تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835185090
هزینه‌های یک تصمیم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > جوادی، علی - علی جوادی این روزها اخباری شنیده می‌شود که از صمیم دل آرزو می‌کنیم درست نباشد. اخباری که اگر اتفاق بیفتد دوباره ورزش ما را درگیر چالش‌هایی سخت می‌کند که فرار از آن شاید به آسانی ممکن نباشد. شنیده شده سازمان تربیت‌بدنی تصمیم دارد برخی از رؤسای فدراسیون‌های ورزشی از جمله بوکس و تنیس روی‌میز را کلاً از فضای ورزش کشور دور کند و مکان خدمت برخی دیگر از رؤسای فدراسیون‌ها از جمله بسکتبال، شنا و هندبال را تغییر دهد. شنیدن این خبر (البته بخشی از آن) آنقدر غیرمنطقی به نظر می‌رسد که هر ورزشدوستی آرزو می‌کند این شنیده جزو همان اخباری باشد که بلافاصله تکذیب می‌شود. اینکه رئیس فدراسیون تنیس روی‌میز چه عملکردی داشته و آیا اهالی این رشته رفتن او را از سازمان ورزش طلب کرده‌اند یا خیر موضوعی است که ارزشی کاملاً فنی دارد اما در مورد 4 فدراسیون دیگر باید گفت اتخاذ این تصمیم مشکلات ورزش ما را چند برابر می‌کند. محمود مشحون پس از سال‌ها بسکتبال ما را دارای اعتباری فراقاره‌ای کرده و مدتهاست که استاندارد‌های خود را در این رشته مانند چین از سطح آسیا بالاتر برده‌ایم. بعد از نیم قرن به المپیک رفته‌ایم و قهرمانی جام ملت‌ها و باشگاه‌های آسیا را دراختیار داریم. در فدراسیون شنا هم همین روند حاکم است. شناگران و شیرجه‌روهای ایرانی و بازیکنان واترپلو مدتهاست که با رکوردهایی که سال‌ها دست نخورده مانده بود، فاصله گرفته‌اند و آخرین بار در ویتنام رکورد شکستند. این فدراسیون در بحث مدیریتی هم آنقدر موفق بود که 9 سال دبیرکل کنفدراسیون شنای آسیا بود و در این مدت توانست دبیرخانه کنفدراسیون را به ایران منتقل کند. در بوکس و هندبال هم هیچ‌کس نمی‌تواند منکر تأثیر مدیریت دو مدیر شود. برای اولین بار تیم امیدهای هندبال مجوز حضور در جام‌جهانی را گرفت و در بوکس هم حضور سپهوند در جمع برترین‌های جهان و طلای مظاهری در بازی‌های آسیایی اخیر نمونه آخر آن بود. اگر قرار باشد تغییراتی که این روزها در گوش برخی مدیران سازمان ورزش زمزمه می‌شود، شکل واقعی به خود بگیرد همان اتفاقی می‌افتد که 5 سال پیش در کمیته ملی المپیک افتاد و ما یکی از 8 کرسی اجرایی IOC را از دست دادیم. سال‌ها از آن انتخابات دمکراتیک و غیرورزشی گذشت تا همه متوجه ظلمی بشوند که در حق ورزش ایران روا داشته شد. متأسفانه این اتفاق در انتخابات سال گذشته کنفدراسیون شنای آسیا هم افتاد و فشارهایی که از داخل کشور به اجلاس رؤسای فدراسیون‌های عضو تزریق می‌شد رئیس فدراسیون شنای ایران را وادار کرد قید حضور در انتخابات دوره جدید کنفدراسیون را بزند. ورزش ایران در بسیاری از مقاطع مورد ظلم قرار گرفت اما این بار به دلیل حضور سجادی و قاسمی در بدنه مدیریتی سازمان ورزش همه انتظار دارند چنین مواردی مشاهده نشود. برکناری رؤسای فدراسیون‌ها اصلاً کار سختی نیست چون کار یک امضاست اما این ورزش است که باید تاوان آن تصمیم و آن امضا را بدهد همان‌طور که فوتبال مدتهاست در حال پرداخت تاوان تصمیمی است که هیچ ارتباطی با آن نداشت. این همان ظلمی است که امیدواریم مدیران سازمان تربیت‌بدنی به آن رضایت ندهند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 444]
-
گوناگون
پربازدیدترینها