واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: یبوست را اینگونه معنا کردهاند «تأخیر یا مشکل در اجابت مزاج که دو هفته یا بیشتر طول کشیده و باعث رنج و عذاب بیمار گردد.» با رشد کودکان تغییراتى در رودهها و روده بزرگ آنها به وجود مىآید که تعداد دفع مدفوع روزانه را کاهش مىدهد. بنابراین کم شدن مدفوع دلیل یبوست نیست. اگر یبوست را به معناى «تخلیه نشدن کامل قسمت پایین روده بزرگ» تعبیر کنیم، حتى کودکانى که عمل دفع را به طور روزانه ولى به مقدار کم انجام مىدهند را مىتوان در این گروه قرار داد. نشت غیر ارادى مدفوع در لباس زیر کودکان مىتواند نشانهاى از یبوست باشد. یک سوم کودکان 6 تا 12 ساله ممکن است مبتلا به این بیمارى باشند. یبوست معمولاً براى اولین بار بین 2 تا 4 سالگى ظاهر مىشود. فشار براى تخلیه زمانى آغاز مىشود که مدفوع با قسمت داخلى مقعد تماس پیدا مىکند. اگر کودکى تمایل به دفع مدفوع نداشته باشد عضله تنگکننده قسمت خارجى مقعد را محکم کرده و به ماهیچههاى سرینى فشار وارد مىآورد. این اعمال مىتواند مدفوع را در قوس راست روده به عقب رانده و فشار جهت تخلیه را کم نماید. اگر کودک به طور مکرر از تخلیه شکم احتراز جوید، سرانجام مقعد باز شده و خود را با توده مدفوع نگه داشتهشده سازگار مىنماید و قدرت رانشى مقعد کاهش مىیابد. هر چه مدفوع زمان بیشترى در مقعد بماند سفتتر مىشود. عبور مقدار حجیم و سفت مدفوع احتمالاً باعث درد و ایجاد شکاف در مقعد مىگردد. چرخه احتراز از عمل دفع به خاطر ترس از دردناک بودن ممکن است پیشرفت کرده و باعث احتباس مدفوع و دفع آن به طور اتفاقى گردد. وضعیتى که اصطلاحا به آن «یبوست عملکردى» مىگویند. بیشتر کودکانى که دچار این بیمارى هستند اینگونه یبوست را تجربه مىکنند به هر حال یبوست به ندرت دلیل عضوى (ارگانیک) جدى دارد. این نوع یبوست بیشتر در کودکان بالاى یکسال تشخیص داده مىشود. عبور اتفاقى مدفوع حجیم نشاندهنده یبوست عملکردى مىباشد. اگر کودک بعد از مدتى که براى رفتن به توالت آموزش دیده است خود را با مدفوع کثیف کند در نتیجه این نوع یبوست و تأثیر آن روى مقعد مىباشد. تقریبا سه چهارم بچههایى که دچار یبوست هستند در هنگام دفع احساس درد مىنماید. شرح حال کودکان مبتلا به یبوست نشاندهنده این است که اغلب در رژیم غذایى آنها مقدار فیبر کم مىباشد که به خاطر مصرف کم میوهها و سبزیجات است. در هنگام معاینه کودکان مبتلا به یبوست، پزشک باید در مورد عادات رفتن به توالت نظیر زمان تخلیه، وضعیتى که نشاندهنده احتباس مدفوع مىباشد (مثلاً ایستادن در حالت قرار دادن پاها روى یکدیگر، تکان خوردن، فشار به ماهیچههاى سرینى) دستیابى محدود به توالت و نرفتن به توالت سؤال نماید. معاینه مقعد با انگشت باید انجام شود تا تشخیص داده شود که آیا ورم کرده است یا به حالت نهفته مىباشد. ترک خوردن مقعد نیز دلیل وجود یبوست مىباشد. اگر معاینه مقعد وجود مدفوع را نشان دهد، عکسبردارى لازم نمىباشد. اگر معاینه مقعد امکان نداشته باشد و یا براى کودک ناراحتکننده باشد، رادیوگرافى شکمى ضرورت مىیابد. درمان یبوست اقدام فورى احتمالاً شانس رفع کامل یبوست را بیشتر مىکند. اهداف درمان شامل باز کردن مقعد در هم فشرده شده و سپس حفظ تخلیه رودهها به طور مرتب و روزانه مىباشد. شاید لازم باشد قبل از دارودرمانى ماهها به اشکال دیگر، کودک را درمان کرد. تعلیم خانواده با توضیح چگونگى وضعیت کودک پزشک خانواده مىتواند به پدر و مادر و یا پرستار کودک توضیح دهد که چرا کودک قادر نیست به طور مرتب و به اندازه طبیعى عمل تخلیه شکم را انجام دهد. ترس کودک از اجابت مزاج دردناک متداولترین محرک براى کودک است تا مدفوع خود را نگه دارد. احتباس مدفوع ندرتا رفتار مخالفتآمیز به حساب مىآید. علاوه بر این بىاختیارى مدفوع در کودک معمولاً براى او قابل کنترل نیست. تغییر در رژیم غذایى معمولاً براى کودکان مبتلا تغییر در رژیم غذایى توصيه مىشود. یک آزمایش کنترلکننده تصادفى نشان داده است که استفاده از غذاهاى سرشار از فیبر بیش از دارو، بخصوص در کودکان مبتلا به بىاختیارى مدفوع مؤثر بوده است. در مطالعهاى دیگر معلوم شده است که ممکن است یبوست نشانه عدم تحمل شیر در بعضى کودکان باشد. باز کردن مقعد: در کودکان بزرگتر از دو سال مىتوان تنقیه با مواد روغنى معدنى و به دنبال آن تنقیه با فسفات را انجام داد. حفظ وضعیت هدف دفع مواد نرم داخل رودهها یک یا دو بار در روز مىباشد. اطمینان از عمل دفع به طور مرتب مهم است؛ چون بسته شدن مقعد مىتواند مجددا عود نماید و چرخه یبوست دوباره شروع شود. اگر با درمان رژیم غذایى بعد از 6 ماه کودک بهبود نیافت، مراجعه به متخصص گوارشى کودکان ضرورى است. FuJuirah
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 365]