واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بانوي آلماني
فروغ صحيفه سجاديه در قلب بانوي آلماني نگاهي به زندگي و مدارج علمي آن ماري شيمل در 18 فروردين سال 1301 شمسي در شهر ارفورت آلمان ديده به جهان گشود . در مدرسه، آموختن زبان فرانسه و لاتين را آغاز کرد و در پانزده سالگي تصميم گرفت زبان عربي را فرابگيرد; در ضمن آموختن زبان قرآن، با فرهنگ اسلامي و برخي متون مسلمانان آشنا گرديد. در شانزده سالگي موفق به اخذ ديپلم شد. در دوران دانشجويي همزمان با فراگيري دروس دانشگاهي در کلاسهاي «تاريخ هنر اسلامي» که ارنست کوهن تدريس مينمود، شرکت ميکرد; همچنين تحصيل زبان عربي را پيش والتر بيورکمن پي گرفت. دوران تحصيل اين دانشجوي باهوش به سرعتسپري گشت.استاد وي وقتي مشاهده کرد شيمل مشتاق آشنايي با فرهنگ اسلامي است، به وي توصيه نمود به جاي پيگيري علوم طبيعي، مطالعات خويش را بر متون اسلامي متمرکز سازد. سپس تاکيد کرد بهترين کار براي رسيدن به چنين مقصدي، شروع به تدوين پايان نامه دکتراست. شيمل در نوزده سالگي در رشته مطالعات اسلامي موفق به اخذ درجه دکترا، از دانشگاه برلين آلمان گرديد و پنجسال بعد استاديار دانشگاه ماربورگ گشت و تلاشهاي دانشگاهي خود را با تدريس در مباحث اسلامي آغاز کرد.اين بانوي آلماني موفق گرديد مدت 60 سال در دانشگاههاي چندين کشور به تدريس اسلامشناسي و فرهنگ مسلمانان بپردازد. تعداد آثارش به حدود صد و ده جلد بالغ ميگردد اما مقالهها، ترجمهها و مقدمههايي که وي بر کتابهاي ديگران نوشته به قدري زياد است که تاکنون کسي نتوانسته فهرست کاملي از آنها تهيه کند. شيمل از معدود مشاهير جهان است که به پاس فعاليتهاي علمي، 20 مدال و نشان افتخار از مراکز علمي و پژوهشي کشورهاي جهان دريافت نموده است. وي در اسفندماه سال 1381 دارفاني را وداع گفت و در آلمان به خاک سپرده شد. مدتي بعد با من تماس گرفت و خاطر نشان ساخت: بسيار صميمانه از اين هديه جالب متشکرم، زيرا هر روز به جاي دعاهاي انجيل آن را ميخوانم! «دعا» ; مناجاتي صميمي با خداوند خانم آن ماري شيمل در يکي از آثار خود، پس از مطرح کردن بحثهايي درباره اهميت نماز در اسلام و تاثير آن بر رشد افراد، مينويسد: در پايان نماز، پس از سلام و صلوات بر پيامبران، فرشتگان و انسانهاي مؤمن، آدمي ميتواند دعاهاي مورد نظر خويش را بر زبان آورد . درخواستهايي شخصي يا مناجات که صحبتي صميمي و از روي انس و الفتبا خداست . البته اين دعاها را همواره ميتوان بر زبان آورد اما پس از نماز اثر بيشتري دارد چرا که انسان هنوز در وضعيت پاکي بدني و روحي است . اين بانوي محقق اضافه ميکند: يکي از دعاهايي که هميشه اجابت ميشود، دعايي است که انسان در حق ديگران ميکند و نه تنها اعضاي خانواده و دوستان را شامل ميگردد، بلکه تمامي مخلوقات را در بر ميگيرد . سپس مناجاتهاي امام سجاد عليهالسلام را به عنوان دعاهايي با عبارات بسيار عالي اما روان و با نثري مسجع مطرح ميکند و خاطر نشان مينمايد ترجمهاي بسيار جالب به زبان انگليسي از اين دعاها در دسترس ميباشد. (1) وي در مصاحبهاي ميگويد: «من همواره دعاها را از اصل عربي ميخوانم و به هيچ ترجمهاي مراجعه نميکنم. البته بخشهايي از صحيفه سجاديه را به زبان آلماني ترجمه کردهام. وقتي مشغول برگردانيدن اين دعاها به زبان مذکور بودم، مادرم به دليل کسالت در بيمارستاني بستري بود و من مدام به او سر ميزدم و کاملا در جريان احوالش بودم. پس از اينکه او به خواب ميرفت، در گوشهاي از اتاق مشغول پاکنويس نمودن ترجمهها ميشدم. اضافه کنم که اتاق مادرم دو تختي بود و در تخت ديگر خانمي که عقايد کاتوليکي محکم و راسخ و در عين حال متعصبانه داشت، بستري بود . او از روي ايماني که به مذهب خويش داشت، وقتي متوجه شد من مشغول ترجمه دعاهايي از يک متن شيعي هستم، آزرده خاطر گرديد و با ناگواري و نگراني گفت: مگر در مسيحيت و در کتب مقدس خودمان از نظر ادعيه کمبودي داريم که تو اکنون به دعاهاي مسلمانان روي آوردهاي؟! جوابي به وي ندادم اما وقتي کتابم چاپ شد، نسخهاي از آن را برايش فرستادم. مدتي بعد با من از طريق تلفن تماس گرفت و خاطر نشان ساخت: بسيار صميمانه از اين هديه جالب متشکرم، زيرا هر روز به جاي دعاهاي انجيل آن را ميخوانم!آري واقعا ترجمه «ادعيه معصومين عليهمالسلام» مخصوصا صحيفه سجاديه ميتواند تا اين حد در ميان غربيها تحول آفرين و کارساز باشد .پينوشتها: 1 . تبيين آيات خداوند، ص 342 و 343 . غلامر رضا گلي زواره، ماهنامه از ديگران، ش 5، مرداد 1380، بااندكي تصرف
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 343]