تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819480328
شايع ترين اختلالات جنسي در زن
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
شايع ترين اختلالات جنسي شناخته شده براي زنان شامل كاهش ميل جنسي، ديسپاروني (آميزش دردناك)، واژينيسموس (انقباض دردناك و غيرارادي ماهيچه هاي واژن به هنگام دخول) و نرسيدن به اوج لذت جنسي (يا ارضا نشدن جنسي) است. ديسپاروني (آميزش دردناك): ديسپاروني حالتي است كه فرد در هنگام آميزش دچار درد ميشود. اين درد ممكن است در بدو ورود آلت مردانه به واژن يا در مراحل مختلف در طول دخول ايجاد شود. اين حالت درجات متفاوتي دارد و نسبت به اينكه در چه زماني پس از شروع نزديكي و در كجا فرد احساس درد مي كند، دلايل و درمانهاي متفاوتي دارد. يكي از دلايل شايع درد هنگام آميزش براي زنان خشكي واژن است. اگر خانم به هر دليل آمادگي دخول را نداشته باشد، اين عمل مي تواند بسيار دردناك باشد. در اكثر موارد خشكي واژن به دليل نداشتن پيش نوازي كافي است، يعني خانم اين فرصت را پيدا نكرده كه از نظر جسمي به محرك هاي جنسي پاسخ دهد و محيط واژن به اندازه كافي لغزنده نيست. از جمله دلايل و شرايط ديگري كه ميتواند باعث خشكي واژن شود داروهايي است كه فرد مصرف مي كند. در اين مورد مشورت با پزشك و يا مطالعه در مورد دارويي كه مصرف مي كنيد، مي تواند مفيد باشد. معمولا منابع خوبي در اينترنت در مورد داروهاي مختلف وجود دارد. از دلايل ديگر ديسپاروني يا آميزش دردناك، مي توان به جراحات و ضربه هايي كه در طول زمان به آلت تناسلي وارد شده، سابقه آزار جنسي، دوران پس از زايمان، دوران عادت ماهانه، بيماري هاي ناحيه تناسلي و برخي از سرطانهايي كه اعصاب آن منطقه را تحت تخريب قرار داده و نيز بيماري هاي مقاربتي درمان نشده اشاره كرد. برخي از پزشكان آميزش دردناك را جزو دسته اختلالات جنسي نمي دانند و برخورشان با بيماراني كه از اين حالت رنج مي برند، توام با شناخت كافي نيست. در اين موارد توصيه مي شود به پزشك ديگري مراجعه كرده و پيش از انجام معاينه، دردناك بودن ناحيه تناسلي خود را براي او بازگو نماييد. گاه ضرورت دارد، روان درماني هاي لازم پيش از انجام هر گونه معاينه اي صورت پذيرد. حالت ديگري كه افراد با آن روبرو مي شوند درد در هنگام دخول است. اين حالت ميتواند به دلايل متعددي باشد كه شايع ترين آنها عبارتند از: عفونت هاي دستگاه تناسلي و دهانه رحم، بيماريهاي مقاربتي درمان نشده، همزماني نزديكي و زمان تخمك گذاري، و در نهايت آماده نبودن فرد از نظر جسمي. مورد آخر دليل مراجعه درصد زيادي از زنان است بخصوص در اوايل برقراري رابطه جنسي. وقتي كه زوج ها براي پيش نوازي صرف مي كنند، صرفا جنبه عاطفي ندارد. در بدن زني كه براي داشتن رابطه جنسي آماده ميشود، تغييراتي صورت مي گيرد كه دخول را ساده تر مي كند. علت اين است كه بدن زنان طوري طراحي شده كه در هنگام دخول حداكثر آمادگي را براي باردار شدن فراهم كند، بنابراين وقتي كه خانمي آمادگي لازم را بر اثر پيش نوازي پيدا مي كند، رحمش به سمت بالا كشيده مي شود و اين كار به طول