واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > سلحشور، یزدان - یک- از سالن داشتم می آمدم بیرون، پشت سرم صدایی زنانه از صدایی مردانه پرسید: «فیلم چطور بود؟» و صدای مردانه جواب داد: « افتضاح بود آموزنده نبود معلوم نبود می خواهد چه به ما یاد بدهد پیام نداشت!» برگشتم نگاه کردم به مرد که میانسال بود وحدااکثر یکی دوسال از لحاظ سنی بیشتر از من داشت اما فربگی شکم ومحاسن نامرتب اش این فاصله ی سنی را حدود 10سال وبیشتر نشان می داد. یادم هست داشتیم در ازدحام خروج از سالن، نرم نرمک پیش می رفتیم و هنوز تیتراژ پایانی «چیزهایی هست که نمی دانی» روی پرده بود. فردین صاحب الزمانی فیلم خوبی ساخته که مشکل اصلی اش کنار آمدن با مخاطب عام است. در یک کلام، فیلم دارای مشکلی ست که 5 دهه قبل مشکل محسوب نمی شد در جهان اما حالا واقعا یک مشکل جدی ست برای هر فیلمی. مخاطب عام مشکل «پیام» دارد با اثر هنری و تا چیزی را هماهنگ با دیده ها و شنیده ها و فهم کرده های خود نبیند با فیلم کنار نمی آید البته فیلمساز می تواند بگوید «فدای سرم!» با این همه او برای ساخت فیلم بعدی سرمایه گذار می خواهد و همین طور یک دلیل خوب گیشه ای برای موفقیت در روند فیلمسازی اش. من این فیلم را دوست دارم اما مخاطبان میانسال به بالای ما با این روابط غیر معمول آدم های فیلم مشکل دارند و مخاطبان جوان ما هم با ریتم و شیوه ی روایت اش. دو- «یه حبه قند» رضا میر کریمی فیلم خوبی ست می توانم بگویم فیلم خیلی خوبی ست اما همان مشکل فیلم صاحب الزمانی را دارد یعنی برای مخاطب عام «پیام» ندارد و علاوه براین، برای چنین مخاطبانی قصه ی سرراست هم ندارد [«چیزهایی...» لااقل این مشکل را نداشت] این فیلم ادامه ی منطقی فیلم های روشنفکرانه ی دهه ی پنجاه ماست با نشانه ها و روابط روشن برای تماشاگری که در سینما تنها دنبال تفنن نیست[ تفنن البته چیز بدی نیست و یکی از وجوه سینما هم هست با این همه هالیوود توانسته آن را به وجه غالب سینمای امروز - برای مخاطب عام- بدل کند]. پیشروی سینماگری مثل میرکریمی [که در دل بردن از از هر دو نوع مخاطب خاص و عام صبغه ای یک دهه ای دارد] به سمت سینمای روشنفکرانه منطقی نیست به صلاح سینمای ایران و خود این کارگردان هم نیست یادتان که هست سر وودی آلن در آن چند سالی که سعی می کرد عین برگمن فیلم بسازد از لحاظ هنری چه بلایی آمد؟! سه- کاهانی یک بار دیگر توانست از لبه ی تیغ بگذرد و در عین حال که فیلمی خاص ساخته فیلم اش برای مخاطب عام هم جذاب باشد. «اسب حیوان نجیبی ست » را می توان به عنوان بهترین فیلم عبالرضا کاهانی در روند فیلمسازی اش ارزیابی کرد فیلمی که به نظرمن غیر از 5دقیقه ی آخرش که صرفا برای گرفتن مجوز به فیلم افزوده شده، غافلگیرکننده وموجز و دارای ریتمی دقیق و کارآمد است. فقط یک نکته: رفیق ! فکر نمی کنی «اشارات مگوی اخلاقی» ات دیگر زیادی توی ذوق می زند؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 378]