واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: اتومبیل کلاسیک واقعی چه مشخصههایی دارد؟Pebble Beach Concourse نمایشگاه اتومبیلهای کلاسیک است که به نفع افراد نیازمند برپا میگردد. این رویداد استثنایی در Monterey کالیفرنیا به مدت یک هفته برگزار میشود. اتومبیلهای شرکتکننده برحسب نوع، مارک، سازنده اتاق، کشور سازنده و زمان تولید به کلاسهای مختلفی تقسیم میشوند تا در نهایت هیئت داوران برترینهای هر کلاس و برنده نهایی را مشخص نماید. از سال 1998 یک گروه و طبقه جدید و در عین حال جانب به جمع شرکت کنندگان Pebble Beach پیوسته که به آن گروه حفاظت کننده یا Preservation میگویند. در سال جاری این گروه به دو دسته تقسیم شده که دسته اول مربوط به دوران قبل از جنگ بوده و دسته دوم مربوط به دوران بعد از جنگ تا سال 1967 است. بسیاری از افراد که در این گردهمایی شرکت کردهاند با دیدن اتومبیلهای بسیار قدیمی که به همان صورت اولیه حفظ شدهاند واقعاً لذت برده و ضمنا در مورد حفاظت از این اتومبیلها، اطلاعات زیادی کسب کردهاند.
کلاس حفاظتی (Preservation) چیست؟نام این طبقه و کلاس گویای عملکرد آن بوده اما در عین حال سوالاتی را برمیانگیزد و عمدهترین پرسش این است که تفاوت بین حفاظت کردن و بازسازی سنتی چیست؟ آیا منظور اتومبیلهای قراضه و از بین رفتهای است که در اماکن مختلف یافت میشوند و بهگونهای غیرقابل باور در وضعیت اولیه خود هستند؟ یا اتومبیلهای استثنایی که خریداران آنها عاشقانه با نهایت دقت از آنها مراقبت کرده و مثلا طی 75 سال فقط در یک خانواده بوده و مورد استفاده صحیح قرار گرفتهاند؟ آیا این کلاس واکنشی است به اتومبیلهایی کمیاب که فقط در داخل پارکینگ یا اماکن سرپوشیده نگهداری میشوند؟ یا اتومبیلهایی هستند که قابل استفاده بوده ولی اثری از بازسازی در آنها به چشم نمیخورد و شاید عیویی هم دارند؟ به نظر میرسد کلاس حفاظت شده شامل تمامی این تعاریف است.
اتومبیلهایی که ما را به حرکت در میآورنداز هر زاویهای که به اتومبیل و تاریخ آن نگاه کنید، ملاحظه خواهید کرد که اولین وظیفه و نقش اتومبیل، حابجایی بوده و هر گونه نگاه دیگر به آن با این موضوع در تضاد است. بنا به گفته آقای «کارل لوودویگسن» که یک نویسنده و مورخ اتومبیل است: «در یک اتومبیل جابهجایی و حمل ونقل نشاندهنده قابلیتها و تواناییهای آن است.» آقای «پیتر همگان» که کارشناس اشیا عتیقه بوده میگوید: «محصولات صنعتی همگی دارای لبههای سختی هستند اما با گذشت زمن به چرم، چوب و رنگ زنگاری که به آن پتینه میگویند برخورد میکنید و همین لایه نازک زنگار به آن شیء نوعی هویت و انرژی میدهد.»آقای «جی لنو» میگوید: «رانندگی با اتومبیلهایی که به همان وضعیت اولیه حفظ شدهاند با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست.» در این اتومبیلها بهطور مثال راحتی و نوعی نرمی مکانیکی حس میکنید که در انواع بازسازی شده یافت نمیشود و احتمالا درون موتور اتومبیل (از کلاس حفاظت شده) بهتر از فضای داخلی اتومبیلی است که در یک گاراژ سرپوشیده نگهداری میشود.