محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831535337
... بچه ميخري؟
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: جام جم آنلاين: «آقا! بچه ميخري؟» ، «خانوم! بچه ميخري؟» ، «خانوم! يه دقيقه صبر كن، ببينش، بچه خوبيهها ...» ، «آقا با توام، نگاش كن»! ، «دو ميليون، فقط 2 ميليون تومن».كوچك بود، آنقدر كوچك كه راه رفتن را هنوز نمي‌دانست. مرد، فرزندش را در آغوش داشت. پسرك گريه مي‌كرد و اشك‌هايي از جنس بي‌قراري پهناي صورتش را مي‌پوشاند. گاه‌گاهي لبخندي بي‌رمق بر چهره‌اش مي‌نشست؛ گرسنه بود يا سير؟ هواي مادرش را داشت شايد. هفته پيش بود يا ماه پيش، چه توفيري دارد؛ خيلي از پايتخت‌نشينان كه به دنبال دغدغه‌هاي روزمره‌شان بودند، ديدند پدري چوب حراج بر فرزندش مي‌زند. آنها ديدند كه اندوه از آن پدر بود و آينده‌اي نامعلوم براي كودك رقم مي‌خورد؛ هر چه بود خبر به گوش خيلي از ايراني‌ها رسيد. سوار تاكسي كه مي‌شدي يا براي خريد كه مي‌رفتي همه از اين پدر و پسر مي‌گفتند. مردي معتاد و 60 ساله، با بهانه آن‌كه پسر يك ساله‌اش براي خواب سرپناهي داشته باشد و از اعتياد خانواده‌اش رهايي پيدا كند ، مي‌خواست او را بفروشد، آن هم در يكي از ميدان‌هاي پررفت و آمد شهر؛ اما داستان اين حراج با مداخله پليس ناتمام ماند... اين اتفاق شايد براي نخستين‌بار بود كه در قلب پايتخت، قلب رهگذران و مخاطبان را نشانه مي‌رفت؛ اما نه، بي‌گمان اين نخستين مرتبه نيست كه كالايي در لباس يك انسان به فروش مي‌رسد؛ كارشناسان مي‌گويند اين معامله از گذشته‌هاي دور در ميان برخي از خانواده‌هاي بي‌بضاعت رواج داشته است؛ در بهترين حالت وقتي خانواده‌اي نمي‌تواند از پس مخارج فرزندان پرتعداد برآيد با خانواده‌اي كه از داشتن نعمت فرزند محروم است بر سر يكي از فرزندانش توافق مي‌كند تا با پولي كه مي‌گيرد، براي مدتي سايه فقر را از آسمان خانه‌اش دور كند. اما اين بهترين حالت بود؛ زيرا والديني هم هستند كه فرزندان خود را براي ازدواج اجباري مي‌فروشند؛ گروهي آنان را در اختيار قاچاقچيان مواد مخدر مي‌گذارند، يعني فرزندان خود را به باندهاي حمل مواد مخدر مي‌فروشند تا آنها هم در اين كار سهيم شوند. عده‌اي هم فرزندانشان را به قاچاقچيان انسان مي‌دهند تا اندام آنها را براي پيوند عضو از بدن‌هاي نحيفشان جدا كنند؛ صاحب‌نظران اجتماعي وقتي اين انگيزه‌ها ر ا براي فروش برمي‌شمارند بر اين نكته نيز تاكيد مي‌كنند كه فروش فرزندان براي پيوند عضو بندرت در ايران رخ مي‌دهد. در اين ميان هم هستند كساني كه در ازاي واگذاري هميشگي حضانت فرزندان خود، پولي از خانواده دوم دريافت نمي‌كنند، چرا كه به زعم آنها با اين هديه خود يك زندگي مشترك را از مرز فروپاشي به عقب رانده‌اند. اما مريم يوسفي، جامعه‌شناس، در اين باره مي‌گويد: فروش فرزندان هميشه اين‌گونه نيست كه آنان را در قبال پولي به ديگري بدهند. وقتي پدري فرزندش را، دخترش را براي كار از روستا يا شهرستان به شهرهاي بزرگ مي‌فرستد و برايش مهم نيست كه او كجا ميخوابد و چگونه روزگار ميگذراند هم به نوعي فرزندش را فروخته است. او بر اين باور است كه در 10 تا 15 سال اخير، مقوله فرزندفروشي به معضلات ديگري كه هر روز صفحه حوادث روزنامه‌ها را پر مي‌كند پيوسته است. يوسفي در تشريح گفته‌هايش در ادامه اين‌چنين سخن مي‌گويد: دختري كه به دليل اعتياد پدر، به مردي قاچاقچي فروخته مي‌شود، در واقع از زندگي زناشويي چيزي نخواهد فهميد. از يك‌سو شايد اختلاف سني زياد با همسر و از سويي ديگر شكنجه‌هاي روحي و جسمي كه در زندگي مشترك با آنها دست و پنجه نرم مي‌كند، يا از او زني افسرده خواهد ساخت يا او را به سوي خودكشي هدايت خواهد كرد. او معتقد است: گاهي ممكن است اين نوع بچه‌ها در خانواده‌اي متدين مراحل رشد را طي كنند، اما اگر اين فرزند پس از ساليان دراز به واقعي نبودن والدين فعلي خود پي ببرد، دچار ضربه شديد روحي خواهد شد. عاطفه مادري و مهر پدري انگار عاطفه مادري و مهر پدري در برخي از خانواده‌ها رنگ باخته كه چنين اتفاقاتي رخ مي‌دهد. با اين حال هنوز هم حدود 70 درصد مردم تمام چيزهاي خوب را براي فرزندانشان مي‌خواهند و بايد بر دستان مادري كه يكه و تنها با رختشويي فرزندان خود را به مدارج عالي مي‌رساند، يكي را پزشك و ديگري را مهندس به جامعه تحويل مي‌دهد، بوسه زد. اين ارمغان آداب و رسوم و فرهنگ غني ايران است كه بايد فطرت را هم چاشني آن كرد. راهكار نداريم يوسفي هم مهر تاييدي بر اين ادعا مي‌زند و مي‌گويد ايثار را بايد در قلب و رفتار مادران و پدران ايراني جستجو كرد. اين جامعه‌شناس وقتي به اينجا مي‌رسد، اذعان مي‌كند كه بعضي‌ها هم واقعا مجبور مي‌شوند دست از فرزندان خود بشويند: معمولا اين نوع رفتارها در خانواده‌هاي پرجمعيت، كم‌سواد و فقير رخ مي‌دهد؛ چنان‌كه وقتي عاملي مثل خشكسالي تمام دارايي و زحمت پدري را به قهقرا مي‌فرستد و غول بزرگ هزينه‌ها خانواده‌اي را از تامين نيازهاي اوليه محروم مي‌كند، اينجاست كه پدر و مادر مجبور مي‌شوند قلب خود را زير پا بگذارند. با اين حال اگر آنها كه لزوما معتاد نيستند و در بدهكاري فرو رفته‌اند، بدانند كه در مواقع بيكاري، بيماري يا ازكارافتادگي نيازهاي اوليه‌شان به هر ترتيب تامين خواهد شد، اين‌گونه فرزندان خود را حراج نخواهند كرد؛ چرا كه اگر دولت بخواهد مستقيما ساقه اين معضل اجتماعي را قطع كند، باز هم اين روند مخفيانه در جريان خواهد بود. البته تاكنون نيز در مواجهه با اين‌گونه آسيب‌‌ها اين صورت مساله است كه مطرح و پاك مي‌شود و جاي خالي راهكارهاي موثر هميشه احساس شده است. سنت و خانواده هنوز هم در ايران سنت حرف اول را مي‌زند و البته اين يكي از غنيمت‌هاي يك جامعه سنتي است كه خانواده را مي‌توان با مفهوم واقعي‌اش در خانه‌هاي كوچك و بزرگ شهري و روستايي ديد كه همين خانواده همچون سدي مقابل سيل جرايم ريز و درشت مي‌ايستد و بدين ترتيب زشتي‌هايي كه در جوامع غربي در حال فربه شدن است كمتر به ايران راه پيدا مي‌كند. وقتي