توجه به كيفيت آثار منتشره و ميزان صحت ارقام، دائماً مورد تفاخر قرار مي‌گرفته است. اگر در دوره مسؤوليت دوستان‌مان ترديدي درباره صحت رشد ميزان نشر كتاب وجود داشت و گزارش‌هاي متعددي از سوي نهادهاي نظارت و بازرسي به مجموعه منتقل مي‌شد كه برخي سودجويان براي بهره‌مندي از يارانه كاغذ اقدام به كتاب‌سازي و درج تيراژ دروغين در شناسنامه كتاب ميكنند و با دريافت كاغذ و فروش كاغذ دولتي در بازار كاغذ به سود بادآورده دست پيدا ميكنند، عمل به قانون برنامه چهارم توسعه (كه اينك انجام شده است) ديگر به ترديدها درباره آمار كاذب پايان داده است. در دوره گذشته، برخي افراد نوسانات بازار كاغذ را به دليل وابستگي اين بازار به عرضه غيرقانوني (ولي رايج) كاغذ دولتي در آن مي‌دانستند! حالا كه يارانه كاغذ شجاعانه جابه‌جا شد، اين شبهه‌ها و شك‌ها هم ديگر محلي از اعراب ندارند. اگر امروز مي‌بينيم در سال ٨٧ بيش از ٥٥هزار عنوان كتاب منتشر مي‌شود، آن هم با تيراژ متوسط نزديك به چهارهزار نسخه، اين يك جريان سالم و قابل اعتماد است و كسي به طمع دريافت كاغذ و فروش آن در بازار، اطلاعات‌سازي نكرده است. عامل دوم كاهش عناوين كتاب‌هاي حوزه دين نسبت به سال گذشته، جلوگيري از چاپ و نشر كتاب‌هاي خرافي و عرفان‌هاي كاذب وارداتي است. متأسفانه با بي‌توجهي و غمض عين بعضي از عزيزان‌مان در يك دوره، كتاب‌سازي‌هاي مسأله‌دار و كم‌محتوا رونق گرفته بود. اتفاقاً واقعي شدن آمار و ارقام كتاب‌هاي حوزه دين و افزايش توليدات فاخر در اين حوزه و حذف كتاب‌هاي بازاري و خرافي و كم‌ارزش، نشان‌دهنده صحت سياستگذاري و سلامت برنامه‌هايي است كه در اين دوره رخ داده است. باز هم بايد توجه داشت كه آمار واقعي امروز نسبت به دوره كاري عزيزان افزايش نشان مي‌دهد؛ نه كاهش! بد نيست به يك نكته اساسي توجه كنيم. سياست‌هاي گلخانه‌يي كه دوستان‌مان در دوران قبل پيش گرفته بودند و باعث رشد كاذب بعضي اعداد و ارقام مي‌شد، لطماتي به حوزه فرهنگ زده است كه به اين زودي قادر به برطرف كردن عوارض آن نيستيم. در حالي كه در اكثر كشورهاي پيشرفته نشر حرفه‌يي با ٤٠٠ تا ٥٠٠ ناشر وسعتي جهاني را پوشش مي‌دهند؛ در كشور ما به دليل پرورش گلخانه‌يي و سياست‌هاي غلط در حوزه نشر نزديك به ٩هزار شخصيت حقيقي و حقوقي داراي پروانه نشر شدند و نشر را به صورت شغل دوم يا سومي درآوردند كه كاملاً از حالت حرفه‌يي خارج شده و مشكلات فراواني براي فرهنگ به دنبال داشته كه اگر بخواهيم راجع به آن صحبت كنيم، فرصت زيادي را مي‌طلبد. اين علاقه بي‌حساب و كتاب به عدد و رقم و نشان دادن رشد كمي و بي‌توجهي به رشد كيفي كه در برخي از دوستان وجود داشته، موجب شد تا اصلاً توجهي به عواقب تصميمات خود نكنند و با بي‌توجهي به تذكرات متعددي كه دلسوزان و كارشناسان به موقع خود دادند، كيفيت را فداي كميت كردند و اساساً ارزيابي كيفي در بسياري از موارد جايي نداشته است. حالا كه بناست درباره سياست‌ها حرف بزنيم، چرا درباره خريد كتاب حرف نزنيم؟ چرا نگوييم با سياست‌هاي غلط، عملاً كتابخانه‌هاي كشور محروم از كتاب‌هاي مناسبي شده بودند كه ناشران ارزشي و بزرگ ما منتشر مي‌كردند و چرا نگوييم در نتيجه اين سياست غلط نيمي از بودجه خريد در چند سال متوالي صرفاً صرف خريد از ١٠ ناشر مي‌شد؟ در حالي كه عنوان كميته خريد كتاب در دوره وزارت آقاي مسجدجامعي «خريد كتاب به منظور حمايت از ناشران» بود. آيا نبايد اين خريد از همه ناشران صورت مي‌گرفت؟ آن‌ها كه مي‌خواستند با اين سياست‌ها از همه ناشران حمايت كنند، چه پاسخي دارند هنگامي‌كه به شهادت آمار و ارقام موجود، نيمي از بودجه خريد كتاب صرفاً بين گروه اندكي از ناشران و نيم ديگر، بين حدود هشت‌هزار ناشر ديگر كه داراي پروانه نشر بودند، توزيع مي‌شد؟ آيا نبايد پرسيد چرا با بي‌توجهي كامل به ضوابط نشر كتاب، به كتاب‌هايي مجوز داده شد كه احساسات و عواطف عمومي و ملي و مذهبي گروه كثيري از آحاد جامعه را برانگيخت؟ چرا نگوييم كه با بودجه بيت‌المال و حمايت وزارتخانه، كتاب‌هايي منتشر شد كه نظام را به چالش كشيد و دادگاه‌هاي قوه قضاييه را زير سؤال مي‌برد؟ چرا نگوييم برخي از جوايز به ظاهر خصوصي راه افتادند كه خط حركتي خود را از كشورهاي بيگانه و متخاصم دريافت مي‌كردند؟ معلوم نيست آيا وزير سابق از شغل جديد معاون فرهنگي دوران خود اطلاع دارند؛ همان كسي كه تصور ميكنند سياستگذاري و برنامهريزيهاي او بوده كه به رشد كتاب‌هاي حوزه دين كمك كرده است؟ به ايشان پيشنهاد مي‌كنيم مصاحبه ١٠٠ثانيه‌يي معاون فرهنگي اسبق خود را با محل كار جديدش گوش كنند. ايشان در اين مصاحبه بسيار كوتاه، به صراحت دليل بركناري خود را اعتراض علماي قم به سياست‌ها و برنامه‌هاي اجراشده توسط خودش نسبت مي‌دهد و به اين امر (مخالفت علما با سياست‌ها و عملكرد خودش) تفاخر مي‌كند! آيا ممكن است كسي به مخالفت علما با خودش افتخار كند و ما مدعي شويم او باعث رشد كتاب‌هاي حوزه دين شده است؟ آيا همين يك دليل براي بطلان اين ادعا كه در دوره مسؤوليت ايشان كتاب‌هاي حوزه دين رشد كرده و اينك سير نزولي يافته است، كفايت نمي‌كند؟»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 270]
-
گوناگون
پربازدیدترینها