اتومبیل حفاظت شده در مقایسه با خودروی بازسازی شدهاگر بخواهیم تعریفی جامع و مقایسهای منطقی بین این دو تعریف یا وضعیت داشته باشیم باید اینگونه عنوان کنیم که هر اتومبیل قدیمی در معرض خراب شدن و از ارزش افتادن هست که بازسازی صنعتی جلوی این روند را میگیرد اما انجام این کار اصالت اولیه آن اتومبیل را برای همیشه تغییر میدهد. ولی حفاظت کردن روند پیر شدن را، هم متعادل و هم کند مینماید.آقای «تامرت» که خود دارنده اتومبیلها و درشکههای بسیار قدیمی محافظت شده بوده میگوید: «حفاظت کردن در واقع تأمل و تمرکزی بر روی خود اتومبیل بوده نه آنچه که ما میخواهیم باشد» و آقای «پیتر هگمان» خاطر نشان میسازد که بازسازی، تمامی سطوح قابل رویت یک اتومبیل را تغییر میدهد و تمامی تاریخش را از آن جدا میسازد.آقای «بروس مک کاو» که یک کلکسیونر بسیار علاقهمند است میگوید: «در هر مقطع و موقعیتی میتوان یک اتومبیل را بازسازی کرد اما هرگز نمیتوانید آن را به حالت اولیه برگردانید و بدین ترتیب هویت آن اتومبیل برای همیشه از بین رفته است.»آقای «پل راسل» در خصوص اینکه یک اتومبیل مشخص را باید حفاظت یا بازسازی کرد. مثال بسیار زیبایی میزند، حفاظت یا بازسازی کرد، مثال بسیار زیبایی میزند. او اشاره به یک دستگاه بامو 328 میکند که از اروپا به آمریکا آورده شده بود و دارای تمامی اسناد و مدارک مربوط به زبان آلمانی بود و از هر نظر در شرایط اولیه خود حفظ شده بود و هیچ قسمتی از آن بازسازی و یا تعویض نشده بود و فقط در طی سالها آثاری از پیری و بازنشستگی در آن به چشم میخورد. خریدار فعلی آن برای بازسازی اتومبیل به آقای «راسل» مراجعه میکند ولی به او توصیه میشود که از انجام آن منصرف گردد و پیشنهاد مینماید که کار صحیحتر این است که به جای هر کاری فقط اقدام به تمیزکاری آن بنماید، آن هم با صبر و حوصله چون اتومبیلی بود که ارزش حفاظت کردن را دارا بود.
اتومبیل بعدی متعلق به آقای «مارک هایمن، Haynes Model 27 مربوط به سال 1914 بود که مقام سوم را در بین اتومبیلهای حفاظت شده شرکت کننده در Pebble Beach به دست آورد. خود آقای «مارک» میگوید: شما میتوانید یک اتومبیل بازسازی شده را خریداری کنید و با یک اتومبیل زوار در رفته قدیمی را نیز میتوانید خریداری کرده و آن را بازسازی کنید اما این اتومبیل هیچیک از آنها نیست چون اتومبیلی است که فقط 6000 کیلومتر کار کرده و در یکصد سالی که از عمر آن میگذرد فقط دو صاحب داشته و چنانچه شخصی بخواهد آن را بازسازی کند. اصالت آن را از بین خواهد بود. البته نباید تصور کرد که تمامی اتومبیلهای قدیمی در وضعیت حفاظت شده هستند. آقای «فرد سیمون» که یک کنکسیونر مطلع بوده روش خاصی را در این مورد پیشنهاد مینماید و آن روش درصدی بوده و میگوید اگر یک اتومبیل تا میزان 75 درصد سالم باشد احتمالا ارزش حفاظت کردن را دارد و چنانچه پیش از 25 درصد خراب باشد، میبایست نسبت به بازسازی آن اقدام کرد. او به این مطلب اشاره میکند که هیچکس به معنای واقعی اینگونه اتومبیلها را خریداری نمیکند، بلکه برای مدتی نگهداری آنها را به عهده میگیرد.