واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نيو استريتز تايمز:بازيهاي ويدئويي خشونت آميز آثار مخربي بر مغز كودكان عصر ديجيتال ميگذارد
خبرگزاري فارس: اثرات سوء بازيهاي خشن ويدئويي چيزي بيشتر از خشونتهاي موقتي است و ميتواند روند يادگيري و ادراك در كودكان را دچار مشكل نمايد.
به گزارش خبرگزاري فارس، «نيو استريتز تايمز» در مقالهاي به قلم «وان هولايمي» مينويسد: اگر فرزند شما به راحتي درباره نابود كردن غريبهها صحبت ميكند يا در اتاق نيمه تاريك خود فيلمهاي خشونتآميز تماشا ميكند، اين امر يك زنگ خطر است. كودكان در سراسر دنيا هر روز مشغول جنگ در دنياي كوچك درون جعبههايي هستند كه همراه دائمي آنها است. وقتي كودكي بر سر ميز رستوران و هنگام غذا خوردن بر گوشه ميز ميكوبد و گوشتها را از هم جدا ميكند، والدين هيچ فكر خاصي در مورد آنان نميكنند.
* اثرات اين بازيها فراتر از افزايش موقت رفتار و افكار خشونتآميز است
اين امر به غير از آن كه آنان را تبديل به والديني بيش از حد مهربان كند، چه اثري دارد؟ چه اثري بر كودك دارد؟ پروفسور «كرايژ آندرسون» از مركز «مطالعات خشونت» در دانشگاه ايالتي «آيوا» ميگويد گمانهزني درباره اثرات خشونت رسانهاي بر كودكان بيش از 30 سال قدمت دارد. او در مطالعهاي به همراه ديگر محققان در آمريكا و ژاپن (در نشريه رسمي آكادمي طب اطفال آمريكا در سال 2008) پي برد كه اثرات اين بازيها فراتر از افزايش كوتاه مدت افكار، احساسات و رفتار خشونتآميز در نوجوانان است.
رابطه مثبت شناخته شدهاي ميان عادت به انجام بازيهاي ويدئويي خشونتآميز و اشكال خفيف و شديد خشونت فيزيكي وجود دارد. اين مطالعه، اعتقاد به اين امر كه كودكان در جوامع فردگرا مانند آمريكا بيشتر مستعد اين اثر هستند را رد ميكند. نتيجه گزارش اين است: «اين كه هر دو اين فرهنگها منجر به اثرات عمده بلندمدت با يك شدت ميشوند، نشان دهنده قدرت بازيهاي خشن ويدئويي در اثرگذاري بر مسير رشد كودكان به شكلي مضر است.»
* كوچكترها بيشتر در معرض پرخاشگري قرار دارند
فرضيهاي مشهور ديگر درباره گرايش به خشونت نيز ارائه شده است. احتمالاً اين يكي را شنيدهايد: نه، فرزند من پرخاشگر نيست، او خانواده خوبي دارد و اثرات بدي در اطراف او وجود ندارد، اين موضوع در فرهنگ ما نيست. تمام كودكان اگر مدام در معرض بازيهاي خشن ويدئويي باشند، پرخاشگر ميشوند، و كوچكترها بيشتر از بزرگترها مستعد اين امر هستند. عصبشناسان هر روز اطلاعات بيشتري درباره شكلپذيري مغز انسان كشف ميكنند: چگونه مغز با ايجاد مسيرهاي جديد يا جابجايي تأكيد از يك قسمت مغز به قسمت ديگر، خود را با استفاده متغير و شرايط وفق ميدهد.
* كودكان عصر ديجيتال، مهارتهاي يادگيري سنتي را از دست دادهاند
كلاً فنآوري چيز بدي نيست، اما كودكي را تصور كنيد كه چندين ساعت در روز پاي دستگاه «پلي استيشن» خود نشسته و بيگانگان جهشيافته را نابود كرده يا در سرزمينهاي مجازي سفر ميكند. فنآوري ديجيتال چگونه اين كودك را تغيير ميدهد؟ قبلاً هم بارها اين مطلب گفته شده است، اما اجازه دهيد باز هم تكرار كنيم. دكتر «گري اسمال»، استاد روانپزشكي و علوم زيست رفتاري در دانشگاه كاليفرنيا ميگويد كه بوميان دنياي ديجيتال، يعني جواناني كه در دنياي لپتاپ، تلفن همراه، پيامك و «توئيتر» به دنيا آمدهاند، شبكه عصبي خود را مجدداً ايجاد كردهاند. اين افراد در انجام همزمان چند كار يا جستجوي سريع بهتر هستند، اما اين امر به قيمت ديگر مهارتهايي است كه نسلها توسعه پيدا كرده است، مهارتهاي يادگيري سنتي. فكر كردن، از قشر پيشاني كه به ما كمك ميكند تصاوير كليتر را ببينيم، به شكل انتزاعي استدلال كنيم و پيشاپيش تصميمگيري نماييم، به ديگر نواحي كه اين موارد را بيشتر دروني و كمتر تلقيني مينمايد، حركت كرده است. «كريس روان»، درمانگر شغلي، كه محققي جدي در زمينه آثار عميق فنآوري بر كودكان است، توجه ما را به تحقيقات پروفسور «آكيو موري» از دانشگاه «نيهون» در توكيو جلب ميكند. «موري» ميگويد بازيهاي ويدئويي فعاليت لوب پيشاني مغز را سركوب مينمايد.
* نوار مغزي كودكاني كه زياد بازي ميكنند شبيه كساني است كه به زوال عقل دچار شدهاند
«موري»، كه متخصص عصب جمجمهاي در دانشگاه «نيهون» توكيو است، نوار مغز 240 نفر بين سنين 6 تا 29 سال را مورد بررسي قرار داد. او دريافت افرادي كه به طور مرتب به بازيهاي ويدئويي ميپردازند، در شرايط فعال ادراكي، موج فعاليت مغزي بتاي لوب پيشانيشان كمتر از افراد معمولي است. آنچه بيشتر نگران كننده است اين است كه بررسيها نشان داد نوار مغزي بازيكنندگان شبيه نوار مغزي افرادي است كه دچار زوال عقل شدهاند.
* بازيهاي ويدئويي، ناحيه مسئول ادراك و يادگيري در مغز را فعال نميكند
براي افرادي كه از بازيهاي ويدئويي به عنوان ابزار سرگرمي كودكانشان استفاده ميكنند، اين انتخابي ميان آسودگي و ناحيه پيشاني مغز كودكانشان است. پروفسور «ريونتا كاواشيما» از دانشگاه «توهوكو» ژاپن، فعاليت مغزي نوجوانان در حال بازي با «نينتندو» را مورد بررسي قرار داد. استفاده ساعتي و روزانه از اين ناحيه فقط ديد و حركت را تحريك ميكند، اما ناحيه پيشاني كه مسئول رفتار و تصميمات منطقي است ناديده گرفته ميشود.
كودكاني كه اثرپذيري زيادي از «نينتندو» دارند ممكن است در كنترل خود مشكل داشته باشند. بازيهاي ويدئويي بر بخشي از مغز كه مربوط به برانگيخته شدن احساسات و عواطف است، اثر ميگذارد. بخشهاي خشونتآميز بازيهاي ويدئويي مراكز برانگيختگي مغز را تحريك كرده و كاري به نواحي قشري مسئول ادراك و تفكر ندارد.
* راه حل اين مشكل، پرداختن به مهارتهاي سنتي در كنار استفاده از اين دستگاهها است
اين اطلاعات در فاز غربالگري در دوران نوجواني مهم است. اين فاز زماني است كه مغز تصميم ميگيرد بخشهاي مهم را نگه داشته و بقيه را از بين ببرد؛ و هنگامي كه اين ارتباطات «بياهميت» در دوران بزرگسالي از بين ميرود، احتمالاً اين موضوعي هميشگي است، و جاي خود را به قدرتهاي ادراكي ميدهند. دكتر «جي گيد» از مركز ملي سلامت آمريكا ميگويد اين ارتباطات عصبي مهم هستند. «تواناييهاي ادراكي ما به اين طريق شكل ميگيرند و پس از آن تغيير آنها بسيار دشوار است.» البته دور نگه داشتن فرزندان از كامپيوتر، تلفن همراه و بازيهاي ويدئويي غير ممكن است، اما نكته اصلي كنترل اين موضوع است. فرزندان بايد گهگاه از اين دستگاهها دور شده و به مهارتهاي سنتي بپردازند.
انتهاي پيام/100861/ج.ص
دوشنبه|ا|4|ا|ارديبهشت|ا|1391
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 219]