مرزهاي جغرافيايي را به مقصد ساير كشورها درمي‌نورديم، مفهوم خانواده نيز تا حدودي رنگ مي‌بازد و آثار انواع بزه‌‌ها از جمله فرزندفروشي با رنگ و لعاب بيشتري رخ مي‌نماياند. براي مثال برخي از قبايل آمريكايي كودكان خود را در برابر اندكي شراب مي‌بخشيدند يا در ژاپن پدر بزرگ مي‌توانست فرزندان را به برده‌داران بفروشد. رفتاري غيرانساني اما براستي اين فقر اقتصادي است كه اين‌گونه كودكان را از حريم امن خانواده جدا مي‌كند يا فقر فرهنگي؟ در اين ميان برخي از صاحب‌نظران براي پاسخ به اين سوال فقر فرهنگي را برمي‌گزينند، اما گروهي ديگر نه، آنها عوامل ديگري را هم در بروز چنين رفتاري موثر مي‌دانند و فقر اقتصادي را در پله نخست جاي مي‌دهند. دكتر غلامعباس توسلي نيز با گروه دوم موافق است و وقتي از زوايه جامعه‌شناسي به اين موضوع مي‌نگرد، از فرزندفروشي به عنوان يك رفتار غيرانساني ياد مي‌كند. او بر اين باور است كه اين رفتار وقتي از جانب يك پدر و مادر بروز مي‌كند كه آنها احساس نارسايي كرده باشند. توسلي مي‌گويد: اين يك مساله ثابت‌شده است و براي مصداق گفته‌هايش آزمايشي را يادآوري مي‌كند كه فرنگي‌ها براي يك ميمون ترتيب داده‌اند. در اين آزمايش يك ميمون را به همراه فرزندش در يك حمام قرار دادند و رفته‌رفته بر حرارت كف حمام افزودند در ابتدا ميمون مادر سعي مي‌كرد با در آغوش كشيدن فرزندش او را از اين گرما مصون بدارد اما وقتي اين سوزانندگي به آخرين درجه خود رسيد، فرزندش را زير پاهاي خود گذاشت تا گرما آسيبي به خودش وارد نكند. توسلي معتقد است: اگرچه ميمون از روي غريزه به اين آزمايش واكنش نشان داد، اما انسان‌ها قابل مقايسه با اين حيوان نيستند، چرا كه از موهبت‌هايي چون عاطفه و ايمان برخوردارند؛ اما گاه انسان‌ها هم از سر بي عاطفگي دست از فرزندان خود مي‌شويند و چنان احساس نارسايي مي‌كنند كه ممكن است هر چيزي را فداي موقعيت خود كنند. محروميت از سلامت رواني و فقر اقتصادي معمولا سبب چنين واكنش‌هايي از سوي آدم‌ها مي‌شود، چنان كه بسياري از افراد براي برون‌رفت از وضعيت نامطلوب اقتصادي اعضاي بدن خود از جمله كليه‌شان را مي‌فروشند. اين جامعه شناس در ادامه نقبي كوتاه هم به تاريخ مي‌زند و مي‌گويد: در طول تاريخ نيز بسياري از افراد وقتي نمي توانستند زندگي‌شان را با وجود فرزندان اداره كنند، آنها را به برده‌داران مي‌فروختند، اما در دنياي متمدن امروز، بروز چنين خطاهايي از سوي انسان‌ها بعيد است. توسلي وقتي مي‌خواهد براي درمان اين معضل راهكار ارائه كند، به زدودن چهره فقر از اجتماع اشاره مي‌نمايد: شرايط كشور از حيث ميزان افراد معتاد حاد است و همين مساله وضعيت را در كنار ساير كشورها غيرعادي جلوه مي‌دهد اما در عين حال اطلاع‌رساني هم موثر است، تا جايي كه مي‌تواند از ميزان اين نوع جرايم بكاهد. البته سيستم‌هايي كه براي رسيدگي به آسيب‌‌هاي اجتماعي اختصاص دارد نيز بايد گسترش يابد تا كودكان و اشخاصي كه در معرض تهديد قرار دارند با ارتباط با اين سيستم‌ها خود را از خطر برهانند. قانون چه مي‌گويد؟ در اين ميان به نظر مي‌رسد كه نه‌تنها هيچ عامل بازدارنده‌اي اشخاص را از خريد و فروش كودكان نمي‌‌هراساند، بلكه وقتي كودكي به مثابه كالايي كم‌ارزش با دستان پرمهر)!( والدين خود فروخته مي‌شود نيز مجازات سنگيني در انتظار اين قبيل پدر و مادرها نيست. اگرچه به اعتقاد بسياري از حقوقدانان خريد و فروش كودك جرم تلقي مي‌شود حتي اگر خريد و فروش براي اعمال خلاف نباشد اما چندگانگي در مجازات‌ها به گونه‌اي است كه تاثير عميقي در كاهش اين نوع جرايم ندارد. اين در حالي است كه خريد و فروش كودك در فهرست مصاديق كودك‌آزاري قرار مي‌گيرد و علاوه بر آن كه ابعاد وسيعي به دنبال خواهد داشت، جنبه بين‌‌المللي نيز پيدا مي‌كند. با اين حال مجازات‌هايي كه براي خريد و فروش كودك در نظر گرفته مي‌شود، از مرز يك سال حبس يا 20 ميليون جزاي نقدي تجاوز نمي‌‌كند. از همين‌رو محمدعلي جداري فروغي، وكيل پايه يك دادگستري در اين رابطه مي‌گويد: اصولا در قانون اساسي، براي كليه شهروندان، حقوقي در نظر گرفته شده و در اصل نوزدهم و بيستم بر حقوق همه افراد كه فرزندان و كودكان و خردسالان نيز شامل آن مي‌شود تاكيد شده است. در عين حال در اصل بيستم نيز آمده كه همه افراد ملت اعم از زن و مرد به طور يكسان در حمايت قانون قرار ميگيرند و از همه حقوق انساني با رعايت موازين اسلامي برخوردارند. همچنين در اصل بيست و دوم نيز از مصون بودن حيثيت و جان و مال حقوق افراد از تعرض سايرين تاكيد شده است. او وقتي اين مواد قانوني را برمي‌شمارد، در ادامه اين‌گونه سخن مي‌گويد: بنابراين بالاترين جرمي كه مي‌تواند جان اشخاص را اعم از آن كه صغير باشد يا كبير، در معرض آسيب قرار دهد همانا فروختن جسم و روح يك انسان است، آن هم از جانب والدين. اين عمل از جمله رفتارهايي است كه مي‌تواند وجدان عمومي جامعه را به طور وحشتناكي تحت‌تاثير قرار دهد و كمتر كسي است كه از شنيدن چنين اخباري تاثر تا اعماق وجودش نفوذ نكند.به اعتقاد او جرايم متعددي كه در جامعه به وقوع مي‌پيوندد داراي بسترهاي فرهنگي است، اما اين جرم بر بستر فقر بنا شده است و عواملي چون بيكاري، اعتياد و بي‌سوادي هم به آن دامن مي‌زند. جداري فروغي مي‌گويد: در جامعه مي‌بينيم كه گاه يك زن يا مرد در خيابان به تكدي‌گري مشغول است و طفلي را نيز در آغوش دارد كه اين كودك در حالت عادي نيست و در يك وضعيت شبيه خواب و بيداري به سر مي‌برد، بديهي است كه چيزي جز مخدر نمي‌تواند اين كودكان را در اين حالت نگاه دارد. بنابراين متكديان به آنان مواد مخدر مي‌خورانند تا با سوءاستفاده از اين حالت با آب و تاب بيشتري به تكدي‌گري بپردازند. ظلمي كه به اين كودكان روا مي‌شود چنان سنگين است كه بعيد است اين كودكان فرزندان واقعي متكديان باشند. متاسفانه اين كودكان در سطح وسيعي خريد و فروش و از بدو تولد تا زماني كه خود را مي‌شناسند در اثر تربيت ناصحيح و نگهداري غلط خود نيز به مجرمي تبديل مي‌شوند كه