واژن اضافه مي كند تا توانايي گنجايش آلت مردانه را داشته باشد. در اين حالت ديواره هاي واژن پر خون شده و مواد لغزنده اي را ترشح مي كنند كه دخول را آسانتر مي كند. اين ديواره ها بر اثر پيش نوازي مناسب از يكديگر جدا شده و جاي دادن آلت مردانه را در واژن ساده تر مي كنند. بنابراين مي بينيم كه پيش نوازي خوشايند و به مقدار كافي تا چه حد مي تواند در كيفيت رابطه جنسي تاثير داشته باشد. واژينيسموس (انقباض دردناك و غيرارادي ماهيچه هاي واژن به هنگام دخول): در اين حالت هرگونه دخولي به واژن به شدت دردناك و حتي غيرممكن است، حتي انگشت خود فرد. در اين مواقع معاينات زنان و زايمان هم با مشكل روبرو مي شود چون بيمار حتي از فكر اينكه وسيله معاينه به واژن وي وارد شود وحشت دارد. چون اين اختلال جزو گروه اختلالات مربوط به درد است و تعريف هر فرد در مورد ميزان دردي كه تجربه مي كند با فرد ديگر متفاوت است، بنابراين نحوه برخورد پزشك و اطرافيان اين افراد در طول مدت درمان نقش بسزايي دارد. اولين مرحله در درمان اين اختلال باور كردن مريض و احساس درد وي است. پس از آن پزشك (در ايران) يا روان درمانگر جنسي به همراهي شريك جنسي فرد درمان را شروع مي كنند. به اين صورت كه فرد يك سري از ابزاري را دريافت مي كند كه مانند انگشت است و معمولا از اندازه انگشت سبابه تا اندازه آلت مردانه را دارد. فرد هر هفته وارد كردن يكي از اين ابزار را به همراه تمرين هاي تمركز و آرام كننده اعضاي بدن به داخل واژن تمرين مي كند تا زماني كه آخرين اندازه هم بدون درد وارد واژن شود. پس از آن به تدريج ورود آلت مردانه را به واژن تجربه ميكند. اين مرحله بايد بسيار آهسته و با توجه به پذيرش بيمار انجام شود. درمان واژينيسموس بسته به عوامل مختلف مي تواند تا بيش از يك سال طول بكشد. براي افرادي كه به دنبال راه حل هاي سريع تر هستند درمانهايي چون نزديكي كردن آقا با خانم در حالي كه خانم توسط پزشك بيهوش شده و يا فلج كردن عضلات اطراف و دهانه واژن با تزريق موادي چون بوتاكس در ايران گزارش شده كه در دراز مدت نه تنها اثر بهتري ندارد بلكه متواند اثر بسيار مخربي روي روابط زوج ها و تصويري كه زن از خودش دارد بگذارد. اين روش ها توصيه نمي شود. چنانچه زوج تنها با هدف بچه دار شدن مي خواهند اين اختلال را بر طرف كنند، مي توانند از لقاح با واسطه استفاده كنند يعني مايع مني مرد را به وسيله ابزاري مثل قطره چكان بلند وارد واژن زن كنند و آميزش را به طور مصنوعي انجام دهند. اين مسئله جنبه روحي و رواني دارد و نه جسمي (به جز موارد انگشت شماري كه گزارش شده جراحات و ضربات وارد آمده به ناحيه تناسلي موجب بروز اين مشكل شده). به عنوان مثال زني كه در دوران كودكي اش به او گفته شده كه ناحيه تناسلي اش مي تواند محل آبروريزي و گناه باشد و مرد ها مي توانند آسيب جبران ناپذيري به پرده بكارت او وارد كنند، در آغاز زندگي مشترك ممكن است چنين مشكلي را تجربه كند. واژينيسموس بيشتر در بين زوجهايي گزارش شده كه در فرهنگ و يا مذهبشان رابطه جنسي پيش از ازدواج شديدا منع شده و در عين حال بر تشكيل