واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > فروتن، پیام - این روزها نام گذاری ایستگاه متروی تئاتر شهر تبدیل به یکی از موضوعات داغ حوزه تئاتر شده است. گویا در دوره مدیریت پیشین تئاتر شهر و بر اساس تفاهم انجام شده با مترو قرار بود این ایستگاه با عنوان تئاتر شهر نام گذاری شود؛ اما با افتتاح ایستگاه مزبور مسافران مترو با تابلوی ایستگاه ولی عصر (عج) مواجه شدند. این بدقولی باعث شد تا مدیریت خانه تئاتر واکنش نشان داده و از شورای شهر بخواهد تا نام این ایستگاه را به تئاتر شهر تغییر دهد. تئاتر امروز کشور با مشکلات عدیده ای روبروست. مشکلات کوچک ، بزرگ و غول پیکری که از دیرباز وجود داشته و انگار دیگر چاره ای برای حل و فصلشان وجود ندارد. از قرار دادهای تیپ گرفته که اصولا رعایت نمی شوند تا امنیت کاری و ممیزی های سلیقه ای و غیر کارشناسی. از انعقاد قراردادهای عجیب و غریب گرفته تا جریان بازرسی های تازه ای که در حوزه مدیریت اداره کل هنرهای نمایشی در دست انجام است. تمام این مسائل ریز و درشت باعث شده اند بدنه تئاتر کشور بیش از پیش نحیف و نزارتر شود. هنوز که هنوز است گروه های تئاتری از کارگاه دکور و خیاطی بی بهره اند و انبوه صحنه پردازی های بی کیفیت و نازل فضای نمایش ها را اشغال کرده اند. بازیگران و کارگردانانی را می شناسم که سال هاست از حضور بر روی صحنه بازمانده اند و امکانی برای کار و فعالیت خلاقه ندارند. نمایشنامه های بسیاری از دستیابی به بازار نشر باز می مانند و در کشوی نویسندگانشان خاک می خورند. ازگروه تئاتری خبر دارم که برای به روی صحنه رفتن کار اخیرش، تن به شش هفت بار بازبینی داده است و تنها 15 اجرا به او داده اند. تئاتری ها برای دریافت دستمزد اندکشان باید ماه ها و شاید بیش از یکی دو سال انتظار بکشند و در نهایت با هزار منت و با اقساط متعدد پولشان را دریافت کنند. سالن های تئاتر روز به روز فرسوده تر و از دور خارج می شوند. سنت تئاتر لاله زار نابود و سالن هایش یکی یکی تعطیل و هنرمندانشان بیکار شدند. دانشجویان تئاتر هر روز بی انگیزه تر از قبل می شوند و افق کاری و حرفه ای آینده خود را تاریک تر از قبل می بینند. این ها را لطفا سیاه نمایی تلقی نکنید. این ها حقایقی هستند که تئاتر امروز ما را به چاهی تاریک و بی انتها کشانده است و گویا راه حلی نیز وجود ندارد.تئاتر کشور نیاز به نام یک ایستگاه مترو ندارد. تئاتر ما نیازمند حل و فصل مشکلات ریز و درشتی است که تنها بخشی از آن عنوان شد. مدیریت خانه تئاتر در طول این سال ها چه فعالیت صنفی عمده ای را صورت داده است؟ جز بیمه هنرمندان که آن هم در صورت عدم وجود خانه تئاتر، به هر حال انجام می شد. حالا این مدیریت در تلاش است تا نام ایستگاهی را به نام تئاتر شهر بازگرداند. اگر تئاتر ما از جایگاه واقعی خود برخوردار بود؛ اگر تئاتری ها از منزلت واقعی خویش برخوردار بودند؛ اگر تئاتر و فرهنگ تئاتر در رگ و پی جامعه جاری بود و اگر جماعت تئاتری از دریچه دید مسئولان، در زمره طبقه برجسته و فرهیخته جامعه محسوب می شدند، ایستگاه مترو که سهل است بسیاری از المان ها و اماکن شهر به نام تئاتر و تئاتری ها مزین می شد. پس به خانه تئاتر پیشنهاد می شود به جای تلاش برای تغییراتی این چنین، به تغییر در بنیان های تئاتر کشور و ساز و کارهایش بیندیشد. به مدیرت تئاتر فکر کند و به بسیاری از معضلات جاری در پیکر رنجور تئاتر تهران و شهرستان ها.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 413]