تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835358746
شرافت جنون در فیلم شاتر آیلند ساخته مارتین اسکورسیزی
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > تهرانی، مهدی - پیش از این نقد و تحلیل محتوایی فیلم شاترآیلند را تقدیم کرده بودم که گویا آن یادداشت نظر تعدادی از دوستان را تامین نکرده بود. و علت اصلی احتمالا متن طولانی و ساده نبودن آن در کامنت های عزیزان عنوان شده بود. از آنجائیکه حق همیشه با خواننده است متن و یادداشت ذیل را آماده کردم . باشد که مورد قبول افتد . ضمن اینکه در پست قبلی شاتر آیلند ، فاصله نامرئی بین عشق و نفرت نسبت به سایر کاراکتر ها و شاخصه های فیلم ، کمتر به سکانس پایانی و کاراکتر دولوریس اشاره شده بود ، از این جهت اینگونه نوشته بودم تا اگر عزیزی هنوز فیلم را ندیده ، با خواندن این متن ، کل داستان برایش رو نشود و بتواند از دیدن این اثر عمیق اسکورسیزی مانند سایر آثار او لذت کافی و وافی ببرد. با این حال در این یادداشت بیشتر به این دو مورد فوق پرداخته شده است : رعایت ظرافت های موجود و ذاتی برای روایت یک داستان خوفناک و نفسگیر ، از هر فیلمسازی برنمی آید ، بویژه اگر عناصر داستان دارای انگاره های فلسفی خاصی نیز باشند . آخرین ساخته مارتین اسکورسیزی به نوعی دربرگیرنده تماعی فاکتورهای بالا است . و حاصل کار او به یک تابلوی بزرگ ارزشمند تبدیل شده که در عین زیبایی هرگز قابل تکرار نیستند . یکی از این ظرافت ها ی بکار گرفته شده از سوی او ، نوع پرداخت کاراکتر دولوریس چانال در شاتر آیلند است . به نحویکه در بین تمام کاراکترهای این فیلم ، دولوریس تا سکانس پایانی به مانند خود تدی برای تماشاگر ، حقیقت وجودی اش برملا نمی شود . از سکانس افتتاحیه شاتر آیلند تا آخرین نما ، تماشاگر به گونه ای فانتزی با کاراکتر دلوریس روبروست. اگرچه مانند خود شخصیت اصلی فیلم نامش نیز برایمان سردر گم کننده بود. در زندگی واقعی ، یعنی وقتی با اندرو لیدیس طرفیم ، این زن همان همسر لیدیس است . اندرو لیدیسی که در ابتدای فیلم او را با عنوان مارشال تدی دنیلز می شناختیم و این همذات پنداری را حتی تا چند نمای پایانی نیز نمی خواستیم و یا نمی توانستیم تغییر دهیم . دلوریس چانال در زندگی واقعی همسر مارشال اندرو لیدیس ، مارشال باسابقه و خوشنامی است که در جنگ جهانی دوم نیز شرکت داشته . دولوریس به بیماری شیزوفرنی حاد مبتلاست . او افسردگی شدید دارد و بسیار متمایل به خودکشی است و چند بار نیز اقدام به خودکشی کرده است و اگرچه حال و روزش را برای همسرش بارها گفته اما لیدیس هم به سبب شغلش و هم به خاطر بک گراندهایی که در زندگی گذشته اش داشته و هم چنین پناه بردنش به الکل برای فراموشی خاطرات بد گذشته ، به نوعی بی خیال این مهم می شود که همسرش را برای درمان به کلینیک بفرستد و یا حداقل بیشتر در منزل بماند و از بچه ها مراقبت کند . ا ز اینرو وقتی برای اولین بار دولوریس اقدام به خودکشی می کند و خانه شان را به آتش می کشد ، لیدیس بازهم چشم هایش به حقیقت گشوده نمی شود . حقیقتی که ثابت می کند ، همسرش بشدت بیمار است و به همین دلیل یک خطر بالقوه برای سلامتی خودش و سه کودکش به شمار می آید . مارتین اسکورسیزی و لئوناردو دی کاپریو ،روبروی ساختمان هولناک آشکلیف تنها کاری که لیدیس پس از آتش سوزی انجام می دهد ، تغییر منزل است . آنهم به بدترین جای ممکن. آنها به شمال بوستون می آیند و در منزل ساحلی کنار مرداب ساکن می شوند . جایی که جز سکوت محض و تنهایی چیزی برای دولوریس ندارد . اما لیدیس با بهترین نیت و از آنجایی که حقیقتا عاشق دولوریس است به این تفییر مکان رضایت داده اگرچه بازهم اشتباه کرده و حقیقت وارونه را دنبال می کند. به زعم او این مکان برای همسرش آرامش به ارمغان خواهد آورد . اما 8 ماه پس از این تغییر مکان در بهار 1952 این خانه ساحلی و آن مرداب پشت خانه قتلگاه سه کودک آنها نام می گیرد . جایی و زمانی که حقیقت به تلخ ترین وجهی خودش را به مارشال اندرو لیدیس نشان می دهد . جدای از این در همان بعدازظهری که دولوریس بچه ها را در دریاچه غرق کرده بود برای اولین و آخرین بار ؛ جنون و نفرت لیدیس را توامان شاهد است . لیدیس بعد از 10 روز که در ماموریت بوده به خانه می آید و با چیزی روبرو می شود که هرگز تصور نمی کرده . جنازه های بچه هایش هنوز روی آبند . اینجا جنون، عشق همیشگی لیدیس نسبت به دولوریس را زیرپا له می کند و برای چند ثانیه ای ، نفرت نیز به کمک این جنون سیاه می آید و کاری که نباید بشود رخ می دهد . لیدیس در زمانی که جنون و نفرت بر او غلبه کرده اند ،دولوریس دوست داشتنی اش را با تیر می زند و او را می کشد . این شلیک به نوعی نقطه آغاز حکومت جنون بر قلب و روح لیدیس می تواند باشد و از طرفی نقطه آغاز حکومت حقیقت وارونه بر وجدان او نیز هست . لیدیس در ورطه نخست ، در ذهنش و در قلب و روحش دولوریس را از هرگونه اتهامی مبرا می سازد ، در ذهنش او را قربانی یک حادثه آتش سوزی انگار می کند و بازهم در ذهنش قاتل را نیز شکل و شمایل می بخشد و قاتل کیست ؟ اندرو لیدیس . نام حقیقی خودش . به زعم او دولوریس قاتل بچه هایش نیست . خود او قاتل کودکانشان است . چرا که به بیماری همسرش علیرغم حرفهای دولوریس و دوستان و نزدیکان توجهی نشان نداده و او مسبب تمام اتفاقاتی است که پس از این روی داده . او در همان بهار 1952 به جرم قتل همسرش دستگیر شده و از همان لحظه دستگیری تا زمانی که زندان بوده و یا در هنگام پیگیری پرونده اش در دادگاه همان روالی را طی کرده که دقیقا در لحظه ی شلیک به دولوریس اتخاذ کرده بود . او در ذهن و روح و روانش نامش را به تدی دنیلز تغیییر داده ، و بر همین اساس حقایق وارونه را دنبال کرده .... در سکانس آخر ، حقیقت وجودی لیدیس برای تماشاگر رو می شود . او خودش بیمار شصت و هفتم است و تمام این برنامه طی این دو روز نمایشی بوده که دکتر کاولی و دکتر شیهان ترتیب داده اند تا بیماری دوشخصیتی و شیزوفرنی او درمان شود با این حال جمله پایانی او مثل صاعقه به تماشاگر می خورد : اگر آدم بتواند مثل یک هیولا زندگی کند و یا بتواند مثل یک مردخوب بمیرد ، کدام را با ید انتخاب کند ؟ او هرگز حاضر نبود برای لحظه ای اولوریس را مسئول ناکامی ها بداند . و برای همین دست آخر شخصا تصمیم گرفت به هایت هاوس یا همان فانوس دریایی برود . و آنجا کجاست ؟ جایی که بیماران روانی را شستشوی ذهنی می دهند و آنان پس از این فرآیند دیگر یک زندگی نباتی دارند مثل همان جک نیکلسون در سکانس پایانی دیوانه از فقس پرید شاهکار میلوش فورمن . به تعبیری ، تدی دنیلز یا همان اندرو لیدیس تصمیم گرفت مثل یک مرد خوب بمیرد . زندگی نباتی برای او حداقل چنین ارمغانی بهمراه داشت . در این نوع زندگی نه از جنون خبری هست و نه از نفرت . حتی حقیقت وارونه نیز به آن راه ندارد . تنها عشق ابدی او به همسر و کودکانش به این دنیا ورود می کنند و این برای تدی مهمترین ترین است . دولوریس چانال با بازی میشله ویلیامز ، او خالق خوابگردی های تدی یا همان اندرو است
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 356]
-
گوناگون
پربازدیدترینها