واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی:
هيچ مردي به خواستگاري نميرود تا همسرش را تيره بخت کند و هيج دختري پيشنهاد ازدواج را نميپذيرد تا مردي را نا اميد سازد اما چقدرازازدواجها به خوشبختي ميانجامد وچقدر زندگي در زير يک سقف براي زوجها شادي وموفقيت به ارمغان ميآورد؟ هيچ مردي به خواستگاري نميرود تا همسرش را تيره بخت کند و هيج دختري پيشنهاد ازدواج را نميپذيرد تا مردي را نا اميد سازد اما چقدرازازدواجها به خوشبختي ميانجامد وچقدر زندگي در زير يک سقف براي زوجها شادي وموفقيت به ارمغان ميآورد؟ هم زن و هم مرد به اختيار و اشتياق و اميدوار و با نشاط، پيمودن جاده زندگي را دست در دست هم آغازميکنند و دلشان ميخواهد همراه و همدوش يکديگر تا پايان راه در کنار هم باشند اما در بسياري از موارد اندکي از راه نرفته اند که ترديد دلهاي اميدوارشان را ميلرزاند وفاصله خود را با زندگي ايده آل وشاد ذهنشان بسيار ميبينند. واگر هنوز عجولي جواني را در کوله پشتي خود جاداده باشند ازدواج خود رااشتباهي بزرگ قلمداد ميکنند و با مشاهده تفاوتهاي فرد مقابل با همسري که در خيال خود پروردهاند اندوهگين ميشوند. اگر در ابتداي راه گرد خودخواهي را از وجود خود نتکانده باشند همسر خود را متهم ميکنند و... اين تازه شروع داستان است. داستاني که اگر شخصيتهايش بدون آگاهي، صبر و گذشت همچنان بر مرکب خودخواهي خويش بتازند به تراژدي طلاق ميانجامد و يا ميدان مبارزهاي ميشود به وسعت عمرشان که هم انرژي و فرصت زندگي خودشان را تباه ميکند وهم فرزندانشان را در گير، وحاصل اين زندگي يک دنيا نياز اجابت نشده است و ردي از آرامش در آن ديده نميشود. پس بياييد آغاز شيرين زندگي را تداوم بخشيم و اگر قصه زندگي ما هم چنين رنگي به خود گرفته با قلم تدبير، ادامه آن را به گونه اي بنويسيم که سالها آرام وخوشبخت در کنار همسرمان زندگي کنيم وسايه اي باشيم دلپذير ومطمئن براي فرزندانمان. فراموش نکنيم که هيچ وقت دير نيست وزندگي ما – من و او- منحصر به فرد است يعني مثل خودمان!پس خودمان تصميم بگيريم وبا شناخت هر چه بيشتر خود و همسرمان و کميهم انصاف، شالوده يک خانواده محکم را بنا نهيم که هيج بادي آن را نلرزاند وپناهگاه نسلهاي بعد ما باشد.مطمئن باشيد که کار سختي نيست. شمارا دعوت ميکنم به خواندن نکاتي چند که به نظر نگارنده ميتوانند اثرات شگفت انگيزي داشته باشند: عشق خوب است اما کافي نيست! در عرصه زندگي خانوادگي اگر عشق نباشد هيچ نيست اما حقيقت امر اين است که در کنار عشق بايد تدبير و آگاهي هم لحظه به لحظه باما زندگي کند. به عبارت ديگر عشقي که در ابتداي ازدواج شکل ميگيرد نياز به دست تواناي مرد وزن پخته وبزرگ شود واگر همان کودک تازه متولد شده بماند به بادي ميرود وبه نگاهي فراموش ميشود. اما اگر بزرگ شود ماندگار است وموثر. قبل ازازدواج چشمهايتان را خوب باز کنيد اما بعد از آن کميآن را ببنديد! يکي ازچيزهايي که زندگي مشترک را پويا وعاشقانه ميسازد،گذشت است. ما بارها اين جمله را شنيدهايم :«گذشت کن!» اما واقعيت اين است که عمل به اين توصيه گاهي بسيار سخت است. مثلا وقتي يقين داريد که حق با شماست اما تصميم ميگيريد نظر فرد مخالف خود را بپذيريد.اين از آن مواردي است که مجاهده ميخواهد اما مطمئن باشيد که اين گذشتن زيباتر از مجادله است و مهمتر اين که به شما ثابت ميکند اين کار اثرات عميقي بر جاي گذاشته و از ثمرات آن بهره مند خواهيد شد. هنر سخن گفتن را بياموزيد يکي از مشکلات بزرگ زن وشوهرهاي تازه ازدواج کرده اين است که حرف همديگر را نميفهمند! اين ابتداي يک داستان تکراري است که آخرش هم به «او مرا درک نميکند!» منتهي ميشود. يکي از موثر ترين راههاي حل اين مشکل طرح اين سوال است:«نکند من نميتوانم سخنم را به خوبي بيان کنم؟» ما به زمان احتياج داريم تا زبان يکديگر را پيدا کنيم. در اين فاصله بهتر است از جر وبحث کم کنيم وبه آگاهي هاي خود پيرامون زبان همسرمان بيفزاييم. مثلا قبل از اينکه راجع به موضوعي با او صحبت کنيد يا نکته اي را به وي متذکر شويد از خود بپرسيد : «چگونه بگويم که او دلسرد وغمگين نشود؟» جستجو کنيد واز بين کلمات؛ زيباترين ودلنشين ترين آنها را انتخاب کنيد وهرگز به موضوعاتي که حساسيت همسرتان را برميانگيزد مستقيم وغيرمستقيم اشاره نکنيد. تفاوتها را باور کنيد آنچه مسلم است شما وهمسرتان در دو کانون متفاوت خانوادگي بزرگ شده ايد و قطعا تفاوتهايي داريد که غير قابل اجتنابند. اگر چه قبل از ازدواج اين تفاوتها وجود دارند اما در عرصه زندگي مشترک بيشتر خودنمايي ميکنند. پس به جاي نگراني اين تفاوتها را باور کنيد. نگذاريد که آنها شما رااز هم دور کنند. اگرتفاوتها را بشناسيد وازآنها نترسيد در بسياري از موارد ميتوانند موجب تکامل شما وهمسرتان باشند ضمن آن که درطول زمان اين تفاوتها رنگ خوشبختي وتفاهم ميگيرند وبه زيبايي زندگي کمک ميکنند. همسرتان را عاشقانه دوست بداريد اما خودتان را فراموش نکنيد! شما ميخواهيد سالها در کنارهمسرتان زندگي کنيد؛ به اندازه عمرتان. ماهمگي خوب ميدانيم که فقط يکبار فرصت زندگي کردن داريم پس بايد عاقلانه زندگي کنيم. به عبارت ديگر نبايد جانب افراط را انتخاب کنيم ودائما حقوق طرف مقابل را تامين کنيم بلکه بايد حقوق خود را نيز مطالبه کنيم! البته ظريف، زيبا وصادقانه. خانميرا ميشناسم که سالها در خدمت شوهر وبعد فرزندانش بود وخودش را کاملا فراموش کرده بود. اطرافيان، او را الهه ايثار ميدانستند اما عاقلتر ها نگران او بودند. سالهاي بعد که توان ونشاط جواني از او فاصله گرفت بسيار متوقع شد؛ از همسر واز فرزندانش،توقعاتي که اجابت آنها از توان خانواده اش خارج بود. ميدانيد چرا؟ چون او يک عمر رانثار کرده بود. آيا ميشود اين عطا را جبران کرد؟ www.farspatogh.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 392]