واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: سلامت :محققان با بررسي پروندههاي پزشكي سربازاني كه از سال 8691 تا 9991 وارد ارتش شده بودند، نشان دادند كه افزايش شاخص توده بدني باعث 51 درصد كاهش احتمال خودكشي ميشود. دانشمندان سوئدي معتقدند، حتي وقتي سربازان مبتلا به بيماريهاي رواني را از تحقيق خود كنار گذاشتند، باز هم ارتباط بين لاغري و خودكشي وجود داشت. اين دانشمندان معتقدند، كليد ارتباط لاغري با خودكشي، سروتونين است. سروتونين يك ماده شيميايي در مغز است كه روي احساسات تاثير دارد و در اشتها نيز ميتواند موثر باشد. محققان ميگويند، كساني كه اختلال اشتها دارند،ممكن است به دليل اشكال در سروتونين بخواهند تصميم به خودكشي بگيرند.در حالي كه دانشمندان سوئدي از كشف عجيب خود خوشحالند، ساير دانشمندان چندان با نظر آنها موافق نيستند و ميگويند: اختلالات رواني نقش اصلي را در خطر خودكشي افراد ايفا ميكنند. دكتر ديويد راد، رئيس بخش روانشناسي دانشگاه تكتگزاس در اينباره ميگويد: دكتر راد معتقد است، افرادي كه قصد دارند خودكشي كنند، در اغلب موارد دچار افزايش يا كاهش وزن ميشوند ولي اين يك پديده ثانويه به بيماري رواني زمينهاي اين افراد است. دكتر توماس جوينر استاد روانشناسي دانشگاه ايالتي فلوريدا و نويسنده كتاب با مطرح كردن اين احتمال كه شايد بيماريهاي رواني بيشتري نسبت به آنچه محققان سوئدي به آنها توجه كردهاند،در كار باشد، ميگويد: در كل با وجود همه بحثها در مورد صحت ارتباط لاغري و خودكشي هنوز يك سوال مطرح است كه هيچ يك از محققان سوئدي يا آمريكايي درگير در اين قيلوقال به آن نپرداختهاند: خودكشي يك اورژانس پزشكي شيوع خودكشي در ملل مختلف آمار متفاوتي دارد و در اين بين مردان فنلاندي ركورد دارند. چرا كه از هر 001 هزار مرد فنلاندي 06 نفر خودكشي ميكنند. اما آنچه مسلم است مردها بيشتر از زنها خودكشي ميكنند و يك درصد علل مرگومير جهان به دليل خودكشي است. افراد مختلف با فرهنگهاي متفاوت معمولا روشهاي مختلفي را براي خودكشي انتخاب ميكنند. ولي بر اساس آمار جهاني در اكثر كشورهاي جهان شايعترين و پرطرفدارترين روش خودكشي خوردن قرص زياد است. به طوري كه تقريبا دو سوم زنان و يك سوم مرداني كه خودكشي ميكنند، قرص ميخورند. در بين قرصها هم، بيشتر از همه قرصهاي ضددرد و داروهاي ضدافسردگي براي خودكشي مورد استفاده قرار ميگيرند. شايعترين عللي كه تاكنون براي خودكشي به اثبات رسيده است،عبارتند از: اختلال افسردگي شيدايي، افسردگي وقايع پراسترس زندگي، اسكيزوفرني، سوءمصرف مواد و تنهايي و انزواي اجتماعي. به طور مثال ثابت شده است كه خطر خودكشي در بيماران دچار افسردگي شديد، در حد 51 درصد است. در مواردي كه احتمال خودكشي وجود دارد، بايد فرد را فورا به مطب يك روانپزشك يا بخش اورژانس روانپزشكي يك بيمارستان برد. گاهي تصميم به خودكشي آنقدر قوي است كه حتي يك لحظه غفلت هم موجب عوارض جبرانناپذير ميشود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 230]