واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: آئين سنتي و کهن"گوسن برينگا"(گوسن بِرش) که در اعتقادات، آداب و سنن روستاييان کوه نشين ريشه دوانده است، هر سال در بخشي از مناطق کوهستاني و مراتع ييلاقي به ويژه روستاهايي که پيوندي ناگسستني با دام و مرتع و دامداري دارند در اواخر شهريور ماه برپا مي شود.به گزارش دریانیوز، دامداران روستاي کوهستاني ناتر که همنشين طبيعت و مرتع و جنگل اند در اين آئين ماندگار يد طولايي داشته و با حضور در دامن طبيعت آن را پاس مي دارند. برينگا،جشنواره يي است از جشن برکت و شکرگذاري در دامان طبيعت ! طبيعتي که با آن عجين و مانوس گشته و هر سپيد ه دم آن را به نظاره مي نشينند ! "برينگا" جلوه گاهي است با شکوه از هم زيستي با طبيعت !همانند آخرين روز نوروز ! روز گلگشتي است براي دامداران و خانواده هايشان که ساعات مفرح و شادي را در دشت و دمن که به آن تعلق خاطر دارند به نظاره غروب آفتاب دل انگيز کوهستان بنشينند و طبيعتي که خزان را انتظار مي کشد!
با پايان يافتن کار سخت و مشقت آور دامداري و نزديک شدن به پاييز و کوچ آرام گرما و آغاز سرما؛ دامداران اين مناطق دامها را پس از ماه ها حضورمتناوب و شبانه روزي درمراتع از چوپانان مي ستانند ، و از اين به بعد خود نگهداري از دامهايشان را به عهده مي گيرند . اين مراسم بدون آنکه تشريفات خاصي را در بر داشته باشد، در يک نقطه از قبل تعيين شده کنار رودخانه و چشمه برپا مي شود و در روز موعود زن و مرد ، پير و جوان همه در يک نقطه گرد هم مي آمده و در اين همايش پر شکوه شرکت مي جويند. يک روز قبل ، هر يک از دامداران دامهاي خود را به طرف رودخانه گسيل داشته تا ضمن آنکه گرد و غبار از تن گوسفندان شسته مي شود،چيدن پشم نيز به سهولت انجام گيرد .دامداران با چيدن سنگ در مسير رود،حوضچه يي کوچک ساخته و دام هايشان را در آن برده و با گرفتن دست و پاي آنان در اين حوضچه دام هايشان را مي شويند تا زلالي آب و جريان رود تن گوسفندان را از غبار، پاک نمايد . فردا، پس از طلوع آفتاب ، اهل خانه به طرف ميعادگاه رفته و ضمن برافروختن آتش و تهيه و تدارک غذا ، در آوردگاه برينگا؛ پشمان رنگين چسبيده به پوستين گوسفندان براي بافتن و تافتن چيده مي شود .گوسفندان که روز قبل شسته و رُفته شده بودند يکي يکي دست و پا بسته تسليم خواست مردان کارکشته و متبحر مي شوند که با "دارت" - وسيله يي شبيه قيچي - اما کمي بزرگتر، پشم را از تن شان بدرآورده و براي اينکه با گوسفندان عريان شده ديگران مخلوط نشوند ، به نشاني ، رنگي نيز بر تنشان مي زنند ! دامداران از رهگذر فروش پشم ها ضمن کسب در آمد ، صنايعي چون جوراب– شولا – نمد و ... مي بافتند که اين مصنوعات دسباف، دست رنج مردان و زنان شايسته روستايي اي بود که به مرور زمان با کهولت سن به بوته فراموشي سپرده شد و ديگر جاي آن در خانه هاي روستاييان خالي مانده است.
در برينگا،زنان و دختران و کودکان نيز بي آنکه از بار اين مسووليت شانه خالي کنند ، همدوش و همراه و همگام با مردان سخت کوش با جمع آوري وسايل مورد نياز پخت و پز را مهيا کرده و ضمن ذبح گوسفند در ضيافتي که اغلب از خويشاوندان نزديک و درجه يک در آن ميهمان مي شوند ، روزي بياد ماندني را رقم مي زنند . مراسم سنتي برينگا تا چيدن پشم آخرين گوسفندان ادامه داشته و با اتمام آن ، سفره پر برکت ناهار و حلقه زدن ميزبانان و ميهمانان به گرد هم با نشاط هرچه بيشتر، با شور و شعف بسيار رنگ و بويي ديگر به خود مي گيرد. ميهمانان نيز به رسم پاسداشت ، با آوردن هديه دين خويش را به ميزبانان ادا مي کنند. برينگا ، هر جا و هر نقطه و هر مکاني باشد به همين نام ناميده و خوانده مي شود . برينگا، پاياني است براي آغازي ديگر! آغازي که با شروع خزنده و گزنده سرما در کوهستان تا بهاري ديگر و شروعي دوباره به خود رنگ خاطره مي گيرد! برينگا ،به نظاره نشستن همزيستي و مشارکت است . برينگا، عريانگاه گوسفندان است .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1539]