واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: مدرسهاي كه هر لحظه ممكن است فرو ريزد خبرگزاري فارس: مدرسه دولتي شهيد نامجو گاوزَن در بالاي تپهاي در دل جنگل مازندران واقع شده است كه 40 سال قدمت دارد؛ اين مدرسه آنقدر فرسوده است كه 6 دانشآموز اين مدرسه منتظر فروريختن آن در هر لحظه هستند. به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبري فارس «توانا»، مدرسه دولتي شهيد نامجو گاوزَن به خانه متروك كاهگلي شمالي شبيه است كه اعضاي خانواده آن سالهاست از اين خانه متروك، مهاجرت كردهاند اما در واقعيت اين خانه متروك هنوز از هياهو و جنبش خالي نشده است و 6 دانشآموز بازيگوش محله گاوزَن بر سر كلاس درس حضور دارند تا بخوانند و بنويسند و از فرصت كودكي بهره برند. اين مدرسه كاهگلي بيحصار و ديوار، 60 تا 70 متر زيربنا دارد و در محوطه دبستان دور از هياهوي معمول دانشآموزان، گوسفند و سگ گله ميگردند و به چِرا ميپردازند. يك متر مانده به دبستان ميله پرچمي زده شده و پرچم ايران در اهتزاز است و به مناسبت آغاز سال تحصيلي بنري به ورودي ديوار مدرسه نصب شده است؛ 2 اطلاعيه نيز بر در ورودي دبستان نصب شده كه در اطلاعيه اول جملهاي از حضرت امام (ره) نوشته شده است «ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر كردهايم» و در اطلاعيه دوم راههاي پيشگيري از آنفلوانزاي نوع A توصيه شده است. از در سبز رنگ نيمهباز دبستان كه عبور ميكني، وارد راهروي چوبي ميشوي كه با نخستين و سهلالوصولترين مصالح محيط جنگلي يعني چوب، 6 كلاس ساختهاند كه تنها يك كلاس آن در حال حاضر استفاده ميشود و به محض ورود به راهروي مدرسه صداي دانشآموزي كه از روي كتاب فارسي ميخواند شنيده ميشود. نخستين كلاس سمت راست، كلاس 3 پايه درسي است كه 6 دانشآموز در آن مشغول تحصيل هستند؛ پايه اول 3 دانشآموز، پايه سوم 2 دانشآموز و پايه پنجم يك دانشآموز. 3 كلاس سمت چپ راهرو بلااستفاده ماندهاند و جلوي در كلاس اول، سمت چپ چند گوني گچ سفيد گذاشته شده است و در ديوار چوبي راهرو، تابلو اعلانات و اطلاعيههاي گوناگوني با بدسليقگي به ديوار چسبانده شدهاند. صداي معلم از تنها كلاس فعال مدرسه شنيده ميشود كه به دانشآموز پايه پنجم ميگويد: «حضرت رسول(ص) جنگ و خونريزي را دوست نداشت ولي به فرمان خداوند براي حفظ دين به جنگ با دشمنان خدا برخاست». كلاس اول سمت چپ مدرسه به انبار وسايل بي مصرف تبديل شده است كه در آن يك صندلي كهنه شكسته و يك ميله تور واليبال و چند تكه پارچه كهنه قرار دارد و از پنجره بدون شيشهاش چوبي مورب بيرون زده و يك جعبه خالي روي آن قرار دارد. كلاسهاي دوم سمت چپ و راست راهرو دبستان قفل شدهاند و كلاس سوم سمت چپ راهرو دبستان به انباري تبديل شده است كه تانكر نفت در آن قرار دارد و كلاس سوم سمت راست نمازخانه مدرسه است. محمدرضا ذبيحزاده گاوزني تنها معلم مدرسه دولتي شهيد نامجو است كه ميگويد: در حال حاضر 20 خانوار در روستاي گاوزَن زندگي ميكنند كه امسال قرار بود از طرف آموزش و پرورش مدرسه دولتي شهيد نامجو تعطيل شود اين در حالي است يكي از مهمترين دليل مهاجرت روستا در اين منطقه، فقدان امكانات تحصيلي مناسب براي دانشآموزان است. وي ميافزايد: از جمله مشكلات ما امكانات كم و فضاي نامناسب آموزشي است و با توجه به اين امر خواستار ساخت فضاي آموزشي يك كلاسه براي اين روستا هستيم. ذبيحزاده از جمله اقداماتي كه براي آموزش دانشآموزان منطقه مفيد است را برگزار كردن اردوي يك روزه علمي در طول هر ماه عنوان كرد كه بچهها را به شهر و آموزشگاه علمي برده تا دانشآموزان از آموزشهاي نوين علمي بهرهمند شوند. نماي بيرون مدرسه مانند پيراهن هزار وصلهاي است كه به احتمال بسيار پدر و مادرهاي دانشآموزان براي سرپا نگه داشتن اين مدرسه 40 ساله و كاهگل فروافتاده و فرسوده، ديوارها را با چوب جنگلي تعمير كردند. سرويس بهداشتي مدرسه چوبي است و آفتابه آبي و تر و تميزش تنها وسيله نو مدرسه به شمار ميرود و از صابون و مايع دستشويي خبري نيست؛ دانشآموزان مدرسه آب براي دستشويي را بايد از نزديكترين خانه به مدرسه با خود حمل كنند. محمدرضا ذبيحزاده ميگويد: در كلاس چند پايه حق دانشآموزان ضايع ميشود اين مدرسه در سال 1348 تأسيس شده است و با همين امكانات كم، بيش از 200 معلم، دكتر و مهندس تحويل جامعه داده است. وي ميافزايد: تا يك سال پيش ساكن روستا بوده است و امسال به بخش بندپي شرقي مهاجرت كرده است و هر روز با سرويس مدرسه رفت و آمد ميكند. وي به نمازخانه مدرسه اشاره ميكند و ادامه داد: يك سال با زن و بچه در نمازخانه مدرسه زندگي كرده است. سينا قليزاده بزرگترين دانشآموز مدرسه دولتي شهيد نامجو است كه در پايه پنجم درس ميخواند و نام خانوادگي معلم را نميداند. او را محمدرضا مينامد ولي در مدرسه آقا معلم صدا ميزند؛ سينا قليزاده در جواب اين پرسش كه «خانهاش كجاست؟»، خانهاش را با دست نشان ميدهد، ميفهمم كه خانهاش در پايين تپه در دل جنگل سرسبز قرار دارد؛ ميگويد خانهاش فاصله زيادي با مدرسه ندارد. مدرسه شهيد نامجو گاوزن تنها مدرسه تخريبي منطقه جنگلي بخش بندپيشرقي شهرستان بابل نيست و مدرسه زرپوت بندپي شرقي، شهداي مَمرِزكن، باقرالعلوم شوركَش و شهيد علي احمدي فيروز جاه نيز از موقعيت مشابه برخوردارند و دانشآموزان منطقه جنگلي سرسبز با حداقل امكانات مشغول تحصيل هستند. اين در حالي است كه به گفته كارشناسان امر با توجه به پراكندگي جمعيت و مدارس با تراكم كم اين منطقه، با حداقل نگاه از سر لطف مسئولان آموزش و پرورش و خيرين مدرسهساز ميتوان مشكل كمبود فضاي آموزشي اين منطقه را حل كرد. انتهاي پيام/ر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 197]