بارها مورد آزار و اذيت و خريد و فروش قرار گرفته‌اند. به اعتقاد جامعه‌شناسان، اين افراد وقتي اين‌چنين به سن بزرگسالي مي‌رسند با مفهوم خانواده چندان آشنا نيستند، چراكه در شرايط عادي‌اي رشد نيافته‌اند. بنابراين ممكن است اين شخص حتي تشكيل خانواده هم بدهد، اما معناي ازخودگذشتگي والدين را به فرزندان هيچ‌گاه درك نكنند و چه‌بسا براي فروش فرزندانش هم ابايي نداشته باشد. جداري فروغي با تاييد اين موضوع مي‌گويد: متاسفانه قانون نيز آن طور كه بايد و شايد نمي‌تواند درخصوص مجرماني كه دست به اين گونه اعمال مي‌زنند اجرا شود. پدران بايد طبق قوانين از فرزندان خود مراقبت كنند و هزينه‌هاي مادي آنان را كه اصطلاحا به آن نفقه گفته مي‌شود بپردازند. پدر و مادراني كه اقدام به فروش فرزندان خود مي‌كنند، نه‌تنها به وظيفه قانوني خود عمل نمي‌كنند كه با سوءاستفاده از آنان سعي مي‌كنند براي خود كسب درآمد كنند.او بر اين باور است كه قانون مي‌تواند وارد عمل شود و از حقوق كودكان دفاع كند، به نحوي كه دادستان يا مدعي‌العموم طبق قانون، وظيفه دفاع از حقوق اين كودكان را به عهده دارد، اما جرم فروش فرزندان در ميان افراد فقير آنچنان گسترده و وسيع است كه متاسفانه برخورد با آن به راحتي ممكن نيست. خريد كودك از پدر و مادر يا آدم‌ربايي اين حقوقدان معتقد است: طبع اين بزه ايجاب مي‌كند كه خريدار نيز مورد تعقيب قرار گيرد. به نظر من اگرچه كودك توسط پدر و مادر به اشخاص ثالث فروخته مي‌شود، اما خريدار مي‌تواند به عنوان آدم‌ربا كه مجازاتش بسيار شديد است، مورد تعقيب قرار گيرد؛ چراكه طبيعت جرم آدم‌ربايي چنان است كه در حقيقت وقتي شخصي توسط ديگري ربوده مي‌شود، از حقوق انساني خود محروم مي‌گردد، حتي اگر در قبال دريافت مبلغي اين كودك در اختيار شخص ثالث قرار گيرد. او مي‌گويد: پدران و مادراني كه اقدام به فروش كودكان خود مي‌كنند، جنايتكار هستند. مجازات خريد و فروش كودكان چيست؟ جداري فروغي در پاسخ به اين سوال مي‌گويد: از ديدگاه فقهي و حقوقي موضوعي به نام خريد و فروش انسان وجود ندارد، بنابراين خلاف قانون است و آدم‌ربايي قلمداد مي‌شود. آدم‌ربايي نيز ازجمله جرايم سنگيني است كه مي‌تواند حتي تا حبس ابد و اعدام نيز نسبت به موضوع جرم، مجازات داشته باشد. او بر اين باور است كه از ديدگاه حقوقي، چنين مجازات‌هايي مي‌توانند راهكار مناسب براي برخورد با اين جرايم باشند، اما در عمل اين اتفاق رخ نمي‌دهد، چراكه بسياري از كودكان كه به فروش مي‌رسند، فاقد شناسنامه و اوراق شناسايي هستند. بنابراين برخورد با اين معضل بسيار پيچيده به نظر مي‌رسد و براي برخورد با اين گونه جرم‌ها، تحقيقات گسترده‌اي مورد نياز است. در واقع شايد تنها توصيه‌اي كه مي‌توان ارائه كرد، ايجاد بستر فرهنگي از طريق آگاه كردن افراد جامعه است كه مي‌تواند به پيشگيري اين نوع جرايم بينجامد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 355]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها