تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 29 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام محمد باقر(ع):خوبى و بدى در روز جمعه چند برابر (حساب) مى‏شود.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816762334




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

آرامش می خواهم


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آرامش می خواهم
آرامش
یاد او (3)یاد خداوند، موجب اطمینان، آرامش و نشاط درون آدمى است و نمى‌گذارد اندوه‌هاى برخاسته از كاستى‌هاى حیات مادى موجودیت انسان را به خطر افكند؛ همان گونه كه نمى‌گذارد سرمستى غرقه شدن در كامجویى‌ها، راز نهایى شخصیت آدمى را از بین ببرد، یاد خداوند، دل را صفا و جلا مى‌دهد و زنگار غفلت‌ها و از خود فراموشى‌ها را مى‌زداید.امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در خطبه 222 نهج‌البلاغه در عالى‌ترین مضامین مقام اهل ذكر را معرفى مى‌كنند. این سلسله نوشتار حاصل سخنان آیت‌آلله مصباح یزدی در شرح این خطبه می‌باشد.* * * * *حقیقت ذكر گفته شد حقیقت ذكر در درون انسان و در قلب او عینیت مى یابد و ذكر لفظى تنها نمود خارجى همان حقیقت درونى است كه مى گذرد. ذكر خدا تنها تكرار كلمات نیست بدون آن كه آن كوچك ترین نقش و تاثیرى در زندگى انسان داشته باشد، و بدون این كه گوینده به معنا و مفهوم والاى آنها توجه كند. چگونه ممكن است به یاد دوستى باشیم و در همان حال عملا با او دشمنى بورزیم ؟! چگونه ممكن است ذكر خدا با اعمالى كه در حقیقت ذكر لفظى تلقى مى شود، اما توجه به حقیقت ذكر و استعمالات آن در روایات و آیات ، ما را به این نكته رهنمون مى سازد كه معناى حقیقى ذكر، همان توجه درونى و قلبى است و اساسا به یاد كسى بودن ، از مقوله لفظ نیست .اطلاق ذكر بر ذكر لفظى ، در واقع از آن رو است كه لفظ كاشف از معنا و حكایت گر چیزى است كه در دل مى گذرد. وجود علقه بین لفظ و معنا موجب شده كه به صورت مجاز بر ذكر لفظى نیز ذكر اطلاق گردد. ما حقیقتا ذكر را به دو نحو استعمال مى كنیم : یكى به معناى یاد كردن زبانى بدون هیچ مرتبه اى از توجه قلبى ممکن نیست زیرا كسى كه مى خواهد ذكرى بگوید - مثلا ذكر لا حول و لا قوة الا بالله یا سبحان الله و الحمدالله باید در آغاز توجهى هر چند اندك به خداوند و تكلیف و ثواب و عقاب الهى داشته باشد، تا انگیزه انجام آن رفتار مستحبى در او ایجاد مى گردد.ذكر لفظى در صورتى ارزش خواهد داشت كه برخاسته از دل یا راهى براى رسیدن به ذكر قلبى باشد و در این صورت است كه در عمل نیز مؤثر خواهد بود. كسى كه سعى مى كند به یاد خدا باشد، طبعا در عمل نیز با دیگران متفاوت خواهد بود.امام صادق علیه السلام در این باره مى فرمایند:«من اشد ما فرض الله على خلقه ذكر الله كثیرا. ثم قال : لا اعنى سبحان الله و الحمدالله و لا اله الا الله و الله اكبر، و ان كان منه ، و لكن ذكر الله عند ما احل و حرم ، فان كان طاعة عمل بها و ان كان معصیة تركها ؛ از زمره مهم ترین و والاترین چیزهایى كه خداوند بر بندگانش واجب كرده این است كه فراوان ذكر خدا كنند. سپس حضرت فرمودند: مقصود من تنها گفتن سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله اكبر نیست ، اگر چه اینها نیز ذكرند؛ بلكه مقصود من یاد خدا در رویارویى با چیزى است كه خداوند حلال و یا حرام كرده است . پس اگر آن كار طاعت خداوند بود، بنده آن را انجام دهد و اگر معصیت و نافرمانى بود، رهایش ‍ كند.»  (بحار الانوار، ج 71، باب 65، روایت 9)با توجه به اهمیت و جایگاه ذكر قلبى است كه در قرآن كریم غایت و هدف بر پا داشتن نماز، ذكر و توجه به خداوند قرار داده شده است.خداوند خطاب به حضرت موسى علیه السلام مى فرماید: «و اقم الصلاة لذكرى ؛ و براى یاد من نماز بر پا دار.»  (طه/14)ذكرى كه در آیه شریفه به عنوان هدف نماز ذكر شده نه ذكر لفظى است و نه آن توجهى كه براى شروع نماز و نیت آن ضرورت دارد. غایت و هدف اصلى در نماز عبارت است از توجه ژرف و عمیق قلبى به خداوند كه ثمره نماز و نتیجه آن است .آیت‌الله مصباح یزدی، كتاب یاد او، بااندكی تصرف





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 329]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن