واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: در اسلام، شيعه و سني مطرح نيست، همه باهم برادر هستيم
اشاره :نوشتار حاضر، مقالهايست كه در فراخون طرح "چرا سكوت اي مسلمان" از سوي كاربران سايت تبيان ارسال شده است. اين طرح در پي پاسخ به اهانت به ساحت پيامبر مهر و رحمت حضرت ختمي مرتبت، محمد مصطفي – كه درود خدا برو و خاندان پاكش باد – در فروردين ماه سال 1387 از سوي سايت تبيان برگزار گرديد.دنياي اسلام بايد در مقابل اهانت رژيم صهيونيستي، آمريکا و ديگر نمادهاي شر و شيطان، اهانت به پيامبر اکرم (صلياللهعليهوآله)، اهانت به حرم اهل بيت (عليهالسلام) واکنش جدي نشان دهد. واکنش دنياي اسلام به اين حرکات اهانت آميز بايد به گونهاي باشد که موجب پشيماني آنها شود زيرا سکوت در اين قضيه به هيچ وجه جايز نيست. با سکوت داريم به آمريکا کمک ميکنيم. در اين قضيه سکوت هر مسلمان خيانت به امام عصر (عج)، مظلومان عالم، اسلام و قرآن است. وجود برخي ظاهربينيها و تاريک انديشيها در شناخت اسلام، اختلاف و تفرقه ميان مسلمانان و دولتهاي اسلامي (اختلاف ميان شيعه و سني) و تهديدهاي قدرتهاي بزرگ خطرات پيش روي امت اسلامي است. فلسفه عزاداريها براي امام حسين(عليهالسلام) براي اين است که نشان دهيم بايد از مظلومين حمايت کرد و با ظالم مقابله کرد.در مجموع آيات زير به گروهي بر ميخوريم که عليرغم علمشان و اطلاعشان از حقيقت, با توطئه سکوت و خطرناکتر از آن با بازيگري و جعل خود (چهارمين آيه) حق پوشي ميکنند و مسئوليت مذهبي خود را در راه آگاهي مردم به انجام نميرسانند.امام (ره) ميفرمود: پافشاري بر حقانيت دين خدا، لزوم دخالت دين در سياست و زندگي انسانها، روشن بيني ديني و توجه به زمان و مکان، وحدت مسلمانان و توجه جدي به مردم به عنوان ولي نعمت حکومتها اصولي هستند که دنياي اسلام با تمسک به آنها ميتواند با تهديدهاي قدرتهاي بزرگ مقابله نمايد.* وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْکتَابَ کتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ کأَنَّهُمْ لا يعْلَمُونَ (بقره / 101) و هنگامي که فرستادهاي از سوي خدا به سراغشان آمد، و با نشانههايي که نزد آنها بود مطابقت داشت، جمعي از آنان که به آنها کتاب (آسماني) داده شده بود، کتاب خدا را پشت سر افکندند؛ گويي هيچ از آن خبر ندارند!!* الَّذِينَ آتَينَاهُمُ الْکتَابَ يعْرِفُونَهُ کمَا يعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَإِنَّ فَرِيقًا مِنْهُمْ لَيکتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يعْلَمُونَ (بقره / 146) کساني که کتاب آسماني به آنان دادهايم، او (پيامبر) را همچون فرزندان خود ميشناسند؛ (ولي) جمعي از آنان، حق را آگاهانه کتمان ميکنند!* إِنَّ الَّذِينَ يکتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَينَاتِ وَالْهُدَي مِنْ بَعْدِ مَا بَينَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْکتَابِ أُولَئِک يلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيلْعَنُهُمُ اللاعِنُونَ (بقره / 159) کساني که دلايل روشن، و وسيله هدايتي را که نازل کردهايم، بعد از آنکه در کتاب براي مردم بيان نموديم، کتمان کنند، خدا آنها را لعنت ميکند؛ و همه لعنکنندگان نيز، آنها را لعن ميکنند.* وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْکتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْکتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْکتَابِ وَيقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَيقُولُونَ عَلَي اللَّهِ الْکذِبَ وَهُمْ يعْلَمُونَ (آل عمران / 78) در ميان آنها (يهود) کساني هستند که به هنگام تلاوت کتاب (خدا)، زبان خود را چنان ميگردانند که گمان کنيد (آنچه را ميخوانند،) از کتاب (خدا) است؛ در حالي که از کتاب (خدا) نيست! (و با صراحت) ميگويند: «آن از طرف خداست!» با اينکه از طرف خدا نيست، و به خدا دروغ ميبندند در حالي که ميدانند!* لَوْلا ينْهَاهُمُ الرَّبَّانِيونَ وَالأحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الإثْمَ وَأَکلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا کانُوا يصْنَعُونَ (مائده / 63) چرا دانشمندان نصاري و علماي يهود، آنها را از سخنان گناهآميز و خوردن مال حرام، نهي نميکنند؟! چه زشت است عملي که انجام ميدادند!