پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851156323
علامت های سوال برابر عکاس خبری
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > ظهیرالدینی، محمود - کودکی که پس از انقلاب متولد شد و در زمان جنگ رشد کرده بود، اکنون دچار بیماری لاعلاج شده و در آستانه مرگ قرار دارد. این اتفاق نظروجود دارد که عکاسی خبری، پس از انقلاب در ایران متولد وبا جنگ به نقطه اوج رسید، پس ازآن باورودنسل جوان وخوش ذوق به این رشته مسیر ترقی ورشد بخوبی درحال طی شدن بود و این تنها حرف عکاسان نیست، آنچنان که اسنادش در مسابقات جهانی عکاسی نیز وجود دارد. ولی چند سالی است که انگار همه چیز دست به دست هم داده‌اندتا عکاس خبری خانه‌نشین شود. امروز پرسش‌های مختلفی در این باره مطرح است: نخست اینکه آیا در دانشگاه، اساتید رشته عکاسی و دانشجویان و فارغ‌التحصیلان، وظیفه خویش را برای رشد صعودی عکاسی خبری در کشور انجام داده‌اند؟دوم اینکه آیا رسانه‌های خبری درست و به جا از عکس استفاده می‌کنند یا نه، و این بخش از کار را در چه درجه اهمیتی قرار داده‌اند؟سوم اینکه آیا عکاسان خبری، آنطور که باید درصحنه های خبری حضور داشته اند وبه وظیفه خود عمل کرده‌اند؟در این میان بی‌شک حتماً برای عده زیادی از عکاسان خبری سؤال و مشکل عمده‌تری وجود دارد و آن اینکه آیا آزادی عمل برای عکاس خبری وجود دارد و در صورت ثبت لحظات خاص ، کدام رسانه برای انتشار آثار عکاس آمادگی دارد؟آیا اساسا جامعه، ازمردم کوچه وخیابان گرفته تامسوولان به عکاس اعتماد دارندیا نه، واگر اعتمادی بوده به آن خدشه وارد شده است؟بررسی این پرسش ها در حوزه‌های خود شاید بتواند ما را به آسیب‌شناسی حوزه عکاسی خبری رهنمون سازد.تنها نوشتن کافی نیست، با نگفتن و ننوشتن هم کسی از مشکلات این کار مطلع نمیشود.عکاسان خبری مطبوعاتی باید دغدغه‌های خود را در این زمینه ثبت کنند تا به کمک انجمن‌های صنفی ،رسانه ها و ارگان های ذیربط مشکلات این حوزه بررسی و تبیین شود.در این راستا قصد دارم در آینده تجربیات و مشاهدات خود را از شیوه برخورد رسانه‌ها با عکس، رسالت عکاسان خبری و... منعکس و منتشر کنم تا دردها و دغدغه‌ها ثبت شده و شاید دردمندان، همدرد و هم‌داستان شوند. امید آنکه راهی گشوده شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-