واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سيد نعمت الله رشيدي پور شنبه درگفت گو با ايرنا افزود: ازآنجا که يک فرد روستايي به دليل کمبود برخي امکانات به دنبال تحول و رهايي از وضعيت فعلي و موجود زندگي خود در روستا مي باشد و با خيالي واهي زندگي مطلوب را در شهر و مهاجرت از روستا جستجو مي کند که بي شک اگر توزيع عادلانه امکانات در روستا ها به گونه اي مطلوبتر انجام گيرد کمتر شاهد بروز اين گونه معضلات خواهيم بود. وي ، پديده مهاجرت رامحصول و پيامد تلاش انسانها براي کشف فرصتهاي بهتر زندگي در شهرها دانست و ابراز داشت : فرد روستايي به اين اميد که در نواحي شهري امکانات بهتر تحصيلي، شغلي، اجتماعي و خدمات بيشتري و مطلوبتري ارايه ميشود به حاشيه شهرها پناه مي اورند ولي از آنجا که بخش عمدهاي از اين جمعيت مهاجر فقير هستند بنا براين توان ادامه زندگي در شهر براي آنان مشکل ساز خواهد بود. رشيدي پور افزود: امروزه بررسي ها نشان داده که بيشترين معضلات و ناهنجاريهاي اجتماعي به خصوص در کشور هاي توسعه نيافته در حاشيه شهر ها رخ داده و اين امر هشداري جدي براي برنامه ريزان و دست اندرکاران امور اجرايي و متوليان امور اجتماعي درکشور است. رشيدي پور گفت: کشور جمهوري اسلامي ايران يکي از کشورهايي است که با توسعه سرسام اور شهر نشيني از 31درصد در سال 1355به 61درصد در سال 1375 و به حدود 80درصد درحال حاضر رسيده است. وي بيان کرد: علاوه بر اين و بر اساس پيش بيني هاي صورت گرفته از سوي کارشناسان تعداد شهرهاي ايران از 150 شهر به حدود يک هزار و 50 شهر تا سال 1404 در قالب جمعيتي افزون بر 90 ميليون نفر خواهد رسيد. رشيدي پور با بيان اينکه حدود 50درصد از کل جمعيت شهري ايران نيز تنها در هفت کلان شهر تهران ، اصفهان ، تبريز ، شيراز ، کرج و اهواز سامن هستند افزود: افزايش شهر نشيني در ايران ناشي از دو عامل شامل تبديل سکونتگاه هاي روستايي به شهر و مهجرت روستاييان به دليل نا موزون بودن امکانات و تجهيزات از سوي ديگر است. وي ، اتکا به اقتصاد تک محصولي به ويژه از دهه 1340 به بعد را يکي ديگر از عوامل مهم هجوم گسترده روستاييان به شهر عنوان کرد و افزود: نتايج اين روند نا موزون منجر به ايجاد زندگي ناسالم در شهر ها شده است. رشيدي پور ابراز داشت: شهرهاي استان هم که بهعلت برخوردارنبودن و محروم بودن، خود به تناسب جمعيت و امکانات توسعه نيافتهاند، با افزايش تعداد مهاجرتها بيشتر در چنبره مشکلات اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي فرو خواهند رفت. وي گفت: اگر ميخواهيم حاشيه نشيني را درمان يا کنترل کنيم چارهاش اين نيست که خدمات را در شهرها افزايش دهيم، بلکه انتقال خدمات به روستاها در اين راستا مهمترين ضرورت است. رشيدي پور گفت: در شرايط موجود نهادينه کردن مشارکت روستاييان در بخش اجتماعي براي جلوگيري از نفوذ آسيبهاي شهري به روستاها اهميت بسزايي دارد. او اظهار داشت : تا زماني که مديريت روستايي منفعل عمل کند و به صورت فعال وارد برنامههاي اجرايي نشود، نبايد انتظار داشت که مردم در روستاها بمانند. اين استاد دانشگاه همچنين گفت: امکانات بخش روستايي استان کهگيلويه و بويراحمد بايد با توجه به سهم جمعيتي، موقعيت جغرافيايي، محروميتها و ساير شاخصها در بودجه ريزيها مشخص شود و در اين ميان حساس کردن مسوولان و برنامهريزان نسبت به عواقب سوء تنشهاي اجتماعي و حل اساسي مشکلات روستاها ضروري است. رشيدي پور افزود: تا زماني که تضمين اقتصادي و رفع دغدغه معيشتي عشاير محقق نشود، حتي موفقيت در اسکان آنها موقتي بوده و در نهايت به حاشيهنشيني در شهرها منجر خواهد شد. وي ، افزايش بزهکاري ، ترکيب جوان جمعيتي ، ايجاد مشکلات رواني به جهت ترافيک شديد خودروها و آلودگي هوا، تراکم جمعيت بالا ، وضعيت بهداشتي نا مناسب ، خدمات رفاهي اندک ، مصرف گرايي و پديده بيکاري و روي آوردن به مشاغل کاذب از جمله ساختار اقتصادي و اجتماعي حاشيه نشينان در شهرها است. ک/3 563/2757
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 275]