تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817214557
در قلب مردم ...
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: در قلب مردم ...
امام چهارم، ملقب به سید العابدین، سید المتقین، امین، سجاد و ... بودند و جز این چند لقب (که به عنوان نمونه ذکر شد)، القاب دیگری نیز به ایشان دادهاند. از این القاب، سجاد و زین العابدین شهرت بیشتری دارد. این القاب را که به امام علی بن الحسین علیه‌السلام نهاده‌اند، مانند لقب‌هایی نیست که در عرب، به هنگام زادن کودک و یا در کودکی وی بدو می‌دهند. این القاب را مردم به ایشان دادهاند. بیشتر کسانی که این القاب را به ایشان دادهاند، نه شیعه بودند و نه آن حضرت را امام و منصوب از جانب خدا می‌دانستند، اما نمی‌توانستند آنچه را در وجود ایشان می‌بینند، ندیده بگیرند. هریک از این القاب نشان دهنده مرتبه‌ای از کمال نفس و درجه‌ای از ایمان و مرحله‌ای از تقوا و پایه‌ای از اخلاص است و بیان دارنده اعتماد و اعتقاد مردم به دارنده این القاب می‌باشد، و چنانکه گوشه‌ای از آن به عنوان نمونه (در قالب دو عنوان زیر) خواهد گذشت، امام سجاد علیه‌السلام به حقیقت، مظهر نمایان این صفات بود و این گفته ایست که همگی بر آنند: شیخ مفید روایت می‌کند که: چون علی بن الحسین علیه‌السلام وضو می‌گرفت، رنگش زرد می‌شد، بدو می‌گفتند که شما را چه می‌شود؟ می‌فرمود: می‌دانید می‌خواهم پیش چه کسی بایستم؟امام علیه‌السلام، آرد و هیزمها را برای كمك به مستمندان، تهیه نموده بودند و به دوش می‌کشاندند تا بدانان رسانند. در کتاب علل الشرایع روایت شده که شبی سرد و بارانی علی بن الحسین علیه‌السلام را دیدم که آرد و هیزم بر پشت داشت و می‌رفت. گفتم: ای پسر رسول خدا، این چیست؟ حضرت فرمود: سفری در پیش دارم و توشه آن را آماده نموده‌ام تا در جای امنی بگذارم. به ایشان گفتم: اجازه دهید تا خدمتکار من آنرا برای شما بیاورد. امام چهارم امتناع کردند. گفتم اجازه دهید تا خود آنرا حمل نمایم؛ امام سجاد علیه‌السلام فرمودند: نه، چیزی را که در سفر به کار من آید و وارد شدن من را بر میزبانم نیکو می‌گرداند، چرا خود بر ندارم؟ تو را بخدا مرا رها کن و به دنبال کار خود برو.پس از چند روز راوی امام را ملاقات نمود و پرسید: سفری که در پیش داشتید چه شد؟ امام فرمودند: چنانکه می‌پنداشتی نیست؛ آن سفر، سفر مرگ است و من برای آن خود را آماده می‌کنم، آمادگی برای مردن، دوری از حرام و بخشش (به نیازمندان) و کار نیک است.در این هنگام بود که زهری دانست امام علی بن الحسین علیه‌السلام، آرد و هیزمها را برای دستگیری از ضعفا و مستمندان، تهیه نموده بودند و به دوش می‌کشاندند تا بدانان رسانند ... شهیدی، سید جعفر، كتاب زندگانی علی‌بن‌الحسین علیه‌السلام، بااندكی تصرف
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 213]
-
گوناگون
پربازدیدترینها