واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > فروتن، پیام - امروزه به مدد نسخه های دی وی دی انواع و اقسام فیلم های روز جهان می توان در جریان تولید و ساخت بسیاری از مهمترین آثار سینمایی قرار گرفت. حتی می توان پشت صحنه بسیاری از فیلم ها را دید و از آن ها به عنوان کلاس درس سینما و هنر استفاده کرد. با تماشای این صحنه هاست که حیرت و افسوس به سراغ آدم می آید و وقتی این تلاش ها را با سینمای خودمان مقایسه می کنیم، افسوسمان دوبرابر می شود. در این میان حیرتمان وقتی بیشتر شد که از زبان طراح صحنه های جنگ سریال مختارنامه – آن هم از رسانه ملی - در جریان چند وچون همکاری ایشان با این پروژه قرار گرفتیم. مصاحبه ای تلویزیونی که بیشتر به افشای گاف های پروژه مختار می مانست تا هرچیز دیگر... محمود اردلان در یک برنامه صبحگاهی تلویزیونی صبح جمعه حاضر شد تا درباره طراحی صحنه های جنگ پروژه مختار صحبت کند. آن طور که وی توضیح داد، یک شب به او زنگ زده و از وی تقاضا کردند صبح فردا در صحنه فیلمبرداری حاضر شود. او از شوق خوابش نبرد و فردای آن شب، راس ساعت 6 صبح خود را به بیابانی در اطراف تهران رساند. همه چیز مهیای فیلمبرداری به نظر می رسید. از انبوه هنروران تا دکور ، صحنه و لباس. آقای اردلان از گروه کارگردانی 2 ساعت زمان تقاضا می کند تا یک صحنه جنگ را طراحی کند. زمان مزبور به او داده شد و صحنه یاد شده با طراحی محمود اردلان طراحی و طی یک جلسه (تا غروب آن روز) فیلمبرداری شد !زمانی که رسانه ملی از بروز چنین اتفاقی (طراحی فوری!) در جریان تولید و ساخت یکی از مهم ترین و شاخص ترین آثار تلویزیونی سال های اخیرش این گونه یاد می کند و آن را با کمال افتخار بازگو می کند، چگونه می توان به وجود کیفیت در آثار نمایشی تلویزیون اعتماد کرد؟ در کدامیک از آثار سینمای جهان، یک صحنه جنگی تنها در عرض 2 ساعت طراحی می شود و بدون وجود استوری برد و مقدمات لازم مقابل دوربین می رود ؟! از سوی دیگر معمولا صحنه های این چنینی توسط کرئوگراف های برجسته ای طراحی و اجرا می شوند که سال ها در این زمینه تخصص و تجربه داشته اند. کرئوگرافی یا طراحی حرکت، شاخه ای از هنرهای نمایشی است که برای آن تا مقطع کارشناسی ارشد، واحد درسی تعریف شده است. این در حالیست که محمود اردلان بیشتر سابقه ورزش های رزمی را در کارنامه خود ثبت کرده است تا حضور در عرصه های نمایشی وابسته به حرکت و کرئوگرافی.اما پرسش اساسی دیگری که در این میان بد نیست مطرح شود آن است که اگر صحنه های پرکار و پردردسری چون جنگ، تنها در عرض 2 ساعت طراحی و در عرض یک روز فیلمبرداری شده است، چرا سریال مختارنامه و ساخت آن 8 سال به طول انجامیده است؟! آن هم با صرف هزینه ای هنگفت؛ که بی شک آن چه این روزها شاهد آن هستیم، نتیجه همان فعالیت های دو ساعته و یک روزه است؛ نه تلاشی هشت ساله و نفس گیر.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 398]