وحدت شيعه و سني و حفظ ايمان و اميد به نصرت و وعده الهي، هوشياري، مجاهدت و ايستادگي در مقابل ارعاب و تطميع دشمن، توطئه فتنه گران را خنثي خواهد کرد. ايمان واحد عامل اساسي در اتحاد و همبستگي مسلمانان بوده است و ما بايد به تکليف اسلامي خود و آنچه براي بيداري اسلامي لازم باشد عمل کنيم. بنابراين بايد حضور خود را در راهپيماييها و انتخابات گوناگون ملي، نماز جمعه پرشورتر کنيم تا به دشمنان بفهمانيم که مقابل توطئههاي آنها ايستادگي ميکنيم. رهبران اديان بايد با هوشياري و درک عميق و گفتگو مانع از وقوع چنين انديشههاي پليدي شوند. در قرآن کريم آمده است: « اي اهل کتاب بياييد به کلمهاي برسيم که بين ما و شما مشترک است ». (آل عمران / 64) کلمه مشترک ما يکتا پرستي و نفي شرک است. تأکيد بر اين کلمه ميتواند سرمشقي براي ايجاد ارتباط و مفاهمه ميان پيروان همه اديان باشد. تنها راه دنياي اسلام براي تجديد عزت و هويت واقعي خود بازگشت به دستورات و تعاليم اسلام ناب محمدي (صلياللهعليهوآله) است.امام (ره) ميفرمود: پافشاري بر حقانيت دين خدا، لزوم دخالت دين در سياست و زندگي انسانها، روشن بيني ديني و توجه به زمان و مکان، وحدت مسلمانان و توجه جدي به مردم به عنوان ولي نعمت حکومتها اصولي هستند که دنياي اسلام با تمسک به آنها ميتواند با تهديدهاي قدرتهاي بزرگ مقابله نمايد.تشکيل دولت اسلامي در ايران تنها آغازي بوده است براي گسترش معارف الهي در سطح جهاني و حرکت در راستاي حکومت جهاني اسلام چنانکه حضرت امام ـ روحيفداه ـ در کتاب ولايت فقيه ميفرمايند: « به منظور تحقق وحدت و آزادي ملتهاي مسلمان بايستي حکومتهاي ظالم و دستنشانده را سرنگون کنيم و پس از آن حکومت عادلانه اسلامي را که در خدمت مردم است به وجود آوريم». به هر حال اعتراضات اخير امت اسلامي نشان داد که جريان بيداري اسلامي همچنان با حدت در حال گسترش است و در اين ميان بر اساس آموزههاي اسلامي و انساني انقلاب، نخبگان ايران اسلامي نسبت به ساماندهي و تقويت اين جريان مسئولند و فنآوريهاي جديد در زمينه ارتباطات نيز بسترهاي مناسبي را براي اقدامات متناسب در عرصه بينالمللي فراهم ساخته است. وجود برخي ظاهربينيها و تاريک انديشيها در شناخت اسلام، اختلاف و تفرقه ميان مسلمانان و دولتهاي اسلامي (اختلاف ميان شيعه و سني) و تهديدهاي قدرتهاي بزرگ خطرات پيش روي امت اسلامي است. فلسفه عزاداريها براي امام حسين(عليهالسلام) براي اين است که نشان دهيم بايد از مظلومين حمايت کرد و با ظالم مقابله کرد.رهبر انقلاب اسلامي مهمترين عامل عزتمندي مسلمانان را توکل و اعتماد به خدا برشمردند و افزودند: درصورت توکل به خدا نصرت الهي حتمي است اما شرط آن حضور در ميدان عمل و در نظر گرفتن مصالح امت اسلامي و پرهيز از سستي و هواي نفس است. ايشان خاطر نشان کردند: در همه مسائل دنياي اسلام به ويژه مسئله فلسطين، دست خاطي و گناهکار استکبار جهاني و در رأس آن امريکا و صهيونيسم کاملاً مشهود است و امروز در منطقه خاورميانه هيچ مصلحتي براي آمريکا برتر از مصلحت صهيونيستها و رژيم صهيونيستي نيست. توکل بر خدا، ايستادگي و مقاومت قهرمانانه، و استفاده از همه ظرفيتها براي همه دنياي اسلام قابل اجرا است به شرط آنکه مسئولان کشورهاي اسلامي مصالح مردم و کشور را به منافع شخصي خود ترجيح دهند.بياييم به اين حديث شريف و نداي ملکوتي پيامبر (صلياللهعليهوآله) لبيک گوييم که: من اصبح لايهتم بأمور المسلمين فليس بمسلم: کسي که به امور مسلمانان اهتمام ندارد، مسلمان نيست. شرط مسلمان بودن احساس مسئوليت مشترک و فراتر از احساس عمل و اقدام و اهتمام است. و در حديث مشابه ديگر: من سمع رجلا ينادي يا للمسلمين فلم يجبه فليس بمسلم: هرکس بشنود که مسلماني در گوشهاي از دنيا فرياد برمي آورد اي مسلمانان به داد من برسيد و او پاسخ مثبت ندهد مسلمان نيست.« رمز پيروزي شما وحدت کلمه است ».منابع: 1- قرآن كريم2- كتب روايي اهل تشيع و تسنن (صحاح سته و كتب أربعه)3- صحيفه نور 4- كلمات قصار امام خميني (ره)تهيه و تدوين: محمد معصوميشهربابک
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 511]