تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816089906
روى حرف خود بايستيد
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
براى دفاع از حق خويش، پيش از هر چيز، بايد حقوق خود را بشناسيد و آن گاه چگونگى اِعمالش را ياد بگيريد. در هر منازعه، انسان علاوه بر روش جنگ يا گريز، مىتواند از شيوه نيرومند گفتوگو استفاده كند. همه چيز به اين بستگى دارد كه بتواند قاطعانه صحبت كند؛ صرف آشنايى با حقوق ويژه كافى نيست و براى اين منظور، آشنايى با پارهاى از مهارتهاى كلامى لازم است با برخى از اين مهارتها، بيشتر آشنا مىشويم: 1. پافشارى در بيان خواسته اين روش معمولاً اولين روشى است كه آموزش داده مىشود. افراد معمولاً پس از بيان درخواست خود و شنيدن «نه»، سكوت مىكنند و تسليم مىشوند. بايد توجه داشته باشيد كه طرف مقابل شما، مثل بقيه، بيش از چند «نه» در ذخيره ندارد و شما به كمى مقاومت احتياج داريد. يكى از مهمترين جنبههاى قاطعيت در گفتوگو، استقامت و روى حرف خود ايستادن است. شما بايد ياد بگيريد كه بدون عصبانيت و بى آن كه كنترل خود را از دست بدهيد، روى حرف خود بمانيد و استقامت به خرج دهيد. بيشتر اوقات براى آن كه در برخوردها و درگيرىها پيروز شويد، بايد استقامت به خرج دهيد و روى حرفتان بمانيد. شخص بىقاطعيت، در برابر كمترين مقاومت طرف مقابل و در برابر اولين چرا و با شنيدن نخستين استدلالى كه شخص مقابل در حمايت از نظرش مىكند، تسليم مىشود و ميدان را خالى مىكند. شخص بىقاطعيت، براى تجهيز شدن به سلاح پايدارى، نبايد در جواب «چراها»، به عذر و بهانه متوسل شود؛ مهم اين است كه چيزى را مىخواهد و بايد سرزنشهاى ديگران را فراموش كند. به طور خلاصه، براى پيدا كردن قاطعيت كلامى، يك راه اين است كه بىتوجه به گوشزدهاى ديگران، موضوعى را تكرار كنيم. در اين روش، بى آن كه تحت تأثير گفته سايرين قرار بگيريد، خونسرد و محترمانه روى حرف خود بايستيد و نظر خود را به طرف مقابل بقبولانيد. هدف، تكرار يك جمله و عبارت نيست؛ منظور اين است كه در هر عبارتى كه انتخاب مىكنيد، درس مقاومت و پايدارى ياد بگيريد. 2. پافشارى در «نه» گفتن پافشارى در «نه» گفتن، شكلى از پافشارى در بيان خواسته است. در اين روش، فرد در برابر سماجت ديگران، براى قبولاندن يك نظر - براى مثال به فروش رساندن يك كالا يا دستيابى به يك وسيله - روى گفتن «نه»، پافشارى مىكند. البته مىتوان از كلمات ديگرى استفاده كرد يا شكل رد و انكار را به گونههاى مختلف بيان داشت؛ ولى جوهر پيام، بايد عدم قبول را در برداشته باشد. براى اين كار، از عباراتى نظير علاقهاى به اين كار ندارم، نه نمىتوانم و...، استفاده كنيد. فرد بدون توجه به سؤال و گفتههاى ديگران، حرف خودش را مىزند. ما عادت كردهايم كه به پرسش ديگران پاسخ دهيم؛ زيرا خيال مىكنيم كه وقتى كسى با ما صحبت مىكند، بايد حتماً جوابى داشته باشيم و بايد نسبت به هر آن چه مىگويد، واكنشى نشان دهيم. براى رهايى از شر سلطهجويى، به تمرين در «نه» گفتن نياز است. 3. توافق خيلىها مىپرسند كه اگر طرف مقابل در برابر قاطعيتها تسليم نشد، آن گاه چه كنيم؟ جواب اين است كه عزت نفس، نسبت به هر چيز ديگر مقدم است. در نتيجه، اگر عزت نفس خود را در جريان اِعمال حق خود محترم شمرديد و رعايتش كرديد، حتى اگر بىدرنگ به خواسته خود نرسيد، احساس خوبى خواهيد داشت. در اين گونه مواقع، شما مىتوانيد به مصالحه عملى و مؤثرى برسيد؛ براى مثال، مىتوانيد با رعايت نظر طرف مقابل، فرصتى براى تعمير يا تعويض كالايتان تعيين كنيد؛ البته اگر اين مصالحه به قيمت زير پاگذاشتن عزت نفس باشد، توصيه نمىشود. در واقع، بايد ببينيم در كجا بايد دست به مصالحه بزنيم و از قاطعيت كلامى بپرهيزيم. مواردى پيش مىآيد كه به خرج دادن قاطعيت، عاقلانه نيست؛ يكى از آنها هنگامى است كه بروز حوادث، دور از كنترل شماست. در اين مواقع، قاطعيت به خرج دادن، احمقانه و چه بسا خطرناك است. در درگيرىهاى حقوقى و يا در مواردى كه احتمال آسيبهاى جسمى وجود دارد، بايد حتىالمقدور از موضع خود عدول يا سكوت كنيد و حرفى نزنيد؛ بلكه بايد به گونهاى عمل كنيد كه با حفظ مصالحه، به عزت نفس شما آسيب وارد نشود. 4. توسعه روابط اجتماعى براى ايجاد روابط اجتماعى، توجه و گوش فرا دادن به افكار و احساسات ديگران، اهميت اساسى دارد. مردم معمولاً به طور غيرمستقيم اطلاعات خويش را ارائه مىدهند كه مىتوان از آنها به عنوان سرنخ براى ايجاد ارتباط مناسب استفاده كرد. مهارت لازم ديگر، ارتباط مؤثر و شناساندن خود است. وقتى از تمايلات و خواستههاى خود صحبت مىكنيد و ديدگاهها و واكنشهاى خود را عيان مىسازيد، ارتباط بهترى ايجاد مىشود. اگر تنها به گفتههاى طرف مقابل توجه كنيد و از خود مايهاى نگذاريد، چه بسا همصحبت شما نيز به تدريج سكوت كند. بايد نظرتان را با صراحت مطرح كنيد و از احساساتتان با ديگران صحبت كنيد. اين بيان، هم شامل احساسات مثبت و هم منفى مىشود. اگر مايل نيستيد وسيلهاى را در اختيار دوست خود بگذاريد، صراحتاً آن را بيان كنيد و از احساس خود نيز بگوييد؛ مثلاً بگوييد: «از در اختيار گذاردن اتومبيل معذورم؛ زيرا احساس نگرانى شديدى پيدا مىكنم». اگر دوست در مقام نصيحت و پاسخگويى، بىمورد بودن طرز فكر و احساستان را پيش كشيد، مىتوانيد خيلى ساده بگوييد: «بله، شايد حق با شما باشد؛ اما به هر صورت، چيزى است كه وجود دارد و احساسى است كه فعلاً دارم». وقتى با دوست خود صحبت مىكنيد، تا مىتوانيد در چشمان او نگاه كنيد؛ زيرا نگاه نكردن، به چشم مخاطب از مهمترين نشانههاى تشويش و اضطراب است. 5. خود را به خنگى زدن اين روش به خصوص در برخورد با انتقاد، خيلى مؤثر است. در روبهرو شدن قاطع با انتقاد سلطهجويانه، لازم نيست منكر انتقاد شويد يا موضع تدافعى بگيريد و انتقاد را با انتقاد جواب دهيد. در اين صورت، لازم است كارهاى زير را انجام دهيد: الف) حقيقت انتقاد ديگران را بپذيريد؛ براى مثال، دخترى كه مادر سختگيرش يك لحظه از دخالت در كار او دست بر نمىدارد، مىتواند خودش را به خنگى بزند و خيلى راحت با آن برخورد كند: مادر: «باز كه تا ديروقت بيرون بودى»؟ دختر: «درست است؛ ديشب باز هم تا ديروقت بيرون بودم». ب) درستى احتمالى گفتههاى انتقادآميز ديگران را بپذيريم (پذيرش اشتباه). در مورد مثال بالا، اگر مادر، دختر را صريحاً به اشتباهكارى متهم كند، دختر باز هم مىتواند از روش فوق استفاده كند و از معركه نجات يابد. به مثال زير دقت كنيد: مادر: «اگر بخواهى شبها دير به منزل بيايى، ممكن است دوباره مريض شوى». دختر: «مادر! شايد حق با شما باشد» يا «احتمالاً درست مىگوييد» يا «قبول دارم؛ اگر تا ديروقت بيرون نمىماندم، احتمالاً بيشتر مىخوابيدم». ج) مىتوانيم واقعيات موجود در گفتههاى منطقى را كه مردم از آن براى سلطهجويى بر ما استفاده مىكنند، قبول كنيم (توافق با اصول). به طور كلى، در اين روش، فرد در برابر انتقاد سلطهجويانه، با پذيرفتن واقعيت، پذيرفتن اصول يا پذيرفتن اشتباه روبهرو مىشود. براى اين منظور، مىتوان از فردى خواست تا درصدد انتقاد از پوشش، نحوه غذا خوردن، خصوصيات اخلاقى و... ما برآيد و ما با همين روش با او برخورد كنيم. در واقع، در اين گونه تمرينات، شما ياد مىگيريد كه دقيقاً روى حرف انتقاد كننده فكر كنيد و ياد مىگيريد كه شنونده خوبى باشيد و به جاى پيشداورى نسبت به كلمات انتقاد كننده، به آنها آن طور كه هست توجه كنيد. 6. تأييد منفى براى نشان دادن قاطعيت بيشتر در زندگى با ديگران، بايد بتوانيم با انتقاد ديگران روبهرو شويم. گاهى ممكن است اشتباهاتى از ما سر بزند. براى برخورد درست با اشتباهاتى كه مىكنيد، بايد به روشى تجهيز شويد و بدانيد كه اشتباه، تقصير نيست. اگر در مواجهه با اشتباه، به شيوه قاطعيت مجهز نباشيد، تحت تأثير احساس تقصير و اضطراب از ناحيه ديگران، زير سلطه مىرويد و يا حالت تدافعى مىگيرد و منكر اشتباه خود مىشويد و به اصطلاح، براى عقب نماندن، شما هم از انتقاد كننده، انتقاد مىكنيد و در هر حال، حال و روزتان از آن چه هست، بدتر مىشود. واكنش درست در برابر اشتباه چيست؟ خيلى ساده است؛ اشتباه، جز اشتباه، چيز ديگرى نيست و بايد آن را به همين شكل بپذيريد. نام اين روش، «تأييد منفى» است و براى مواجهه حساب شده با اشتباه، مىتوان از آن استفاده كرد. اگر اشتباهى مرتكب شده، با عكسالعمل خصمانهاى روبهرو شديد، خيلى ساده آن را قبول كرده، انتقاد كننده را تأييد كنيد؛ مثلاً اگر كسى گفت: «خوب پيشرفت نمىكنى»، در پاسخ بگوييد: «بله، حق با شماست؛ جديت لازم را به خرج ندادم» (تأييد منفى). در انتقاد به شايستگىها، عادتها و يا وضع ظاهرمان هم مىتوانيم با اين روش مواجهه شويم. به مثال زير دقت كنيد: انتقاد كننده: «على! درست نيست آدمى با شخصيت تو، اين طورى راه برود». على: «بله، خودم هم متوجه شدهام كه بدجورى راه مىروم» (تأييد منفى). انتقاد كننده: «چرا موهاى سرت را زياد كوتاه كردى؟ اصلاً بهت نمىآيد». شما: «بله، كار مضحكى كردم؛ خودم هم خوشم نمىآيد». (تأييد منفى). نكته مهمى كه بايد متذكر شد، اين است كه در مسائل حقوقى و جسمانى، از اين روش استفاده نكنيد. اگر كسى به شما بگويد: «چرخ اتومبيل شما از روى پايم گذشت»، واكنش مناسب اين نيست كه بگوييد: «بله، موافقم چه كار مضحكى كردم»؛ بلكه بهتر است بگوييد: «بفرماييد براى معالجه پايتان چه كار مىتوانم انجام دهم». 7. پرسوجوى منفى در مواجهه با كسانى كه با آنها صميمى نيستيد و روابط رسمى داريد، روش «خود را به خنگى زدن»، مفيد و مناسب است؛ اما اگر شخص انتقادكننده، كسى است كه با او در تماس دائم هستيد، بايد كارى كنيد كه او هم درس قاطعيت را بياموزد و ميل سلطهجويىاش كاهش يابد. براى اين هدف، روش «پرسوجوى منفى» را توصيه مىكنيم. در اين روش نيز انتقاد، انكار نمىشود و شما نبايد موضع تدافعى بگيريد و مقابله به مثل كنيد و به جاى همه اين كارها، بايد اطلاعات بيشترى از او بگيريد و كارى كنيد كه او توضيح بيشترى بدهد و انتقادش را بشكافد. براى درك مفهوم «پرسوجوى منفى»، به تفاوت ميان دو جمله شبيه به هم كه در جواب يك انتقاد واحد داده شده، توجه كنيد؛ فرض كنيد همسرتان از رفتن شما به يك ميهمانى، دلگير است و دلگيرى خود را بيان مىكند. شما به دو شكل مىتوانيد واكنش نشان دهيد: 1. نمىفهمم ميهمانى رفتن من، چه اشكالى دارد؟ 2. حالا چطور شده كه از ميهمانى رفتن من دلگير شدهاى؟ جمله اول، واكنشى صريح و غيرتدافعى است كه شما با روش «پرسوجوى منفى»، با همسرتان برخورد كردهايد و با لحنى ملايم، خواستار توضيح بيشترى هستيد تا نظرش را با شما در ميان بگذارد؛ اما جمله دوم، كاملاً تدافعى است و لبه تيغ حمله را متوجه همسرتان مىكند. در شكل دوم، همسرتان، پاسخ شما را به دل مىگيرد و آن را عليه خود تفسير مىكند. در روش پرسوجوى منفى، شما مىتوانيد هر پاسخ از طرف مقابل را با روش پرسوجوى منفى، بيشتر بكاويد تا به جايى برسيد كه علت اصلى ناراحتى و ناخرسندى فرد را بيابيد. مسائلى چون سر وقت حاضر شدن، وقت اختصاص دادن، طرز لباس پوشيدن، آراستگى، نظافت، پول دادن، پول گرفتن، تقسيم كارها، قبول مسئوليت در قبال بچهها و چيزهايى از اين قبيل، از مسائل معمولى مورد اختلاف زوجين مىباشند. با روش پرسوجوى منفى در هر يك از زمينههاى فوق، مىتوان به درك ناراحتىهاى فرد مقابل رسيد و از طريق صحبت و مذاكره، توافقى ميان خواستههاى طرفين به وجود آورد. نكته آخرى كه تذكر آن لازم است، اين است كه در روابط متقابل و پيچيده زندگى روزمره، به منظور اعمال قاطعيت و شهامت روزافزون، آشنايى بيشتر با حقوق پايه و نيز به كار بستن مستمر روشهاى مقابلهاى شجاعانه، لازم است. در يك رابطه زنده، اين روشها مىبايد با هم و با توجه به شرايط، استفاده شوند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 322]
-
گوناگون
پربازدیدترینها