واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: روزهای تنهایی مادر نجوم ایران!استاد آلینوش طریان، بانوی نجوم ایران سی سال پس از جدایی از دانشگاه و دانشجویانش هنوز هم مادرانه خاطرات روزهای حضور در كلاس درس را مرور میكند و مهربانی و عشق به دانشجو را رمز ماندگاری و جاودانی استادان میداند. او كه به عشق مادری کردن برای فیزیک ایران، هیچگاه طعم مادر شدن را نچشیده، در روزهای تنهایی خود در اتاق كوچكش در سرای سالمندان توحید تهران از دانشجویانش به عنوان بچههایش یاد میكند، فرزندانی كه شاید آن قدر فراموشكار بودهاند كه سالهاست، نگاه مهربان مادر را كه بر در اتاقش دوخته شده پاسخ نمیدهند.
همزمان با روز مادر به دیدار مادر نجوم ایران رفتیم تا از خاطرات و شور و شوق جوانی و دلتنگیهای روزهای پیریاش بشنویم. اما كهولت سن و بیماری، گفتن از گذشته را برای او بسیار دشوار ساخته بود و به جای او ما برایش از جاودانگی عشق مادر سخن گفتیم. عشقی كه نه فقط فرزند، كه همه آدمیان را از وسعت خود سیراب می كند؛ و او هم شنید و با لبخندهایی گرم، پاسخمان داد. نخستین بانوی استاد فیزیک ایران كه سابقه 30 سال تدریس در دانشگاه و پایهگذاری نخستین رصدخانه و تلسکوپ خورشیدی تاریخ نجوم ایران را در كارنامه خود دارد و با علاقه وافر به توسعه علم و دانش در این سرزمین، منزل مسکونی خود را نیز طبق وصیتنامهاش به ارامنه جلفا و دانشجویانی که محل اسکان مناسبی ندارند بخشیده است، امروز در 88 سالگی در خانه سالمندان خاطرات روزهای خوش درس و دانشگاه را مرور میكند.
آلینوش طریان كه در سال 1299 در خانواده ای ارمنی به دنیا آمد، پس از طی تحصیلات مقدماتی به دانشگاه تهران رفت و در خرداد سال 1326 با درجه لیسانس فیزیک ازدانشکده علوم دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. وی درمهرماه همان سال به سمت کارمند آزمایشگاه فیزیک دانشکده علوم استخدام شد و یک سال بعد به عنوان متصدی عملیات آزمایشگاهی در دانشکده علوم منصوب شد. طریان مدتی بعد با هزینه شخصی به بخش فیزیک اتمسفر دانشگاه پاریس رفت و دانشنامه دکتری دولتیاش را از دانشگاه علوم پاریس در سال 1956 میلادی (1335 شمسی) دریافت کرد. طریان به رغم امكان تدریس در دانشگاه سوربن به ایران بازگشت و با رتبه دانشیاری در رشته ترمودینامیک در گروه فیزیک مشغول به کار شد. در سال 1338 دولت فدرال آلمان غربی بورس مطالعه رصد خانه فیزیک خورشیدی را در اختیار دانشگاه تهران قرار داد كه وی برای این بورس انتخاب شد و از فروردین سال 1340 به مدت چهار ماه به آلمان رفت و بعد از انجام مطالعات به ایران بازگشت. دكتر طریان سه سال بعد درتاریخ 9 خرداد 1343 به مقام استادی ارتقا پیدا کرد و بدین ترتیب او اولین فیزیکدان زن است که در ایران به مقام استادی رسید.
درتاریخ 29 آبان سال 45 عضو کمیته ژئو فیزیک دانشگاه تهران انتخاب شد و در سال 48 رسما به ریاست گروه تحقیقات فیزیک خورشیدی موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران منصوب شد و در رصدخانه فیزیک خورشیدی که خود وی در بنیانگذاری آن نقش عمده ای داشت، فعالیت خود را آغازکرد. دكتر طریان در سال 58 تقاضای بازنشستگی داد و به افتخار بازنشستگی نائل شد. به نقل از:http://www.parssky.com/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 327]