خانواده و داشتن فرزند تاكيد شده است. به عنوان مثال تازه ترين مقالات منتشر شده در پزشكي حاكي از شيوع اين اختلال در تركيه (مسلمان) و اسرائيل (يهودي) داشته است. نرسيدن به اوج لذت جنسي (ارگاسم): اين اختلال به حالتي گفته ميشود كه رسيدن فرد به اوج لذت جنسي با تاخير توام باشد و يا اينكه فرد اصلا اوج لذت جنسي را تجربه نكند. اين حالت كم و بيش در زنان اكثر مناطق جهان ديده مي شود. دليل اين مسئله آن است كه دختران از كودكي به حجب و حيا تشويق مي شوند. زماني كه همان دختر وارد رابطه مي شود و حالا به عنوان يك زن و شريك جنسي هم بايد وظايفي را انجام بدهد، شكستن حريمي كه در آن در ساعاتي از شبانه روز فرد بايد حجب و حيا را كنار گذاشته و از رابطه جنسي با همسرش لذت ببرد خيلي دشوار است. اين طرز فكر كه نهادينه شده، نمي تواند مانند يك كليد روشن و خاموش بشود. بنابراين فرد نمي تواند مهارهاي ذهني اش را بشكند و گاهي حتي اگر لذت هم ببرد نمي تواند و يا نمي خواهد آن را بروز دهد، از ترس اينكه مورد قضاوت قرار بگيرد و متهم شود كه زن سبك و هرزه اي است. بنابراين به مرور اين حالت رابطه جنسي را براي فرد از يك حالت خوش آيند به حالت وظيفه و بعضا توام با ترس تبديل مي كند. ترس از اينكه مبادا عكس العملي نشان بدهد كه همسرش تصور كند او هرزه است. در ابتداي شكل گيري رابطه جنسي هم اغلب اين ترس وجود دارد كه مبادا فرد متهم به اين شود كه پيش از اين رابطه جنسي ديگري را تجربه كرده است و براي همين مي داند كه چطور بايد در يك رابطه جنسي با طرف مقابل برخورد كرد و لذت هم برد. مورد بعدي كه ميتواند باعث اين اختلال شود تاثير معكوس بعضي از داروها بر روي مكانيسم مغزي افراد است. بطور مثال پژوهش ها گزارش داده اند كه بعضي از داروهاي ضد افسردگي ميتوانند بر روي رسيدن خانمها به اوج لذت جنسي اثر منفي بگذارند. اگر فرد متوجه اين تاثير شد بايد به پزشك خود مراجعه كند تا در صورت امكان دارو را تعويض كنند و يا مقدارمصرف آن را تغيير دهند اما حتما بايد اينكار توسط پزشك متخصص انجام شود و گرنه در دراز مدت تاثيرات داروي جديد و يا قطع سرخود دارو ميتواند موجب آسيب به فرد شود. با تمامي اين تفاصيل مي بينيم كه نقش آقايان در حل اختلالات جنسي خانمها تا چه حد ميتواند موثر باشد. اگر زني احساس راحتي كند و نگرانيهاي خود را بدون ترس از اينكه مورد قضاوت قرار بگيرد با شريك جنسي اش مطرح كند، درصد دچار شدنش به اين اختلالات و يا طولاني شدن درمانش تا حد زيادي كاهش پيدا ميكند. كاهش ميل جنسي: در مطالعات انجام شده و مشاهدات باليني در آمريكاي شمالي بيشترين دليل مراجعه در بين خانمهاي ۱۸ تا ۵۹ ساله را اين اختلال تشكيل مي دهد. كاهش ميل جنسي بر اثر عصبانيت و ناراضي بودن فرد از كل رابطه، خستگي و استرس ممكن است به وجود آيد. در اين مورد همدلي زوج ها و حمايتشان از هم مي تواند راه گشا باشد. در مرحله بعد مشاورين زوج ها و روان درمانگران جنسي هم مي توانند مفيد باشند. تنها اين نكته را بايد يادآور شد كه استفاده از رابطه جنسي به عنوان حربه در مقابل شريك جنسي خيلي معقولانه نيست