اصالتیکی از تلههایی که در محافظت یک اتومبیل قدیمی میبایست از آن پرهیز کرد، کهنگی و زنگار دروغین بوده که ظاهراً نشانگر اصالت اولیه اتومبیل است. در بررسی و تشخیص اصالت یک اتومبیل قدیمی میبایست کاملاً هشیار بود که آیا اصالت خود را حفظ کرده و یا بازسازی شده چون برخی عملیات بازسازی را با مهارت زیادی انجام میدهند.به هر حال در انجام عملیات بازسازی که در بخشی از اتومبیل معمولا انجام میگیرد، در اثر مرور زمان تفاوت بین وضعیت رنگ اصلی با رنگهای بعدی نمایان میگردد که این میتواند عامل خوبی برای تشخیص باشد.قضاوت در مورد اتومبیلهای مراقبت شدهافرادی که به قضاوت در مورد اتومبیلهای مراقبت شده میپردازند میبایست اطلاعات کافی در این زمینه داشته و ضمناً حساسیت بالایی داشته باشند تا بتوانند بدون راندن و رانندگی کردن با آنها، وضعیتشان را تشخیص دهند. قضاوت در مورد این اتومبیلها به مراتب دشوارتر از انواع بازسازی شده است. بعضی بر این اعتقاد هستند که اتومبیلهای کلاس حفاظت و مراقبت شده نبایست مورد قضاوت قرار گیرند و فقط به مناسبتهای مختلف میبایست مورد تشویق قرار گیرند و هرگز با سایرین مقایسه نشوند.جشن گرفتن آسان استقرار بر آن شد که قضاوتی در مورد این گروه از اتومبیلها انجام نگیرد، ولی این بدان معنا نیست که نمیتوان آنها را به معرض نمایش گذاشت. این گروه از اتومبیلها دارای اصالت خاصی هستند.اتومبیل اشتوتز STUTZ88 کوپه به عنوان بهترین اتومبیل حفاظت شده قبل از جنگ دوم جهانی برگزیده شده و اتومبیل فراری مدل1950با نام بارچناتورپنگ 166MM به عنوان بهترین اتومبیل حفاظت شده بعد از جنگ انتخاب شد. اتومبیل دیگری که جزو پرندگان گروه قبل از جنگ بود، اتومبیل فیتون کلنر 1897قدیمیترین اتومبیل شرکت کننده بود.
آقای «پیتر هگمان» در مورد اشتوتز اظهار میدارد این اتومبیل کاملا دست نخورده است و تمامی قطعات آن همان قطعات اولیه بوده که توسط کمپانی بر روی آن نصب شده است.او در مورد تاریخچه این اتومبیل با کمال افتخار صحبت میکند که از جمله آنها رکورد کامل سرویسهای نوینی، جعبه ابزار کامل، راهنمای تعمیر و نگهداری و حتی شیلنگ و لوله اولیهای است که همراه کیت پنچرگیری آن است.هیچ بخش آن، به استثناء بعضی از قطعات مکانیکی که در جاهای مختلفش وجود دارد، تعمیر و محافظت نشده و همان شکل و حالت اولیه را دارد. چیزهایی مانند شمع و سیمهای مربوط به آن و فیلتر بنزین واقعاً در حد نو بوده و در هیچ بخش آن رنگکاری و یا پرداخت زنگار که گول زننده باشد، وجود ندارد.بهترین بهترینهاروزی فرا خواهد رسید که بهترین قسمت نمایش آخر هفته در Pebble Beach مربوط به اتومبیلهای نگهداری و حفظ شده باشد.به قول آقای «بروس مک کاو» چنین اتومبیلهایی دارای روح بوده و با انسان حرف میزنند و باید اعتراف کرد که دیدن آنها نفس را در سینه حبس میکند چون بزرگترین معروفترینهای جهان هستند. در قسمت بعد آلبوم تصاویر این نمایشگاه را مشاهده خواهید کرد...منبع: مجله ماشین
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 199]