واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: فیلم ناتمام آن دختر دبیرستانی... لااقل انسان باشیم چند شب پیش ، فیلمی را تا نیمه تماشا کردم و هنوز که هنوز است ، در فکر آن دختر دبیرستانی داخل فیلم هستم .آن شب ، در فرهنگسرای هنر ، برای دیدن فیلم "درباره الی..." دعوت بودم ؛ قرار بود ساعت 9 ، فیلم شروع شود ولی اعلام کردند که فیلم هنوز نرسیده و از مهمانان دعوت کردند تا رسیدن این فیلم سینمایی ، یک فیلم کوتاه ببینند .ابتدا ، فیلمی مستند درباره پیتزا پخش شد، فیلم به پایان نرسید و باز فیلم دیگری بر پرده رفت تا "درباره الی..." برسد.فیلم درباره دختران دبیرستانی مشهدی بود که همراه مربیان خود ، برای شرکت در مسابقات ورزشی دانش آموزان ، به یک اردوگاه در تهران رفته بودند.آغاز این فیلم- که اسمش را فراموش کرده ام- صحنه های بسیار شادی از سرزندگی دختران ورزشکار دبیرستانی بود و شروع مسرت بخشی داشت تا این که... .خبر آمد فیلمی از یکی از دختران زیبای تیم مشهد در لباس زیر در موبایل های اردوگاه ، بلوتوث می شود.قضیه از این قرار بوده که از او ، به هنگام تعویض لباس ، مخفیانه توسط موبایل فیلمبرداری شده و سپس موبایل به موبایل ، در اردوگاه پخش شده بود و از ان لحظه به بعد، این دختر ، شوک زده و مبهوت ، حتی قادر به سخن گفتن نبود.با تلاش های مربیانش ، مسوول اردوگاه ، متقاعد شد که همه موبایل های موجود در اردوگاه را جمع و فیلم را از موبایل هایی به آنها بلوتوث شده اند را پاک کند اما مقاومت هایی می شود و بدتر از همه این که تا قبل از این اقدام ، تعداد زیادی از اردوگاه خارج شده بودند و این خبر ، پتک دیگری بود بر سر دختر نوجوانی که حالا دیگر به خودکشی می اندیشید مخصوصاً این که به یاد حرف هایی می افتاد که دیگران درباره اش می زدند:" دیگر نمی تواند سرش را بالا بگیرد... پدر و مادرش بفهمند چه می شود... مگر می تواند ازدواج کند؟ و ... "... و در این هنگام ، "درباره الی..." رسید ، فیلم قطع شد و این در حالی بود که همه می پرسیدند ، سرنوشت این دختر زیبا چه می شود؟!متاسفانه باید به تلخی گفت که استفاده نادرست و جنایتکارانه از ابزارهای مدرن در جامعه سنتی ایران ، واقعیت تلخی است که هزینه های فراوانی را بر آن تحمیل کرده است و بی جنبه بازی برخی افراد ، مانند کسی که در این داستان ، از آن دختر فیلم برداری کرده بود و مانند همه کسانی که فیلم را برای دیگران بلوتوث کردند ، همواره ، قربانی گرفته است.بیایید فارغ از این که دینداریم یا لامذهب ، حداقل انسان باشیم و انسان های دیگر و حریم های خصوصی شان ، احترام بگذاریم ، به ویژه ان که در جوامع سنتی مانند ایران ، حریم خصوصی ، حرمت بیشتری دارد و نقض آن ، بی وجدانی بیشتری می طلبد.راستی! گر کسی این فیلم را دیده ، بقیه اش را برای من و بقیه تعریف کند.منبع: بحران اخلاق در وب
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 133]