و باعث كدورت بيشتر زوج ها از هم مي شود. وادار كردن فردي كه با كاهش ميل جنسي روبرو است براي داشتن رابطه جنسي هم اصلا كمكي به شرايط نمي كند. برخي از داروهاي ضد بارداري هم ميتوانند باعث اين حالت شوند مثلا برخي از انواع قرصهاي ضدبارداري و يا كپسول هاي زير پوستي در گزارشات نام برده شده اند. در اين صورت فرد با مشورت پزشك ميتواند وسيله جلوگيري اش را تغيير دهد. اما تا زماني كه از وسيله جلوگيري جديد مطمئن نشده ايد، بهتر است داروي قبلي را قطع نكنيد تا دچار بارداري ناخواسته نشويد. معمولا اگر زني به اختلال در ارگاسم دچار باشد و اين مساله مزمن شود، ممكن است بعد از مدتي دچار اختلال جنسي ثانويه شود كه همان كاهش ميل جنسي است. توضيح ساده اين قضيه آن است كه انسان دوست دارد كاري را انجام بدهد كه از آن لذت ميبرد. اگر فرد براي مدت ها رابطه جنسي داشته كه برايش خوشايند نبوده، بطور طبيعي از برقراري آن خودداري مي كند و يا نسبت به آن تمايلي نشان نمي دهد. بنابراين اين مهم است كه حتي اگر از طريق دخول به ارضا نرسيديد با تحريك كليتوريس به اوج لذت جنسي برسيد كه مغز خاطره خوبي را از رابطه جنسي به ياد بياورد و هر بار نااميد از دريافت لذت نباشد. صميميت زوج ها (بوسيدن، نوازش كردن، در آغوش گرفتن و غيره) بعد از هر بار برقراري ارتباط جنسي هم بسيار مهم است. اينكه زوج ها بدانند كه تنها براي رابطه جسمي شان مورد توجه هم نبوده اند و بعد از آن هم به عنوان دو همسر و شريك زندگي براي هم عزيز هستند. اين مسئله براي خانم ها بخصوص بسيار مهم است. شايع ترين اختلالات جنسي شناخته شده براي زنان شامل كاهش ميل جنسي، ديسپاروني (آميزش دردناك)، واژينيسموس (انقباض دردناك و غيرارادي شايع ترين اختلالات جنسي در زن ماهيچه هاي واژن به هنگام دخول) و نرسيدن به اوج لذت جنسي (يا ارضا نشدن جنسي) است. ديسپاروني (آميزش دردناك): ديسپاروني حالتي است كه فرد در هنگام آميزش دچار درد ميشود. اين درد ممكن است در بدو ورود آلت مردانه به واژن يا در مراحل مختلف در طول دخول ايجاد شود. اين حالت درجات متفاوتي دارد و نسبت به اينكه در چه زماني پس از شروع نزديكي و در كجا فرد احساس درد مي كند، دلايل و درمانهاي متفاوتي دارد. يكي از دلايل شايع درد هنگام آميزش براي زنان خشكي واژن است. اگر خانم به هر دليل آمادگي دخول را نداشته باشد، اين عمل مي تواند بسيار دردناك باشد. در اكثر موارد خشكي واژن به دليل نداشتن پيش نوازي كافي است، يعني خانم اين فرصت را پيدا نكرده كه از نظر جسمي به محرك هاي جنسي پاسخ دهد و محيط واژن به اندازه كافي لغزنده نيست. از جمله دلايل و شرايط ديگري كه ميتواند باعث خشكي واژن شود داروهايي است كه فرد مصرف مي كند. در اين مورد مشورت با پزشك و يا مطالعه در مورد دارويي كه مصرف مي كنيد، مي تواند مفيد باشد. معمولا منابع خوبي در اينترنت در مورد داروهاي مختلف وجود دارد. از دلايل ديگر ديسپاروني يا آميزش دردناك، مي توان به جراحات و ضربه هايي كه در طول زمان به آلت تناسلي وارد شده، سابقه آزار جنسي، دوران پس از زايمان، دوران عادت ماهانه، بيماري هاي ناحيه تناسلي و برخي از سرطانهايي كه اعصاب آن منطقه را تحت تخريب قرار داده و نيز بيماري هاي مقاربتي درمان نشده اشاره كرد. برخي از پزشكان آميزش دردناك را جزو دسته اختلالات جنسي نمي دانند و برخورشان با بيماراني كه از اين حالت رنج مي برند، توام با شناخت كافي نيست. در اين موارد توصيه مي شود به پزشك ديگري مراجعه كرده و پيش از انجام معاينه، دردناك بودن ناحيه تناسلي خود را براي او بازگو نماييد. گاه ضرورت دارد، روان درماني هاي لازم پيش از انجام هر گونه معاينه اي صورت پذيرد. حالت ديگري كه افراد با آن روبرو مي شوند درد در هنگام دخول است. اين حالت ميتواند به دلايل متعددي باشد كه شايع ترين آنها عبارتند از: عفونت هاي دستگاه تناسلي و دهانه رحم، بيماريهاي مقاربتي درمان نشده، همزماني نزديكي و زمان تخمك گذاري، و در نهايت آماده نبودن فرد از نظر جسمي. مورد آخر دليل مراجعه درصد زيادي از زنان است بخصوص در اوايل برقراري رابطه جنسي. وقتي كه زوج ها براي پيش نوازي صرف مي كنند، صرفا جنبه عاطفي ندارد. در بدن زني كه براي داشتن رابطه جنسي آماده ميشود، تغييراتي صورت مي گيرد كه دخول را ساده تر مي كند. علت اين است كه بدن زنان طوري طراحي شده كه در هنگام دخول حداكثر آمادگي را براي باردار شدن فراهم كند، بنابراين وقتي كه خانمي آمادگي لازم را بر اثر پيش نوازي پيدا مي كند، رحمش به سمت بالا كشيده مي شود و اين كار به طول واژن اضافه مي كند تا توانايي گنجايش آلت مردانه را داشته باشد. در اين حالت ديواره هاي واژن پر خون شده و مواد لغزنده اي را ترشح مي كنند كه دخول را آسانتر مي كند. اين ديواره ها بر اثر پيش نوازي مناسب از يكديگر جدا شده و جاي دادن آلت مردانه را در واژن ساده تر مي كنند. بنابراين مي بينيم كه پيش نوازي خوشايند و به مقدار كافي تا چه حد مي تواند در كيفيت رابطه جنسي تاثير داشته باشد. واژينيسموس (انقباض دردناك و غيرارادي ماهيچه هاي واژن به هنگام دخول): در اين حالت هرگونه دخولي به واژن به شدت دردناك و حتي غيرممكن است، حتي انگشت خود فرد. در اين مواقع معاينات زنان و زايمان هم با مشكل روبرو مي شود چون بيمار حتي از فكر اينكه وسيله معاينه به واژن وي وارد شود وحشت دارد. چون اين اختلال جزو گروه اختلالات مربوط به درد است و تعريف هر فرد در مورد ميزان دردي كه تجربه مي كند با فرد ديگر متفاوت است، بنابراين نحوه برخورد پزشك و اطرافيان اين افراد در طول مدت درمان نقش بسزايي دارد. اولين مرحله در درمان اين اختلال باور كردن مريض و احساس درد وي است. پس از آن پزشك (در ايران) يا روان درمانگر جنسي به همراهي شريك جنسي فرد درمان را شروع مي كنند. به اين صورت كه فرد يك سري از ابزاري را دريافت مي كند كه مانند انگشت است و معمولا از اندازه انگشت سبابه تا اندازه آلت مردانه را دارد. فرد هر هفته وارد كردن يكي از اين ابزار را به همراه تمرين هاي تمركز و آرام كننده اعضاي بدن به داخل واژن تمرين مي كند تا زماني كه آخرين اندازه هم بدون درد وارد واژن شود. پس از آن به تدريج ورود آلت مردانه را به واژن تجربه ميكند. اين مرحله بايد بسيار آهسته و با توجه به پذيرش بيمار انجام شود. درمان واژينيسموس بسته به عوامل مختلف مي تواند تا بيش از يك سال طول بكشد. براي افرادي كه به دنبال راه حل هاي سريع تر هستند درمانهايي چون نزديكي كردن آقا با خانم در حالي كه خانم توسط پزشك بيهوش شده و يا فلج كردن عضلات اطراف و دهانه واژن با تزريق موادي چون بوتاكس در ايران گزارش شده كه در دراز مدت نه تنها اثر بهتري ندارد بلكه متواند اثر بسيار مخربي روي روابط زوج ها و تصويري كه زن از خودش دارد بگذارد. اين روش ها توصيه نمي شود. چنانچه زوج تنها با هدف بچه دار شدن مي خواهند اين اختلال را بر طرف كنند، مي توانند از لقاح با واسطه استفاده كنند يعني مايع مني مرد را به وسيله ابزاري مثل قطره چكان بلند وارد واژن زن كنند و آميزش را به طور مصنوعي انجام دهند. اين مسئله جنبه روحي و رواني دارد و نه جسمي (به جز موارد انگشت شماري كه گزارش شده جراحات و ضربات وارد آمده به ناحيه تناسلي موجب بروز اين مشكل شده). به عنوان مثال زني كه در دوران كودكي اش به او گفته شده كه ناحيه تناسلي اش مي تواند محل آبروريزي و گناه باشد و مرد ها مي توانند آسيب جبران ناپذيري به پرده بكارت او وارد كنند، در آغاز زندگي مشترك ممكن است چنين مشكلي را تجربه كند. واژينيسموس بيشتر در بين زوجهايي گزارش شده كه در فرهنگ و يا مذهبشان رابطه جنسي پيش از ازدواج شديدا منع شده و در عين حال بر تشكيل خانواده و داشتن فرزند تاكيد شده است. به عنوان مثال تازه ترين مقالات منتشر شده در پزشكي حاكي از شيوع اين اختلال در تركيه (مسلمان) و اسرائيل (يهودي) داشته است. نرسيدن به اوج لذت جنسي (ارگاسم): اين اختلال به حالتي گفته ميشود كه رسيدن فرد به اوج لذت جنسي با تاخير توام باشد و يا اينكه فرد اصلا اوج لذت جنسي را تجربه نكند. اين حالت كم و بيش در زنان اكثر مناطق جهان ديده مي شود. دليل اين مسئله آن است كه دختران از كودكي به حجب و حيا تشويق مي شوند. زماني كه همان دختر وارد رابطه مي شود و حالا به عنوان يك زن و شريك جنسي هم بايد وظايفي را انجام بدهد، شكستن حريمي كه در آن در ساعاتي از شبانه روز فرد بايد حجب و حيا را كنار گذاشته و از رابطه جنسي با همسرش لذت ببرد خيلي دشوار است. اين طرز فكر كه نهادينه شده، نمي تواند مانند يك كليد روشن و خاموش بشود. بنابراين فرد نمي تواند مهارهاي ذهني اش را بشكند و گاهي حتي اگر لذت هم ببرد نمي تواند و يا نمي خواهد آن را بروز دهد، از ترس اينكه مورد قضاوت قرار بگيرد و متهم شود كه زن سبك و هرزه اي است. بنابراين به مرور اين حالت رابطه جنسي را براي فرد از يك حالت خوش آيند به حالت وظيفه و بعضا توام با ترس تبديل مي كند. ترس از اينكه مبادا عكس العملي نشان بدهد كه همسرش تصور كند او هرزه است. در ابتداي شكل گيري رابطه جنسي هم اغلب اين ترس وجود دارد كه مبادا فرد متهم به اين شود كه پيش از اين رابطه جنسي ديگري را تجربه كرده است و براي همين مي داند كه چطور بايد در يك رابطه جنسي با طرف مقابل برخورد كرد و لذت هم برد. مورد بعدي كه ميتواند باعث اين اختلال شود تاثير معكوس بعضي از داروها بر روي مكانيسم مغزي افراد است. بطور مثال پژوهش ها گزارش داده اند كه بعضي از داروهاي ضد افسردگي ميتوانند بر روي رسيدن خانمها به اوج لذت جنسي اثر منفي بگذارند. اگر فرد متوجه اين تاثير شد بايد به پزشك خود مراجعه كند تا در صورت امكان دارو را تعويض كنند و يا مقدارمصرف آن را تغيير دهند اما حتما بايد اينكار توسط پزشك متخصص انجام شود و گرنه در دراز مدت تاثيرات داروي جديد و يا قطع سرخود دارو ميتواند موجب آسيب به فرد شود. با تمامي اين تفاصيل مي بينيم كه نقش آقايان در حل اختلالات جنسي خانمها تا چه حد ميتواند موثر باشد. اگر زني احساس راحتي كند و نگرانيهاي خود را بدون ترس از اينكه مورد قضاوت قرار بگيرد با شريك جنسي اش مطرح كند، درصد دچار شدنش به اين اختلالات و يا طولاني شدن درمانش تا حد زيادي كاهش پيدا ميكند. كاهش ميل جنسي: در مطالعات انجام شده و مشاهدات باليني در آمريكاي شمالي بيشترين دليل مراجعه در بين خانمهاي ۱۸ تا ۵۹ ساله را اين اختلال تشكيل مي دهد. كاهش ميل جنسي بر اثر عصبانيت و ناراضي بودن فرد از كل رابطه، خستگي و استرس ممكن است به وجود آيد. در اين مورد همدلي زوج ها و حمايتشان از هم مي تواند راه گشا باشد. در مرحله بعد مشاورين زوج ها و روان درمانگران جنسي هم مي توانند مفيد باشند. تنها اين نكته را بايد يادآور شد كه استفاده از رابطه جنسي به عنوان حربه در مقابل شريك جنسي خيلي معقولانه نيست و باعث كدورت بيشتر زوج ها از هم مي شود. وادار كردن فردي كه با كاهش ميل جنسي روبرو است براي داشتن رابطه جنسي هم اصلا كمكي به شرايط نمي كند. برخي از داروهاي ضد بارداري هم ميتوانند باعث اين حالت شوند مثلا برخي از انواع قرصهاي ضدبارداري و يا كپسول هاي زير پوستي در گزارشات نام برده شده اند. در اين صورت فرد با مشورت پزشك ميتواند وسيله جلوگيري اش را تغيير دهد. اما تا زماني كه از وسيله جلوگيري جديد مطمئن نشده ايد، بهتر است داروي قبلي را قطع نكنيد تا دچار بارداري ناخواسته نشويد. معمولا اگر زني به اختلال در ارگاسم دچار باشد و اين مساله مزمن شود، ممكن است بعد از مدتي دچار اختلال جنسي ثانويه شود كه همان كاهش ميل جنسي است. توضيح ساده اين قضيه آن است كه انسان دوست دارد كاري را انجام بدهد كه از آن لذت ميبرد. اگر فرد براي مدت ها رابطه جنسي داشته كه برايش خوشايند نبوده، بطور طبيعي از برقراري آن خودداري مي كند و يا نسبت به آن تمايلي نشان نمي دهد. بنابراين اين مهم است كه حتي اگر از طريق دخول به ارضا نرسيديد با تحريك كليتوريس به اوج لذت جنسي برسيد كه مغز خاطره خوبي را از رابطه جنسي به ياد بياورد و هر بار نااميد از دريافت لذت نباشد. صميميت زوج ها (بوسيدن، نوازش كردن، در آغوش گرفتن و غيره) بعد از هر بار برقراري ارتباط جنسي هم بسيار مهم است. اينكه زوج ها بدانند كه تنها براي رابطه جسمي شان مورد توجه هم نبوده اند و بعد از آن هم به عنوان دو همسر و شريك زندگي براي هم عزيز هستند. اين مسئله براي خانم ها بخصوص بسيار مهم است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 300]
-
گوناگون
پربازدیدترینها